«ΧΗΜΙΚΟ ΣΕΞ», ΕΝΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΟΚΤΕΪΛ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε τα σχετικά σχόλια.]

Συνδυάζοντας ουσίες με το σεξ χωρίς προφύλαξη

Η προβολή του ντοκιμαντέρ «Chemsex» την περασμένη εβδομάδα στο κινηματογραφικό φεστιβάλ Outview υπήρξε η αφορμή για να ασχοληθεί και ο ελληνικός τύπος με το φαινόμενο του «χημικού σεξ» που αποτελεί τη νέα μάστιγα της γκέι ζωής σε μητροπόλεις όπως το Λονδίνο: Μαραθώνιοι σεξουαλικών οργίων που μπορεί να διαρκούν πολλά 24ωρα χάρη στη χρήση των λεγόμενων «συνθετικών» ναρκωτικών. Πρόκειται για ουσίες που μιμούνται την επίδραση των κλασικών ναρκωτικών καθώς όμως η χημική τους σύνθεση διαφέρει ελαφρά, ορισμένες διακινούνται ελεύθερα και χωρίς σημαντικό κόστος μέσω του ίντερνετ. Δυστυχώς από τη δημοσιογραφική κάλυψη του φαινομένου δεν έλειψαν τα παρατράγουδα, όπως αυτή εδώ η μετάφραση του άρθρου βρετανού καθηγητή ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίζεται ότι το «χημικό σεξ» αποτελεί «πράξη επιβίωσης» και «μορφή αντίστασης» των ομοφυλόφιλων απέναντι στην προοπτική της κοινωνικής τους αφομοίωσης...

Απέναντι σε αυτές τις λογικές απενεχοποίησης της χρήσης επικίνδυνων ουσιών που ξεκίνησαν από τα κλαμπ αλλά πλέον έχουν συνδεθεί με την αναζήτηση σεξουαλικών απολαύσεων πέρα από κάθε όριο αντοχής του ανθρώπινου οργανισμού, αυτή η στήλη θεωρεί χρήσιμο να προτείνει με τη σειρά της μία μετάφραση. Πρόκειται για αποσπάσματα ενός άρθρου αφιερωμένου στο «χημικό σεξ» από τον ιστότοπο Têtu.com τα οποία μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.

Τα συνθετικά ναρκωτικά που έχουν συνδεθεί ιδιαίτερα με το φαινόμενο του «χημικού σεξ» είναι η κρυσταλλική μεταμφεταμίνη (crystal meth) και η μεθεδρόνη. Η τελευταία μιμείται τη χημική σύνθεση της κατινόνης, φυσικής ψυχοτρόπου ουσίας που προέρχεται από το αφρικανικό δενδρύλλιο κατ. Παρά την απαγόρευσή της, παραμένει εύκολα διαθέσιμη και σε χαμηλό κόστος μέσω του διαδικτύου.

Χαρακτηριστικό τέτοιων ουσιών είναι ότι αυξάνουν σε σημαντικό βαθμό τις σεξουαλικές αντοχές. Όχι μόνο το αίσθημα της απόλαυσης είναι πολύ εντονότερο, αλλά και οι στύσεις διαρκούν πολύ περισσότερο. Η αίσθηση του χρόνου χάνεται και ο χρήστης παύει να αισθάνεται πείνα ή νύστα. Με αυτό τον τρόπο τέτοιοι σεξουαλικοί μαραθώνιοι μπορούν να διαρκούν από 24 έως 72 ώρες. Δεν είναι σπάνιο η χρήση αυτών των ουσιών να συνδυάζεται με άλλες όπως η κάνναβη, η κοκαΐνη, η κεταμίνη και το GHB (το λεγόμενο «ναρκωτικό του βιασμού»). Οι χρήστες συνδυάζουν τις ουσίες ανάλογα με τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, η κεταμίνη (special K στην αργκό των χρηστών) επιτρέπει μεγαλύτερη απώλεια ελέγχου, ενώ το GHB (που αποκαλείται και G) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αναισθητικό, επιτρέποντας περισσότερο επώδυνες σεξουαλικές πρακτικές.

Η χρήση αυτών των ουσιών μπορεί να γίνει με κατάποση, σνιφάρισμα, κάπνισμα ή σε ενέσιμη μορφή. Η ενέσιμη χρήση (το λεγόμενο «slamming») προτιμάται γιατί τα αποτελέσματα είναι πιο γρήγορα και έντονα. Σαν αποτέλεσμα αυξάνεται ο κίνδυνος υπερβολικών δόσεων αλλά και η μετάδοση ασθενειών από τις σύριγγες που οι χρήστες μοιράζονται μεταξύ τους. Το τελετουργικό της ενδοφλέβιας χρήσης δημιουργεί επιπλέον ισχυρή ψυχολογική εξάρτηση που κάνει ακόμα δυσκολότερη οποιαδήποτε προσπάθεια αποτοξίνωσης. Ψυχολογικά η χρήση δημιουργεί αισθήματα παντοδυναμίας, διέγερση των αισθήσεων (κυρίως της αφής και της ευαισθησίας στη μουσική), απώλεια κάθε αναστολής, αίσθηση ευφορίας, εξαιρετικά έντονη διάθεση κοινωνικότητας αλλά και ανάπτυξη της ενσυναίσθησης μέσω της οποίας οι χρήστες νιώθουν ότι ταυτίζονται συναισθηματικά με την ψυχική κατάσταση των γύρω τους.

Η εξάρτηση από τις ουσίες γίνεται πολύ έντονη καθώς απαιτείται συνεχής αύξηση των δόσεων για να έχουν οι χρήστες το ίδιο αποτέλεσμα. Η επιθυμία τους για όλο και εντονότερες εμπειρίες τους οδηγεί να ξεπερνούν κάθε φορά τα όρια αναλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερα ρίσκα. Με την αίσθηση του «craving» (ακατανίκητη επιθυμία κατανάλωσης ουσιών) να είναι εξαιρετικά ισχυρή, τα συμπτώματα του εθισμού εμφανίζονται άμεσα. Από μία φορά τον μήνα, η συμμετοχή σε σεξουαλικά πάρτι αρχίζει να γίνεται συνήθεια κάθε σαββατοκύριακο και από κει ο χρήστης δεν αργεί να «κυλήσει» και τις καθημερινές. Η χρήση ναρκωτικών από κοινωνική δραστηριότητα αρχίζει να γίνεται και ατομική συνήθεια. Συχνά ακόμα και η συσχέτιση της χρήσης με τη σεξουαλική συνεύρεση εξαφανίζεται, αφήνοντας στη θέση της την καθαρή τοξικομανία. Ή αντίθετα η συμμετοχή σε σεξουαλικά όργια αποτελεί πλέον την πρόφαση προκειμένου ο χρήστης να καταναλώνει τις ουσίες στις οποίες είναι εξαρτημένος. Πολλοί χρήστες καταλήγουν με τον φόβο ότι τους είναι πλέον αδύνατη οποιαδήποτε σεξουαλική συνεύρεση χωρίς τη χρήση ουσιών.

Μια άλλη ιδιαιτερότητα αυτών των πρακτικών είναι ότι πολύ συχνά αφορά άτομα που δεν είναι κοινωνικά περιθωριοποιημένα. Η πλειοψηφία είναι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και καταναλώνουν τα σαββατοκύριακα. Με αυτό τον τρόπο δύο κόσμοι διασταυρώνονται: Ο κόσμος του τοξικομανούς με αυτόν του «ευυπόληπτου» πολίτη. Αυτή η διχοτομία εξηγεί για ποιο λόγο πολλοί χρήστες αρνούνται να παραδεχτούν τον εθισμό τους. Για αυτούς το «πρεζόνι» είναι μια αρνητική εικόνα με την οποία αρνούνται να ταυτιστούν. Αυτή η άρνηση που στηρίζεται στο συναίσθημα της ντροπής, έχει σαν αποτέλεσμα να μην ενημερώνονται για τους κινδύνους των πρακτικών που ακολουθούν: Μολύνσεις, απώλεια βάρους, καρδιολογικά προβλήματα, ηπατίτιδες και HIV, προβλήματα ψυχιατρικής φύσεως κτλ. Αναζητούν βοήθεια μόνο όταν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν έχουν γίνει πλέον ανυπόφορα (κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, αυτοκτονικές τάσεις, αϋπνία, παράνοια), όταν μαθαίνουν ότι έχουν προσβληθεί από ηπατίτιδα ή HIV, ή όταν περιθωριοποιηθούν πλήρως κοινωνικά, συνήθως ως αποτέλεσμα της απώλειας της εργασίας τους.

Η μόλυνση από ηπατίτιδες και τον ιό του HIV παραμένει εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα στους κύκλους του «χημικού σεξ». Στις σχετικές έρευνες, η πλειοψηφία των χρηστών δηλώνουν οροθετικοί. Ακόμα και όταν η βραδιά ξεκινάει με τη λήψη προφυλάξεων, η επήρεια των ουσιών έχει σαν αποτέλεσμα τη γρήγορη απώλεια ελέγχου που ευνοεί τις πρακτικές υψηλού ρίσκου όπως το σεξ χωρίς προφυλακτικό και οι κοινές σύριγγες. Το γεγονός ότι ο χρήστης μπορεί να βρει τις ουσίες στο διαδίκτυο χωρίς υψηλό κόστος λειτουργεί ως καταλύτης. Ταυτόχρονα είναι πολύ εύκολο να βρει παρτενέρ για «χημικά πάρτι» μέσω των διαφόρων εφαρμογών για γκέι γνωριμίες όπου οι χρήστες χρησιμοποιούν διάφορα συνθηματικά όπως η λέξη «chems» για να εντοπίζονται πιο εύκολα.

Ψυχολογικά η χρήση ουσιών συνδέεται με την επιθυμία διαρκούς έκθεσης σε κίνδυνο, έτσι ώστε μέσω της υπέρβασής του ο χρήστης να αισθανθεί κύριος της μοίρας του. Με αυτό τον τρόπο η επιβεβαίωση της ύπαρξης δεν μπορεί να διαχωριστεί από την διάσταση της αυτοκαταστροφής. Από ψυχο-κοινωνικής άποψης οι ουσίες που περιγράψαμε και oι πρακτικές που συνδέονται με τη χρήση τους ταιριάζουν γάντι με τις προτεραιότητες της εποχής που ζούμε: Τα θέλουμε όλα, τα θέλουμε αμέσως, όσο πιο έντονα και όσο πιο γρήγορα γίνεται.

* Διαβάστε επίσης: Μια επικίνδυνη σχέση - Γκέι άντρες και ναρκωτικές ουσίες.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ “ΜΑΓΙΚΑ ΧΑΠΙΑ” ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙΣ HIV;

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια.]

Το σεξ βρήκε το …φάρμακό του

Την περασμένη εβδομάδα είχαμε τη δημοσίευση δύο ευρωπαϊκών μελετών (μίας βρετανικής και μίας γαλλικής) σύμφωνα με τις οποίες το χάπι Truvada, που έως τώρα λαμβάνεται ως αγωγή από τους οροθετικούς, μπορεί να χρησιμεύσει και ως μέσο πρόληψης μειώνοντας κατά 86% την πιθανότητα μόλυνσης από τον HIV στα άτομα που επιλέχτηκαν για την έρευνα, και συγκεκριμένα γκέι άντρες που δεν χρησιμοποιούν τακτικά προφυλακτικό. Αμέσως μετά 71 ευρωπαϊκές οργανώσεις για τον HIV (ανάμεσά τους και δύο ελληνικές, η  «Θετική Φωνή» και η «Praksis») δημοσίευσαν ένα μανιφέστο στο οποίο ζητούν όχι μόνο να εγκριθεί η χρήση του χαπιού ως μέσο πρόληψης στην Ευρώπη αλλά και να αναλάβουν τα εθνικά συστήματα υγείας το κόστος της συνταγογράφησης. Ένα από τα σημαντικά ντεσού των δύο μελετών που δεν φαίνεται να απασχόλησε τους συντάκτες του μανιφέστου: Μπορεί η πιθανότητα μόλυνσης από τον HIV να μειώθηκε, αλλά ένας στους τρεις συμμετέχοντες κόλλησαν κάποιο άλλο αφροδίσιο (από βλεννόρροια μέχρι ηπατίτιδα) κατά τη διάρκεια της έρευνας...

Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις αποφάσισα να μεταφράσω σήμερα την παρέμβαση του γάλλου ακτιβιστή για θέματα HIV/AIDS Ερβέ Λαταπί σχετικά με το θέμα της χημικής «προφύλαξης πριν την έκθεση» και τον τρόπο που αυτή πλασάρεται στον ομοφυλόφιλο πληθυσμό.

Για τους ομοφυλόφιλους, η 1η Δεκεμβρίου 2014 σημαδεύτηκε από την εκκωφαντική εμφάνιση μιας συντριπτικής επικοινωνιακής καμπάνιας την οποία μπορούμε να ονομάσουμε «Truvada για όλους.»

Ένα σκεύασμα που χρησιμοποιείται στα πλαίσια της αγωγής των οροθετικών πρόκειται να συνταγογραφείται πλέον και στους οροαρνητικούς σαν εμβόλιο για να τους προστατεύσει από την μόλυνση με τον ιό. Τεράστια ερευνητικά κονδύλια επιστρατεύονται προς όφελος μιας ιδιωτικής φαρμακοβιομηχανίας και όλα αυτά επειδή οι γκέι άντρες, που είναι και οι περισσότερο εκτεθειμένοι στον ιό, υποτίθεται πως δεν είναι πλέον ικανοί να υιοθετήσουν συμπεριφορές χαμηλού ρίσκου και συγκεκριμένα τη χρήση προφυλακτικού με περιστασιακούς συντρόφους.

Καινοτόμοι

Μήπως αυτό σημαίνει πως οι γκέι άντρες δεν είναι πλέον σε θέση να λειτουργήσουν ως καινοτόμοι σε ζητήματα σεξουαλικής συμπεριφοράς όπως συνέβαινε σταθερά από την αρχή της σεξουαλικής επανάστασης στη δεκαετία του '60; Μήπως δεν είναι πλέον ικανοί να προσαρμόσουν τη σεξουαλικότητά τους με επινοητικό και δημιουργικό τρόπο; Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '70 ήρθαμε αντιμέτωποι με την ανάγκη να επανεξετάσουμε και να τροποποιήσουμε τις συμπεριφορές μας προκειμένου να διαφυλάξουμε τη σεξουαλική μας ελευθερία. Στη Γαλλία ο δρ. Λουί-Ντομινίκ Λασιβέ, ιδρυτής της ομοσπονδίας ομοφυλόφιλων ιατρών, σήμανε το τέλος της γιορτής από το 1982 με το βιβλίο του «Σεξουαλική Υγεία». Αντιμέτωπος με την αύξηση των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ), προειδοποιεί, ενημερώνει και εκπαιδεύει το κοινό: «Οι κατάλληλες πρακτικές είναι κάτι που μαθαίνεται, η σεξουαλική απόλαυση είναι κάτι που ανακαλύπτεται. Και τις μεν και τη δε μπορούμε να τις τελειοποιήσουμε.»

Σεξουαλική δυσφορία

Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά την εμφάνιση του AIDS, η σεξουαλική υγεία των γκέι δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και η εύκολη λύση είναι να θεωρούμε το προφυλακτικό ως υπεύθυνο της σεξουαλικής μας δυσφορίας. Στο Παρίσι υπολογίζεται πως το 20% των γκέι αντρών είναι ήδη οροθετικοί (αρκετοί χωρίς να το γνωρίζουν καν) και οι δείκτες της σεξουαλικής τους υγείας είναι κάθε άλλο παρά ικανοποιητικοί: Ως οροθετικοί βιώνουν τη φοβία και την απόρριψη· είναι εκείνοι που υιοθετούν τις πλέον ριψοκίνδυνες πρακτικές, που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο πρόβλημα με τις ναρκωτικές ουσίες και που εμφανίζουν τη μεγαλύτερη αύξηση σε ΣΜΝ. Όσο για τους οροαρνητικούς αυτοί ζουν σε ένα καθεστώς μόνιμου φόβου και είναι οι μεγάλοι ξεχασμένοι της πρόληψης τα τελευταία χρόνια. Αντί να τους βοηθούν να παραμείνουν οροαρνητικοί, οι πάντες μοιάζουν να τους προετοιμάζουν για τη στιγμή που θα γίνουν οροθετικοί.

Επικοινωνιακά προβάλλεται αποκλειστικά και μόνο το κομμάτι της βιοχημείας: Συχνές εξετάσεις για να εντοπιστούν οι οροθετικοί, ένταξή τους σε προγράμματα φαρμακευτικής αγωγής για να μειωθεί η πιθανότητα να μεταδώσουν σε άλλους τον ιό και σήμερα η «προφύλαξη πριν την έκθεση». Την ίδια στιγμή η προβολή των σεξουαλικών πρακτικών ελάττωσης του κινδύνου έχει περάσει στα αζήτητα. Κάπως έτσι η κουλτούρα του ασφαλούς σεξ την οποία οι ίδιοι οι γκέι επινόησαν χάνεται σιγά-σιγά. Και αντικαθίσταται σταδιακά από μία άλλη κουλτούρα εμπνευσμένη από τη δραματική και οδυνηρή εμπειρία της οροθετικότητας και την άνοδο του ατομοκεντρισμού. Η σεξουαλική ελευθερία δεν γίνεται αντικείμενο διεκδίκησης με τον επαναστατικό τρόπο που γινόταν άλλοτε αλλά σύμφωνα με τα σύγχρονα δόγματα του αντιδραστικού νεοφιλελευθερισμού: Πρωτοκαθεδρία του ατόμου σε σχέση με το κοινωνικό σύνολο, χειραφέτηση της σεξουαλικής απόλαυσης από οποιονδήποτε περιορισμό και καθοδήγηση της ιατρικής έρευνας με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος.

Ένα «μαγικό χάπι» για το σεξ

Σε αυτή τη θλιβερή συγκυρία λανσάρεται εν μέσω θριαμβολογιών αυτό το σχεδόν «μαγικό» σεξουαλικό χαπάκι. Το σκεπτικό της Εθνικής Υπηρεσίας Έρευνας για τον HIV όταν ανακοίνωσε τη διενέργεια μελέτης για να αξιολογηθεί το συγκεκριμένο σκεύασμα, ήταν πως το συγκεκριμένο χάπι προοριζόταν μόνο ως συμπληρωματικό μέσο πρόληψης σε ένα πολύ μικρό κομμάτι του γκέι πληθυσμού, εκείνους δηλαδή που αντιδρούν περισσότερο στη χρήση προφυλακτικού. Και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα έθετε υπό αμφισβήτηση τη βασική στρατηγική πρόληψης που είναι το ασφαλές σεξ. Παρόλα αυτά φτάνει να διαβάσει κανείς τις διαφημίσεις που δημοσιεύτηκαν στα γκέι έντυπα προκειμένου να βρεθούν πρόθυμοι για να συμμετέχουν στη μελέτη ή όσα δημοσιεύουν στα social media οι υπεύθυνοι των σχετικών ΜΚΟ, για να καταλάβει ότι η συγκεκριμένη έρευνα έχει λειτουργήσει ως δούρειος ίππος προκειμένου να «απελευθερωθεί» ο συγκεκριμένος πληθυσμός από οποιαδήποτε δεύτερη σκέψη σχετικά με τις ριψοκίνδυνες σεξουαλικές πρακτικές και τις συνέπειές τους.

Οι δογματικοί του Truvada

Απαιτώντας το «Truvada για όλους» και το «Truvada τώρα!» και εξακολουθώντας να υποτιμούν τη σοβαρότητα της αυξανόμενης διάδοσης των ΣΜΝ στον γκέι πληθυσμό (η οποία αφορά τόσο τους οροθετικούς όσο και τους οροαρνητικούς) οι δογματικοί του Truvada θυμίζουν τους μαθητευόμενους μάγους. Δεν υπόσχονται μόνο ένα θαυματουργό σκεύασμα το κόστος του οποίου ζητούν να αναλάβει το κοινωνικό σύνολο. Προωθώντας την καθημερινή αγωγή με χάπια ως μία απολύτως φυσιολογική κατάσταση για όλους τους σεξουαλικά ενεργούς ομοφυλόφιλους, κάνουν την οροθετικότητα να μοιάζει με ακόμα πιο «τετριμμένη» κατάσταση σε σχέση με πριν. Αγνοώντας όλους τους φόβους που εκφράζονται σχετικά με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της υπερκατανάλωσης φαρμάκων επιδεικνύουν μια υπεραισιοδοξία χωρίς φραγμούς σχετικά με τα «θαύματα» της βιοχημείας. Και το χειρότερο απ'όλα, σβήνουν με μια μονοκοντυλιά όλον τον δύσκολο και επίπονο αγώνα και τη σκληρή δουλειά που είχε γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια σχετικά με την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση του συγκεκριμένου πληθυσμού σε ζητήματα σεξουαλικής υγείας.

---

* Μετάφραση από εδώ. Ένα παλιότερο άρθρο για το ίδιο θέμα:
Ακόμα ένα μπλε χάπι για το σεξ

ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια.]

Η παράνοια του αποκλεισμού των ομοφυλόφιλων από την αιμοδοσία.

Ο Βιρζίλ Πορσέ ήταν 25 χρονών όταν το νήμα της ζωής του κόπηκε απότομα επειδή βρέθηκε «στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή». Δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα αποφάσισε να κατέβει στην αγορά της Νάντης στη Γαλλία για να αγοράσει γλυκά μαζί με τον σύντροφό του. Και ήταν ανάμεσα στα δέκα άτομα που τραυματίστηκαν σοβαρά όταν ένας μεθυσμένος οδηγός με ψυχολογικά προβλήματα έριξε το φορτηγάκι του πάνω στο πλήθος που ψώνιζε για τις γιορτές. Πιο άτυχος σε σχέση με τους υπόλοιπους, ο Βιρζίλ υπέκυψε στα τραύματά του την επόμενη μέρα.

Ένα αγόρι που οι πάντες θυμούνται για τον τρυφερό του χαρακτήρα και το κέφι του για τη ζωή, ο Βιρζίλ μοιραζόταν με τον σύντροφό του Γκεϊτάν το κοινό τους πάθος για τον χορό και είχε κερδίσει τόσο εθνικές όσο και διεθνείς διακρίσεις στην κατηγορία κάντρι-γουέστερν. Ανέβαζε μάλιστα και πολλά σχετικά βίντεο στο δικό του κανάλι στο YouTube. Καθώς όσο ζούσε είχε γραφτεί στη λίστα με τους δωρητές οργάνων, μπόρεσε μετά θάνατον να χαρίσει τη ζωή σε έξι άτομα που περίμεναν για μεταμόσχευση. Μια πράξη που συγκίνησε τους συμπατριώτες του, κάνοντας τον πρόεδρο Ολάντ να τον χαρακτηρίσει «παράδειγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης».

                     O Βιρζίλ (δεξιά) με τον σύντροφό του Γκεϊτάν

Η παρέμβαση του Γάλλου προέδρου έκανε πολλούς να επισημάνουν μια κραυγαλέα αντίφαση: Παρόλο που οι γαλλικές αρχές δεν είχαν πρόβλημα να μεταμοσχεύσουν τα όργανα του νεαρού Βιρζίλ, θα είχαν αρνηθεί το αίμα του αν ήθελε να το δωρίσει όσο ζούσε! Και αυτό γιατί η Γαλλία (όπως και η Ελλάδα) συνεχίζει να αποκλείει από την αιμοδοσία άντρες που είχαν έστω και μία σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα μετά το ...1977. Ένα μέτρο που συνεχίζουν να τηρούν προβάλλοντας ως επιχείρημα τον κίνδυνο μόλυνσης του μεταγγιζόμενου αίματος από τον ιό HIV.

Από την άλλη μεριά, όσοι ζητούν την κατάργηση του καθολικού αποκλεισμού κάνουν λόγο για ένα μέτρο που έχει ληφθεί με γνώμονα την ευκολία και όχι με κριτήρια επιστημονικής αυστηρότητας. Και υπενθυμίζουν ότι με τις σύγχρονες μεθόδους εντοπισμού, έχει μειωθεί κατά πολύ το χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο ο ιός δεν είναι ανιχνεύσιμος στο αίμα.

Όπως έχουμε δει εδώ, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συστήσει ήδη από το 2011 σε όλα τα κράτη-μέλη να φιλτράρουν τους αιμοδότες όχι με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, αλλά με κριτήριο την επικινδυνότητα της σεξουαλικής τους συμπεριφοράς. Επισημαίνεται μάλιστα ότι με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται καλύτερα η ποιότητα του μεταγγιζόμενου αίματος, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία το 50% των μολυσμένων μονάδων αίματος προέρχεται από ετεροφυλόφιλους δότες. Πράγματι, χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν για τους ομοφυλόφιλους αιμοδότες ακριβώς τα ίδια κριτήρια αποκλεισμού που εφαρμόζουν και για τους ετεροφυλόφιλους. Η σύσταση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα Γάλλοι πολίτες να καταφύγουν στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταγγέλλοντας τη χώρα τους για παραβίαση των ευρωπαϊκών συνθηκών. Η σχετική απόφαση αναμένεται εντός του 2015.

Για το ίδιο ζήτημα, κινητικότητα παρατηρείται όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην απέναντι μεριά του Ατλαντικού, καθώς ο αμερικάνικος Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων σκοπεύει να εκδώσει για δημόσια διαβούλευση μέσα στο 2015 νέο προσχέδιο οδηγιών που θα περιορίζει τον αποκλεισμό σε όσους άντρες είχαν σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα μέσα στο προηγούμενο δωδεκάμηνο. Αντίστοιχος κανονισμός εφαρμόζεται ήδη σε χώρες όπως η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία.

Όσο για την Ελλάδα που πάσχει από χρόνια έλλειψη μεταγγιζόμενου αίματος, θα υπάρξει άραγε κάποιο κόμμα που θα θέσει ως ζήτημα στην προεκλογική του καμπάνια τον πλήρη αποκλεισμό ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού από την αιμοδοσία; Μάλλον όχι, αφού όπως συμβαίνει πάντα τα κόμματα θα πρέπει να ασχοληθούν με άλλα -κατά τη γνώμη τους πολύ σημαντικότερα- ζητήματα ...«ζωής και θανάτου».

ΣΕΞ, ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΕΣ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να αφήσετε και τα δικά σας σχόλια.]

 

Ένας Bρετανός κι ένας Aμερικάνος. Και οι δυο τους ωραίοι, πετυχημένοι και ανοιχτά γκέι. H σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Aids είναι μια καλή ευκαιρία για να ανατρέξουμε στις πρόσφατες παρεμβάσεις τους. Παρεμβάσεις που ξεκίνησαν ζωηρές αλλά χρήσιμες συζητήσεις και στις δύο μεριές του Ατλαντικού για θέματα που «καίνε» την γκέι κοινότητα, αλλά θα πρέπει να απασχολήσουν την κοινωνία και πέρα από τα στενά της πλαίσια.

O 47χρονος Άιβαν Μάσοου (επάνω αριστερά), παιδί μεγαλωμένο από τις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, κατάφερε τη δεκαετία του '90 να κάνει περιουσία πουλώντας φτηνές ασφάλειες σε ομοφυλόφιλους πελάτες που οι υπόλοιπες εταιρείες «τιμωρούσαν» με υψηλότερα ασφάλιστρα λόγω του HIV. Η εταιρεία του υπήρξε η πρώτη που έγινε χορηγός στο Pride του Λονδίνου, ενώ ο ίδιος υπήρξε για ένα διάστημα πρόεδρος του Ινστιτούτου Σύγχρονων Τεχνών της βρετανικής πρωτεύουσας. Αν και μέλος των συντηρητικών, το 2000 μεταπήδησε για λίγο στο κόμμα των εργατικών με σκοπό την κατάργηση της θατσερικής «Τροπολογίας αρ.28» που απαγόρευε κάθε αναφορά στην ομοφυλοφιλία από τα σχολεία και την τοπική αυτοδιοίκηση. Σήμερα διεκδικεί το χρίσμα των συντηρητικών για τη δημαρχία του Λονδίνου στις εκλογές του 2016. Αν τα καταφέρει, το Λονδίνο θα γίνει η τρίτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα μετά το Παρίσι και το Βερολίνο που θα αποκτήσει ανοιχτά γκέι δήμαρχο.

Η διεκδίκηση της δημαρχίας είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί να θυμηθούν ένα περσινό άρθρο του που, με αφορμή το Pride του Λονδίνου, καταλόγιζε στην εμπορική γκέι σκηνή της πόλης στείρα ηδονοθηρία και εφησυχασμό απέναντι στις μάστιγες των ναρκωτικών και του HIV.

«Μη με παρεξηγείτε: Χρησιμοποιώ κι εγώ εφαρμογές όπως το Grindr και τις απολαμβάνω όπως όλοι. Έχω διασκεδάσει κι εγώ με ναρκωτικά στο μακρινό παρελθόν. Αλλά σίγουρα δεν είμαι ο μόνος που έχει προσέξει πως η σημερινή γκέι σκηνή μοιάζει να περιστρέφεται γύρω από το σεξ και τα ναρκωτικά. Ανήμπορη να αναλάβει τις ευθύνες της σχετικά με την εξάπλωση του HIV. Παγιδευμένη σε έναν άψυχο κόσμο κενής ηδονοθηρίας. Το βρίσκω δύσκολο να είμαι περήφανος όταν κάθε εβδομάδα περισσότερα νέα παιδιά βρίσκονται νεκρά από υπερβολική δόση σε κλαμπ ή όταν ουσίες όπως η μεθαδόνη και το crystal κάνουν θραύση στα διάφορα sex-parties που ευθύνονται κατά κύριο λόγο για τη διάδοση του HIV. Όταν νέα παιδιά γράφουν στις γκέι εφαρμογές πως ψάχνουν "μόνο bareback", λες και ο HIV είναι μια δυσάρεστη λεπτομέρεια που καλό είναι να μπει γρήγορα στην άκρη. "Μόνο bareback", σαν να λέμε "απαγορεύονται τα προφυλακτικά".

Σ'αυτή τη χώρα έχω την εντύπωση ότι σαν κοινότητα έχουμε κερδίσει τα πάντα και τίποτα ταυτόχρονα. Δεν ζητάω να δράσουμε επειδή αυτή η κατάσταση "χαλάει την εικόνα μας". Είμαι ο τελευταίος που είμαι σε θέση να κρίνω τους άλλους. Πάντα μου άρεσε να διασκεδάζω και βρίσκω ότι η διασκέδαση με μέτρο είναι υπέροχο πράγμα. Ζητάω να δράσουμε γιατί δεν μας αξίζει αυτή η αθλιότητα. Η χημεία και το "χημικό σεξ" είναι μια πλαστή σαχλαμάρα. Μια σαχλαμάρα ανιαρή και κενή που μπορεί να οδηγήσει στην κατάθλιψη και τον θάνατο. Γνωρίζω βέβαια ότι για χιλιάδες από μας, παντρεμένοι με τον σύντροφό μας σε κάποιο προάστιο ή μεγαλώνοντας παιδιά, η "γκέι σκηνή" και οι ουσίες δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Ανησυχώ όμως για το κατά πόσο όλοι αυτοί είναι αντιπροσωπευτικά δείγματα της κατάστασης που αντιμετωπίζει ο μέσος γκέι.»

Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, το άρθρο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από εκείνους που του καταλογίζουν ότι φορτώνει στην γκέι κοινότητα τις αμαρτίες ενός εμπορικού κυκλώματος που «πουλάει» σεξ και ουσίες ή ότι χάνει τη γενικότερη εικόνα όταν δεν βλέπει τα αντίστοιχα προβλήματα (όπως ο αλκοολισμός και οι διαλυμένες οικογένειες) που στην πατρίδα του μαστίζουν τους ετεροφυλόφιλους. Ίσως το χειρότερο που έχει ακούσει μέχρι στιγμής είναι ότι με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί δημόσια από την γκέι κοινότητα για να εξυπηρετήσει τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Σε όλα αυτά κλήθηκε να απαντήσει σε μια πρόσφατη συνέντευξη:

«Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ένα τεράστιο πρόβλημα με τα ναρκωτικά, ενώ το σεξ χωρίς προφύλαξη έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ναρκωτικά όπως το crystal αλλά και ενέσιμες ουσίες απειλούν όσο τίποτα άλλο τη ζωή και την υγεία των γκέι και αμφί ανδρών που ζουν στην πρωτεύουσα. Ένας ετεροφυλόφιλος δήμαρχος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αφού θα τον κατηγορούσαν ότι είναι ομοφοβικός. Χρειάζεται ένας γκέι δήμαρχος για να επιβάλλει μια σκληρή γραμμή μέσα από την ίδια την κοινότητα. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα και η αρχή μπορεί να γίνει μόνο αν ξεκινήσουμε μια γενναία συζήτηση μεταξύ μας χωρίς ταμπού.»

Τον 37χρονο Ζάκαρι Κουίντο (πάνω δεξιά) τον γνωρίσαμε μέσα από πρωταγωνιστικούς ρόλους στην τηλεοπτική σειρά «Heroes», την κινηματογραφική μεταφορά του «Σταρ Τρεκ» αλλά και πιο πρόσφατα στο τηλεοπτικό «American Horror Story». Ανοιχτά γκέι εδώ και χρόνια, δεν μάσησε τα λόγια του σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο γκέι περιοδικό Out σχετικά με το «μαγικό χάπι» Truvada του οποίου η μαζική, καθημερινή χρήση από όλους τους ομοφυλόφιλους άντρες προτείνεται ως μέσο πρόληψης κατά του HIV. Προκαλώντας αντιδράσεις από εκείνους -όπως ο Κουίντο- που θεωρούν ότι η προώθηση φαρμακευτικών σκευασμάτων σε άτομα που δεν έχουν μολυνθεί από τον ιό στέλνει το λάθος μήνυμα σχετικά με την ανάγκη προφύλαξης κατά τη διάρκεια του σεξ:

«Το Aids δεν εμπνέει πλέον τη φρίκη που προκαλούσε όταν σάρωσε τον πλανήτη κατά τη δεκαετία του '80. Η σημερινή γενιά το βλέπει σαν κάτι με το οποίο μπορείς να ζήσεις και που δεν χρειάζεται να φοβάσαι και τόσο. Και αυτό συνοδεύεται από μια αίσθηση χαλαρότητας γύρω από το θέμα. Σχετικά με τα καινούρια χάπια, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτεροι προσεκτικοί ώστε να μην χρησιμοποιούνται για να διευκολύνουν το σεξουαλικό ξεσάλωμα χωρίς προφυλάξεις. Υπάρχει μια υποβόσκουσα ανευθυνότητα σε αυτό τον τρόπο σκέψης που εκπλήσσει. Δεν γνωρίζουμε ακόμα αρκετά για τέτοιες μορφές φαρμακευτικής αγωγής ώστε να προβλέψουμε που μπορεί να μας οδηγήσουν.»

Στις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα σχόλια περί ανευθυνότητας, ο γνωστός ηθοποιός επανήλθε με μια διευκρινιστική δήλωση:

«Παραμένω ακλόνητος υποστηρικτής των δικαιωμάτων της ΛΟΑΔ κοινότητας και συμπάσχω με όσους ζουν με τον HIV και το Aids. Δεν με χαρακτηρίζει εσωτερικευμένη ομοφοβία, ούτε φοβία προς τους οροθετικούς. Έχω διαβάσει και καταλάβει τον τρόπο που λειτουργούν τα νέα φάρμακα και είμαι πρόθυμος να μάθω περισσότερα. Αυτό που με προβληματίζει είναι η νοοτροπία μερίδας της γκέι νεολαίας ότι πλέον μπορούμε να χαλαρώσουμε την επιφυλακή μας απέναντι σε μία νόσο που παραμένει πραγματική απειλή για τη συλλογική μας ύπαρξη. Είχα πολυάριθμες συζητήσεις με νεαρά γκέι παιδιά που έχουν φτάσει να πιστεύουν ότι η απειλή του HIV είναι πλέον τόσο ασήμαντη που δεν παίζει κανένα ρόλο στη ζωή τους. Έχω δει υπερβολικά πολλούς νέους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τα χάπια για να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο των μη μονογαμικών σχέσεων χωρίς προφύλαξη. Αυτό είναι το μοναδικό πράγμα που με εξοργίζει.

Για δύο δεκαετίες ο τρόπος που κάναμε σεξ επαναπροσδιορίστηκε ερήμην μας εξαιτίας του Aids. Προσπάθησα να τονίσω ότι σε αυτή την καμπή της ιστορίας μας είναι ζωτικό να διατηρήσουμε την επιφυλακή μας και το αίσθημα ευθύνης που έχουμε ο ένας προς στον άλλο . Η ανάπτυξη νέων φαρμάκων αποτελεί τεράστια πρόοδο στη μάχη κατά του ιού. Όμως είναι ακόμα νωρίς - αυτό είναι όλο.»

---

*Παλιότερα άρθρα μου σχετικά με το θέμα:
Μια επικίνδυνη σχέση: Γκέι άντρες και ναρκωτικές ουσίες (Ιούλιος 2012)
Ακόμα ένα μπλε χάπι για το σεξ (Ιούνιος 2014)

 

 

 

ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΜΠΛΕ ΧΑΠΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΞ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια.]

Φαρμακοβιομηχανία εναντίον ασφαλούς σεξ

 

Ένα χάπι την ημέρα, το ...προφυλακτικό το κάνει πέρα. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε την πρόσφατη οδηγία του αμερικάνικου Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) που συστήνει τη χρήση του μπλε χαπιού Truvada ως μέτρο προφύλαξης για όσους έχουν αυξημένη πιθανότητα να προσβληθούν από τον ιό του HIV. Η αντιρετροϊική αγωγή, που λαμβάνεται θεραπευτικά από όσους είναι ήδη φορείς, προτείνεται πλέον και ως μέσο πρόληψης με αφορμή σχετικές μελέτες που έδειξαν ότι η καθημερινή της χρήση από υγιή άτομα προσφέρει προστασία από τον ιό σε ποσοστό 92%. Στην οδηγία του το CDC αναφέρεται συγκεκριμένα στους ομοφυλόφιλους που κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις, τους χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών αλλά και όσους έχουν σχέση με οροθετικό.

Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τον φαρμακευτικό κολοσσό Gilead που κατέχει τα δικαιώματα του Truvada και βλέπει την τιμή της μετοχής του να διπλασιάζεται μέσα σε έναν χρόνο. Αλλά και για τα φερέφωνά του στα ΜΜΕ, όπως ο διάσημος γκέι και οροθετικός μπλόγκερ Άντριου Σάλιβαν που έχει αναλάβει σταυροφορία για την προώθησή του εν λόγω χαπιού στην γκέι κοινότητα της Αμερικής, με το επιχείρημα ότι μόνο έτσι μπορεί να αναχαιτιστεί η εξάπλωση του ιού. Μια εξάπλωση που συνεχίζεται ακάθεκτη λόγω της χαλάρωσης που παρατηρείται στις σεξουαλικές συμπεριφορές και τα σχετικά μέτρα προφύλαξης. Το θέμα είναι κατά πόσο αυτό που θα χτυπηθεί θα είναι ο ιός ή η έννοια του ασφαλούς σεξ όπως τη γνωρίζαμε ως σήμερα...

Μπορεί το CDC να επιμένει ότι για μεγαλύτερη σιγουριά η λήψη του χαπιού θα πρέπει να γίνεται παράλληλα με τη χρήση προφυλακτικού, η αλήθεια είναι όμως ότι η νέα οδηγία μάλλον στέλνει ένα μήνυμα ακόμα μεγαλύτερης ελευθεριότητας γύρω από το ασφαλές σεξ. Ήδη σε μία πρόσφατη έρευνα, το 47% των γκέι στις ΗΠΑ παραδέχτηκαν ότι έχουν κάνει σεξ χωρίς προφύλαξη μέσα στους τελευταίους έξι μήνες. Όμως πέρα από τον HIV, το προφυλακτικό προστατεύει και από πολλά άλλα αφροδίσια που καιροφυλακτούν σε περίπτωση που η χρήση του περιοριστεί ακόμα περισσότερο. Καθώς χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία η συχνή εναλλαγή ερωτικών συντρόφων έχει γίνει απλή υπόθεση για τους γκέι που ζουν στις μεγαλουπόλεις, το δικαίωμα στην ερωτική αυτοδιάθεση δεν μπορεί να αποσυνδέεται από την υποχρέωση του καθενός να παίρνει μέτρα για την προστασία τόσο της δικής του υγείας όσο και αυτής των παρτενέρ του.

Ταυτόχρονα εγείρονται μια σειρά από ερωτήματα τόσο ως προς την αποτελεσματικότητα του Truvada, όσο και ως προς τις πιθανές παρενέργειες και το μεγάλο κόστος του. Στις σχετικές μελέτες που έγιναν παρατηρήθηκε πως η μείωση των νέων κρουσμάτων ήταν πολύ μικρότερη σε σχέση με τις προβλέψεις μεταξύ των ομοφυλόφιλων που συμμετείχαν στην έρευνα. Και αυτό γιατί πολύ συχνά η χρήση του γινόταν περιστασιακά και όχι ανελλιπώς και σε καθημερινή βάση όπως προβλέπεται για να παρέχει αποτελεσματική προστασία. Γεγονός που είναι αναμενόμενο όταν μιλάμε για άτομα νεαρής ηλικίας χωρίς ιατρικό ιστορικό. Την ίδια στιγμή όσοι ξεκινούν την αγωγή από νεαρή ηλικία είναι μακροπρόθεσμα εκτεθειμένοι σε όλες τις πιθανές της παρενέργειες -διόγκωση του ήπατος, διάρροιες, γαλακτική οξέωση, μείωση της οστεϊκής μάζας κτλ.

Ως προς το κόστος της αγωγής, στις ΗΠΑ αυτό υπολογίζεται σήμερα στα 1200 δολάρια τον μήνα περίπου. Δεν είναι σαφές κατά πόσο τα ταμεία και οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι διατεθειμένα να καλύψουν ένα τέτοιο κόστος μόνο για προληπτικούς λόγους αλλά και με ποιες προϋποθέσεις. Θα θεωρείται άραγε αρκετή μια υπεύθυνη δήλωση του ασφαλισμένου ότι είναι ομοφυλόφιλος και έχει ...έντονη σεξουαλική ζωή; Την ίδια στιγμή, γνωρίζουμε πως οι υγειονομικές αρχές στις περισσότερες χώρες αρνούνται να εγκρίνουν τον -πολύ φτηνότερο σε σχέση με το Truvada- μαζικό εμβολιασμό των αγοριών για τον ιό των κονδυλωμάτων. Το επιχείρημα είναι πως οι ετεροφυλόφιλοι προστατεύονται ήδη μέσω του εμβολιασμού των κοριτσιών και θα είναι σπατάλη να ξοδευτούν επιπλέον χρήματα για την προστασία της μειοψηφίας των ομοφυλόφιλων ανδρών...

Το χειρότερο όμως είναι ότι μια χημική ουσία παρουσιάζεται ως «μέσο απελευθέρωσης» σε μια ομάδα του πληθυσμού που είναι έτσι κι αλλιώς ευάλωτη στις ουσίες για λόγους που έχουν να κάνουν με τις ανασφάλειες, τις ενοχές και την ψυχολογική πίεση που βίωσαν μεγαλώνοντας σε μια εχθρική κοινωνία. Μια πρόσφατη έρευνα στις ΗΠΑ αποκάλυψε ότι οι γκέι έφηβοι που θέλουν να χτίσουν σώμα στα γυμναστήρια είναι έξι φορές πιθανότερο να κάνουν χρήση αναβολικών ουσιών σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους συνομήλικους. Την ίδια στιγμή, η αρμόδια υπηρεσία της Ε.Ε. προειδοποιεί για τη μάστιγα των λεγόμενων «συνθετικών» ναρκωτικών που κάνουν θραύση στα γκέι στέκια πολλών δυτικών μεγαλουπόλεων (περισσότερα για το ίδιο θέμα μπορείτε να διαβάσετε εδώ)

Τώρα η φαρμακοβιομηχανία τους πλασάρει ένα χάπι με την υπόσχεση του ελεύθερου σεξ χωρίς περιορισμούς αλλά και της άρσης του στίγματος σε βάρος των οροθετικών (αφού πλέον όλοι θα παίρνουν τα ίδια φάρμακα). Όμως όσο ελκυστικές κι αν φαίνονται οι χημικές υποσχέσεις, κουβαλάνε πάντα και τη σκοτεινή τους πλευρά...

ΤΟ ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΤΟΥ OUTING

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια]

 

O Bαλλιανάτος και οι “αποκαλύψεις”

«Ξεκίνησε ένας πόλεμος με ερωτήσεις κάτω από τη μέση... Το είπα για να μην το βγάλουν άλλοι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας.» Οι εξηγήσεις του Γρηγόρη Βαλλιανάτου στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα για τους λόγους που τον έκαναν να αποκαλύψει τώρα ότι είναι οροθετικός δεν αφήνουν αμφιβολία. Προφανώς κάποιος ή κάποιοι αποφάσισαν να τον απειλήσουν με «αποκαλύψεις» σχετικά με τα ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα, ίσως με αφορμή τις δημοτικές εκλογές. Προκειμένου να μην φανεί ακτιβιστικά ασυνεπής, αποφάσισε να κάνει την «ηρωική έξοδο» και να τα αποκαλύψει ο ίδιος.

Δεν παύει όμως να προκαλεί εντύπωση η χρήση της φράσης «ερωτήσεις κάτω από τη μέση». Από τον άνθρωπο που σε παλιότερες συνεντεύξεις του αποκάλυπτε (χωρίς τη συναίνεσή τους) τον ερωτικό προσανατολισμό του τάδε πολιτευτή της Ν.Δ. ή της τάδε βουλευτίνας του Κ.Κ.Ε. Και που σήμερα κάνει μέσω Facebook αντίστοιχες αποκαλύψεις για κάποιους συνυποψηφίους του οι οποίοι, όπως λέει, «είναι γκέι και όλος ο κόσμος τους ξέρει». Πριμοδοτώντας με έμμεσο τρόπο όσους είναι ανοιχτά και περήφανα ετεροφυλόφιλοι «και όλος ο κόσμος το ξέρει»...

Δυστυχώς όταν το τζίνι του outing βγει από το μπουκάλι, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα σταματήσει σε όσους είναι ομοφυλόφιλοι και δεν θα επεκταθεί και στους οροθετικούς. Όταν υπάρχουν ακτιβιστές που υποστηρίζουν ότι τα δημόσια πρόσωπα που δεν μιλούν για την ομοφυλοφιλία τους στέλνουν «το μήνυμα της ντροπής», θα ερχόταν και η ώρα που το επιχείρημα αυτό μετατρέπεται σε μπούμερανγκ για όλους εκείνους που διεκδικούν δημόσιο ρόλο και δεν μιλούν ανοιχτά για την ιδιότητά τους ως φορείς του HIV. Στη ζούγκλα του outing, ούτε ο Ταρζάν δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής...

Εδώ που φτάσαμε εναπόκειται στις διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, και ειδικά αυτές που ασχολούνται με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και των οροθετικών, να διαχωρίσουν τη θέση τους καταδικάζοντας τέτοιες πρακτικές και ξεκαθαρίζοντας κατά πόσο προτίθενται να συνεργαστούν με τον συγκεκριμένο υποψήφιο σε περίπτωση που εκλεγεί στο δημοτικό συμβούλιο. Γιατί κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να δεχτεί το τεκμήριο των καλών τους προθέσεων όσο δεν δηλώνουν ξεκάθαρα ότι τα προσωπικά δεδομένα του καθενός δεν μπορούν να θυσιάζονται στον βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Για το τέλος η εξομολόγηση ενός ακόμα οροθετικού, αμερικάνου αυτή τη φορά: «΄Ισως αντί για ένα φυλλάδιο με σέξι νεαρούς που διαφημίζουν προφυλακτικά θα πρέπει να προσλάβετε εμένα. Να σας πω ότι δεν έχω κάνει σεξ εδώ και χρόνια αφού τα επίπεδα τεστοστερόνης μου είναι μη ανιχνεύσιμα εξαιτίας των ναρκωτικών και των αντι-ρετροϊικών φαρμάκων. Με όσο λιγότερο σέξι τρόπο γίνεται, θέλω να πω στα νέα παιδιά ότι οι ζωές τους θα είναι συνυφασμένες με ένα φαρμακείο και μια κλινική λοιμωδών νοσημάτων. Την καριέρα τους μπορούν να την πετάξουν στον υπόνομο, γιατί όταν φτάσεις να ζεις με τον ιό 18 χρόνια όπως εγώ, θα έχεις εξαντληθεί. Ακόμα και η εξάντλησή σου θα έχει εξαντληθεί.

Θα είσαι κοινωνικά εξοστρακισμένος, είτε το γνωρίζεις είτε όχι. Και κάθε φορά που βγάζεις ένα εξάνθημα, κάθε φορά που έχεις πονοκέφαλο ή στομαχικά προβλήματα θα σκέφτεσαι: Αυτό είναι; Αυτό με περιμένει; Δεν υπάρχει καταφύγιο για το άγχος και την κατάθλιψη, ούτε και θα υπάρξει. Και δεν υπάρχει φάρμακο για να σταματήσει αυτό το τρέμουλο που με πιάνει. Αλλά τα νεαρά παιδιά δεν σκέφτονται τι θα γίνει όταν φτάσουν στα 50 ή έστω στα 30. Σκέφτονται μόνο το τώρα. Και το σεξ είναι ένα ισχυρό ελιξίριο που παραλύει την κοινή λογική.»

Μακάρι η συγκεκριμένη αποκάλυψη να γινόταν η χρυσή ευκαιρία όχι για κουτσομπολιό και οuting, αλλά για να συζητήσουμε σοβαρά και ειλικρινά τι σημαίνει να ζει και να μεγαλώνει κάποιος με τον ιό. Αλλά και ποια είναι τα όρια της Ελευθερίας (αγαπημένης λέξης του υποψήφιου δημάρχου) όταν μιλάμε για ασφαλές σεξ, για τη χρήση ναρκωτικών ή την επί χρήμασι προσφορά ερωτικών υπηρεσιών. Για την έννοια της Eλευθερίας που δεν συνδέεται μόνο με την τόλμη και τις απολαύσεις αλλά κουβαλάει πάντα το δικό της τίμημα. Και η οποία τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα και τα προσωπικά δεδομένα των άλλων.

Με την προσωπική εμπειρία του και την έφεση στην επικοινωνία που τον χαρακτηρίζει, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος θα μπορούσε να ταρακουνήσει τους νεότερους –ειδικά τους νεότερους ομοφυλόφιλους– που σκέφτονται μόνο πως θα περάσουν καλά σήμερα. Θα τους παρείχε έτσι μια πολυτιμότατη υπηρεσία. Ίσως πιο πολύτιμη κι από το αν καταφέρει να εκλεγεί δήμαρχος...

ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ, ΠΡΟΣΕΧΕΙ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια.]

Καθώς ο γάμος και η αναγνωρισμένη συμβίωση ατόμων του ίδιου φύλου επεκτείνεται σε όλο και περισσότερες χώρες του κόσμου, τα μόνιμα ζευγάρια και οι σταθερές σχέσεις μεταξύ γκέι ανδρών γίνονται όλο και περισσότερο ο κοινωνικά αποδεκτός «κανόνας» και όχι η εξαίρεση όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Παρόλα αυτά το ποσοστά νέων μολύνσεων από HIV στη συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού παραμένουν υψηλά χωρίς να δείχνουν τάσεις μείωσης. Η ανησυχητική διαπίστωση των ειδικών είναι ότι πλέον οι σταθερές γκέι σχέσεις αποτελούν προνομιακό πεδίο μετάδοσης του ιού σε σχέση με τις εφήμερες σεξουαλικές επαφές τις οποίες έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε περισσότερο «ριψοκίνδυνες».

Τα στατιστικά στοιχεία που έχουν καταγραφεί στις ΗΠΑ είναι εντυπωσιακά: Το 68% των νέων μολύνσεων μεταξύ των γκέι και αμφί ανδρών αφορούν περιπτώσεις σεξουαλικών σχέσεων με μόνιμο παρτενέρ. Στις νεαρές ηλικίες 16-25 το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο συντριπτικό 79%. Στη συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού η χρήση του προφυλακτικού δείχνει να περιορίζεται στις ευκαιριακές σεξουαλικές επαφές με άτομα που δεν γνωρίζουν καλά και να εγκαταλείπεται με την εξοικείωση της μόνιμης, σταθερής σχέσης.

Ουσιαστικά αυτό που παρατηρείται είναι μία «σύγκλιση» της σεξουαλικής συμπεριφοράς των ομοφυλόφιλων με αυτή των ετεροφυλόφιλων όσον αφορά το ασφαλές σεξ στα πλαίσια μιας σταθερής σχέσης. Την ίδια στιγμή όμως το ρίσκο από τη σεξουαλική επαφή μεταξύ ανδρών, τουλάχιστον στις δυτικές κοινωνίες, παραμένει μεγαλύτερο. Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής των οροθετικών χάρη στα κοκτέιλ φαρμάκων έχει σαν αποτέλεσμα ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με τον ιό να μεγαλώνει, όμως οι καμπάνιες ενημέρωσης που αναφέρονται στις σεξουαλικές πρακτικές αυτής της ομάδας πληθυσμού γίνονται όλο και λιγότερες: Ένας συνδυασμός που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αύξηση των νέων κρουσμάτων.

Ειδικά στην περίπτωση των σταθερών σχέσεων, πολλά ζευγάρια εγκαταλείπουν τη χρήση του προφυλακτικού από τους πρώτους μήνες της σχέσης τους, θεωρώντας «αυτονόητο» ότι κανείς απ' τους δύο δεν είναι οροθετικός, όταν στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν καν ή δεν έχουν συζητήσει ανοιχτά το στάτους τους. Αρκετά ζευγάρια αντιμετωπίζουν το σεξ χωρίς προφυλάξεις ως ένδειξη εμπιστοσύνης ή πίστης στα πλαίσια μιας μονογαμικής σχέσης, πολύ συχνά όμως η εγκατάλειψη του προφυλακτικού μετατρέπεται σε συνήθεια που δεν περιορίζεται στα πλαίσια της συγκεκριμένης σχέσης, αλλά έχει επαναληφθεί και με άλλους σταθερούς παρτενέρ στο παρελθόν ή πρόκειται να επαναληφθεί με άλλους στο μέλλον. Πολλοί γκέι θεωρούν ότι οι σταθερές, μονογαμικές σχέσεις από μόνες τους αρκούν για να τους προστατεύσουν από τον ιό όταν κάτι τέτοιο προφανώς δεν ισχύει. Πόσο μάλλον που αρκετοί περνούν από τη μία μονογαμική σχέση στην άλλη μέσα σε λίγους μήνες, διάστημα που δεν είναι αρκετό για να ανιχνευθεί ο ιός στο αίμα ακόμα κι όταν κάποιος εξετάζεται τακτικά.

Ειδικά μεταξύ των νεότερων που είναι και περισσότερο ευάλωτοι, η χρόνια αίσθηση ανασφάλειας και χαμηλής αυτοπεποίθησης εξαιτίας της διαφορετικότητάς τους, η ανάγκη για αγάπη, στοργή και επιβεβαίωση στα πλαίσια μιας σταθερής σχέσης αλλά και η άγνοια σχετικά με την επιδημία, τους κάνει να συναινούν πιο εύκολα σε οτιδήποτε μπορεί να ευχαριστήσει τον παρτενέρ τους. Το αίσθημα της αμοιβαιότητας και της εμπιστοσύνης μπορεί να δημιουργήσει μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας η οποία υποκαθιστά οποιαδήποτε χειροπιαστή μέθοδο προφύλαξης. Ένας 32χρονος που μολύνθηκε με τον ιό σε ηλικία 19 ετών από τον τότε σύντροφό του, συνοψίζει αυτό το συναίσθημα με τον καλύτερο τρόπο: «Δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει κάνει κάτι βλακώδες με σκοπό να αγαπηθεί».

Το ερωτικό πάθος και τα συναισθήματα της αγάπης και της εμπιστοσύνης τείνουν να είναι πολύ ισχυρότερα από οποιονδήποτε υπολογισμό των κινδύνων με βάση την ψυχρή λογική και αυτό είναι ένας παράγοντας που πολύ συχνά οι υπεύθυνοι των προγραμμάτων πρόληψης δεν λαμβάνουν υπόψη τους. Αυτός είναι και ο λόγος που, σύμφωνα με τις ίδιες έρευνες, όταν η σχέση μεταξύ δύο ανδρών «σοβαρεύει» η πιθανότητα χρήσης προφυλακτικού μειώνεται από πέντε ως οκτώ φορές σε σχέση με τις ευκαιριακές επαφές.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το κλειδί για τη μείωση των νέων κρουσμάτων εντοπίζεται στην ανοιχτή, ειλικρινή και χωρίς ταμπού επικοινωνία μεταξύ των ζευγαριών σχετικά με το στάτους τους, το πόσο συχνά εξετάζονται, τις πιθανότητες έκθεσης στον ιό βάσει της πρόσφατης σεξουαλικής συμπεριφοράς τους αλλά τις εκτός σχέσης σεξουαλικές επαφές τους. Αναγνωρίζουν όμως ότι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ο δρ. Πέρι Χαλκίτης, καθηγητής εφαρμοσμένης ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης επισημαίνει: «Χρειάζεται τεράστια ωριμότητα και αυτοπεποίθηση για να κάνουν δύο άνθρωποι μια ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση σχετικά με τους κανόνες της σχέσης τους και στη συνέχεια να τηρήσουν αυτούς τους κανόνες. Και ακόμα περισσότερη για να συνειδητοποιήσουν και να παραδεχτούν ότι μία σχέση μπορεί να αλλάξει στην πορεία του χρόνου και οι κανόνες που τέθηκαν ίσως χρειαστεί να αλλάξουν κι αυτοί».

[Πηγή]

 

ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΧΕΣΗ: ΓΚΕΪ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Η Σαντρίν Φουρνιέ είναι ανθρωπολόγος στο πανεπιστήμιο της Τουλούζης και υπογράφει για λογαριασμό του Γαλλικού Παρατηρητηρίου για την Τοξικομανία μια έρευνα σχετικά με τη χρήση ψυχοτρόπων ουσιών στα νυχτερινά στέκια διασκέδασης των ομοφυλόφιλων αντρών. Ένα θέμα που βέβαια δεν αφορά μόνο όσους θα επισκεφτούν τη Μύκονο, το Βερολίνο ή το Λονδίνο αυτό το καλοκαίρι. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μια συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στο γκέι περιοδικό Têtu.

Υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο στην κατανάλωση ναρκωτικών ουσιών από ομοφυλόφιλους άντρες;

Αυτό που διαφοροποιεί τη χρήση σε ορισμένα γκέι κλαμπ σε σχέση με άλλους χώρους διασκέδασης είναι η παρουσία ουσιών που σχετίζονται με τη σεξουαλική προδιάθεση όπως η κεταμίνη (special K), το γάμμα-υδροξυβουτυρικό οξύ (GHB - το λεγόμενο "ναρκωτικό του βιασμού") και η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη (crystal meth ή ice). Αν και η σύνδεση των ναρκωτικών ουσιών με τη σεξουαλικότητα δεν είναι άγνωστη και στους ετεροφυλόφιλους, οι τελευταίοι μιλούν πολύ λιγότερο γι’ αυτήν. Οι γκέι είναι πιο απελευθερωμένοι σε αυτά τα θέματα. Πρόκειται για ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η σεξουαλικότητα συνδέεται αναπόσπαστα αλλά και τροφοδοτεί την εορταστική διάθεση. Και που ευνοεί σε μεγάλο βαθμό την αποστασιοποίηση της σεξουαλικότητας σε σχέση με το συναίσθημα.

Πως συνδέεται η σεξουαλικότητα με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών στα γκέι άτομα;

Υποτίθεται ότι τα ναρκωτικά μειώνουν τις αναστολές μας. Στα γκέι μαγαζιά η πίεση του ανταγωνισμού είναι έντονη. Πρέπει κανείς να δείξει ότι είναι όμορφος, ότι έχει θετική διάθεση, ότι είναι σε φόρμα. Πρέπει να είναι μονίμως διαθέσιμος για νέες κατακτήσεις και να μην τον καταβάλλει η κούραση. Τα ναρκωτικά λειτουργούν επίσης στο επίπεδο της αποστασιοποίησης: Επιτρέπουν να επικεντρώνεται κανείς μόνο στη λίμπιντό του, αφήνοντας στην άκρη άλλες πλευρές της κοινωνικής συναναστροφής ή μόνο σε ορισμένα στοιχεία που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα του άλλου και όχι σε όλο το πακέτο, το οποίο ίσως θα απέρριπτε υπό κανονικές συνθήκες.

Κατά πόσο τα ναρκωτικά οδηγούν στη σεξουαλική πράξη;

Τα ναρκωτικά μας επιτρέπουν να λειτουργήσουμε σεξουαλικά όπως δεν θα λειτουργούσαμε υπό άλλες συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό πόσο συνδεδεμένη είναι π.χ. η χρήση των poppers με πρακτικές όπως το fisting. Πολλοί συνδέουν επίσης τα ναρκωτικά με σεξουαλικούς πειραματισμούς που ισχυρίζονται ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δοκιμάσουν χωρίς αυτά. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου π.χ. είχα πολλές μαρτυρίες ανθρώπων που δήλωναν ότι δεν κάνουν παθητικό σεξ παρά μόνο υπό την επήρεια ουσιών. Βλέπουμε εδώ πόσο επηρεάζονται τα άτομα από τα ταμπού του κοινωνικού τους περιβάλλοντος. Σε άλλες περιπτώσεις η χρήση των ναρκωτικών γίνεται το ίδιο ή περισσότερο σημαντική από την ίδια τη σεξουαλική πράξη. Με άλλα λόγια, οι ίδιες οι ουσίες μετατρέπονται σε σεξουαλικά φετίχ. Τέλος, υπάρχουν συγκεκριμένες πρακτικές όπως οι λεγόμενοι “σεξουαλικοί μαραθώνιοι” και το ομαδικό σεξ που υποβοηθούνται από τη χρήση ψυχοτρόπων και άλλων ουσιών όπως το βιάγκρα. Σε αυτή την περίπτωση σκοπός δεν είναι να γίνει κάποιος “λιώμα” και οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τη χρήση για να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Πως σχετίζονται τα ναρκωτικά με το σεξ χωρίς προφύλαξη;

Υπάρχουν αρκετές διεθνείς επιδημιολογικές έρευνες που δείχνουν ισχυρή στατιστική συσχέτιση ανάμεσα στη χρήση ναρκωτικών και το σεξ χωρίς προφύλαξη. Παρόλα αυτά κανείς δεν έχει καταφέρει να περιγράψει με ακρίβεια τη σχέση αιτίου-αιτιατού. Οι ουσίες είναι ένας παράγοντας ανάμεσα σε πολλούς άλλους. Συχνά η χρήση τους συνδέεται με ένα γενικότερο κλίμα επιτρεπτικότητας που ευνοεί την ανάληψη ρίσκων. Όταν προσπαθήσαμε να αναλύσουμε τα ρίσκα που έπαιρναν οι χρήστες υπό την επήρεια, βλέπαμε ότι στη συμπεριφορά τους έπαιζαν ρόλο και άλλοι παράγοντες όπως η σχέση τους με τον παρτενέρ τους, η ψυχική, συναισθηματική ή επαγγελματική τους κατάσταση τη δεδομένη στιγμή κτλ. Παρόλα αυτά συχνά πρόβαλλαν οι ίδιοι τις ουσίες ως ”άλλοθι” και δικαιολογία για τη ριψοκίνδυνη συμπεριφορά τους.

Ποιες ουσίες συνδέονται ιδιαίτερα με ριψοκίνδυνες σεξουαλικές πρακτικές;

Αν αναφερόμαστε σε απόλυτα νούμερα, το αλκοόλ και τα poppers συνδέονται με το σεξ χωρίς προφυλάξεις περισσότερο από κάθε άλλη ουσία. Και αυτό γιατί είναι νόμιμα και εύκολα διαθέσιμα, ιδίως στους χώρους διασκέδασης, αλλά και επειδή η χρήση είναι περισσότερο κοινωνικά αποδεκτή και απενοχοποιημένη. Παρατηρούμε ότι ακόμα και κάποιοι περιστασιακοί χρήστες ουσιών γίνονται περισσότερο ριψοκίνδυνοι υπό την επήρεια του αλκοόλ παρά με άλλες ουσίες. Ίσως γιατί η χρήση κάποιας ουσίας αποτελεί ήδη ρίσκο γι’ αυτούς και δεν θέλουν σε αυτό να προσθέσουν ένα ρίσκο παραπάνω.

Παρατηρούμε τα ίδια χαρακτηριστικά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης;

Αυτό που είναι χαρακτηριστικό για τους πιστούς του γκέι clubbing είναι οι συχνές μετακινήσεις από τη μία χώρα στην άλλη. Μετά από μια βραδιά στη Βαρκελώνη μπορεί κανείς να βρεθεί για ένα σαββατοκύριακο στο Βερολίνο που θεωρείται η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του σεξ. Οι θαμώνες μπαίνουν συχνά στη λογική της σύγκρισης ανάμεσα στις διάφορες χώρες, μια σύγκριση που ουσιαστικά αφορά τις διαφορετικές πολιτικές σε σχέση με τα ναρκωτικά, τόσο σε επίπεδο κρατών όσο και σε επίπεδο χώρων διασκέδασης. Κοινός τόπος είναι ότι “έξω” -μια λέξη που αναφέρεται κυρίως στις χώρες της βόρειας Ευρώπης- είναι πάντα καλύτερα σε σχέση με “μέσα”. “Έξω” η διασκέδαση είναι πάντα καλύτερη, τα πάρτι πιο οργανωμένα, οι τιμές πιο φτηνές κτλ. Πρόκειται για κοινοτοπίες οι οποίες όμως ίσως εμπεριέχουν και κάποια ψήγματα αλήθειας.

Τελικά που βρίσκεται η απόλαυση μέσα σε όλα αυτά;

Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με τις συγκεκριμένες ουσίες. Αν παρατηρούμε μια σημαντική αύξηση στη χρήση των ναρκωτικών που συνδέονται με το clubbing στην Ευρώπη, αυτό συμβαίνει γιατί υποκειμενικά οι χρήστες τα αντιμετωπίζουν ως πηγή απόλαυσης. Στην ουσία όμως η χρήση τους δεν αποτελεί παρά μία ακόμα επέκταση της χρήσης της φαρμακολογίας προκειμένου να ρυθμιστεί η σωματική και ψυχολογική κατάσταση και οι διαθέσεις των ατόμων. Είναι σαν να προετοιμάζεται κανείς για μια επαγγελματική συνέντευξη παίρνοντας αγχολυτικά χάπια. Πρόκειται για μια μορφή χρήσης που προδίδει βαθιά συμβατικότητα – καμία σχέση με τα κηρύγματα περί αντι-συμβατικότητας και ανατρεπτικότητας που διακινούνταν σε σχέση με τα ναρκωτικά κατά τη δεκαετία του ‘70. Το όλο ζήτημα είναι πως θα βρίσκεται κανείς στην καλύτερη δυνατή φόρμα μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου το παν είναι η “απόδοση”. Νομίζω ότι υπάρχει εδώ ένας έντονος παραλληλισμός με τη χρήση αναβολικών ουσιών. Ή μια μεταφορά του ανταγωνισμού από το πεδίο της αγοράς εργασίας στο πεδίο της σεξουαλικότητας. Ουσιαστικά οι άνθρωποι μαθαίνουν να λειτουργούν και στη διασκέδασή τους με τους ίδιους όρους που λειτουργούν στο επαγγελματικό τους περιβάλλον.

Και μία παλιότερη ανάρτηση σχετική με το θέμα: Ομοφυλόφιλοι και προβλήματα ψυχικής υγείας

UPDATE:  Ένας άντρας νεκρός και τρεις που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση: αυτός είναι ο απολογισμός της κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών μέσα σε ένα μόνο σαββατοκύριακο στο Λονδίνο. Τα περιστατικά καταγράφηκαν τα ξημερώματα της Κυριακής 5 Αυγούστου στο Βόξολ, γειτονιά στα ανατολικά της πόλης που συγκεντρώνει πολλά από τα πιο δημοφιλή γκέι κλαμπ της βρετανικής πρωτεύουσας. Η αστυνομία δεν γνωρίζει ποιες ουσίες κατανάλωσαν τα θύματα, κάνει έκκληση όμως σε όλους τους πιθανούς χρήστες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί…

ΕΡΕΥΝΑ: ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ

Πριν από κάποιους μήνες είχαμε δει εδώ τα αποτελέσματα της πρώτης πανευρωπαϊκής έρευνας για τη σεξουαλική ζωή των γκέι και αμφί αντρών. Τα ερωτηματολόγια συμπλήρωσαν ανώνυμα μέσω του ίντερνετ περισσότερα από 180 χιλιάδες άτομα σε 38 χώρες της Ευρώπης – και ανάμεσά τους πάνω από 3 χιλιάδες έλληνες. Εξίσου ενδιαφέρον -αλλά και ανησυχητικό- είναι το δεύτερο μέρος της έρευνας όπου αποκαλύπτεται ανάμεσα σε άλλα ότι ένας στους τρεις έχει κάνει σεξ χωρίς προφυλακτικό έστω και μία φορά το προηγούμενο 12μηνο. Στην Ελλάδα το σχετικό ποσοστό φτάνει το 26%. Τα αποτελέσματα αναλυτικά:

Είχαν σεξουαλική επαφή με γυναίκα το προηγούμενο δωδεκάμηνο

Ευρωπαϊκός μέσος όρος: 15%
Στην Ελλάδα: 17%
Υψηλότερο ποσοστό: Βοσνία-Ερζεγοβίνη 28%

Έκαναν εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα το προηγούμενο 12μηνο


Ευρωπαϊκός μέσος όρος: 29%
Στην Ελλάδα: 31%
Υψηλότερο ποσοστό: Ολλανδία 53%


Είναι σε σταθερή σχέση

Ευρωπαϊκός μέσος όρος: 39%
Στην Ελλάδα: 35%
Υψηλότερο ποσοστό: Λευκορωσία 53%

Είχαν πάνω από δέκα ερωτικούς παρτενέρ το προηγούμενο 12μηνο

Ευρωπαϊκός μέσος όρος: 20%
Στην Ελλάδα: 27%
Υψηλότερο ποσοστό: Γαλλία 38%

Έκαναν πρωκτικό σεξ το προηγούμενο 12μηνο

Ευρωπαϊκός μέσος όρος: 85%
Στην Ελλάδα: 86%
Υψηλότερο ποσοστό: Μολδαβία 94%

Έκαναν σεξ χωρίς προφύλαξη έστω και μία φορά το προηγούμενο 12μηνο

Ευρωπαϊκός μέσος όρος: 32%
Στην Ελλάδα: 26%
Υψηλότερο ποσοστό: Τουρκία 49%

ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΑΓΧΩΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ: ΕΡΕΥΝΑ

Περισσότεροι άντρες ανησυχούν για θέματα που αφορούν την εξωτερική τους εμφάνιση όπως η “μπάκα”, η γυναικομαστία και η φαλάκρα σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό των γυναικών. Αυτό αποκαλύπτει έρευνα που δημοσιεύει το πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας σύμφωνα με την οποία το 81% των αντρών εκδηλώνουν άγχος σχετικά με το σώμα τους σε σχέση με το 75% των γυναικών. Το ένα τέταρτο των αντρών που συμμετείχαν στην έρευνα είναι γκέι.

Σύμφωνα με τις απαντήσεις που έδωσαν, το 38% των αντρών θα θυσίαζε ένα χρόνο από τη ζωή του ή και περισσότερο προκειμένου να αποκτήσει το τέλειο σώμα. Το άγχος της εμφάνισης φαίνεται να είναι ακόμα μεγαλύτερο στους γκέι άντρες όπου το αντίστοιχο ποσοστό εκτοξεύεται στο 58%! Το 23% των αντρών απάντησε ότι το άγχος για την εμφάνισή τους τους αποθαρρύνει από το να ξεκινήσουν να πηγαίνουν στο γυμναστήριο ενώ το 63% θεωρεί ότι τα χέρια ή το στήθος τους δεν είναι αρκετά μυώδη. Σχεδόν ένας στους έξι κάνει δίαιτα για να αδυνατίσει, ενώ αντίστοιχο ποσοστό ακολουθεί διατροφή πλούσια σε πρωτεϊνες για να πάρει όγκο.

Οι μελετητές επισημαίνουν ότι το άγχος για την εξωτερική εμφάνιση επιτείνεται εξαιτίας της κοινωνικής πίεσης και του ανταγωνισμού, ένας παράγοντας που δείχνει να επηρεάζει πολύ περισσότερο τους γκέι άντρες: Το 60% δηλώνει ότι συγκρίνει τακτικά το σώμα του με το σώμα άλλων αντρών, ποσοστό διπλάσιο σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους. Ένα άλλο αποκαλυπτικό στοιχείο είναι ότι οι ετεροφυλόφιλοι άντρες δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για το πως κρίνει την εμφάνισή τους η σύντροφός τους. Αντίθετα οι γκέι δηλώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό ότι αυτό που τους ενδιαφέρει κυρίως είναι η γνώμη των φίλων τους.

Με αφορμή την έρευνα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που παρατηρούν ότι η έλλειψη ρεαλιστικών προτύπων και διαφορετικών σωματότυπων στη διαφήμιση και όχι μόνο δεν επηρεάζει πλέον μόνο τις γυναίκες, αλλά συμβάλλει όλο και περισσότερο στην αρνητική ψυχολογία και των αντρών. Και ότι αυτό το άγχος είναι άμεσα συνδεδεμένο με την έκρηξη των επεμβάσεων πλαστικής χειρουργικής στους άντρες κατά την προηγούμενη δεκαετία αλλά και με συμπεριφορές επικίνδυνες για την υγεία τους όπως οι διατροφικές διαταραχές και η χρήση αναβολικών ουσιών.

[via]

ΕΝΑΣ ΠΟΡΝΟΣΤΑΡ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ ΤΟΥ BAREBACK

O γάλλος Τιερί Σαφοζέ δουλεύει ως escort, συμμετέχει σε ταινίες πορνό και δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά για λογαριασμό των εκδιδόμενων ατόμων. Σε αυτό εδώ το κείμενο, που δημοσιεύτηκε στη βρετανική εφημερίδα Guardian, περιγράφει πως τα επιχειρήματα περί “καλλιτεχνικής ελευθερίας” χρησιμοποιούνται ως προπέτασμα καπνού την ίδια στιγμή που ηθοποιοί του πορνό εξαναγκάζονται έμμεσα ή δελεάζονται με το χρήμα για να συμμετέχουν σε bareback ταινίες, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους. Και πως τα διαπλεκόμενα συμφέροντα εταιρειών παραγωγής πορνό, γκέι εντύπων και χώρων διασκέδασης στέλνουν στους ομοφυλόφιλους ανάμικτα μηνύματα σχετικά με το ασφαλές σεξ, με αποτέλεσμα οι νέες μολύνσεις να καλπάζουν.

“Δουλεύω στη βρετανική βιομηχανία της γκέι πορνογραφίας εδώ και δύο χρόνια. Κατά μέσο όρο, βγάζουμε γύρω στις 300 λίρες για κάθε σκηνή που γυρίζουμε. Αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ σε σχέση με τα μεροκάματα σε άλλες δουλειές, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι δεν σου δίνεται συχνά η ευκαιρία να παίξεις σε ταινία, το πορνό δεν μπορεί να γίνει σταθερή ασχολία. Εκτός αν είναι εξαιρετικά δημοφιλείς, οι περισσότεροι ασκούν παράλληλα και κάποιο άλλο επάγγελμα, εντός ή εκτός της βιομηχανίας του σεξ.

Τα χρήματα που βγάζουμε πλέον είναι τα μισά σε σχέση με το παρελθόν. Οι ταινίες συνεχίζουν να φέρνουν λεφτά, αλλά οι παραγωγοί χρησιμοποιούν το επιχείρημα της υπερπροσφοράς πορνό στο ίντερνετ σαν δικαιολογία για να μειώσουν τις αμοιβές. Σε πληρώνουν μετρητά και υπογράφεις ένα χαρτί που δίνει στους παραγωγούς το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται την εικόνα σου επ’ άπειρον. Πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι άνω των 18, αλλά δεν υπάρχει κανένα συμβόλαιο που να εξασφαλίζει τα εργασιακά σου δικαιώματα. Οι παραγωγοί μπορεί να εκμεταλλεύονται οικονομικά μια ταινία για χρόνια, αλλά οι ηθοποιοί δεν λαμβάνουν ποσοστά όπως συμβαίνει στο “συμβατικό” κινηματογράφο.

Στην πλειοψηφία τους, οι ταινίες γκέι πορνό συνεχίζουν να γυρίζονται με χρήση προφυλακτικών. Πριν εμφανιστούν τα κοκτέιλ θεραπείας στη δεκαετία του ‘90, η χρήση προφυλακτικών σε τέτοιες ταινίες ήταν καθολική καθώς το Aids “θέριζε”. Από τότε όμως άρχισαν να γυρίζονται όλο και περισσότερες bareback ταινίες, αυξάνοντας την πίεση στους ηθοποιούς να παίζουν χωρίς προφυλακτικό. Ορισμένοι παραγωγοί πληρώνουν περισσότερο για τέτοιες σκηνές ή γυρίζουν ταινίες σε πιο φτωχές χώρες όπου οι ηθοποιοί μπορούν να δελεαστούν ευκολότερα να βάλουν σε κίνδυνο την υγεία τους με αντάλλαγμα το χρήμα. Πρόκειται συχνά για τις ίδιες χώρες όπου οι οροθετικοί δεν έχουν πρόσβαση σε θεραπείες. Ακόμα και στις ταινίες ασφαλούς σεξ, δεν γίνεται καμία προσπάθεια να επενδυθεί με ερωτισμό η χρήση προφυλακτικού. Συνήθως τα προφυλακτικά εμφανίζονται φορεμένα ως δια μαγείας αμέσως πριν τη διείσδυση, σαν να μην είναι καθόλου σέξι να δείχνεις έναν άντρα να ανοίγει και να φοράει ένα προφυλακτικό.

Η γκέι κοινότητα δεν κάνει και πολλά πράγματα για να προστατεύσει τα εκδιδόμενα άτομα. Στο ίδιο γκέι περιοδικό μπορεί να διαβάσει κανείς μηνύματα υπέρ της προφύλαξης και διαφημίσεις ταινιών bareback. Πρόκειται για το άκρον άωτον της υποκρισίας. Τα γκέι έντυπα και οι ιστοσελίδες εξαρτώνται από τις βρώμικες μπίζνες του bareback, καθώς λαμβάνουν διαφημιστικά έσοδα από εταιρείες παραγωγής πορνό, από σάουνες και σεξ κλαμπ που διοργανώνουν πάρτι bareback και από επιχειρήσεις που εμπορεύονται σχετικά προϊόντα.

Το θέμα δεν αφορά μόνο όσους παίζουν σε πορνοταινίες, αλλά ολόκληρη την γκέι κοινότητα. Η δική μου γενιά είναι τυχερή που ξεκίνησε τη σεξουαλική της ζωή μετά την ανακάλυψη των φαρμάκων για τον HIV. Σήμερα όμως η αλληλεγγύη και η μαζική κινητοποίηση ανήκουν επίσης στο παρελθόν. Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και αν του συμβεί κάτι άσχημο καλείται να το αντιμετωπίσει μόνος του. Σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, με τους σημερινούς ρυθμούς μετάδοσης σε λίγα χρόνια το 41% των γκέι αντρών στις ΗΠΑ θα είναι οροθετικοί πριν πατήσουν τα 40! Οι συνέπειες της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης και της εξοικείωσης με το bareback είναι ήδη μαζί μας.

Στη στρέιτ πορνογραφία, οι ταινίες χωρίς προφύλαξη παραμένουν ο κανόνας. Οι εταιρείες επιβάλλουν τεστ για αφροδίσια νοσήματα ώστε να προστατευτούν από μηνύσεις, αλλά οι ηθοποιοί συνεχίζουν να θέτουν την υγεία τους σε κίνδυνο, καθώς ο ιός HIV μπορεί να βρίσκεται στο αίμα για τρεις μήνες πριν ανιχνευτεί από το σχετικό τεστ. Η μοναδική μέθοδος προφύλαξης παραμένει η χρήση προφυλακτικού.

Θα ήθελα να έρθει εκείνη η μέρα όπου οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του πορνό θα κατέχουν οι ίδιοι τα μέσα παραγωγής. Εύχομαι να μπορέσουμε να οργανωθούμε συλλογικά και να γυρίζουμε τις δικές μας ταινίες. Με αυτό τον τρόπο θα είχαμε τον έλεγχο της εικόνας μας και θα βελτιώναμε την ποιότητα της δουλειάς μας καθώς πέρα από το να πληρωθούμε, θα μας ενδιέφερε να δημιουργήσουμε ένα όμορφο και ερεθιστικό φιλμ. Θα μπορούσαμε να μοιραζόμαστε τα έσοδα μεταξύ μας και να καταφέρουμε να αναγνωριστεί η πορνογραφία σαν αυτό που θα έπρεπε να είναι – μια μορφή τέχνης.”

Εξαιρετικά διαφωτιστικό κείμενο από έναν άνθρωπο που έχει δουλέψει και γνωρίζει τα πράγματα από μέσα. Μας θυμίζει τη μεγάλη συζήτηση που είχε ανοίξει πέρσι τέτοιο καιρό.

ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ AIDS

Ο γατούλης έχει εννιά ζωές. Εμείς μόνο μία. Γι’ αυτό προσέχουμε για να έχουμε!

Ένα τσίμπημα στο δάχτυλο φτάνει για το καινούριο γρήγορο διαγνωστικό τεστ. Αλλά με το δάχτυλο μπορούμε να κάνουμε και πολλά άλλα πράγματα…

Το έξυπνο πουλάκι το βράδυ παίρνει προφυλάξεις. Και το πρωί σφυρίζει ξέγνοιαστο

“ΟΤΑΝ ΣΥΝΗΛΘΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ, ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΓΚΕΪ”

Όταν ο νεαρός Κρις από την Ουαλία τραυματίστηκε σοβαρά στο σβέρκο κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης και έπεσε σε κώμα, η οικογένειά του φοβήθηκε ότι η ζωή του θα άλλαζε για πάντα. Σίγουρα όμως δεν περίμεναν την αλλαγή που θα έβλεπαν  όταν τελικά συνήλθε. Μια  ιστορία που δυσκολεύεται να πιστέψει κανείς, μεταδίδεται από τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης και κάνει το γύρο του κόσμου από χτες .

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο 26χρονος ισχυρίζεται ότι όταν ανέκτησε τις αισθήσεις του ήταν κυριολεκτικά ένας “άλλος άνθρωπος”. Πριν το ατύχημα ζύγιζε 110 κιλά, ήταν αρραβωνιασμένος με μια κοπέλα και ετοιμαζόταν να την παντρευτεί. Δούλευε σε μία τράπεζα και στον ελεύθερο χρόνο του έπαιζε σε μια ερασιτεχνική ομάδα ράγκμπι και τα έπινε με τους φίλους στις παμπ. Όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ποτέ πριν δεν είχε αισθανθεί την παραμικρή έλξη για άτομα του ίδιου φύλου. Δεν είχε καν έστω και έναν γκέι φίλο.

Μετά το ατύχημα, τίποτα δεν ήταν πια το ίδιο: ο Κρις ανακοίνωσε στην οικογένειά του ότι πλέον δεν νιώθει την παραμικρή έλξη για τις γυναίκες και ότι “αισθάνεται γκέι”. “Ξαφνικά άρχισα να σιχαίνομαι την προηγούμενη ζωή μου. Δεν μπορούσα πια να τα βρω με τους φίλους μου, σιχαινόμουν τον αθλητισμό και άρχισα να βαριέμαι αφόρητα στη δουλειά μου.”  Παράτησε τη θέση του στην τράπεζα και άρχισε να ασχολείται εντατικά με την εμφάνισή του, ξεκινώντας δίαιτα και γυμναστική. Σήμερα ζυγίζει 70 κιλά, δουλεύει ως κομμωτής και συζεί με το 19χρονο φίλο του. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν έχει κανένα παράπονο από τη μεταμόρφωσή του: “Το ατύχημα μου βγήκε σε καλό. Σήμερα είμαι περισσότερο ευτυχισμένος από ποτέ.”

Όσο κι αν η ιστορία του ψωμωμένου αθλητή που μεταμορφώθηκε σε γκέι …κομμωτή φαίνεται στερεοτυπικά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των βρετανικών κίτρινων φυλλάδων, οι ειδικοί παραθέτουν αρκετά παραδείγματα ανθρώπων που είδαν την προσωπικότητά τους να αλλάζει ριζικά μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Ιστορίες ανθρώπων που όταν συνήλθαν άρχισαν να μιλούν με διαφορετική προφορά ή ακόμα και σε διαφορετική γλώσσα! Όπως μια έφηβη  από την Κροατία που ξέχασε τελείως τα κροατικά και  άρχισε να μιλάει σε άπταιστα γερμανικά, μια γλώσσα που μελετούσε αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει πριν. Ή ενός άντρα που ανακάλυψε ότι ήταν προικισμένος με απίστευτη δεξιοτεχνία στη ζωγραφική και το σχέδιο χωρίς να έχει δείξει ποτέ ανάλογα δείγματα στο παρελθόν.

Τέτοιες δραματικές αλλαγές μπορεί να έχουν μια ιατρική εξήγηση καθώς κατά τη διάρκεια ενός εγκεφαλικού επεισοδίου η έλλειψη οξυγόνου νεκρώνει κάποια τμήματα του εγκεφάλου. Προκειμένου να τα παρακάμψει, ο οργανισμός ενεργοποιεί κάποια άλλα, τα οποία προηγουμένως μπορεί να “υπολειτουργούσαν”. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο οργάνωσης που ασχολείται με θύματα εγκεφαλικών στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ομοφυλοφιλικές τάσεις ίσως υπήρχαν λανθάνουσες στο συγκεκριμένο άτομο και το τραυματικό γεγονός λειτούργησε σαν καταλύτης που τις έβγαλε στην επιφάνεια. Γιατί όλα είναι μέσα στο μυαλό μας τελικά…

[via]

“ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ ΤΩΝ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΩΝ”

Ο εμβολιασμός για τον ιό των ανθρώπινων κονδυλωμάτων (HPV) που μεταδίδεται σεξουαλικά και συνδέεται με την ανάπτυξη διάφορων μορφών καρκίνου, θα πρέπει να επεκταθεί και στα αγόρια. Σε αυτή τη σύσταση κατέληξε την περασμένη εβδομάδα η Συμβουλευτική Επιτροπή για θέματα εμβολιασμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καθώς ο μαζικός εμβολιασμός των κοριτσιών πριν ξεκινήσουν τη σεξουαλική τους ζωή απέχει πολύ από το να γίνει πραγματικότητα, οι επιστήμονες φοβούνται ότι θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να πείσουν τους γονείς των νεαρών αγοριών να εμβολιάσουν τους γιους τους.

Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία από τις ΗΠΑ, λιγότερο από το ένα τρίτο των κοριτσιών σε εφηβική ηλικία έχουν εμβολιαστεί πλήρως (στην Ελλάδα το εμβόλιο διατίθεται δωρεάν στα κορίτσια εδώ και δύο χρόνια χωρίς να υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία). Πολλοί γονείς εκφράζουν φόβους ως προς την ασφάλεια του εμβολίου. Άλλοι απλά αρνούνται να αποδεχτούν ότι η κόρη τους μπορεί να ξεκινήσει τη σεξουαλική της ζωή σε τόσο μικρή ηλικία.

Η μόλυνση από τον ιό των κονδυλωμάτων συνδέεται με την ανάπτυξη καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας, που είναι αρκετά διαδεδομένος στο γυναικείο πληθυσμό. Ένας λόγος για τον οποίο οι γιατροί συστήνουν τώρα το μαζικό εμβολιασμό των αγοριών, είναι για να …αντισταθμίσουν το χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού στα κορίτσια! Με αυτό τον τρόπο ελπίζουν να προστατεύσουν έμμεσα τις γυναίκες από τη μόλυνση μέσω της σεξουαλικής επαφής, αφού πολλοί άντρες είναι φορείς του ιού χωρίς να το γνωρίζουν.

Και στους άντρες όμως η μόλυνση από τον ιό συνδέεται με την ανάπτυξη διάφορων μορφών καρκίνου όπως ο καρκίνος στον πρωκτό και σπανιότερα στη στοματική κοιλότητα. Στο σύνολο του ανδρικού πληθυσμού η ανάπτυξη αυτών των μορφών καρκίνου είναι σπάνια. Στους ομοφυλόφιλους άντρες όμως τα ποσοστά είναι ψηλά και αυξάνονται: υπολογίζεται ότι ένας ομοφυλόφιλος έχει 40 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο του πρωκτού λόγω μόλυνσης από τον ιό μέσω της σεξουαλικής επαφής.

Σύμφωνα με σχετικές μελέτες που έχουν γίνει σε ομοφυλόφιλους άντρες, το εμβόλιο μπορεί να τους προστατεύσει από τον καρκίνο του πρωκτού σε ποσοστό 75%. Το πρόβλημα είναι πως θα πειστούν οι γονείς να εμβολιάσουν τα αγόρια τους για τέτοιες μορφές καρκίνου. Ένας παιδίατρος παρατηρεί: “Μπορώ να φανταστώ πολλούς γονείς να αντιδρούν κάπως έτσι: “Γιατί θέλετε να εμβολιάσετε το γιο μου για καρκίνο του πρωκτού; Δεν είναι γκέι!”

Επιπλέον, καθώς το εμβόλιο κοστίζει πάνω από 400 ευρώ, οι υγειονομικές αρχές μπορεί να θεωρούν “περιττή σπατάλη” το μαζικό εμβολιασμό των αγοριών μόνο και μόνο για να προστατεύσουν από τον καρκίνο μια μειοψηφία όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι. Οι ίδιοι οι γιατροί επιμένουν ότι από οικονομικής άποψης, ο εμβολιασμός των αγοριών “συμφέρει” μόνο αν με αυτό τον τρόπο προστατευτούν έμμεσα οι …ετεροφυλόφιλες γυναίκες. Όλοι θυμόμαστε βέβαια ότι αντίστοιχες λογικές “περιορισμού του κόστους” και αδιαφορίας για την υγεία των ομοφυλόφιλων αντρών είχαν σαν αποτέλεσμα χιλιάδες άνθρωποι να χαθούν τα πρώτα χρόνια της επιδημίας του Aids, λόγω της απροθυμίας των αρχών να διαθέσουν τα απαραίτητα κονδύλια για έρευνα…

[via]

ΓΑΤΕΣ ΠΟΥ …ΦΩΣΦΟΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ HIV

Μία ακόμα ελπιδοφόρα είδηση από το πεδίο της γενετικής έρευνας έρχεται να προστεθεί σε αυτές που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας σε σχέση με τη μάχη της επιστήμης εναντίον του ιού HIV. Ερευνητές της Κλινικής Mayo στις ΗΠΑ δημιούργησαν γάτες που …φωσφορίζουν όταν εκτίθενται σε υπεριώδη ακτινοβολία. Ο οργανισμός τους έχει τροποποιηθεί γενετικά ώστε να μην μπορεί να προσβληθεί από τη γατίσια εκδοχή του συνδρόμου ανοσολογικής ανεπάρκειας.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα γονίδιο που παράγει μια πρωτεϊνη στον οργανισμό των μακάκων πιθήκων. Η πρωτεϊνη αυτή προστατεύει τα αντισώματα των μακάκων από τον ιό του Aids. Στο εργαστήριο “πάντρεψαν” αυτή την πρωτεϊνη με μία άλλη που παράγουν οι θαλάσσιες μέδουσες για να φωσφορίζουν στο σκοτάδι! Στη συνέχεια εισήγαγαν τις δύο πρωτεϊνες σε ωάρια γατών τα οποία και γονιμοποιήθηκαν. Τρία γατάκια γεννήθηκαν και επέζησαν. Ο οργανισμός τους παρουσιάζει πράγματι αυξημένες αντιστάσεις απέναντι στον ιό της ανοσολογικής ανεπάρκειας.

Το πάντρεμα με τη φωσφορίζουσα πρωτεϊνη της μέδουσας έγινε ώστε να να παρακολουθούν οι επιστήμονες κατά πόσο οι ιστοί των πειραματόζωων αναπαράγουν την ευεργετική πρωτεϊνη των μακάκων που είχε εισαχθεί στα αρχικά ωάρια. Η τεχνική αυτή χάρισε στους εμπνευστές της το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 2008. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι μια παρόμοια τεχνική μεταφοράς γονιδίων μπορεί στο μέλλον να αποτελέσει τη βάση θεραπειών και για τον άνθρωπο.

Ο λόγος που οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν γάτες είναι ότι και αυτές προσβάλλονται από έναν ιό παρόμοιο με το HIV. Σε όσους αντιδρούν στη χρήση κατοικιδίων για ερευνητικούς σκοπούς, απαντούν ότι οι τεχνικές αυτές μπορούν να αποτελέσουν τη βάση θεραπειών για τις νόσους του ανοσοποιητικού και στις γάτες. Στο μέλλον μπορεί να αγοράζουμε κατοικίδια που θα διαθέτουν φυσική ανοσία απέναντι σε αυτούς τους ιούς που στοιχίζουν τη ζωή σε χιλιάδες γάτες κάθε χρόνο.

[via]