ΔΥΟ ΚΑΨΟΥΡΟΤΡΑΓΟΥΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΤΗΑΝ

Με αφορμή την ευγενική πρόσκληση του Ethan και αφού κατέληξα μετά πολλών κόπων και βασάνων, σας παρουσιάζω τα δύο τραγούδια με τα οποία θα έλεγα το μεγάλο Σ' Αγαπώ (ή και πολλά μικρότερα ενδεχομένως). Σας θυμίζω ότι σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού το ένα τραγούδι πρέπει να ερμηνεύεται από γυναικεία φωνή και το άλλο από αντρική (εξαιρούνται οι κόντρα-τενόροι :-)

Ξεκινάμε από τις κυρίες φυσικά. Η τιμή ανήκει στις Supremes που πριν από 42 χρόνια ερμήνευσαν το τραγούδι που πρέπει να είναι η πιο ηλιόλουστη ερωτική εξομολόγηση στην ιστορία της ποπ μουσικής. Αγαπημένοι μου στίχοι:

Baby, baby

As you stand holding me

Whispering how much you care

A thousand violins fill the air

DIANA ROSS AND THE SUPREMES - I HEAR A SYMPHONY

Και περνάμε στους κυρίους. Σύμφωνα με τους κανόνες του Ethan εξαιρούνται ο Prince και ο Mika αλλά δεν ανέφερε τίποτα για τον Brian Molko! Εντελώς διαφορετικό Σ' Αγάπω αυτό εδώ - από εκείνα που συνήθως συνοδεύονται από δυο ξυράφια κι ένα μπουκάλι βότκα. Aλλά τι αξία έχει ένα Σ' Αγαπώ αν δεν είναι σπαρακτικό; Εξαιρετικά αφιερωμένο στον Γλυκό μου Πρίγκηπα. Να ξέρεις ότι το (ξέρεις ποιο) είναι ο μοναδικός τρόπος που έχω για να σε βλέπω.

Τα αγοράκια να προσέξουν το βίντεο-κλιπ παρακαλώ ;-)

PLACEBO - MY SWEET PRINCE

Με τη σειρά μου θα ήθελα να μάθω τί επιλέγουν ο Wrong Guy, η Ifigeneia, ο Mad, ο Neverlandean, ο Pavlos και ο Ifaistionas.

ΤΑ ΟΣΚΑΡ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΓΟΥΣΤΟΥ

Και το οσκαράκι της το τσίμπησε και στις βλαχοαμερικάνες έδωσε μαθήματα κομψότητας η απαστράπτουσα Μαριόν Κοτιγιάρ. Με μια τουαλέτα σε στυλ γοργόνας από τον Ζαν Πολ Γκωτιέ (με ουρά και λέπια!) έδωσε τα ρέστα της.

Μπορεί να την λένε Κίσσα, αλλά η κυρία Γουάιτακερ είναι επίσης υπέροχη στα λευκά.

Η μοναδική αμερικάνα που ο θεός του καλού γούστου δεν έχει ξεχάσει: Η Χίλαρυ Σουάνκ με μάυρο Βερσάτσε. Μία ένσταση έχω: το τούλι με το κιλό το ψωνίζει η Ντονατέλα;

Αν και εγκυμονούσα η Κέιτ Μπλάνσετ κάνει και πάλι το θαύμα της με σατέν Dries Van Noten.

Μια ακόμα στυλιστικά αλάνθαστη αυστραλέζα: η Νικόλ Κίντμαν έριξε πάνω της ένα μαύρο Μπαλενσιάγκα, ένα διαμαντένιο κολιέ 1399 καρατίων (γεγονός!) και πηρε μαζί της και το pet.

Ο Καρλ Λάγκερφελντ έβαλε τα δυνατά του για την Πενέλοπε Κρουζ και τα κατάφερε.

Καλή κουβέντα για τη Ρενέ Ζελβέγκερ δεν θέλω να πω, αλλά θα την πω και ας την πάρει το ποτάμι: διάλεξε μια γκλάμορους εμφάνιση δια χειρός Καρολίνα Χερέρα και μου θυμίζει την Τζέσικα Ράμπιτ. Με την καλή έννοια.



Επειδή όμως όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν, καιρός είναι να απονείμουμε και τα όσκαρ της πιο φριχτής και άθλιας κακογουστιάς. Μετά από μια αναζωογονητική βουτιά στο βάλτο της γειτονιάς της, η αγνώστων λοιπών στοιχείων Amy Adams ψάχνει το συνοδό της τον Κέρμιτ.

Μια μπουκαμβίλια από το Μικρό Μαγαζάκι του Τρόμου κινείται απειλητικά προς την καρωτίδα της Αν Χάθαγουεϊ.


Μια κυρία στα μπουζούκια. Να μου πεις άμα είχε γούστο τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις θα παντρευόταν; Κοίτα παπούτσι αυτός μαλάκα. Το όσκαρ πού το 'χει βάλει ακριβώς και έχει τέτοιο ύφος;


Η Έλεν Πέιτζ υιοθέτησε το λουκ της αυστηρής απουσιολόγας που όλοι λατρεύαμε να μισούμε. Απορώ πως την αφήσαν να μπει μέσα.


Η Τζένιφερ Γκάρνερ ντύθηκε τροτέζα σε σαλούν, αλλά μάταια περιμένει πελάτη.


Ο μοναδικός λόγος που φώναξαν τη Χάιντι Κλουμ στη σεμνή τελετή ήταν για να σκουπίσει το κόκκινο χαλί.


Η Τζένιφερ Χάτσον φούσκωσε τον βύζο-αερόστατο και ετοιμάζεται να αναληφθεί στους αιθέρες.


Τελείως εκτός συναγωνισμού η αξιαγάπητη φράου Τίλντα Σουίντον έσκασε μύτη τυλιγμένη σε μια γυαλιστερή σκουπιδοσακούλα. Μετά από αυτό τυφλώθηκα και αδυνατώ να συνεχίσω.

Στο βιντεάκι που ακολουθεί: Η Εκδίκηση του Ταλέντου. Γιατί καμιά φορά ακόμα και στα όσκαρ ο καλύτερος κερδίζει.

ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΣΤΟ ΕΛ ΚΑΖΟ

GAY SUPER HERO εναντίον COBDEN : Η ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ

Ορισμένοι από σας ίσως έχετε παρακολουθήσει τις τελευταίες εβδομάδες την τιτάνια ιδεολογική διαμάχη που μαίνεται ανάμεσα σε δύο κατά τα άλλα παγκοσμίως άγνωστους μπλόγκερς, τον Gay Super Hero και τον φίλτατο Cobden. Με αυτόν τον ύπουλο τρόπο, οι δύο ιστολόγοι προσπαθούν να ερεθίσουν το αναγνωστικό κοινό καθώς είναι σαφές ότι, αφενός τα ερωτικά τους θέλγητρα έχουν αρχίσει να φθίνουν προ πολλού και αφετέρου έχουν πλακωθεί με όλους τους υπόλοιπους μπλόγκερ για τα πολιτικά, οπότε έχουν καταλήξει να πιστεύουν ότι είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Οι δύο μπλόγκερ υπερασπίζονται με πάθος τις θέσεις τους, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Συγκεκριμένα:

# Ο Gay Super Hero εκπροσωπεί την Αριστερά της Σαμπάνιας. Ίνδαλμά του είναι η Κάρλα Μπρούνι γιατί πολεμάει το σύστημα από μέσα.

# Ο Cobden εκπροσωπεί τη Δεξιά της Ακολασίας. Ίνδαλμά του είναι ο Χιου Χέφνερ, μόνο που αντί για κουνέλες θα προτιμούσε να περιστοιχίζεται από λαδωμένους μπρατσαράδες κούνελους.

Η συνεχιζόμενη διαμάχη υπολογίζεται ότι θα έχει κοσμογονικές συνέπειες στον κόσμο του Ίντερνετ, προκαλώντας στους υπόλοιπους μπλόγκερ που παρακολουθούν τη διαμάχη με ανοιχτό το στόμα (καθώς αρνούνται πεισματικά να ανοίξουν οτιδήποτε άλλο) τσουνάμι χασμουρητών και εκκωφαντικό κλαυσίγελο. Ανάμεσα στα καυτά topics πάνω στα οποία οι δύο απεγνωσμένοι μπλόγκερ διαστάυρωσαν τα ξίφη τους, σίγουρα τα παρακάτω θα μας μείνουν αξέχαστα:

• Είναι η Μάργκαρετ Θάτσερ το μεγαλύτερο Gay Icon στην ιστορία της ομοφυλοφιλίας; Ποιος συνδυασμός τσάντας και αξεσουάρ ενίσχυσε σε τέτοιο βαθμό την απήχηση της Σιδηράς Κυρίας στο γκέι εκλογικό σώμα; (για το θέμα ζητήθηκε και η άποψη του Κωνσταντίνου Κασπίρη, ενώ ο Λάκης Γαβαλάς αρνήθηκε να συνεργαστεί αφιλοκερδώς) Τι φορολογικά κίνητρα ψηφίστηκαν επί πρωθυπουργίας της για τα dark rooms και τις σάουνες; Αληθεύει ότι το ημερολόγιο με τις καυτές πόζες της Maggie έχει τσακίσει σε πωλήσεις την Εθνική ομάδα ράγκμπι της Γαλλίας;

• Σε μία ριζοσπαστική του τοποθέτηση ο Cobden εισηγήθηκε να προστεθούν στη στάνταρ εξάρτυση για μια επιτυχημένη εξόρμηση στο Ζάππειο πέρα από το ενυδατικό lip-gloss με γέυση πορτοκάλι και τα προφυλακτικά Trojan (τις ιδεολογικές διαμάχες πολλοί εμίσησαν αλλά την κονόμα από τη γκρίζα διαφήμιση κανείς), στολές παραλλαγής, ημιαυτόματα Ούζι, φυσεκλίκια και χειροβομβίδες. Τα παραπάνω προτείνει ως μέτρο πρόληψης εγκλημάτων με θύματα αθώους ομοφυλόφιλους. Ο Gay Super Hero αντέδρασε σφόδρα, θεωρώντας ότι ο περίπατος στο Ζάππειο με πλήρη στρατιωτική εξάρτυση ενέχει τον κίνδυνο να μετατραπεί το κλασικό ψωνιστήρι σε σαφάρι εξόντωσης ομοφοβικών, αποσπώντας μας από το ζητούμενο και ρίχνοντας κατακόρυφα το ηθικό των γκέι ανταρτών.

• Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη γιορτή.....

Α) του Cobden, γιατί μόλις βλέπει γιρλάντα αισθάνεται και πάλι παιδί κι έτσι ξεχνάει την πραγματική του ηλικία

Β) του Gay Super Hero που σχεδιάζει να επιφέρει θανάσιμο πλήγμα στον καπιταλισμό ανατινάζοντας το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα και αντικαθιστώντας το με έναν υπερμεγέθη φαλλό.

Γ) της Μοιραράκη γιατί είναι η περίοδος που ξεπουλάει τα αρκουδοτόμαρα, ενώ κάθε σπίτι παραγγέλνει και από μία μοσχαροκεφαλή ταράνδου για το καθιστικό.

Προκειμένου να επιλυθούν επιτέλους τα παραπάνω καυτά ζητήματα που ταλανίζουν τη γκέι κοινότητα, ο Gay Super Hero προτείνει τη διεξαγωγή ενός debate ανάμεσα στους δύο υποψήφιους το οποίο θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω του 'Ιντερνετ. Για συντονιστή του debate προτείνω τον Revqueer ο οποίος συμφωνεί με τις απόψεις μου και θα αφαιρεί δημοκρατικότατα το λόγο από τον συνομιλητή μου όποτε με στριμώχνει. Ως δεύτερο συντονιστή προτείνω τον Mad ο οποίος, με τις αδιάκοπες παλινδρομήσεις των καλοσμιλεμένων του γλουτών ανάμεσα στον ακτιβισμό και την ελληνορθοδοξία, θα αναλάβει να ζαλίσει τόσο τον Cobden ώστε -ως άλλη Σαλώμη- να μου παραδώσει την κεφαλή του επί πίνακι. Τη σκηνοθεσία θα αναλάβει ο Wrong Guy ενώ το σχολιασμό για το δελτίο του Σταρ ο Ethan. Στο διάλειμμα οι Poon.Tang.Dee και Moody Girl θα ερμηνεύσουν τη νέα folk/indie επιτυχία τους "Ο Γάτος του Οζ", ενώ φαντασμαγορικό πρόγραμμα θα παρουσιάσει ο Apsoy! ως επικεφαλής των μπαλέτων του Ελληνικού Στρατού.

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ (ΙΙ)

Πέρα από την πολη της Κόρδοβα στον κόλπο του πρίγκιπα Γουλιέλμου στη Νοτιοανατολική Αλάσκα ο ποταμός Κόπερ καταλήγει στη θάλασσα σε ένα λασπώδη βάλτο. Η Μαρί Σμιθ που είχε μεγαλώσει εκεί ήξερε μια ξεχωριστή λέξη στη γλώσσα της - τα Εγιάκ -για τη γυαλιστερή κολλώδη λάσπη που έμπαινε ανάμεσα στα δάχτυλά της. Την έλεγαν τσ'α. Τα κούτσουρα που έβρισκε στην ακτή ήταν τα ου'λ - αλλά τα αποκαλούσαν διαφορετικά όταν το σχήμα τους ήταν κανονικό και αλλιώς όταν έμοιαζαν με μπερδεμένη, άμορφη μάζα. Και όταν την ρωτούσαν το όνομά της δεν ήταν Μαρί αλλά Ουντατσκουκαξκα'α'τς, "το κάλεσμα που ακούν οι άνθρωποι από μακριά".

Πάνω από την πολή απλωνόταν το αιώνιο δάσος της τάιγκας, καλυμμένο με μαύρα κωνοφόρα. Τα κωνοφόρα ήταν από μόνα τους ένας ολόκληρος κόσμος στη γλώσσα των Εγιάκ: από το λις το κωνικό δέντρο με τα τακτοποιημένο φύλλωμα μέχρι τις τζε.κ τις δαιδαλώδεις ρίζες του, πολύ χρήσιμες για το πλέξιμο των καλαθιών - από τα γκαχντγκ, τις γαλαζοπράσινες πατημένες βελόνες που τις χρησιμοποιούσαν για να παρασκευάσουν μπύρα ή τσάι μέχρι το σιξχ, το ρετσίνι του δέντρου, πολύ χρήσιμο για την μόνωση των κανό. Οι Εγιάκ ήταν ψαράδες που πριν από χιλιάδες χρόνια είχαν περάσει τον Βερίγγειο Πορθμό με τις βάρκες τους. 'Οπως και οι περισσότεροι άντρες στην πόλη, ο πατέρας της Μαρί ζούσε και ο ίδιος από το ψάρεμα. Ενώ οι γειτονικές φυλές των Αθαπασκάν που είχαν περάσει τον πορθμό με παγοπέδιλα είχαν δεκάδες λέξεις για την κατάσταση του χιονιού και του πάγου, οι Εγιάκ είχαν ιδιαίτερα πλούσιο λεξιλόγιο σε ό,τι είχε να κάνει με τη θάλασσα και τα δώρα της: άσπρα και κόκκινα οστρακοειδή, φρύγανα και φύκια, δίχτυα και ιχθυοπαγίδες, σκοινιά και ναυτικοί κόμποι. Μία λέξη τους, το ντεμεξτς, δήλωνε ένα μαλακό και επικίνδυνο σημείο πάνω στην παγωμένη θάλασσα: επικίνδυνο για να περπατήσεις από πάνω, αλλά ιδανικό σημείο για να κάτσεις δίπλα με την πετονιά σου ή ένα καλάμι.

'Ενα ολόκληρο σύμπαν από λέξεις και νοήματα που είχε ήδη αρχίζει να ξεθωριάζει από τότε που η Μαρί ήταν μικρή. Το 1933 είχαν μείνει μόνο 38 άνθρωποι που μπορούσαν να συνεννοηθούν στα Εγιάκ και οι λευκοί άνθρωποι με τα αυστηρά τους πρόσωπα είχαν έρθει για να μείνουν. Στο σπίτι η μητέρα της έβαζε την κουσχσλ -την ποδιά της- για να φτιάξει ένα κέηκ στο ισξαχ - ένα στρογγυλό μπολ για ανακάτεμα. Αλλά στο σχολείο η "βάρβαρη" γλώσσα τους ήταν απαγορευμένη. Λέξη δεν ακουγόταν και στο εργοστάσιο που δούλευε η Μαρί μετά την τετάρτη δημοτικού βάζοντας σε κονσέρβες τους σολωμούς - το ευγενικό ψάρι που η φυλή της αντιμετώπιζε με τόσο σεβασμό έχοντας μια ξεχωριστή λέξη όχι μόνο για κάθε μέρος του ψαριού αλλά και για κάθε διαφορετικό μίσχο και μπουμπούκι από τα σμέουρα με τα οποία συνόδευαν το αυγοτάραχο.

Καθώς πέθαινε η γλώσσα, πέθαιναν και οι ιστορίες για τον πανούργο δημιουργό-κόρακα και το μαγικό πουλί-βουτηχτή, για τα γιγάντια ζώα και τους μικροσκοπικούς ανθρωπάκους που τα καμάκια τους δεν ήταν μεγαλύτερα από ένα σπίρτο. Οι άνθρωποι ξέχασαν γιατί αποκαλούσαν το καπέλο και το σφυρί με την ίδια λέξη. Ξέχασαν γιατί δεν ξεχώριζαν το φύλλο από το πούπουλο - σαν να ήθελαν να δηλώσουν ότι τα δέντρα και τα πουλιά μοιράζονται το ένα και μοναδικό θαύμα της ζωής. Τα χάπια, τα μήλα, τις χάντρες και οτιδήποτε στρογγυλό τα αντιμετώπιζαν ως ένα πράγμα, ξένο και απειλητικό. Ξέχασαν το ταμπού που τους απαγόρευε να ράβουν μαζί την πέτσα των ψαριών με το δέρμα των ζώων. Και έπαψαν να θυμούνται για ποιον ακριβώς λόγο έχτιζαν μικρές, ξύλινες καλύβες πάνω από τους τάφους - σαν νά θελαν να φτιάξουν ένα πιο άνετο σπιτικό για τους νεκρούς τους.

Και η ίδια η Μαρί για ένα διάστημα δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στη γλώσσα της που χάνοταν. Παντρεύτηκε έναν λευκό και μεγάλωσε εννιά παιδιά. Προσπάθησε κάποιες φορές να τους μιλήσει στη γλώσσα της, αλλά δεν έδειχναν να ενδιαφέρονται. Τα Εγιάκ ήταν η γλώσσα που μιλούσε στον εαυτό της και στον Θεό. Μόνο όταν η μεγαλύτερη αδελφή της πέθανε, στη δεκαετία του 90, συνειδητοποίησε πως ήταν η τελευταία που είχε απομείνει. 'Ηταν η στιγμή που αποφάσισε να γίνει ακτιβίστρια - μια μικροσκοπική αποφασισμένη φιγούρα με ένα πολύχρωμο καπέλο από χάντρες που αγωνιζόταν να σταματήσει η υλοτόμηση των δασών όπου σάπιζαν οι καλύβες των προγόνων της και φρόντιζε να θάψει τα κόκκαλά τους σύμφωνα με το τυπικό των Εγιάκ. 'Ηταν πλέον η αρχηγός της φυλής της - και το μόνο μέλος που είχε απομείνει.

Η Μαρί Σμιθ πέθανε στις 21 Ιανουαρίου σε ηλικία 89 ετών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της δύο ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Αλάσκα κατέγραψαν με τη βοήθειά της το λεξιλόγιο, τη γραμματική και το συντακτικό της γλώσσας των Εγιάκ σαν μνημείο για τις επόμενες γενιές. Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, πάνω από τις μισές γλώσσες του πλανήτη θα έχουν την τύχη των Εγιάκ.

ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΧΙΟΝΙ :-)

Η θέα από το μπαλκόνι μου στο κέντρο σήμερα το πρωί.


Στην Πανεπιστημίου χθες το βράδυ.



Βόρεια προάστεια σήμερα το μεσημέρι

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Μέχρι την καταστροφή της από εμπρησμό το βράδυ της περασμένης Κυριακής, η παγόδα που έστεφε την Ναμ Ντάε Μουν, τη" Μεγάλη Πύλη του Νότου", ήταν το παλιότερο ξύλινο κτίριο στη κορεατική χερσόνησο. Η πύλη κατασκευάστηκε το 1398 από τη δυναστεία των Τζοσεόν. Μαζί με την ανατολική και τη δυτική πύλη ήταν τα μοναδικά σημεία διέλευσης μέσα από τα τείχη της πρωτεύουσας Σεούλ και η μόνη που παρέμεινε στη θέση της όταν οι ιάπωνες κατακτητές τα κατεδάφισαν.

Το 1962 μετά την ολοκληρωσή της ανακατασκευής της λόγω των ζημιών που είχε υποστεί κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας χαρακτήρισε την Πύλη "νο1 εθνικό μνημείο".

Αυτό που δεν μπόρεσε να πετύχει ο πόλεμος ανέλαβε να ολοκληρώσει ένας παρανοϊκός εμπρηστής. Το βράδυ της Κυριακής η Πύλη τυλίχτηκε στις φλόγες. Η πυρκαγιά κράτησε τέσσερις ώρες και παρά τις προσπάθειες 360 πυροσβεστών, το μνημείο κατέρρευσε.

Η αστυνομία ανακοίνωσε τη σύλληψη ενός 69χρονου με την κατηγορία του εμπρησμού. Σύμφωνα με τους αστυνομικούς, ο ύποπτος ομολόγησε ότι ψέκασε το δάπεδο της παγόδας με εύφλεκτο υγρό και έβαλε φωτιά.

ΚΑΜΠΑΡΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ!

Η πρώτη φωτογραφία της προηγούμενης ανάρτησης είναι η καταπληκτική δουλειά του φωτογράφου Εμερίκ Ζιροντέλ με τίτλο "Η Προφητεία". Για την υλοποίηση της καλλιτεχνικής του σύλληψης -που παραπέμπει απευθείας στις τοιχογραφίες της Καπέλα Σιστίνα- ο Ζιροντέλ απευθύνθηκε στους Farfadais, μια 35μελή ομάδα αθλητών/χορευτών/ακροβατών, πνευματικά παιδιά του γάλλου Στεφάν Χαφνέρ και του ιταλού Εμιλιάνο Σιμεόνι.

Ο Στεφάν και ο Εμιλιάνο συναντήθηκαν πριν οκτώ χρόνια στα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής εκπομπής. Η συνεργασία τους στη σκηνή από τις θέσεις του καλλιτεχνικού διεθυντή και του χορογράφου αντίστοιχα, είχε σαν αποτέλεσμα την απογείωση της ομάδας. Η σχέση τους όμως δεν άντεξε την πίεση της 24ωρης συνύπαρξης. Οι ίδιοι επιμένουν ότι τους έκανε καλό που δεν είναι πλέον ζευγάρι, αφού από τότε έχουν γίνει αχώριστοι φίλοι!

Τους Farfadais -από τη λόγια γαλλική λέξη farfadet που σημαίνει ξωτικό, πνεύμα του δάσους- θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στην Αθήνα από τις 21 ως τις 23 Φεβρουαρίου, και συγκεκριμένα στο γήπεδο Τάε-Κβον-Ντο του Φαλήρου όπου θα παρουσιάσουν τη νέα τους παράσταση "Καμπαρέ στον Αέρα". Στη συνέχεια θα μετακομίσουν στη Ρώμη και για μερικούς μήνες θα εμφανίζονται αποκλειστικά σε κεντρικό θέατρο της ιταλικής πρωτεύουσας.