.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ


"To πουκάμισο του φάνηκε βαρύ μέχρι που κατάλαβε ότι από μέσα υπήρχε ένα άλλο πουκάμισο, τα μανίκια του προσεκτικά περασμένα μέσα στα μανίκια του Τζακ. 'Ηταν το δικό του το καρό πουκάμισο, αυτό που νόμιζε ότι είχε χάσει εδώ και τόσο καιρό σε κάποιο αναθεματισμένο πλυντήριο, το βρώμικο το πουκάμισό του, η τσέπη σκισμένη, τα κουμπιά λειψά, το πουκάμισο που έκλεψε ο Τζακ και το φύλαγε μέσα στο δικό του σαν δυο κορμιά διπλωμένα το ένα μέσα στο άλλο, δύο που έγιναν ένα. Πίεσε το ύφασμα στο πρόσωπό του κι άρχισε να αναπνέει αργά από τη μύτη και το στόμα ελπίζοντας για την πιο αμυδρή οσμή καπνού και βουνίσιου αέρα, ψάχνοντας κάθε ίχνος της αλατισμένης, γλυκιάς μυρωδιάς του Τζακ -αλλά δεν υπήρχε καμία μυρωδιά, παρά μόνο η ανάμνησή της. Η δύναμη του Μπρόουκμπακ Μάουντεν ζούσε μόνο στη φαντασία του και τίποτα δεν είχε απομείνει από αυτήν παρά μόνο αυτό που κρατούσε τώρα στα χέρια του."

Άννι Πρου
Brokeback Mountain
Heath Ledger
1979-2008

17 σχόλια:

cobden είπε...

Το διήγημα με άγγιξε πολύ περισσότερο από την ταινία...Απίστευτο που μια γυναίκα είχε τόσο...κοφτό,"αρρενωπό"-αλα Χέμινγουεη-γράψιμο!
Ο Χίθ Λέτζερ όμως είχε δώσει μια μοναδική ερμηνεία...

Hfaistiwnas είπε...

Πέρασε όλη η ταινία μπροστά μου ξανά. Είμαι έτοιμος να κλάψω... :(
Λυπάμαι...

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Η πιο δυνατή στιγμή της ταινίας.
Καλό του ταξίδι

phoinix είπε...

δεν έχω διαβάσει το βιβλίο αλλά ίσως θα έπρεπε τελικά..μοναδικό κείμενο.
πολύ νωρίς μας άφησε αυτός.
κρίμα..

Ανώνυμος είπε...

Καλό του ταξίδι... Και μόνο,από αυτήν την εκπληκτική ταινία, θα τον θυμόμαστε.Πρόσφερε και αυτός με τον δικό του τρόπο κάτι καλό σε όλους μας ...

Dr_MAD είπε...

Δε μπορώ να το πιστεψω πως με τόσες ασθένειες και τόσους κινδύνους, συνεχίζουν οι της ελιτ να πεθαινουν από οverdose. RIP μόνο...

και να μη θρηνήσουμε άλλους από τα μ@μημένα τα ναρκωτικά

revqueer είπε...

Τι μου θυμίζεις τώρα... Μόλις έμαθα πως γυρίζεται η ταινία, είχα φάει το κόσμο να το βρω, και τελικά το παρήγγειλα σε μια παρακμιακή έκδοση στα αγγλικά. Ήταν το πρώτο 'γκέι' διήγημα που διάβασα και είχα συγκλονιστεί.
Η μετάφραση είναι του Κορτώ;

Impressed Guy είπε...

Ναι η μετάφραση είναι του Κορτώ και είναι πολύ πολύ καλή.

Με το συγκεκριμένο απόσπασμα είχα ρίξει το κλάμα του αιώνα.

Πόσο βλάκες είναι οι νέοι να καταστρέφουν τη ζωή τους για τις ουσίες, ψάχνοντας παράδεισο στις παραισθήσεις, τη στιγμή που ο παράδεισος χτίζεται μόνο στον πραγματικό κόσμο...

Farewell...

gay super hero είπε...

Sorry guys αλλά η μετάφραση της συγκεκριμένης παραγράφου είναι δική μου και κατευθείαν από τα αγγλικά. Την μετάφραση που λέτε δεν την έχω διαβάσει

@impressed, mad

Ο Λέτζερ δεν πέθανε από υπερβολική δόση "ναρκωτικών". Στο δωμάτιό του βρέθηκαν υπνωτικά χάπια. Είναι γνωστό ότι παραπονιόταν για αϋπνίες, είχε δηλώσει μάλιστα ότι κατά τα γυρίσματα του καινούριου Μπάτμαν (όπου υποδύθηκε τον Τζόκερ) πέρασε μία ολόκληρη εβδομάδα με δύο ώρες ύπνου. Τα αποτελέσμτα της βιοψίας θα ανακοινωθούν σε δύο εβδομάδες περίπου. Ας μην βιαζόμαστε λοιπόν να βγάζουμε συμπεράσματα και ας αφήσουμε τα ηθικοπλαστικά κηρύγματα.

Κώστας είπε...

:(

SK είπε...

To βιβλίο το διάβασα αφού είχα δει την ταινία. Την πρωτοείδα στο Cornell University, στην Ιθάκη της Νέας Υόρκης στις 3 Δεκ 2005, δυο βδομάδες πριν αρχίσει να προβάλλεται στις οθόνες. Ήταν μια ειδική προβολή για το Cornell και με προσκάλεσε ένας γνωστος μου. Aν και είχα διαβάσει πολλά για το φιλμ, που είχε μεγάλη κάλυψη στις ΗΠΑ πριν ακόμα κυκλοφορήσει, δεν ήμουν προετοιμασμένος για το πόσο με συγκλόνισε. Σε μεγάλο βαθμό λόγω της ερμηνείας του Ledger. Για μέρες δεν είχα συνέλθει. Τόσο, που όταν ήταν να το ξαναδώ στη Βοστώνη κατά την επίσημη διανομή του στις 16 Δεκεμβρίου, δίστασα πολύ να υποβάλω τον εαυτό μου στην ίδια συναισθηματική δοκιμασία. Τελικά βέβαια πήγα, παρέα με καλούς φίλους. Στον κινηματογράφο κοντά στο Harvard Square ήταν μαζεμένη όλη η gay Βοστώνη. Ανεπανάληπτη εμπειρία...
Ας είναι απαλό το χώμα που τον σκεπάζει.

Ανώνυμος είπε...

Βγήκε και σε βιβλίο η ταινία? Δεν ήξερα ότι το έχει γράψει γυναίκα και μπράβο που κατάλαβε τα αντρικά συναισθήματα.

gay super hero είπε...

@ anonymous

Το διήγημα είχε κυκλοφορήσει πολλά χρόνια πριν ο Ανγκ Λι αποφασίσει να το κάνει ταινία.

Equilibrium είπε...

@g.s.h.

Θα συμφωνήσω μαζί σου στο να μην προτρέχουμε και να περιμένουμε τα αποτελέσματα τις νεκροψίας. Τα κυρήγματα είναι το πλέον εύκολο. Ας κάνουμε πρώτα εμείς τη διαφορά με τη δικιά μας ζωή, μακριά από τις δικές μας καταχρήσεις και λοιπες παπαριές και μετά μιλάμε και για τους άλλους... & ξεκινώ από τον εαυτό μου πρώτα
RiP H.L.

SK είπε...

To διήγημα πρωτοκυκλοφόρησε ως short story στο περίφημο περιοδικό The New Yorker, στο τεύχος του Οκτωβρίου 1997. Μια μακρύτερη εκδοχή του (το βιβλίο είχε 58 σελίδες) κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα, και μετά περιελήφθηκε σε συλλογή short stories της Annie Proulx το 1999.
Tο αρχείο του New Yorker δεν είναι online και μόνον μια περίληψη υπάρχει στην ιστιοσελίδα του. Παρ'όλα αυτά, μια αναζήτηση στο google βγάζει το πλήρες κείμενο.

Equilibrium είπε...

@sk

Σε ευχαριστούμε, τρέχω να το διαβάσω :)

Sandy Cheeks είπε...

το γιατί στους ανθρώπους αρέσουν τα ναρκωτικά, δεν είναι εύκολο να απαντηθεί, αν δεν εμβαθύνεις σε αυτό το θέμα.
Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να παίρνουν ναρκωτικές ουσίες, και ένα "δεν πρέπει, δες τι έπαθε αυτός", δεν σου λέει τίποτα, άν έχεις μπλέξει, ακόμα ίσως και αν δεν έχεις μπλέξει.
Ισχύει για όλους το ίδιο.