ΕΝΑΣ ΠΟΡΝΟΣΤΑΡ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ ΤΟΥ BAREBACK

O γάλλος Τιερί Σαφοζέ δουλεύει ως escort, συμμετέχει σε ταινίες πορνό και δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά για λογαριασμό των εκδιδόμενων ατόμων. Σε αυτό εδώ το κείμενο, που δημοσιεύτηκε στη βρετανική εφημερίδα Guardian, περιγράφει πως τα επιχειρήματα περί “καλλιτεχνικής ελευθερίας” χρησιμοποιούνται ως προπέτασμα καπνού την ίδια στιγμή που ηθοποιοί του πορνό εξαναγκάζονται έμμεσα ή δελεάζονται με το χρήμα για να συμμετέχουν σε bareback ταινίες, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους. Και πως τα διαπλεκόμενα συμφέροντα εταιρειών παραγωγής πορνό, γκέι εντύπων και χώρων διασκέδασης στέλνουν στους ομοφυλόφιλους ανάμικτα μηνύματα σχετικά με το ασφαλές σεξ, με αποτέλεσμα οι νέες μολύνσεις να καλπάζουν.

“Δουλεύω στη βρετανική βιομηχανία της γκέι πορνογραφίας εδώ και δύο χρόνια. Κατά μέσο όρο, βγάζουμε γύρω στις 300 λίρες για κάθε σκηνή που γυρίζουμε. Αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ σε σχέση με τα μεροκάματα σε άλλες δουλειές, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι δεν σου δίνεται συχνά η ευκαιρία να παίξεις σε ταινία, το πορνό δεν μπορεί να γίνει σταθερή ασχολία. Εκτός αν είναι εξαιρετικά δημοφιλείς, οι περισσότεροι ασκούν παράλληλα και κάποιο άλλο επάγγελμα, εντός ή εκτός της βιομηχανίας του σεξ.

Τα χρήματα που βγάζουμε πλέον είναι τα μισά σε σχέση με το παρελθόν. Οι ταινίες συνεχίζουν να φέρνουν λεφτά, αλλά οι παραγωγοί χρησιμοποιούν το επιχείρημα της υπερπροσφοράς πορνό στο ίντερνετ σαν δικαιολογία για να μειώσουν τις αμοιβές. Σε πληρώνουν μετρητά και υπογράφεις ένα χαρτί που δίνει στους παραγωγούς το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται την εικόνα σου επ’ άπειρον. Πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι άνω των 18, αλλά δεν υπάρχει κανένα συμβόλαιο που να εξασφαλίζει τα εργασιακά σου δικαιώματα. Οι παραγωγοί μπορεί να εκμεταλλεύονται οικονομικά μια ταινία για χρόνια, αλλά οι ηθοποιοί δεν λαμβάνουν ποσοστά όπως συμβαίνει στο “συμβατικό” κινηματογράφο.

Στην πλειοψηφία τους, οι ταινίες γκέι πορνό συνεχίζουν να γυρίζονται με χρήση προφυλακτικών. Πριν εμφανιστούν τα κοκτέιλ θεραπείας στη δεκαετία του ‘90, η χρήση προφυλακτικών σε τέτοιες ταινίες ήταν καθολική καθώς το Aids “θέριζε”. Από τότε όμως άρχισαν να γυρίζονται όλο και περισσότερες bareback ταινίες, αυξάνοντας την πίεση στους ηθοποιούς να παίζουν χωρίς προφυλακτικό. Ορισμένοι παραγωγοί πληρώνουν περισσότερο για τέτοιες σκηνές ή γυρίζουν ταινίες σε πιο φτωχές χώρες όπου οι ηθοποιοί μπορούν να δελεαστούν ευκολότερα να βάλουν σε κίνδυνο την υγεία τους με αντάλλαγμα το χρήμα. Πρόκειται συχνά για τις ίδιες χώρες όπου οι οροθετικοί δεν έχουν πρόσβαση σε θεραπείες. Ακόμα και στις ταινίες ασφαλούς σεξ, δεν γίνεται καμία προσπάθεια να επενδυθεί με ερωτισμό η χρήση προφυλακτικού. Συνήθως τα προφυλακτικά εμφανίζονται φορεμένα ως δια μαγείας αμέσως πριν τη διείσδυση, σαν να μην είναι καθόλου σέξι να δείχνεις έναν άντρα να ανοίγει και να φοράει ένα προφυλακτικό.

Η γκέι κοινότητα δεν κάνει και πολλά πράγματα για να προστατεύσει τα εκδιδόμενα άτομα. Στο ίδιο γκέι περιοδικό μπορεί να διαβάσει κανείς μηνύματα υπέρ της προφύλαξης και διαφημίσεις ταινιών bareback. Πρόκειται για το άκρον άωτον της υποκρισίας. Τα γκέι έντυπα και οι ιστοσελίδες εξαρτώνται από τις βρώμικες μπίζνες του bareback, καθώς λαμβάνουν διαφημιστικά έσοδα από εταιρείες παραγωγής πορνό, από σάουνες και σεξ κλαμπ που διοργανώνουν πάρτι bareback και από επιχειρήσεις που εμπορεύονται σχετικά προϊόντα.

Το θέμα δεν αφορά μόνο όσους παίζουν σε πορνοταινίες, αλλά ολόκληρη την γκέι κοινότητα. Η δική μου γενιά είναι τυχερή που ξεκίνησε τη σεξουαλική της ζωή μετά την ανακάλυψη των φαρμάκων για τον HIV. Σήμερα όμως η αλληλεγγύη και η μαζική κινητοποίηση ανήκουν επίσης στο παρελθόν. Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και αν του συμβεί κάτι άσχημο καλείται να το αντιμετωπίσει μόνος του. Σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, με τους σημερινούς ρυθμούς μετάδοσης σε λίγα χρόνια το 41% των γκέι αντρών στις ΗΠΑ θα είναι οροθετικοί πριν πατήσουν τα 40! Οι συνέπειες της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης και της εξοικείωσης με το bareback είναι ήδη μαζί μας.

Στη στρέιτ πορνογραφία, οι ταινίες χωρίς προφύλαξη παραμένουν ο κανόνας. Οι εταιρείες επιβάλλουν τεστ για αφροδίσια νοσήματα ώστε να προστατευτούν από μηνύσεις, αλλά οι ηθοποιοί συνεχίζουν να θέτουν την υγεία τους σε κίνδυνο, καθώς ο ιός HIV μπορεί να βρίσκεται στο αίμα για τρεις μήνες πριν ανιχνευτεί από το σχετικό τεστ. Η μοναδική μέθοδος προφύλαξης παραμένει η χρήση προφυλακτικού.

Θα ήθελα να έρθει εκείνη η μέρα όπου οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του πορνό θα κατέχουν οι ίδιοι τα μέσα παραγωγής. Εύχομαι να μπορέσουμε να οργανωθούμε συλλογικά και να γυρίζουμε τις δικές μας ταινίες. Με αυτό τον τρόπο θα είχαμε τον έλεγχο της εικόνας μας και θα βελτιώναμε την ποιότητα της δουλειάς μας καθώς πέρα από το να πληρωθούμε, θα μας ενδιέφερε να δημιουργήσουμε ένα όμορφο και ερεθιστικό φιλμ. Θα μπορούσαμε να μοιραζόμαστε τα έσοδα μεταξύ μας και να καταφέρουμε να αναγνωριστεί η πορνογραφία σαν αυτό που θα έπρεπε να είναι – μια μορφή τέχνης.”

Εξαιρετικά διαφωτιστικό κείμενο από έναν άνθρωπο που έχει δουλέψει και γνωρίζει τα πράγματα από μέσα. Μας θυμίζει τη μεγάλη συζήτηση που είχε ανοίξει πέρσι τέτοιο καιρό.