.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

ΔΥΟ ΑΝΤΡΕΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΚΥΠΡΟ!

midnight_express


Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκοκυπριακής εφημερίδας “Kibris”, δύο άντρες συνελήφθησαν σε ξενώνα νέων της κατεχόμενης Λευκωσίας με την κατηγορία της “παρά φύσιν συνουσίας” στις 20 Ιουλίου. Η σύλληψη έγινε με αφορμή τις καταγγελίες ενοχλημένων γειτόνων. Δεν έχει διευκρινιστεί κατά πόσο οι δύο συλληφθέντες είναι ντόπιοι ή τουρίστες. Οι δύο άντρες εμφανίστηκαν ήδη ενώπιον δικαστηρίου αλλά η εκδίκαση αναβλήθηκε προκειμένου η αστυνομία να συνεχίσει τις ανακρίσεις. Αν καταδικαστούν αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης που μπορεί να φτάσει και τα πέντε χρόνια!

Το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου είναι αυτή τη στιγμή το μοναδικό ευρωπαϊκό έδαφος που αντιμετωπίζει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις μεταξύ αντρών ως ποινικό αδίκημα. Το άρθρο 154 του ποινικού κώδικα χρονολογείται από την περίοδο που το νησί ήταν βρετανική αποικία. Στην ελεύθερη Κύπρο η συγκεκριμένη διάταξη έχει καταργηθεί από το 1998. Σύμφωνα με την τουρκοκυπριακή οργάνωση “Πρωτοβουλία εναντίον της ομοφοβίας” οι συλλήψεις αποδεικνύουν πως η συγκεκριμένη διάταξη δεν είναι καθόλου “ανενεργή” όπως ισχυρίζονται οι πολιτικοί του ψευδοκράτους και τους καλεί να την καταργήσουν.

Η ανάρτηση θα ενημερώνεται με τυχόν νεότερες εξελίξεις στην υπόθεση.

Ένα αφιέρωμα σε ένα μεγάλο καλλιτέχνη από την Κύπρο που χάθηκε πρόσφατα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


cyprus gay clubcyprus gay club1IMG_0153

Από μία σχετικά πρόσφατη επίσκεψή μου στην Κύπρο, φωτογραφίες από ένα (πολύ καλό) γκέι κλαμπ στη Λάρνακα.



Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

ΓΥΝΑΙΚΕΣ-ΗΡΩΙΔΕΣ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ-ΘΥΜΑΤΑ

C3AB33DE8CDC4425 87DDC527611AC2F6


Η Χέγκε και η Τόριλ
, ένα ζευγάρι γυναικών, είχαν κατασκηνώσει στην όχθη της λίμνης απέναντι από το νησάκι Ουτόγια στη Νορβηγία. Απολάμβαναν το γεύμα τους δίπλα στο νερό όταν άρχισαν να ακούγονται πυροβολισμοί και ουρλιαχτά. Το προηγούμενο Σάββατο, ένας μανιακός με αυτόματο επέλεξε αυτή την ειδυλλιακή τοποθεσία για να στείλει δεκάδες εφήβους στο θάνατο, ψύχραιμα και μεθοδικά, μέσα σε μόλις δύο ώρες.

Φαίνεται όμως ότι η ψυχραιμία δεν χαρακτηρίζει μόνο τους δήμιους: μέσα σε λίγα λεπτά οι δυο γυναίκες είχαν σαλπάρει με το φουσκωτό τους με κατεύθυνση το νησάκι του τρόμου. Άρχισαν να μαζεύουν από τη λίμνη παιδιά που είχαν βουτήξει στο νερό για να γλιτώσουν από τη μανία του δολοφόνου, άλλα σε κατάσταση σοκ, μερικά τραυματισμένα, και να τα μεταφέρουν πίσω στην ασφάλεια της όχθης. Καθώς ήταν αδύνατο να χωρέσουν όλα μέσα στη βάρκα, έκαναν την ίδια διαδρομή τέσσερις φορές ενώ υπήρχαν στιγμές που οι σφαίρες έσκαγαν στο νερό δίπλα τους. Συνολικά έσωσαν γύρω στα 40 άτομα. “Το πρώτο βράδυ δεν μπορέσαμε να κλείσουμε μάτι. Αν περάσεις κάτι τέτοιο, είναι αδύνατο να σταματήσεις να μιλάς γι’ αυτό” θυμάται η Χέγκε. Φυσικά δεν ήταν οι μόνες που έτρεξαν για βοήθεια. Μια ακόμα απόδειξη ότι το ανθρώπινο είδος είναι ικανό για τη μεγαλύτερη γενναιοδωρία αλλά και για τα μεγαλύτερα αίσχη.

amy-winehouse_3


O ξαφνικός θάνατος της Αmy Winehouse προστέθηκε κι αυτός στη στενάχωρη επικαιρότητα του προηγούμενου σαββατοκύριακου. Εξυπακούεται ότι τίποτα δεν αναιρεί την τραγικότητα της απώλειας ενός νέου ανθρώπου ούτε το μέγεθος ενός ταλέντου που της έχει εξασφαλίσει ήδη μία θέση στην ιστορία της μουσικής. Πάντως η είδηση του θανάτου της σε συνδυασμό με αυτήν εδώ την ανάρτηση, μου έφεραν στο μυαλό τους στίχους ενός τραγουδιού από το “ξεχασμένο” πρώτο άλμπουμ της. Το τραγούδι έχει τίτλο “Πιο δυνατός από μένα” (Stronger than me):


“Θά πρεπε νά σαι πιο δυνατός από μένα
είσαι επτά χρόνια πιο μεγάλος από μένα
Θά πρεπε εσύ να είσαι ο άντρας εδώ
Και όχι να χλωμιάζεις όταν με σκέφτεσαι….

Γιατί θέλεις να έχω πάντα τον έλεγχο;
Το μόνο που θέλω είναι έναν άντρα να παίζει το ρόλο του
Θέλεις πάντα να μιλάμε, αλλά εγώ είμαι καλά
θέλεις κάθε μέρα να σε παρηγορώ αλλά αυτό
είναι που χρειάζομαι εγώ από σένα
Μα μήπως είσαι γκέι τελικά;

Έχω ξεχάσει του πρώτου έρωτα τις χάρες
Εγώ είμαι η κυρά σου κι εσύ το θηλυκό μου αγόρι
(Feel like a lady and you my lady boy)



Οι στίχοι της Amy δεν διαφέρουν πολύ από τη συνέντευξη της (επίσης ταλαντούχας) Ελεονώρας. Ουσιαστικά λένε το ίδιο πράγμα από την ανάποδη: στη μία περίπτωση ότι οι γυναίκες δεν “πρέπει” να δείχνουν υπερβολικό δυναμισμό γιατί αυτό “τρομάζει” τους άντρες. Στην άλλη περίπτωση ότι οι άντρες δεν “πρέπει” να δείχνουν υπερβολική αδυναμία γιατί αυτό απωθεί τις γυναίκες. Σαν να λέμε ότι τα αγοράκια πρέπει να φοράνε μόνο μπλε και τα κοριτσάκια μόνο ροζ. Και όπως συμβαίνει πολύ συχνά όταν οι ετεροφυλόφιλοι τα κάνουν “σαλάτα”, το σκιάχτρο της ομοφυλοφιλίας ανασύρεται από το πουθενά, σαν πειστήριο της αποτυχίας στις σχέσεις, παράδειγμα προς αποφυγή ή ευνουχιστικό φόβητρο…

Όπως και νά ‘χει, είναι πάντα θλιβερό όταν κάποιες νέες κοπέλες θεωρούν ότι για τα προσωπικά τους προβλήματα μπορεί να ευθύνεται (και) η ανδρική ομοφυλοφιλία.



Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΣΟΠΕΝ

chopin

Η περίπτωση του εθνικού συνθέτη της Πολωνίας Φρεντερίκ Σοπέν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα καλλιτέχνη του οποίου τα ομοερωτικά συναισθήματα ανέλαβαν να καμουφλάρουν η “επίσημη” ιστοριογραφία και τα σχολικά εγχειρίδια παρουσιάζοντάς τον ως ακραιφνώς ετεροφυλόφιλο. Οι σχέσεις του με διάφορες κυρίες της αριστοκρατίας (με πιο διάσημη τη Γεωργία Σανδή) που υπήρξαν προστάτιδες και θαυμάστριές του, παρουσιάζονται ως παθιασμένοι έρωτες, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έδειχνε ελάχιστο ερωτικό ενδιαφέρον για το άλλο φύλο (πράγμα που κάποιοι επιμένουν να αποδίδουν απλά στην “κλονισμένη” υγεία του). Αντίθετα, τα αισθήματά του για άλλους άντρες, όπως αποκαλύπτονται μέσα από φλογερές επιστολές του μεγάλου συνθέτη -και χωρίς να ξέρουμε καν αν γνώρισαν ποτέ κάποια ανταπόκριση- αποσιωπούνται συστηματικά, παρά το γεγονός ότι επηρέασαν άμεσα τη ζωή και το έργο του.

Ο Chopin γεννήθηκε το 1810 στην τότε κατεχόμενη από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα Πολωνία. Τη γαλλική κατοχή θα ακολουθήσει η ρώσικη και η μουσική του θα συνδεθεί για πάντα με τις παραδόσεις και τους αγώνες της επαναστατημένης πατρίδας του. Ο πατέρας του είναι καθηγητής των γαλλικών και τα οικογενειακά πορτρέτα δείχνουν έναν εύθραυστο, ντελικάτο νεαρό με αριστοκρατική αύρα. Από πολύ νωρίς δείχνει το ταλέντο του τόσο στο πιάνο όσο και στη σύνθεση: σε ηλικία επτά ετών αντιμετωπίζει χωρίς δυσκολία τα πιο απαιτητικά κλασικά κομμάτια και έχει προσθέσει ήδη σε αυτά ορισμένες παρτιτούρες δικής του έμπνευσης. Ένα νεαρό ταλέντο που γνωρίζει ήδη το θαυμασμό των καθηγητών του στο Ωδείο της Βαρσοβίας.

Στο Λύκειο της Βαρσοβίας συνδέεται στενά με δύο λίγο μεγαλύτερους συμμαθητές του που φημίζονται για το κάλλος τους. Τα ονόματά τους είναι Τίτος Βοζιεκόφσκι και Γιαν Ματουζίνσκι. Στην εφηβική τους αλληλογραφία δεν βρίσκουμε από τη μεριά του Σοπέν καμία ιπποτική εξομολόγηση αισθημάτων σχετικά με κάποια νεαρή δεσποσύνη. Αντίθετα όποτε αναφέρεται στους φίλους του, ο νεαρός Φρεντερίκ δεν κρύβει τα θερμά του συναισθήματα:

“Ψυχή μου, αγαπημένε μου Ζανό, σε φιλώ εγκάρδια στο στόμα. Αγάπησέ με αγαπημένε μου και πρόσφερε τα χείλη σου στο φίλο σου. Δεν αγαπώ παρά μονάχα εσένα, δώσε μου τα χείλη σου.”

Την περίοδο εκείνη θα γνωρίσει την Κονστάνς, μια νεαρή τραγουδίστρια που θα γίνει η μούσα του αλλά για την οποία όμως ποτέ δεν θα γνωρίσει ερωτική επιθυμία (πράγμα που δεν εμποδίζει κάποιους ιστορικούς να την παρουσιάσουν ως τον “πρώτο του μεγάλο έρωτα”). Απόδειξη αυτή η επιστολή που απευθύνει στον Τίτο:

“Ίσως για κακή μου τύχη γνώρισα την Κονστάνς Γκλαντκόβσκα. Μου έδωσε την έμπνευση να γράψω το αντάτζιο για το Κονσέρτο σε φα ελάσσων και αυτό το μικρό Βαλς σε σι ελάσσων που σου στέλνω. Πρόσεξε το κομμάτι που έχω σημειώσει με ένα σταυρό: θα ήθελα να το παίξω μόνο για σένα, Τίτο μου αγαπημένε.”

Μετά από δύο κονσέρτα στη Βαρσοβία που καταλήγουν σε θρίαμβο, ο Σοπέν γίνεται διάσημος. Για να αποφύγει τις κακές γλώσσες, προβάλλει τη σχέση του με μια δεσποινίδα ντε Μοριόλ και γράφει στον Τίτο: “Πρέπει να είμαστε συνετοί και να σεβόμαστε το πέπλο των κρυμμένων συναισθημάτων.” Ο φίλος του αποφασίσει να αναλάβει το μέλλον του, προτείνοντάς του να τον συνοδεύσει σε μια περιοδεία στη Γερμανία και την Αυστρία. Ο συνθέτης διστάζει: “Αν φύγουμε μαζί, αν φιληθούμε σε μια ξένη γη, ίσως να μην μπορέσω πια να κρατήσω το μυστικό μου, ίσως να τολμήσω να σου πω αυτό που σκέφτομαι συνέχεια!” Ο ξανθός γίγαντας με τις πλάτες ξυλοκόπου θα καταφέρει να τον πείσει τελικά και θα φύγουν μαζί για τη Βιέννη, το Μπρεσλάου και τη Δρέσδη.

Ανάμεσά τους θα μπει η Ιστορία: ο επαναστατικός πυρετός του 1830 θα μεταπηδήσει από το Παρίσι στην Πολωνία όπου οι πατριώτες εξεγείρονται εναντίον των ρώσων. Τα γεγονότα θα εμπνεύσουν το συνθέτη να γράψει τη Σπουδή για πιάνο αρ.12, τη λεγόμενη “Επαναστατική”. Στον Τίτο θα γράψει: “Εμπιστεύομαι στο πιάνο αυτά που θά θελα να εμπιστευθώ μόνο σε σένα. Σε αγαπώ.”

Ο Τίτος θα μπορέσει να γυρίσει στην Πολωνία όχι όμως και ο Σοπέν που το πατριωτικό του έργο τον κατατάσσει στην κατηγορία των πολιτικών εξόριστων. Μετά από πολλές δυσκολίες καταφέρνει να βρει καταφύγιο στο Παρίσι. Ξέρει ότι μπορεί να μην ξαναδεί ποτέ την πατρίδα του. Γράφει στον Τίτο: “Να είσαι σίγουρος ότι θα κάνω κάθε θυσία για να μη μάθει η γνώμη του κόσμου, τόσο τυραννική σε μας, τί είναι αυτό που μου προκαλεί τόση δυστυχία. Είναι μάταιο, το ξέρω, πως σε αγαπώ…”

Είναι λοιπόν αδιαμφισβήτητο ότι ο Τίτος είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής του και η πηγή έμπνευσης του έργου του. Δεν πρόκειται να τον ξαναδεί ποτέ. Πίσω στην Πολωνία ο φίλος του θα παντρευτεί και θα δώσει το όνομα του Φρεντερίκ σε ένα από τα δύο παιδιά του… Όσο για τον ίδιο το Σοπέν, τα 18 χρόνια που του απομένουν να ζήσει δεν έχουμε καμία νύξη στην αλληλογραφία σχετικά με κάποια ερωτική σχέση. Ένας βιογράφος που δεν μπορεί να ανεχτεί τα περί ομοφυλοφιλίας του συνθέτη έφτασε στο σημείο να επινοήσει μια σχέση με την πολωνέζα κόμισσα Ποτότσκα με βάση κάποιες επιστολές που τελικά αποδεικνύονται πλαστές…

Στο Παρίσι γνωρίζει γρήγορα μεγάλη επαγγελματική επιτυχία και καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή πολλών κυριών. Η εγκατάστασή του εκεί συνοδεύεται όμως από τα πρώτα συμπτώματα φυματίωσης. Ο διαβόητος ομοφυλόφιλος μαρκήσιος Κουστίν θα τον προσεγγίσει και θα του προσφέρει τη φιλοξενία του για όσο καιρό η υγεία του το απαιτεί. Ο Σοπέν θα δεχτεί, αποκρούοντας όμως τις ερωτικές κρούσεις του μαρκησίου. Σε λίγο θα γνωρίσει τη Γεωργία Σανδή και ο Κουστίν, τρελός από τη ζήλια, θα ξεσπάσει: “Ο κύριος Σοπέν έχει πέσει στα χέρια της κυρίας Σανδή, αυτού του ερωτικού βαμπίρ!”

Η νεαρή προκλητική συγγραφέας δεν είναι γνωστή στους κοσμικούς κύκλους μόνο για το διαζύγιό της από έναν αριστοκράτη αλλά και για το ανδρόγυνο ντύσιμό της και τις σχέσεις της με γυναίκες. Η πρώτη τους συνάντηση χαρακτηρίζεται από αμοιβαία αντιπάθεια, καθώς ο Σοπέν αναρωτιέται κατά πόσο η Γεωργία “είναι γυναίκα” ενώ η ίδια τον αποκαλεί “κοριτσάκι”. Η αρχική αντιπάθεια θα μετατραπεί σε θαυμασμό χωρίς όρια όταν λίγο καιρό αργότερα τον ακούει να παίζει ένα κονσέρτο με τέσσερα χέρια μαζί με το Λιστ. Αν και αρχικά ο Σοπέν θα την αποκρούσει η ίδια δεν σταματά να τον πολιορκεί και υπόσχεται να εγκαταλείψει για χάρη του τα παντελόνια και τα πούρα!

Ο “μεγάλος έρωτας” που φαντάζονται διάφοροι ιστορικοί δεν είναι παρά ο ρομαντικός θαυμασμός της Σανδή για το ταλέντο του και για το Σοπέν η ευκαιρία να ζήσει σε συνθήκες οικογενειακής θαλπωρής μια περίοδο που η υγεία του χειροτερεύει συνεχώς. Η ίδια η Σανδή επιβεβαιώνει την έλλειψη ερωτικού ενδιαφέροντος και αναφέρεται στο συνθέτη στο θηλυκό γένος: “Αχ! η απέχθεια της Σοπέτ για το γυναικείο σώμα! Είχα την εντύπωση ότι πλαγιάζω με ένα πτώμα. Ο άγγελος με το πανέμορφο πρόσωπο δεν μπορεί να περάσει τα όρια ανάμεσα στη φιλία και τη σαρκική επαφή με μια γυναίκα.” Παρόλα αυτά θα του μείνει αφοσιωμένη φροντίζοντας την υγεία του για επτά χρόνια. Ζώντας ως φιλοξενούμενος στην έπαυλή της, ο συνθέτης αναλαμβάνει με τη σειρά του να διδάξει τα δυο παιδιά της μουσική και θέατρο. Η ίδια παραπονιέται μέχρι το τέλος ότι η σχέση τους είναι εντελώς αγνή…

Ο Σοπέν θα εγκαταλείψει την έπαυλη τρία χρόνια πριν το θάνατό του, το 1846. Η υγεία του χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και η επανάσταση του 1848 του στερεί τις διασυνδέσεις του με τη βασιλική αυλή. Ετοιμοθάνατος, λαμβάνει τον Οκτώβριο του 1849 ένα γράμμα από τον Τίτο που θέλει να τον ξαναδεί. Έχει καταφέρει να φτάσει μέχρι το Βέλγιο, όμως οι γαλλικές αρχές δεν του επιτρέπουν την είσοδο στη χώρα. Ο Φρεντερίκ προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις διασυνδέσεις του για να τον αφήσουν αλλά μάταια: θα πεθάνει χωρίς να τον ξαναδεί. Στην τελευταία του επιστολή του γράφει: “Αν οι γιατροί δεν μου απαγόρευαν να φύγω από το Παρίσι θα ερχόμουν να σε συναντήσω στο Βέλγιο. Θα ήθελα τόσο να περάσουμε μαζί μερικές στιγμές απόλυτης ευτυχίας. Ποτέ δεν αγαπήθηκα όπως πραγματικά θα ήθελα…”

Αφήνει την τελευταία του πνοή απένταρος λίγες μέρες αργότερα. Στο νεκρικό του κρεβάτι, οι φίλοι του θα αποτυπώσουν για πάντα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του σε ένα γύψινο εκμαγείο. Οι ίδιοι θα αναλάβουν και τα έξοδα της κηδείας του στο κοιμητήριο Père Lachaise στο Παρίσι.

Όλα τα κομμάτια είναι υπέροχα αλλά, αν δεν μπορείτε να ακούσετε τα υπόλοιπα, δοκιμάστε τουλάχιστον αυτό εδώ–είναι από τα πιο συγκινητικά…


Aπό το “Λεξικό των διάσημων ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων” του Μισέλ Λαριβιέρ, εκδόσεις Delétraz, Παρίσι 1997

Διαβάστε επίσης:
Λουκίνο Βισκόντι: Πρίγκιπας και καταραμένος
Ο πιο μεγάλος έλληνας: Αλέξανδρος και ομοφυλοφιλία
Τσαϊκόφσκι: Η μέρα που πέθανε η μουσική
Αντρικοί έρωτες στην Τουρκοκρατία
Οι δύο έρωτες του Λεονάρντο ντα Βίντσι



Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ…

Σε αυτή την κρίση πολλοί από μας μπορεί να χάσουμε τη δουλειά μας. Όσοι συνεχίζουμε να δουλεύουμε μπορεί να δούμε το εισόδημά μας να μειώνεται. Την εργασιακή ανασφάλεια να αυξάνεται. Τις άδειές μας να κόβονται. Τους φόρους, τις κρατήσεις και τις “εισφορές”, έκτακτες και τακτικές, να γίνονται βρόχος και εφιάλτης. Και την πιθανότητα να συγκεντρώσουμε τα απαραίτητα ένσημα για να λάβουμε κάποτε μια έστω και πενιχρή σύνταξη να χάνεται όλο και πιο μακριά στον ορίζοντα.

Οι ομοιότητες όμως τελειώνουν κάπου εδώ. Γιατί υπάρχουν και αυτοί που θα χάσουν πολύ λιγότερα από τους υπόλοιπους.

ΟΑΕΔ
Σε κάποιους από μας δεν θα κοπούν τα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα γάμου – γιατί δεν τα παίρναμε ποτέ.

Κάποιοι από μας δεν θα δουν να κόβονται οι συντάξεις χηρείας – όποιος δεν μπορεί να παντρευτεί, δεν μπορεί και να χηρέψει.

Δεν πρόκειται να χάσουμε την περίθαλψη από το ταμείο του/της συζύγου αν μείνουμε άνεργοι.

Δεν πρόκειται να χάσουμε τις γονικές άδειες.

Δεν πρόκειται να χάσουμε το αυξημένο αφορολόγητο στα εισοδήματα των παντρεμένων.

Δεν πρόκειται να χάσουμε το αυξημένο αφορολόγητο για αγορά κατοικίας από παντρεμένους.

Δεν πρόκειται να χάσουμε την άδεια παραμονής του αλλοδαπού συντρόφου μας.

Δεν πρόκειται να χάσουμε τη δυνατότητα ευνοϊκής μετάθεσης κοντά στο\στη σύζυγο αν είμαστε στρατιωτικοί.

Δεν πρόκειται να χάσουμε την απαλλαγή από το φόρο κληρονομιάς για την περιουσία που αποκτήσαμε με το σύντροφό μας. Ούτε την προστασία από τους συγγενείς που θέλουν “μερτικό”.

Δεν πρόκειται να χάσουμε την περίθαλψη ούτε τις δωρεάν κατασκηνώσεις που προσφέρει το ταμείο στα παιδιά μας.


Κάποιοι από μας θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε περισσότερα και να λαμβάνουμε λιγότερα ακριβώς όπως και πριν. Πολλοί θα συνεχίσουν να ανησυχούν για το πως θα τα φέρουν βόλτα μεγαλώνοντας παιδιά. Κάποιοι άλλοι δεν έχουμε καν αυτή τη δυνατότητα.

Και αυτή την περίφημη κοινωνική “αλληλεγγύη” που θα γένναγε η κρίση δεν την έχουμε δει ακόμα. Αυτό το “κράτος πρόνοιας” που καταρρέει, κουτσουρεμένο και βαλλόμενο από παντού, συνεχίζει να είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα άλλων. Είναι όμως αλήθεια ότι κάποιοι από μας έχουν πολύ λιγότερα να χάσουν από αυτή την κρίση. Γιατί ξεκινήσαμε με πολύ λιγότερα.



Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΚΕΪ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Το περιοδικό Adweek έφτιαξε στην ιστοσελίδα του μια λίστα με τις 50
καλύτερες τηλεοπτικές διαφημίσεις με ομοφυλοφιλική θεματολογία. Ολόκληρη τη λίστα μπορείτε να βρείτε εδώ. Σε κάποιες από αυτές  η αποκάλυψη της ομοφυλοφιλίας είναι το “κωμικό” στοιχείο που ανατρέπει την πλοκή και  φέρνει σε αμήχανη ή δυσάρεστη θέση τους ετεροφυλόφιλους πρωταγωνιστές. Κάποιες άλλες απλά γαργαλίζουν τις λεσβιακές φαντασιώσεις των ετεροφυλόφιλων αντρών. Υπάρχουν όμως και αυτές που είναι αρκετά ανατρεπτικές και αστείες για να αξίζουν λίγα λεπτά από το χρόνο μας! Ας ρίξουμε μια ματιά μαζί.


ΜcDonald’s (αλυσίδα εστιατορίων)
Γαλλία, 2010

“Τί κρίμα που είστε μόνο αγόρια στο σχολείο, θα είχες τόσες κατακτήσεις!” αναστενάζει ο μπαμπάς για να εισπράξει μόνο ένα ειρωνικό χαμόγελο από τον έφηβο γιο του! Μια διαφήμιση που συζητήθηκε πολύ και αποκηρύχθηκε από τη μητρική McDonald’s στις ΗΠΑ.


Absolut Cut (βότκα)
Αυστραλία 2006

Όταν άλλα λέμε και άλλα εννοούμε. Η ομοφυλοφιλία είναι ο “ελέφαντας στο δωμάτιο” μιας χαλαρής οικογενειακής κουβεντούλας…


Μake homos marry (πολιτική καμπάνια)
ΗΠΑ 2010

”Αν διαφωνείτε με τον τρόπο ζωής των ομοφυλόφιλων, αφήστε τους να παντρεύονται κι αυτοί για να τους τιμωρήσετε!” Η κόλαση της συζυγικής ευτυχίας με αφορμή την πολιτική διαμάχη για τους γάμους στην Καλιφόρνια…


Ιsraeli Gay Youth (οργάνωση νεολαίας)
Ισραήλ 2006

Άμα ανοίξουμε την ντουλάπα μας για να αεριστεί, μόνο όμορφα και πολύχρωμα πράγματα θα βγουν από μέσα Γελαστούλης


Levi’s (ρούχα)
ΗΠΑ 2007


Από τις λίγες mainstream διαφημίσεις που παρουσιάζουν την έλξη μεταξύ δύο αντρών με ερωτικό και σέξι τρόπο….


Travelocity (ταξιδιωτική ιστοσελίδα)
Αγγλία 2003

Όταν οι διαφημίσεις αεροπορικών εταιρειών θυμίζουν αγγελίες για escorts…


Guinness (μπύρα)
Αγγλία 1995

”Οι άντρες και οι γυναίκες δεν πρέπει να μένουν μαζί”. Ή πόσα πρέπει να υπομένει κανείς από τον άντρα που αγαπά! Μια διαφήμιση που προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις καθώς ήταν από τις πρώτες του είδους της. Και από τις πιο όμορφες θα προσθέσω εγώ…


Εuropride (γκέι εκδήλωση)
Ελβετία 2009

Μπορείς κι εσύ να κάνεις τη ζωή σου πιο πολύχρωμη. Γιατί όλοι κρύβουμε ένα μικρό γκέι μέσα μας Γελαστούλης


Φιλαδέλφεια (τουρισμός)
ΗΠΑ 2003

Κάποιοι τουριστικοί προορισμοί θέλουν να αισθάνονται άνετα όλοι οι επισκέπτες…


Ηyundai (αυτοκίνητα)
Σουηδία 2006


Αυτοί οι δύο σύζυγοι έχουν περισσότερα κοινά από όσα πιστεύουν!