«ΧΗΜΙΚΟ ΣΕΞ», ΕΝΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΟΚΤΕΪΛ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε τα σχετικά σχόλια.]

Συνδυάζοντας ουσίες με το σεξ χωρίς προφύλαξη

Η προβολή του ντοκιμαντέρ «Chemsex» την περασμένη εβδομάδα στο κινηματογραφικό φεστιβάλ Outview υπήρξε η αφορμή για να ασχοληθεί και ο ελληνικός τύπος με το φαινόμενο του «χημικού σεξ» που αποτελεί τη νέα μάστιγα της γκέι ζωής σε μητροπόλεις όπως το Λονδίνο: Μαραθώνιοι σεξουαλικών οργίων που μπορεί να διαρκούν πολλά 24ωρα χάρη στη χρήση των λεγόμενων «συνθετικών» ναρκωτικών. Πρόκειται για ουσίες που μιμούνται την επίδραση των κλασικών ναρκωτικών καθώς όμως η χημική τους σύνθεση διαφέρει ελαφρά, ορισμένες διακινούνται ελεύθερα και χωρίς σημαντικό κόστος μέσω του ίντερνετ. Δυστυχώς από τη δημοσιογραφική κάλυψη του φαινομένου δεν έλειψαν τα παρατράγουδα, όπως αυτή εδώ η μετάφραση του άρθρου βρετανού καθηγητή ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίζεται ότι το «χημικό σεξ» αποτελεί «πράξη επιβίωσης» και «μορφή αντίστασης» των ομοφυλόφιλων απέναντι στην προοπτική της κοινωνικής τους αφομοίωσης...

Απέναντι σε αυτές τις λογικές απενεχοποίησης της χρήσης επικίνδυνων ουσιών που ξεκίνησαν από τα κλαμπ αλλά πλέον έχουν συνδεθεί με την αναζήτηση σεξουαλικών απολαύσεων πέρα από κάθε όριο αντοχής του ανθρώπινου οργανισμού, αυτή η στήλη θεωρεί χρήσιμο να προτείνει με τη σειρά της μία μετάφραση. Πρόκειται για αποσπάσματα ενός άρθρου αφιερωμένου στο «χημικό σεξ» από τον ιστότοπο Têtu.com τα οποία μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.

Τα συνθετικά ναρκωτικά που έχουν συνδεθεί ιδιαίτερα με το φαινόμενο του «χημικού σεξ» είναι η κρυσταλλική μεταμφεταμίνη (crystal meth) και η μεθεδρόνη. Η τελευταία μιμείται τη χημική σύνθεση της κατινόνης, φυσικής ψυχοτρόπου ουσίας που προέρχεται από το αφρικανικό δενδρύλλιο κατ. Παρά την απαγόρευσή της, παραμένει εύκολα διαθέσιμη και σε χαμηλό κόστος μέσω του διαδικτύου.

Χαρακτηριστικό τέτοιων ουσιών είναι ότι αυξάνουν σε σημαντικό βαθμό τις σεξουαλικές αντοχές. Όχι μόνο το αίσθημα της απόλαυσης είναι πολύ εντονότερο, αλλά και οι στύσεις διαρκούν πολύ περισσότερο. Η αίσθηση του χρόνου χάνεται και ο χρήστης παύει να αισθάνεται πείνα ή νύστα. Με αυτό τον τρόπο τέτοιοι σεξουαλικοί μαραθώνιοι μπορούν να διαρκούν από 24 έως 72 ώρες. Δεν είναι σπάνιο η χρήση αυτών των ουσιών να συνδυάζεται με άλλες όπως η κάνναβη, η κοκαΐνη, η κεταμίνη και το GHB (το λεγόμενο «ναρκωτικό του βιασμού»). Οι χρήστες συνδυάζουν τις ουσίες ανάλογα με τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, η κεταμίνη (special K στην αργκό των χρηστών) επιτρέπει μεγαλύτερη απώλεια ελέγχου, ενώ το GHB (που αποκαλείται και G) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αναισθητικό, επιτρέποντας περισσότερο επώδυνες σεξουαλικές πρακτικές.

Η χρήση αυτών των ουσιών μπορεί να γίνει με κατάποση, σνιφάρισμα, κάπνισμα ή σε ενέσιμη μορφή. Η ενέσιμη χρήση (το λεγόμενο «slamming») προτιμάται γιατί τα αποτελέσματα είναι πιο γρήγορα και έντονα. Σαν αποτέλεσμα αυξάνεται ο κίνδυνος υπερβολικών δόσεων αλλά και η μετάδοση ασθενειών από τις σύριγγες που οι χρήστες μοιράζονται μεταξύ τους. Το τελετουργικό της ενδοφλέβιας χρήσης δημιουργεί επιπλέον ισχυρή ψυχολογική εξάρτηση που κάνει ακόμα δυσκολότερη οποιαδήποτε προσπάθεια αποτοξίνωσης. Ψυχολογικά η χρήση δημιουργεί αισθήματα παντοδυναμίας, διέγερση των αισθήσεων (κυρίως της αφής και της ευαισθησίας στη μουσική), απώλεια κάθε αναστολής, αίσθηση ευφορίας, εξαιρετικά έντονη διάθεση κοινωνικότητας αλλά και ανάπτυξη της ενσυναίσθησης μέσω της οποίας οι χρήστες νιώθουν ότι ταυτίζονται συναισθηματικά με την ψυχική κατάσταση των γύρω τους.

Η εξάρτηση από τις ουσίες γίνεται πολύ έντονη καθώς απαιτείται συνεχής αύξηση των δόσεων για να έχουν οι χρήστες το ίδιο αποτέλεσμα. Η επιθυμία τους για όλο και εντονότερες εμπειρίες τους οδηγεί να ξεπερνούν κάθε φορά τα όρια αναλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερα ρίσκα. Με την αίσθηση του «craving» (ακατανίκητη επιθυμία κατανάλωσης ουσιών) να είναι εξαιρετικά ισχυρή, τα συμπτώματα του εθισμού εμφανίζονται άμεσα. Από μία φορά τον μήνα, η συμμετοχή σε σεξουαλικά πάρτι αρχίζει να γίνεται συνήθεια κάθε σαββατοκύριακο και από κει ο χρήστης δεν αργεί να «κυλήσει» και τις καθημερινές. Η χρήση ναρκωτικών από κοινωνική δραστηριότητα αρχίζει να γίνεται και ατομική συνήθεια. Συχνά ακόμα και η συσχέτιση της χρήσης με τη σεξουαλική συνεύρεση εξαφανίζεται, αφήνοντας στη θέση της την καθαρή τοξικομανία. Ή αντίθετα η συμμετοχή σε σεξουαλικά όργια αποτελεί πλέον την πρόφαση προκειμένου ο χρήστης να καταναλώνει τις ουσίες στις οποίες είναι εξαρτημένος. Πολλοί χρήστες καταλήγουν με τον φόβο ότι τους είναι πλέον αδύνατη οποιαδήποτε σεξουαλική συνεύρεση χωρίς τη χρήση ουσιών.

Μια άλλη ιδιαιτερότητα αυτών των πρακτικών είναι ότι πολύ συχνά αφορά άτομα που δεν είναι κοινωνικά περιθωριοποιημένα. Η πλειοψηφία είναι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και καταναλώνουν τα σαββατοκύριακα. Με αυτό τον τρόπο δύο κόσμοι διασταυρώνονται: Ο κόσμος του τοξικομανούς με αυτόν του «ευυπόληπτου» πολίτη. Αυτή η διχοτομία εξηγεί για ποιο λόγο πολλοί χρήστες αρνούνται να παραδεχτούν τον εθισμό τους. Για αυτούς το «πρεζόνι» είναι μια αρνητική εικόνα με την οποία αρνούνται να ταυτιστούν. Αυτή η άρνηση που στηρίζεται στο συναίσθημα της ντροπής, έχει σαν αποτέλεσμα να μην ενημερώνονται για τους κινδύνους των πρακτικών που ακολουθούν: Μολύνσεις, απώλεια βάρους, καρδιολογικά προβλήματα, ηπατίτιδες και HIV, προβλήματα ψυχιατρικής φύσεως κτλ. Αναζητούν βοήθεια μόνο όταν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν έχουν γίνει πλέον ανυπόφορα (κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, αυτοκτονικές τάσεις, αϋπνία, παράνοια), όταν μαθαίνουν ότι έχουν προσβληθεί από ηπατίτιδα ή HIV, ή όταν περιθωριοποιηθούν πλήρως κοινωνικά, συνήθως ως αποτέλεσμα της απώλειας της εργασίας τους.

Η μόλυνση από ηπατίτιδες και τον ιό του HIV παραμένει εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα στους κύκλους του «χημικού σεξ». Στις σχετικές έρευνες, η πλειοψηφία των χρηστών δηλώνουν οροθετικοί. Ακόμα και όταν η βραδιά ξεκινάει με τη λήψη προφυλάξεων, η επήρεια των ουσιών έχει σαν αποτέλεσμα τη γρήγορη απώλεια ελέγχου που ευνοεί τις πρακτικές υψηλού ρίσκου όπως το σεξ χωρίς προφυλακτικό και οι κοινές σύριγγες. Το γεγονός ότι ο χρήστης μπορεί να βρει τις ουσίες στο διαδίκτυο χωρίς υψηλό κόστος λειτουργεί ως καταλύτης. Ταυτόχρονα είναι πολύ εύκολο να βρει παρτενέρ για «χημικά πάρτι» μέσω των διαφόρων εφαρμογών για γκέι γνωριμίες όπου οι χρήστες χρησιμοποιούν διάφορα συνθηματικά όπως η λέξη «chems» για να εντοπίζονται πιο εύκολα.

Ψυχολογικά η χρήση ουσιών συνδέεται με την επιθυμία διαρκούς έκθεσης σε κίνδυνο, έτσι ώστε μέσω της υπέρβασής του ο χρήστης να αισθανθεί κύριος της μοίρας του. Με αυτό τον τρόπο η επιβεβαίωση της ύπαρξης δεν μπορεί να διαχωριστεί από την διάσταση της αυτοκαταστροφής. Από ψυχο-κοινωνικής άποψης οι ουσίες που περιγράψαμε και oι πρακτικές που συνδέονται με τη χρήση τους ταιριάζουν γάντι με τις προτεραιότητες της εποχής που ζούμε: Τα θέλουμε όλα, τα θέλουμε αμέσως, όσο πιο έντονα και όσο πιο γρήγορα γίνεται.

* Διαβάστε επίσης: Μια επικίνδυνη σχέση - Γκέι άντρες και ναρκωτικές ουσίες.

Ο ΡΟΝΑΛΝΤΟ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΟΜΟΦΟΒΙΚΩΝ

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε τα σχετικά σχόλια.]

Η κερκίδα βάζει στο μάτι τον πορτογάλο σταρ

Κριστιάνο π**σταρά, γύρνα πίσω στο Μαρόκο». Με αυτά τα συνθήματα επέλεξαν να αμαυρώσουν οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα την ενός λεπτού σιγή που τηρήθηκε στη μνήμη του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ το προπερασμένο σαββατοκύριακο, κατά την έναρξη του αγώνα με τους αιώνιους αντιπάλους τους από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στο στόχαστρο των συνθημάτων στο στάδιο Camp Nou της Βαρκελώνης δεν ήταν άλλος από τον αρχηγό της Ρεάλ Κριστιάνο Ρονάλντο ο οποίος περιορίστηκε να κουνήσει το κεφάλι του απογοητευμένος. Ο πορτογάλος επιθετικός βρίσκεται εδώ και μήνες στο επίκεντρο φημολογίας γύρω από την προσωπική του ζωή. Φημολογία η οποία διακινείται με έντονα φοβικό άρωμα μέσω του λαϊκού τύπου και του διαδικτύου.

Η φημολογία έγινε εντονότερη στις αρχές του έτους όταν ο ίδιος ο Ρονάλντο δημοσίευσε στους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες στις οποίες φαίνεται να διασκεδάζει με τον μαροκινό κικμπόξερ Μπαντρ Χάρι. Παρά το γεγονός ότι οι φωτογραφίες συνοδεύονται από χαλαρά και περιπαικτικά σχόλια (στην πρώτη γράφει «μόλις παντρευτήκαμε!» ενώ ο φίλος του τον σηκώνει στην αγκαλιά του), ο μύλος των φαρμακερών σχολίων δεν άργησε να πάρει μπρος. Πανελίστες σε γαλλική αθλητική εκπομπή μίλησαν ανοιχτά για ερωτική σχέση μεταξύ των δύο αντρών η οποία ευθύνεται για τις κακές επιδόσεις του Ρονάλντο στα γήπεδα την τελευταία σεζόν. Σύμφωνα δε με τον αγγλικό τύπο, ο Ρονάλντο πετάει κάθε μέρα μετά την προπόνηση με το προσωπικό του λίαρ-τζετ στο Μαρόκο για να δει τον φίλο του, πράγμα που του απαγόρευσε ο προπονητής της Ρεάλ καθώς θεωρεί ότι... επηρεάζει την απόδοσή του!

Ο ίδιος ο Ρονάλντο και η ομάδα του αρνήθηκαν να κάνουν κάποιο σχόλιο για τα ομοφοβικά συνθήματα που ακούστηκαν στη Βαρκελώνη, ενώ ούτε ο διαιτητής του αγώνα συμπεριέλαβε το περιστατικό στο φύλλο αγώνα. Η σιωπή τους είχε σαν αποτέλεσμα την παρέμβαση ισπανικής οργάνωσης κατά της ομοφοβίας η οποία πίεσε και τελικά πέτυχε να υποβληθεί από την ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία επίσημη έκθεση για το περιστατικό στην Αρχή κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Η οργάνωση επισημαίνει πως, σε αντίθεση με τα περιστατικά ρατσιστικού χαρακτήρα, ποτέ μέχρι στιγμής δεν έχει τιμωρηθεί ισπανική ομάδα για ομοφοβικά συνθήματα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι αυτά αποτελούν πλέον την πιο διαδεδομένη μορφή ταπείνωσης και μείωσης αντιπάλων παικτών και διαιτητών. Η οργάνωση αναφέρει τις περιπτώσεις τριών άλλων παικτών που είχαν μπει στο στόχαστρο της κερκίδας εξαιτίας φημών για την προσωπική τους ζωή χωρίς οι αρχές να λάβουν κανένα μέτρο. Αλλά και ενός 21χρονου ανοιχτά γκέι διαιτητή ο οποίος μάλιστα δέχτηκε επίσημη επίπληξη όταν αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί...

Από ό,τι φαίνεται ο ίδιος ο Κριστιάνο Ρονάλντο επέλεξε να απαντήσει στα συνθήματα όχι με κάποια δήλωση αλλά εντός του αγωνιστικού χώρου, πετυχαίνοντας το δεύτερο τέρμα που χάρισε τη νίκη στη Ρεάλ και τερματίζοντας έτσι το σερί των 39 συνεχόμενων νικών που απολάμβανε μέχρι τότε η Μπαρτσελόνα στην ισπανική Πρεμιέρα Ντιβιζιόν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, φρόντισε μετά το τέλος του αγώνα να ποζάρει από τα αποδυτήρια φορώντας μόνο ένα λευκό σλιπάκι, επιδεικνύοντας κατά την προσφιλή του συνήθεια τους κοιλιακούς του που θυμίζουν φιγούρα των Action Men.

Αυτή ακριβώς η δημόσια εικόνα του που τον κάνει τόσο δημοφιλή στους διαφημιστές εσωρούχων και άλλων ανδρικών ειδών, είναι που έχει βάλει τον Ρονάλντο στο στόχαστρο διαφόρων καλοθελητών στον «macho» χώρο του ποδοσφαίρου. Αλλά και του βρετανικού λαϊκού τύπου που, από τον καιρό που έπαιζε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν παύει να τον στολίζει ως «αρχι-μετροσέξουαλ» επισημαίνοντας τα κολλητά σορτσάκια του, τα βγαλμένα φρύδια του και το μονίμως αποτριχωμένο και άψογα μαυρισμένο κορμί του. Ο ίδιος πάντως έχει δηλώσει ότι σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους του, δεν πρόκειται να κάνει τατουάζ, αφού επιθυμεί να δίνει αίμα αρκετές φορές τον χρόνο. Σχετικά με τη φημολογία γύρω από το άτομό του του έχει περιοριστεί να δηλώσει «δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη σεξουαλικότητά μου, είμαι μια χαρά», ενώ πριν 6 χρόνια χαιρέτισε την απόφαση της Πορτογαλίας να θεσπίσει τον γάμο ομοφύλων, δηλώνοντας πως «πρέπει να σεβόμαστε τις επιλογές όλων των ανθρώπων». Στο παρελθόν έχει συνδεθεί με διάφορα φωτομοντέλα όπως η Τζέμα Άτκινσον και η Ιρίνα Σάικ, ενώ έχει έναν 6χρονο γιο του οποίου κατέχει την πλήρη κηδεμονία χωρίς να έχει αποκαλύψει ποτέ ποια είναι η μητέρα του.

Τηρουμένων των αναλογιών, η περίπτωση Ρονάλντο θυμίζει αρκετά όσα βλέπουμε τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα με τον Απόστολο Γκλέτσο. Εννοείται πως, σε αντίθεση με τον Απόστολο, ο Κριστιάνο δεν προέβη σε κάποια δημόσια αποκάλυψη που να επιβεβαιώνει τις διάφορες φήμες, ούτε χρησιμοποίησε το προσωπικό του παράδειγμα για να στηλιτεύσει την ομοφοβική στάση των συμπολιτών του όπως έκανε -προς τιμήν του και πληρώνοντας προσωπικό κόστος- ο δήμαρχος Στυλίδας. Όμως και στην περίπτωση του Ρονάλντο, η χαλαρή και άνετη στάση που επιδεικνύει απέναντι στις φημολογίες έχει σαν αποτέλεσμα να μην κοπάζουν αλλά αντίθετα να οργιάζουν τα φαρμακερά σχόλια και οι δημόσιες προσβολές σε βάρος του από όλους εκείνους που επιθυμούν να τον ρίξουν από το βάθρο του. Μια κατάσταση που θα συνεχίζεται όσο οι αρχές του αθλήματος δεν επεμβαίνουν. Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, η FIFA επέβαλλε για πρώτη φορά πρόστιμα σε πέντε εθνικές ομάδες από τη Λατινική Αμερική για τα ομοφοβικά σχόλια που ακούστηκαν από οπαδούς τους σε διεθνή ματς. Να δούμε πότε θα ακολουθήσουν οι εθνικές ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες...

ΑΦΥΛΟΙ Ή ΑΜΥΑΛΟΙ;

[Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της εφημερίδας Athens Voice όπου μπορείτε να διαβάσετε και τα σχετικά σχόλια.]

Το Pride όμηρος εισαγόμενων ιδεοληψιών

Θα περίμενε κανείς ότι η ψήφιση ενός ελλιπέστατου συμφώνου συμβίωσης πριν από 4 μήνες στη Βουλή θα λειτουργούσε ως «καμπανάκι» για όσες και όσους θεωρούν ότι συναπαρτίζουν το γκέι (ή αν προτιμάτε ΛΟΑΔ) κίνημα σε αυτή τη χώρα, καθώς αποδεικνύει ότι η χρόνια έλλειψη σοβαρότητας δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ξεπερασμένες, εμβαλωματικές λύσεις. Ή ότι θα αποτελούσε τουλάχιστον έναυσμα ώστε να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση για τα ζητήματα που παραμένουν άλυτα και εκκρεμή όπως ο γάμος, η ομογονεϊκότητα και η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Φαίνεται όμως πως η σοβαρή ενασχόληση με σοβαρά ζητήματα μάλλον φαντάζει αφόρητα «μικροαστική» σε εκείνους που ενδιαφέρονται περισσότερο να προβληθούν ως «ριζοσπάστες» και «αμφισβητίες» της υφιστάμενης κοινωνικής τάξης. Πράγμα απολύτως αναμενόμενο σε μία χώρα όπου αυτές οι δύο ιδιότητες εδώ και χρόνια επιβραβεύονται με επαγγελματικές θέσεις, πολιτικές καριέρες κτλ.

Δεν πρέπει λοιπόν να προκαλεί έκπληξη ότι το Pride της Αθήνας στο δωδέκατο έτος της ύπαρξής του αποφάσισε πλέον να υιοθετήσει ανοιχτά την ατζέντα της επονομαζόμενης «queer» θεωρίας με την οποία φλέρταρε συστηματικά αλλά περισσότερο διακριτικά όλο το προηγούμενο διάστημα. Στην επίσημη αφίσα της φετινής διοργάνωσης βλέπουμε τη διάσημη φράση της Σιμόν ντε Μποβουάρ «Γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι» αλλά και την παράφραση «Άντρας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι». Είναι γνωστό πως με αυτή της τη φράση η Μποβουάρ αναφερόταν στη δυσκολία που έχει οποιαδήποτε γυναίκα να ξεπεράσει τους καταναγκασμούς που της επιβάλλει η πατριαρχική κοινωνία εξαιτίας του βιολογικού της φύλου. Για τους εμπνευστές της αφίσας όμως, η φράση απλώς σημαίνει πως η ίδια η έννοια του βιολογικού φύλου είναι ανύπαρκτη και ξεπερασμένη! Όπως διαβάζουμε στο σχετικό κείμενο: «Τα φύλα δεν είναι αυθύπαρκτα φυσικά ή βιολογικά... Η ταυτότητα φύλου δεν έχει να κάνει με τις ανατομίες και το φύλο που μας αποδίδεται κατά τη γέννηση». Για τους ιδεοληπτικούς της queer θεωρίας δεν υφίσταται καν βιολογικό φύλο, αλλά μόνο «ανατομικό» ή φύλο «που μας αποδίδεται κατά τη γέννηση» - λες και αυτό γίνεται αυθαίρετα...

Προς επίρρωσιν των παραπάνω, η εν λόγω φράση περικλείεται σε έναν κύκλο όπου διαβάζουμε ότι το Pride δεν αφορά πλέον μόνο τους γκέι, τις λεσβίες, τους αμφί και τους τρανς όπως γνωρίζαμε έως τώρα. Σε αυτές τις κατηγορίες έχουν προστεθεί και ένα σωρό άλλα εξωτικά φρούτα που αποτελούν περισσότερο ιδεολογικά, θεωρητικά κατασκευάσματα και λιγότερο ταυτότητες ανθρώπων στον πραγματικό κόσμο: Σε άπταιστα αγγλικά διαβάζουμε για «bi-gender»,«gender-fluid», «non binary» και «gender-queer», ενώ στα ελληνικά διαβάζουμε τις λέξεις «άφυλα» και «ανδρόγυνα» - στο ουδέτερο γένος προφανώς για να τονιστεί ότι πρόκειται για άτομα ...χωρίς φύλο. Σε αυτή τη λογοδιάρροια κατασκευής μιας πανσπερμίας νέων φύλων ή συνδυασμών των ήδη υφιστάμενων είχαμε αναφερθεί και παλιότερα σε αυτή τη στήλη εδώ. Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι καθόλου άσχετα με τη συνεχή προσθήκη νέων γραμμάτων στο αγγλικό αρτικόλεξο LGBT - σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς εάν επαρκούν τα γράμματα της λατινικής αλφαβήτου.

Αυτή η πανσπερμία νέων ταυτοτήτων είναι παιδί της queer θεωρίας, ένα παρακλάδι της μεταμοντέρνας αποδόμησης που κάνει θραύση στα ριζοσπαστικά αμερικάνικα κολέγια εδώ και δύο δεκαετίες. Για τους θεωρητικούς του queer, το φύλο και η σεξουαλικότητα αποδεσμεύονται πλήρως από τη βιολογική τους βάση καθώς αποτελούν κατά κύριο λόγο ρόλους και κοινωνικές κατασκευές. Όλο αυτό εμπλέκεται με τον λεγόμενο φεμινισμό του «τρίτου κύματος» που δίνει έμφαση στους «διαθεματικούς» αγώνες των γυναικών που δεν υποφέρουν μόνο από διακρίσεις λόγω του βιολογικού τους φύλου, αλλά και από πρόσθετους παράγοντες όπως η φυλή, η σεξουαλικότητα, η ηλικία, η εμφάνιση, το κοινωνικό φύλο κτλ. Ο αγώνας λοιπόν για την κατάργηση των δύο γνωστών φύλων δεν προέρχεται τόσο από κάποια επιθυμία να δικαιωθούν όσοι αισθάνονται «άφυλοι», αλλά μετατρέπεται σε ιδεολογική σταυροφορία αφού για τους συγκεκριμένους ακτιβιστές τα δύο φύλα δεν είναι παρά ένα καταπιεστικό κατασκεύασμα της φαλλοκρατικής κοινωνίας.

Όλα τα παραπάνω μπορεί να φαντάζουν κωμικοτραγικά σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τον πουριτανικό ζήλο που συνήθως χαρακτηρίζει τέτοιες ιδεολογικές σταυροφορίες στην αμερικάνικη κοινωνία. Ένας ζήλος που εξάγεται και σε τριτοκοσμικές κοινωνίες όπως η ελληνική, είτε μέσω της απευθείας χρηματοδότησης εκδηλώσεων όπως το Pride από τις εδώ πρεσβείες και τα σχετικά ιδρύματα, είτε μέσω του κομπλεξικού μιμητισμού απέναντι σε οτιδήποτε θεωρείται «προχώ» στο Μπρούκλιν και το Σαν Φρανσίσκο. Όσοι έχουν εμπειρία από αμερικάνικα εκπαιδευτικά ιδρύματα ίσως γνωρίζουν για τις εκστρατείες υπέρ της κατάργησης του διαχωρισμού βάσει φύλου στα αποχωρητήρια με το πρόσχημα ότι «καταπιέζει» τα άτομα «ρευστού φύλου» (ήδη τo κολέγιο του Cooper Union στη Νέα Υόρκη καθιέρωσε τις  τουαλέτες γιούνισεξ - μια απόφαση που χαιρετίστηκε από το σύνολο του προοδευτικού τύπου). Ή για τις εκστρατείες υπέρ της κατάργησης του γραμματικού γένους και της αντικατάστασης των σχετικών καταλήξεων από το ...παπάκι του πληκτρολογίου για να καταπολεμηθεί ο σεξισμός στη γλώσσα. Και τις αντίστοιχες προτάσεις να προστεθεί η ένδειξη «χωρίς φύλο» ή να καταργηθεί εντελώς η αναγραφή του φύλου στα δημόσια έγγραφα που βρίσκει πρόθυμους μιμητές σε πολλές χώρες του κόσμου...

Για να γυρίσουμε στα δικά μας, είναι γνωστό ότι το Pride της Αθήνας στηρίζει την επιτυχία του τα τελευταία χρόνια περισσότερο στους αντιρατσιστές «αλληλέγγυους» των διάφορων ΜΚΟ και πολιτικών κινήσεων και τη χίπστερ νεολαία και λιγότερο στους ομοφυλόφιλους που υποτίθεται πως εκπροσωπεί. Είναι επίσης γνωστό ελληνικό φαινόμενο οι πιο ακραίες συνιστώσες ενός κινήματος να κάνουν περισσότερο θόρυβο καπελώνοντας τους υπόλοιπους - ένα φαινόμενο που εκτροχιάστηκε ακόμα περισσότερο φέτος λόγω του εμφυλίου πολέμου ανάμεσα σε δύο τρανς οργανώσεις. Όμως ο θρίαμβος του απόλυτου υποκειμενισμού και αυτοσχεδιασμού ως προς το φύλο και τη σεξουαλική ταυτότητα των ανθρώπων δεν αποτελεί πλέον ένα κωμικό, περιθωριακό ζήτημα που περιορίζεται στα στενά όρια κάποιου κινήματος. Οι συντηρητικοί είναι καιρός να καταλάβουν ότι η αλλεργία τους σε οποιαδήποτε πνευματική ενασχόληση και η εμμονή τους σε βιβλικούς αφορισμούς, τους κάνει να χάνουν την μπάλα τη στιγμή που το έδαφος της κοινωνίας μετακινείται κάτω από τα πόδια τους. Και οι προοδευτικοί είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι δυνατόν στο όνομα της απόλυτης χειραφέτησης να αμφισβητούνται τα ίδια τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε εδώ και αιώνες ο προοδευτικός ευρωπαϊκός πολιτισμός. Είτε μιλάμε για επιστήμη και βιολογία, είτε μιλάμε για τη γλώσσα.