.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

ΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΖΑΝ-ΜΠΑΤΙΣΤ ΧΟΥΟΝΓΚ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια.]

huong1


Ο φωτογράφος της φυσικής ανδρικής ομορφιάς

Ο γάλλος φωτογράφος Ζαν-Μπατίστ Χουόνγκ προτιμά αντί για μοντέλα να φωτογραφίζει αγόρια της διπλανής πόρτας. Όπως λέει, οι περισσότεροι άντρες που ποζάρουν μπροστά στον φακό του είναι φίλοι του και έχει εμπνευστεί μεγάλο μέρος της δουλειάς του από τα ταξίδια του στην Ισπανία. Ο ίδιος δηλώνει λάτρης της φυσικής ομορφιάς: άντρες μελαχρινοί, με τριχοφυΐα που συνδυάζουν την αρρενωπότητα και την τρυφερότητα.

Λουσμένες σε ένα γλυκό μεσογειακό φως, τραβηγμένες οι περισσότερες σε εξωτερικούς χώρους, οι φωτογραφίες του αποπνέουν μια αίσθηση καλοκαιρινής ελευθερίας και ερωτισμού. Και είναι για αυτό τον λόγο ο πλέον κατάλληλος τρόπος για να αποχαιρετίσει αυτή η στήλη τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες της πριν αναχωρήσει για διακοπές. Ραντεβού και πάλι περισσότερο φρέσκοι και ανανεωμένοι τον Σεπτέμβριο!

huong2

huong3

huong4

huong5

huong6

huong7

huong8

huong9

huong10

huong11

huong12

huong13

huong14


Για ακόμα πιο καυτές καλοκαιρινές φαντασιώσεις,
δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του καλλιτέχνη πατώντας εδώ.

Καλές διακοπές σε όλες και όλους!

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

ΕΡΩΤΙΚΑ ΓΚΡΑΦΙΤΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια]

aegean1


Αρχαίο σεξ και πάθη στα νησιά μας

Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου πριν μια εβδομάδα μέσα από τον ιστότοπο της βρετανικής εφημερίδας The Guardian: Οι ανασκαφές του αρχαιολόγου Ανδρέα Βλαχόπουλου στην Αστυπάλαια είχαν φέρει στο φως τα "παλιότερα ερωτικά γκράφιτι" στην ιστορία της ανθρωπότητας. Χρειάστηκαν τρεις μέρες για να ανασκευάσει η Guardian την ανακρίβεια της αρχικής είδησης, καθώς αντίστοιχα αρχαιολογικά ευρήματα και ακόμα παλιότερα έχουν βρεθεί και σε άλλα σημεία του ελληνικού χώρου και προπαντός στα νησιά μας. Μέχρι τότε όμως ήταν ήδη αργά: Πολλές ελληνικές ιστοσελίδες και μέσα ενημέρωσης είχαν ήδη αναμεταδώσει την ανακριβή "είδηση" χωρίς να μπουν στον κόπο να τη διασταυρώσουν...

Το τι ακριβώς βρέθηκε στην Αστυπάλαια το διαβάζουμε στο πληρέστερο σχετικό ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στο Έθνος: Πρόκειται για δύο φαλλούς χαραγμένους σε βράχο πάνω από το ανδρικό όνομα "ΔΙΩΝ" που είναι γραμμένο ανάποδα· και σε ένα άλλο σημείο πάνω από τον όρμο Βαθύ η επιγραφή "Νικασίτιμος οίφε Τιμίωνα" που αναφέρεται σε σεξουαλική πράξη μεταξύ δύο ανδρών (το ρήμα οίφειν δήλωνε τη συνουσία, ίσως από τη λέξη οιφός που σημαίνει πέος). Τα αρχαιολογικά ευρήματα χρονολογούνται από την αρχαϊκή περίοδο, γύρω στον 6ο αιώνα π.Χ.

aegeanΦωτογραφία από τις ανασκαφές στην Αστυπάλαια


Όμως αντίστοιχα ευρήματα
και ακόμα αρχαιότερα αφού χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα π.Χ. έχουν βρεθεί και στην αρχαία Θήρα.

Συγκεκριμένα, όπως διαβάζουμε εδώ:

«Στο νοτιοανατολικό άκρο της αρχαίας πόλης της Σαντορίνης, εκεί όπου καταλήγει ο δρόμος, υπάρχει το ιερό του Καρνείου Απόλλωνα, και πίσω του υψώνεται ένας αναλημματικός τοίχος, σχεδόν ακέραιος, που στηρίζει την πλατεία όπου οι κάτοικοι γιόρταζαν στο τέλος του καλοκαιριού τα Κάρνεια. Πίσω από το μεγάλο τοίχο ήταν και το γυμνάσιο των εφήβων. Στην πλατεία τελούνταν εορτές προς τιμήν του θεού, γυμνοπαιδιές. γυμναστικοί αγώνες και υποθέτουν ότι υπήρχε κάποια σχέση μεταξύ της λατρείας του Καρνείου Απόλλωνα και των δοκιμασιών της εφηβείας. Οι τελετουργίες που λάβαιναν χώρα αφορούσαν την εκπαίδευση των εφήβων και ταυτίζονταν και με την ερωτική αφροδίσια μύηση. Οι λιπαρές παλαίστρες, η σκόνη μέσα στην κάψα του ήλιου που μεσουρανεί, η θέα των γυμνών σωμάτων, η κούραση των αγωνισμάτων, η δροσιά των εφήβων από την κωπήρεια έκκριση που στάζει πάνω στην άμμο αφήνοντας αποτύπωμα ερεθισμένου πέους.»

aegean2Eύρημα από τη Σαντορίνη


«Πάνω στους λείους βράχους
ενός μικρού φυσικού σπηλαίου, προσιτού από την αυλή του γυμνασίου, οι έφηβοι εραστές χάραζαν συγχαρητήρια προς τους ερωμένους. Μερικές από αυτές τις λάγνες επιγραφές έχουν δημιουργήσει εδώ και έναν αιώνα σούσουρο στην κοινότητα των αρχαιολόγων:

"Ο ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΑΣ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ, Ο ΤΙΜΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΜΦΕΡΗΣ ΚΙ ΕΓΩ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ[.".
Ο ΕΜΠΥΛΟΣ . ΕΙΝΑΙ ΠΟΡΝΟΣ. Ο ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ . ΧΟΡΕΥΕ ΜΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛ(Λ)ΩΝΑ.
"Ο ΚΡΙΜΩΝ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΕΔΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΟΤΙΩΝΑ".
"ΜΑ ΤΟΝ ΔΕΛΦΙΝΙΟ, Ο ΚΡΙΜΩΝ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ Μ' ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ, ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΒΑΘΥΚΛΗ".
"Ο ΠΥΜΙΚΗΔΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΜΟΤΑ".
"Ο ΚΡΙΜΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ."
"Ο ΑΙΝΗΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΡΩΜΑΛΕΟΣ, Ο ΜΕΝΙΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ"
".] ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ [Φ]ΑΝΟΚΛΗ"
"Ο ΚΥΔΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ".
"Ο ΚΟΡΑΞ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ .]ΡΟΝΟΥ'.»

aegean3

aegean4Το ιερό του Καρνείου Απόλλωνα και μερικά από τα βράχια όπου βρέθηκαν οι επιγραφές στη Σαντορίνη.


To ίδιο και στη διάσημη Χρυσοσπηλιά της Φολεγάνδρου
, σε ευρήματα που χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα π.Χ. και φτάνουν μέχρι τη ρωμαϊκή περίοδο. Αντιγράφουμε και πάλι από εδώ:

«Στη δυσπρόσιτη Χρυσοσπηλιά της Φολεγάνδρου, οι νέοι άντρες σκαρφάλωναν σε βράχια κοφτερά και κάθετα πολλά μέτρα πάνω από τη θάλασσα, για να δώσουν στην ψυχή τους φτερά και για να αποδείξουν ίσως τον έρωτά τους. Πρέπει να ήταν κάποια διαβατήρια τελετουργία της εφηβείας, μετά την οποία ο νέος ενσωματωνόταν στην κοινωνία των ενηλίκων. Μπορεί όμως απλά τη δοκιμασία αυτή να την αφιέρωναν στον ιδανικό εραστή και στην ιδανική γυναίκα. Κρατώντας αναμμένες δάδες προχωρούσαν ανάμεσα σε μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες και στο βάθος της σπηλιάς, μετά από αναρρίχηση στα υγρά τοιχώματα, έφταναν σε ένα μικρό άνοιγμα απ' όπου περνούσαν έρποντας στη δεύτερη μεγάλη αίθουσα, στο κέντρο της οποίας υπήρχε ένας φαλλόμορφος σταλαγμίτης κι εκεί, στα τοιχώματα και στην οροφή, έγραφαν το όνομά τους και το όνομα του ερωμένου συνοδευόμενο από κάποιο εγκώμιο όπως: ΟΜΟΡΦΟΣ!»

aegean5

aegean6


Την παραπάνω φωτογραφία
τράβηξα πέρσι σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο του νησιού, καθώς η πρόσβαση στο σπήλαιο δια θαλάσσης είναι ιδιαίτερα δύσκολη, ειδικά όταν φυσούν βόρειοι άνεμοι. Στο κείμενο που συνοδεύει τις φωτογραφίες διαβάζουμε:

«Όπου η φύση άφησε ακάλυπτα σημεία, οι έφηβοι της εποχής - επισκέπτες της σπηλιάς φρόντιζαν να τα καλύψουν αναγράφοντας παντού το όνομά τους παντού όπου υπήρχε χώρος. Όχι μόνο στα πλευρικά τοιχώματα αλλά και στην οροφή των θαλάμων έγραφαν. Και έγραφαν σε στίχους ή αδιάφορα, βιαστικά ή φροντισμένα, σωστά ή ανορθόγραφα, γενικά όπως επέτρεπαν οι συνθήκες. Πολλές φορές πρόσθεταν και ένα επίθετο δηλωτικό του τόπου καταγωγής τους όπως Σερίφιος, Κρης, Ηλείος.

Η παρουσία των εφήβων είναι ζωντανή στη Χρυσοσπηλιά και το ονοματολόγιο πάνω στα τοιχώματα, διατρέχει τόσους αιώνες από την αρχαϊκή ως τη ρωμαϊκή περίοδο. Οι πιο λείοι βράχοι με μεγάλες επιφάνειες που προσφέρονταν περισσότερο χρησιμοποιήθηκαν σαν "πίνακας" με δεκάδες ονόματα γραμμένα και ανάμεσά τους ορισμένες ενδεικτικές φράσεις με ιδιαίτερο νόημα όπως "Πυθαγόρας Μανία παίδων". Υπάρχουν ονόματα μεγάλων ανδρών όπως Θεμιστοκλής, Καλλίμαχος, Αντίπατρος, υπάρχει και Απόλλων, υπάρχουν και πολλά άγνωστα ονόματα. Τα γυναικεία σπανίζουν.»

 

Με αφορμή λοιπόν την πρόσφατη ανακάλυψη στην Αστυπάλαια, μερικές ακόμα πληροφορίες που μπορεί να φανούν χρήσιμες σε όσες και όσους σκοπεύουν να επισκεφτούν τα νησιά του Αιγαίου αυτό το καλοκαίρι. Ένα τοπίο που από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει σταματήσει να εμπνέει τον ερωτισμό των ανθρώπων. Και ευρήματα που αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά πόσο μεγάλη σημασία έπαιξε ο έρωτας μεταξύ αρρένων και πόσο έντονη ήταν η κοινωνική και τελετουργική του διάσταση κατά την αρχαϊκή περίοδο, την εποχή δηλαδή που διαμορφώθηκε ο ελληνικός πολιτισμός.

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Η ΜΟΥΣΑΤΗ ΑΓΙΑ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια]

saint wilgefortis1

Ένα αξιοθέατο που έγινε ξαφνικά επίκαιρο

Η νίκη της Κοντσίτα Βουρστ πριν δύο μήνες στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού έχει κάνει τους υπεύθυνους του αυστριακού τουρισμού να τρίβουν τα χέρια τους. Και όχι μόνο για την μεγάλη αύξηση στις αφίξεις που αναμένεται εν όψει του διαγωνισμού τον ερχόμενο Μάιο. Αλλά και γιατί η νίκη της έφερε ξανά στην επικαιρότητα την ιστορία μιας ξεχασμένης μεσαιωνικής αγίας που κάποτε υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής στην πατρίδα του Μότσαρτ. Πρόκειται για την περίεργη ιστορία μιας γυναικείας μορφής με μούσι που πρωταγωνιστεί σε σκηνές σταύρωσης διάφορων μεσαιωνικών εκκλησιών ανά την Ευρώπη.

Η ιστορία της έχει ως εξής: Η αγία Βιλγκεφόρτις ήταν μια πριγκίπισσα που ζούσε κάπου στην Πορτογαλία όταν ο ειδωλολάτρης πατέρας της αποφάσισε να την παντρέψει με τον επίσης παγανιστή βασιλιά της Σικελίας. Καθώς η ίδια είχε κρυφά βαφτιστεί χριστιανή, παρακάλεσε την Παναγία να την βοηθήσει να αποφύγει τον γάμο. Η απάντηση στις προσευχές της ήταν το πρόσωπό της να καλυφθεί από ένα μούσι, κάτι που έκανε τον επίδοξο σύζυγο να ακυρώσει τον γάμο και τον πατέρα της να την τιμωρήσει με σταύρωση. Σε πολλές αναπαραστάσεις κάτω από τον σταυρό της παίζει ένας βιολιστής. Σύμφωνα με τον θρύλο ένας φτωχός βιολιστής κατηγορήθηκε ότι έκλεψε το ασημένιο γοβάκι από ένα γλυπτό της αγίας. Ο ίδιος ζήτησε πριν θανατωθεί να παίξει για ακόμα μια φορά μπροστά στο γλυπτό. Όταν και το δεύτερο γοβάκι έπεσε στα χέρια του, οι αρχές κατάλαβαν ότι είναι αθώος.

Η αγία υπήρξε σημαντικό στοιχείο του μεσαιωνικού φολκλόρ σε πολλές περιοχές της Ευρώπης καθώς πολλές γυναίκες προσεύχονταν σε αυτήν όταν οι άντρες τους τις κακομεταχειρίζονταν. Αυτό προκάλεσε την αντίδραση της επίσημης εκκλησίας που θεωρούσε ότι η εικόνα της αποτελεί «διαστρέβλωση» της Σταύρωσης του Ιησού και τελικά την έβγαλε από το εορτολόγιο. Η αγία θα είχε παραμένει ξεχασμένη αν η νίκη της Κοντσίτα δεν είχε δώσει στους υπεύθυνους αυστριακών μουσείων την ιδέα να χρησιμοποιήσουν την εικόνα της για να προσελκύσουν επισκέπτες! Στο Χορν, μια μικρή πόλη της νότιας Αυστρίας, οι τουρίστες κατακλύζουν το τοπικό μουσείο όπου ένα μεσαιωνικό γλυπτό της αγίας εκτίθεται δίπλα σε δημοσιεύματα για τη νίκη της Κοντσίτα. Μάλιστα ο διευθυντής του μουσείου εκφράζει την ελπίδα να τους επισκεφτεί η ίδια η Κοντσίτα για ακόμα μεγαλύτερη διαφήμιση...

saint wilgefortis2

Η έκθεση στο Χορν της Αυστρίας

saint wilgefortis3

Άγαλμα της αγίας πάνω στον σταυρό από το επισκοπικό μουσείο του Γκρατς στην Αυστρία

saint wilgefortis4

Άγαλμα της αγίας από το συγκρότημα του Λορέτο στην Πράγα

saint wilgefortis5

Άγαλμα της αγίας στο Σεντ Ετιέν της Γαλλίας

saint wilgefortis6

Η εικόνα της αγίας υπήρξε έμπνευση και για το διάσημο καλλιτεχνικό δίδυμο των Πιερ και Ζιλ που υπογράφουν το έργο «H οσιομάρτυς»


Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
τιμούσε τη μνήμη της αγίας Βιλγκεφόρτις, όπως είναι γνωστή στη βόρεια Ευρώπη, στις 20 Ιουλίου. Αυτό μέχρι το 1969 οπότε και αποφάσισαν ότι η ιστορία της αποτελεί θρύλο και ότι η αγία δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο. Η ετυμολογία του ονόματός της διχάζει τους ειδικούς, καθώς άλλοι θεωρούν ότι προέρχεται από τα λατινικά («ισχυρή παρθένος») και άλλοι από τα αρχαία γερμανικά («ιερό πρόσωπο»). Το όνομα δεν έχει και τόση σημασία αφού σε άλλα μέρη της Ευρώπης είναι γνωστή με άλλες ονομασίες όπως Kümmernis (θλιμμένη) στην Αυστρία και Liberata (η ελευθερώτρια) στη νότια Ευρώπη.

Πάντως οι αγίες με μούσι δεν αποτελούν αποκλειστικότητα των καθολικών χριστιανών αφού αντίστοιχη ιστορία υπάρχει και στην ορθόδοξη παράδοση, όπως έχουμε δει εδώ. Πρόκειται για την ιστορία του άγιου Ονούφριου που, πριν αποφασίσει να αγιάσει, ήταν γυναίκα και μάλιστα πόρνη και πολύ όμορφη. Για να σταματήσουν να την προσεγγίζουν οι άντρες, παρακάλεσε τον Θεό να την κάνει άσχημη. Πράγματι απέκτησε γενειάδα, χωρίς όμως να απολέσει και τα γυναικεία της χαρακτηριστικά όπως βλέπουμε και στην παρακάτω τοιχογραφία από τη λεγόμενη «εκκλησία των φιδιών» στα Κόραμα της Καππαδοκίας.

cappadocia1

cappadocia2

cappadocia3


Και βέβαια οποιαδήποτε αναφορά
σε κυρίες με μούσια δεν θα μπορούσε να παραλείψει την Χατσεψούτ, φαραώ της 18ης δυναστείας που κυβέρνησε την αρχαία Αίγυπτο τον 15ο αιώνα π.Χ. και συνέδεσε το όνομά της με μια εικοσαετία ειρήνης και ευημερίας. Σε πολλές αναπαραστάσεις η βασίλισσα απεικονίζεται φορώντας ένα τελετουργικό μούσι για να υπογραμμίσει την απόλυτη εξουσία της ως φαραώ της Αιγύπτου. Αυτή τη μορφή έχουν και τα αγάλματα που βλέπετε πιο κάτω και προέρχονται από το ταφικό της μνημείο στην Κοιλάδα των Βασιλέων.

chatsepsuth


Για το τέλος,
θα μεταφερθούμε από την αρχαία Αίγυπτο στη σύγχρονη εποχή και συγκεκριμένα στη Γαλλία. Εκεί δραστηριοποιείται από το 2008 η φεμινιστική ομάδα La Barbe («To Μούσι»). Τα μέλη της εμφανίζονται με ψεύτικα μούσια σε διάφορες πολιτικές, επιχειρηματικές, επιστημονικές και μιντιακές εκδηλώσεις, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να διαμαρτυρηθούν για τον ανδροκρατούμενο χαρακτήρα των συγκεκριμένων εκδηλώσεων. Η φωτογραφία παρακάτω προέρχεται από διαμαρτυρία τους σχετικά με την κάλυψη της υπόθεσης του Ντομινίκ Στρος-Καν από τα γαλλικά media.

la barbe