ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ: ΜΗΠΩΣ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;

Μετά το σάλο που προκάλεσε στη Γαλλία η δήλωση της γενικής γραμματέως του υπουργείου Υγείας ότι “η ομοφυλοφιλία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για το HIV”, ξανάνοιξε και πάλι η συζήτηση σχετικά με το πόσο σκόπιμη αλλά και αποτελεσματική είναι η απαγόρευση μεταγγίσεων από ομοφυλόφιλους άντρες. Η γαλλίδα αξιωματούχος έσπευσε να δικαιολογηθεί καταφεύγοντας στις στατιστικές, σύμφωνα με τις οποίες ο κίνδυνος να μολυνθεί κάποιος από τον ιό είναι 200 φορές μεγαλύτερος στους ομοφυλόφιλους σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους. Όμως δύο επιδημιολόγοι του Ινστιτούτου Υγειονομικής Επαγρύπνησης της Γαλλίας διαφωνούν.


Σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα στην ιατρική επιθεώρηση “Αιμοβιολογία και Μετάγγιση” οι δύο επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο αποκλεισμός των ομοφυλόφιλων από τη δωρεά αίματος δεν είναι απλά αναποτελεσματικός αλλά μπορεί να φέρνει και το αντίθετο αποτέλεσμα. Παρατηρούν ότι -σύμφωνα πάντα με τα διαθέσιμα στοιχεία- το 50% των μολυσμένων μεταγγίσεων προέρχονται από άντρες που έχουν μολυνθεί μέσω της ομοφυλοφιλικής επαφής, παρά το γεγονός ότι θεωρητικά απαγορεύεται να δίνουν αίμα!

Σίγουρα δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι 50% είναι και το ποσοστό των νέων μολύνσεων που οφείλονται σε ομοφυλοφιλική επαφή στο σύνολο του πληθυσμού. Είναι προφανές ότι πολλοί άντρες δεν δηλώνουν στις αρχές της αιμοδοσίας την αλήθεια σε σχέση με τη σεξουαλικότητά τους είτε γιατί θεωρούν ότι η ερώτηση παραβιάζει την ιδιωτικότητά τους, είτε γιατί βιώνουν τον αποκλεισμό δια βίου ως διάκριση.

Οι δύο επιδημιολόγοι προτείνουν την άρση του αποκλεισμού δια βίου και τη θέσπιση για τους ομοφυλόφιλους των ίδιων ακριβώς κριτηρίων αιμοδοσίας που ισχύουν και για τους ετεροφυλόφιλους. Με αυτό τον τρόπο θεωρούν ότι μειώνεται η πιθανότητα οι αιμοδότες να αποκρύψουν την αλήθεια στις υπηρεσίες αιμοδοσίας και καλλιεργείται η έννοια της προσωπικής υπευθυνότητας που μπορεί να οδηγήσει σε έναν πιο αποτελεσματικό αυτο-αποκλεισμό των αντρών που ακολουθούν επικίνδυνες πρακτικές. Ήδη στην Ισπανία και την Ιταλία το μοναδικό κριτήριο τόσο για τους ομοφυλόφιλους όσο και για τους ετεροφυλόφιλους είναι να έχουν περάσει τουλάχιστον έξι ή τέσσερις μήνες αντίστοιχα από την τελευταία επαφή χωρίς προφύλαξη, εφόσον έχουν αλλάξει παρτενέρ μέσα σε αυτό το διάστημα. Αυτό ακριβώς δηλαδή που ισχύει στη Γαλλία μόνο για τους ετεροφυλόφιλους!

Στο Ηνωμένο Βασίλειο συζητείται αυτό τον καιρό η άρση της απαγόρευσης αιμοδοσίας για άντρες που είχαν την τελευταία επαφή τους με άλλον άντρα πριν από δέκα χρόνια (!) αν και οι περισσότεροι ειδικοί προτείνουν τη λύση της Σουηδίας όπου το παράθυρο αποκλεισμού των ομοφυλόφιλων από την αιμοδοσία είναι 12 μήνες. Υπολογίζεται ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μολυσμένης μετάγγισης από 0 ως 3,6 φορές, πράγμα που σημαίνει -στη χειρότερη των περιπτώσεων- ότι σε κάθε 670.000 δείγματα θα αντιστοιχεί ένα μολυσμένο. Ουσιαστικά όμως ένα τέτοιο μέτρο δεν αφορά παρά μόνο εκείνους τους άντρες που είχαν κάποιες περιστασιακές ομοφυλοφιλικές επαφές - όσοι είναι κατά κύριο λόγο ομοφυλόφιλοι συνεχίζουν να αποκλείονται …

[via]