ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΛΕΣΒΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ

Πρόκειται για μια έρευνα που δεν έχει προηγούμενο: για 24 ολόκληρα χρόνια η Νανέτ Γκατρέλ, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας μαζί με τη συνάδελφό της Χένι Μπος από το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ κατέγραψαν την ανατροφή 78 παιδιών που μεγάλωναν με ζευγάρια λεσβιών μαμάδων από την εγκυμοσύνη μέχρι την ενηλικίωση. Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύτηκαν τον περασμένο Ιούνιο στην ιατρική επιθεώρηση Pediatrics, προκάλεσαν παγκόσμια αίσθηση: τα παιδιά των λεσβιακών ζευγαριών παρουσιάζουν λιγότερα προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής και συμπεριφοράς (επιθετικότητα, παραβατικότητα κτλ) σε σχέση με τους συνομηλίκους τους, ενώ οι σχολικές και κοινωνικές επιδόσεις τους είναι υψηλότερες από το μέσο όρο. H δρ. Gatrell μιλάει για τη μεθοδολογία και τα αποτελέσματα των ερευνών της σε αυτή τη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό Têtu.

Αρχίσατε την έρευνά σας το 1986 σε μια εποχή που το φαινόμενο της ομογονεϊκότητας ήταν ακόμα περιθωριακό. Ποια υπήρξαν τα κίνητρά σας;

Τη δεκαετία του ‘80 άνοιξε για πρώτη φορά στην Καλιφόρνια μια τράπεζα σπέρματος που απευθυνόταν σε ανύπαντρες γυναίκες και λεσβιακά ζευγάρια. Σκέφτηκα ότι ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να μελετήσω την πρώτη γενιά παιδιών που θα γεννιόντουσαν μέσω τεχνητής γονιμοποίησης με σπέρμα δότη και θα μεγάλωναν σε λεσβιακές οικογένειες. Εκείνη την εποχή δεν είχαμε υπολογιστές, κάναμε τις επισκέψεις μας και καταγράφαμε τα πάντα με μολύβι και χαρτί.

Είναι η πρώτη έρευνα που παρακολουθεί τα παιδιά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πράγματι. Πρόκειται για μια δουλειά που κράτησε 24 χρόνια. Σήμερα η ηλικία αυτών των παιδιών είναι ανάμεσα στα 18 και στα 23. Σταματήσαμε τη συλλογή των στοιχείων το Μάιο του 2009 και ξεκινήσαμε τη στατιστική ανάλυση το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς. Πολύς κόσμος περίμενε τα αποτελέσματα με μεγάλο ενδιαφέρον καθώς μπορούν να επηρεάσουν τη συζήτηση γύρω από νομικά ζητήματα, όπως το δικαίωμα πρόσβασης στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ή η αναγνώριση κοινής γονικής μέριμνας στα ομόφυλα ζευγάρια. Έχουμε όμως στη διάθεσή μας και πολλά ακόμα στοιχεία που πρέπει να επεξεργαστούμε. Ετοιμάζουμε μια σειρά από 15 άρθρα, το καθένα με διαφορετικό θέμα. Μόλις έκλεισαν τα 17 τους χρόνια, όλα τα παιδιά συμπλήρωσαν ένα πολύ εκτενές ερωτηματολόγιο που νομίζω ότι μπορεί να μας δώσει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την πορεία τους. Πρόκειται επίσης για την πρώτη έρευνα που παρακολουθεί ζευγάρια λεσβιών για μια περίοδο είκοσι χρόνων. Οπότε ετοιμάζουμε και μια σειρά άρθρων για τις παρατηρήσεις μας γύρω από τις λεσβιακές σχέσεις.

Σύμφωνα με την έρευνα, τα παιδιά των λεσβιακών ζευγαριών τα καταφέρνουν καλύτερα από το μέσο όρο. Λέτε ότι αυτά τα αποτελέσματα σας προκάλεσαν έκπληξη. Για ποιο λόγο;

Πράγματι, μου προκάλεσαν έκπληξη. Οι συνεντεύξεις που πήραμε από τα παιδιά όταν έκλειναν τα δέκα τους χρόνια μας αποκάλυψαν συμπεριφορές στιγματισμού απέναντί τους και σημάδια ψυχολογικής πίεσης. Όταν λοιπόν έκλεισαν τα 17, περίμενα ότι θα μπορούσα να διακρίνω κάποια κατάλοιπα αυτών των εμπειριών. Δεν είχα κανένα λόγο να πιστεύω ότι θα τα πήγαιναν καλύτερα από τα άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας. Και όμως υπάρχει διαφορά και στατιστικά είναι αρκετά ισχυρή.

Πώς εξηγείτε αυτή την αλλαγή ανάμεσα στην ηλικία των δέκα και των δεκαεπτά;

Καταρχάς, είχαμε αυτή την περίοδο μια σημαντική αλλαγή των κοινωνικών στάσεων και νοοτροπιών γύρω από την ομοφυλοφιλία. Επιπλέον αυτά τα παιδιά είχαν την τύχη να ευαισθητοποιηθούν από πολύ μικρή ηλικία σε θέματα προκαταλήψεων και διακρίσεων. Οι μαμάδες τους πάλεψαν για να γίνουν τα παιδιά τους αποδεκτά στο σχολείο, για μια εκπαίδευση που θα αποδέχεται τη διαφορετικότητα. Αυτό ωφέλησε όλους τους μαθητές αλλά ευαισθητοποίησε και τους καθηγητές τους σχετικά με θέματα διακρίσεων στο σχολικό περιβάλλον. Θα γνωρίζουμε περισσότερα όταν έχουμε ολοκληρώσει την ανάλυση όλων των ερωτηματολογίων.

Πιστεύετε ότι οι κοινωνικές αλλαγές υπήρξαν τόσο σημαντικές μέσα σε μόλις επτά χρόνια;

Μιλάμε για την περίοδο που το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών κυριάρχησε στην πολιτική συζήτηση και τον τύπο και αναγνωρίστηκε νομικά σε πέντε πολιτείες της Αμερικής. Είναι επίσης η περίοδος που πολλά δημόσια πρόσωπα μίλησαν δημόσια για την ομοφυλοφιλία τους. Όλα αυτά βοηθούν στη μεγαλύτερη ορατότητα των ομοφυλόφιλων. Παραδόξως, και οι επιθέσεις της χριστιανικής δεξιάς βοήθησαν με τον τρόπο τους: πρόκειται για ένα λόγο που στηρίζεται στο μίσος και τη φοβικότητα και γι’ αυτό απωθεί πολύ κόσμο.

Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν να εξηγήσουν τα αποτελέσματα της έρευνας;

Πρόκειται για παιδιά που οι γονείς τους τα ήθελαν πραγματικά πάρα πολύ, σε αντίθεση με ένα σωρό άλλα παιδιά που γεννιούνται στις ΗΠΑ από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Αυτές οι γυναίκες πάλεψαν για να γίνουν μανάδες, παρά το γεγονός ότι το κοινωνικό περιβάλλον τις θεωρούσε εγωίστριες που θέλουν να φέρουν στον κόσμο παιδιά που θα στιγματιστούν εξαιτίας της σεξουαλικότητας των γονιών τους. Έδωσαν τα πάντα για την ανατροφή των παιδιών τους και συμμετείχαν ενεργά σε όλες τις αποφάσεις που είχαν σχέση με την εκπαίδευση. Αγωνίστηκαν οι ίδιες για να ευαισθητοποιήσουν όλους όσοι ερχόταν σε επαφή με τα παιδιά, τους γυναικολόγους στο μαιευτήριο, τους παιδιάτρους, το προσωπικό των βρεφονηπιακών σταθμών, τους δασκάλους στο σχολείο… Επιπλέον πρόκειται για ζευγάρια που μοιράζονται ισότιμα οτιδήποτε έχει να κάνει με τη φροντίδα των παιδιών. Ως ψυχίατρος δουλεύω με πολλές διαφορετικές οικογένειες και πολύ σπάνια ακούω από ετερόφυλα ζευγάρια αυτό που ακούω από τις λεσβίες μητέρες: “σήμερα είναι η σειρά μου να τα διαβάσω ιστορία” ή “σήμερα είναι η σειρά μου να τα κάνω μπάνιο…” Ακόμα και σε περίπτωση χωρισμού, συνεχίζουν να μοιράζονται ισότιμα τη φροντίδα των παιδιών τους.

Σας κάνει εντύπωση ότι δεν φαίνεται να υπάρχει διαφορά στην ψυχολογική κατάσταση των παιδιών που γεννήθηκαν από το σπέρμα ενός ανώνυμου δότη σε σχέση με τα παιδιά που μπορούν να μάθουν την ταυτότητά του;

Κι εγώ θεωρούσα ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσω ανώνυμης δωρεάς σπέρματος θα είχαν περισσότερα ερωτηματικά. Παρόλα αυτά φαίνεται να προσαρμόζονται χωρίς πρόβλημα. Μην ξεχνάμε ότι αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν σε μια κοινωνία όπου οι διαφορετικές μορφές οικογένειας πολλαπλασιάζονται: υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν μόνο με ένα γονιό ή με τους παππούδες κτλ. Δεν υπάρχει μόνο ένα πρότυπο όπως συνέβαινε στο παρελθόν.

Ένας από τους περιορισμούς της έρευνάς σας είναι ότι δεν μπορέσατε να πάρετε συνεντεύξεις από τους δασκάλους των παιδιών. Για ποιο λόγο;

Ήταν θέμα πόρων. Για πάρα πολλά χρόνια χρηματοδοτούσα αυτή την έρευνα από το μισθό μου. Μόνο το τελευταίο διάστημα μπόρεσα να έχω πρόσβαση σε κάποιες επιχορηγήσεις – κάτι που μου προσάπτουν ορισμένοι καθώς ανάμεσα σε αυτούς που συνέβαλαν υπάρχουν και ΛΟΑΔ οργανώσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ο δημόσιος τομέας στις ΗΠΑ δεν επιχορηγεί καμία έρευνα που καταπιάνεται με ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα. Ειδικά τα προηγούμενα χρόνια θα με χρηματοδοτούσαν μόνο αν προσπαθούσα να αποδείξω ότι οι λεσβίες είναι ψυχοπαθείς!

Είναι στα σχέδιά σας να μελετήσετε και τα παιδιά των γκέι μπαμπάδων;

Αν ήμουν νεότερη, θα το έκανα. Είμαι όμως ευτυχής που βλέπω νεότερους ερευνητές να ενδιαφέρονται για το θέμα. Και ενθουσιασμένη που μπορώ να περάσω τη σκυτάλη στους επόμενους!

Και βέβαια για το ίδιο θέμα μπορείτε να δείτε την ταινία “Τα Παιδιά είναι Εντάξει” που έχει βγει αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους.

ΜΠΟΡΕΙ Ο ΣΤΟΜΑΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ;

Όχι μόνο το κάπνισμα και το αλκοόλ αλλά και ο στοματικός έρωτας μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση καρκινικών όγκων στη στοματική κοιλότητα. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν δύο σουηδοί επιστήμονες σε άρθρο τους που δημοσιεύει το Ομοσπονδιακό Κέντρο Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Μια άποψη που αμφισβητείται σοβαρά από πολλούς άλλους επιστήμονες στον ίδιο τομέα.

Ο δρ. Ράμκβιστ, καθηγητής στο Καρολίγγειο Ινστιτούτο της Σουηδίας, και η συνεργάτιδά του Τίνα Νταλιάνη υποστηρίζουν ότι τα περιστατικά καρκίνου στη γλώσσα και τις αμυγδαλές έχουν αυξηθεί σαν αποτέλεσμα της μόλυνσης από τον ιό των κονδυλωμάτων που μπορεί να μεταδοθεί στο στόμα μέσω της σεξουαλικής επαφής. Αυξημένες πιθανότητες να προσβληθούν έχουν άτομα που ξεκίνησαν τη σεξουαλική τους ζωή σε νεαρή ηλικία και μετράνε μεγάλο αριθμό συντρόφων. “Θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο να έρθουμε αντιμέτωποι με μια επιδημία στοματοφαρυγγικών καρκίνων λόγω της μόλυνσης από τον ιό των κονδυλωμάτων” καταλήγουν οι δύο ερευνητές.

Παρόλα αυτά ο δρ. Χοσέ Ροντρίγκεζ, χειρούργος - ωτορινολαρυγγολόγος του Ινστιτούτου Κιουρί, καθησυχάζει τους “ερασιτέχνες” του στοματικού έρωτα: “’Εδώ και καιρό μελετάμε τη σχέση ανάμεσα στα κονδυλώματα και αυτές τις μορφές καρκίνων. Παρόλα αυτά τα περιστατικά δεν έχουν αυξηθεί.” Σύμφωνα με τον ίδιο, το 90% των καρκίνων στη στοματοφαρυγγική κοιλότητα οφείλονται στο κάπνισμα και το αλκοόλ. Οπότε πριν κόψετε το στοματικό, καλύτερα να ξεκινήσετε κόβοντας το τσιγάρο!

Ο δρ. Ροντρίγκεζ υπενθυμίζει ότι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘90, μελέτες έδειχναν παρουσία του ιού των κονδυλωμάτων στο 50% των περιπτώσεων καρκίνου στις αμυγδαλές. “ Όμως το δείγμα των ασθενών ήταν πολύ μικρό και η επιλογή τους μεροληπτική. Ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι ο συγκεκριμένος ιός μπορεί να προκαλέσει τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου, αν και πολλοί το υποθέτουν.”

Αυτό που έχει αποδειχτεί στα σίγουρα είναι ότι ο ιός των κονδυλωμάτων (που είναι γνωστός διεθνώς με τα αρχικά HPV – Human Papillovirus) μπορεί να προκαλέσει καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας. “Η μόλυνση από τον ιό αυξάνει κατά 100 φορές την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου στη μήτρα” εξηγεί ο δρ. Ροντρίγκεζ. “Στους στοματοφαρυγγικούς καρκίνους η πιθανότητα είναι αυξημένη από μία ως 30 φορές. Δεν μιλάμε καθόλου για την ίδια κλίμακα επικινδυνότητας. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που μολύνθηκαν στο στόμα από τον ιό των κονδυλωμάτων δεν πρόκειται ποτέ να αναπτύξει καρκίνο, ιδίως όταν η μόλυνση δεν συνοδεύεται από άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες όπως το κάπνισμα και το αλκοόλ.”

Όπως και νά 'χει, το θέμα της πρόληψης γίνεται περισσότερο επιτακτικό. Προς το παρόν το εμβόλιο ενάντια στον ιό των κονδυλωμάτων θεωρείται υποχρεωτικό μόνο για τα νεαρά κορίτσια που δεν έχουν ξεκινήσει την ερωτική τους ζωή. Ο δρ Ροντρίγκεζ πιστεύει ότι οι φαρμακοβιομηχανίες ενδιαφέρονται σοβαρά να προωθήσουν το εμβόλιο και στον ανδρικό πληθυσμό. Αλλά για την ώρα, η αποτελεσματικότητά του στους άντρες δεν έχει μελετηθεί καν. Ο ανοσολόγος του Ινστιτούτου Κιουρί Βασίλης Σουμέλης εξηγεί ότι πρέπει να μελετηθούν οι διαφορετικές αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος στον οργανισμό των αντρών, ενώ είναι πολύ πιο δύσκολη και η μελέτη της μετάδοσής του ιού από τα ανδρικά γεννητικά όργανα. Υπάρχει και το ζήτημα του μεγάλου κόστους του εμβολίου (400 ευρώ) όταν οι συγκεκριμένες περιπτώσεις καρκίνου σε μια χώρα όπως η Γαλλία δεν ξεπερνούν τις 200 με 400 το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι στιγμής ο μοναδικός τρόπος προφύλαξης από τον ιό είναι η χρήση προφυλακτικού. Τα καλά νέα πάντως είναι ότι οι καρκίνοι που συνδέονται με τον ιό των κονδυλωμάτων έχουν πολύ καλύτερα ποσοστά θεραπείας σε σχέση με εκείνους που προκαλούνται από το κάπνισμα και το αλκοόλ.

[via]

ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΕΪ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΓΚΕΪ ΕΦΗΒΩΝ

Το κύμα αυτοκτονιών γκέι εφήβων που βίωσε η Αμερική τις τελευταίες εβδομάδες (μόνο το μήνα Σεπτέμβριο, πέντε αγόρια έβαλαν τέρμα στη ζωή τους μην μπορώντας να αντέξουν το χλευασμό και τα καψόνια των συνομηλίκων τους) δεν άφησε ασυγκίνητο τον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας. Στα ψηφιακά δισκοπωλεία κυκλοφορεί από χτες το “Ιt Gets Better”, ένα τραγούδι που ενώνει τις φωνές των πρωταγωνιστών από τα  πιο φημισμένα μιούζικαλ της νεοϋορκεζικής θεατρικής σκηνής, όπως οι “Άθλιοι”, το “Mamma Mia!”, το “Hairspray”, η “Πεντάμορφη και το Τέρας” και το  “Wicked”. Όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο, πρόκειται για μια πολύ όμορφη και συγκινητική μουσική προσπάθεια από νεαρά παιδιά που θέτουν το ταλέντο τους στην υπηρεσία ενός καλού σκοπού.

Τους στίχους και τη μουσική έγραψαν ο (κούκλος)  Blair Shepard μαζί με τον  Jay Kuo και τα έσοδα θα διατεθούν στην οργάνωση “The Trevor Project” που προσπαθεί να βοηθήσει γκέι εφήβους που αντιμετωπίζουν οικογενειακά και ψυχολογικά προβλήματα.

“There are friends yet to meet,
There are songs to be sung
There are beautiful sunsets
And battles are won
There's love to be found if you just stick around
Don't give up, your life has just begun…”

[Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε όλους τους στίχους εδώ. Συναισθήματα που τα έχουμε ζήσει όλοι μας.]

Όσο για τους έλληνες καλλιτέχνες; Αυτοί τα έχουν λύσει όλα και ασχολούνται με …το κάπνισμα! Μπράβο βρε! :-)

ΕΙΝΑΙ ΤΟ TWITTER ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ;

Με σχεδόν 7 εκατομμύρια followers να παρακολουθούν καθημερινά τις δημοσιεύσεις της (που περιλαμβάνουν φωτογραφίες, βίντεο αλλά και παρεμβάσεις για τα ΛΟΑΔ δικαιώματα) η Lady Gaga είναι η αδιαμφισβήτητη βασίλισσα του Twitter. Και δεν είναι η μόνη εκπρόσωπος του γυναικείου φύλου που τα καταφέρνει περίφημα στο συγκεκριμένο μέσο: αν ρίξουμε μια ματιά στη λίστα με τις δέκα πιο δημοφιλείς διασημότητες του Twitter από τον γκέι και λεσβιακό χώρο, θα δούμε ότι οι κυρίες έχουν κατακτήσει την κορυφή αλλά και πέντε θέσεις μέσα στην πρώτη δεκάδα.  Αν θέλετε να διαβάσετε τα τιτιβίσματα των διασήμων, δεν έχετε παρά να πατήσετε πάνω στα links.

 1. Ellen Degeneres  Λατρεμένη κωμικός. Την παρακολουθούν 5,4 εκατομμύρια άτομα.

 2. Perez Hilton Αρχικουτσομπόλης μπλόγκερ. Τον παρακολουθούν 2,6 εκατομμύρια.

 3. Stephen Fry Βρετανός ηθοποιός και συγγραφέας. Τον παρακολουθούν 1,9 εκατομμύρια.

 4. Ricky Martin Τραγουδιστής της ποπ και bomba latina. Τον παρακολουθούν 1,8 εκατομμύρια.

 5. Rachel Maddow Δημοσιογράφος της τηλεόρασης και “λέαινα” του προοδευτικού κινήματος. Την παρακολουθούν 1,7 εκατομμύρια.

 6. Samantha Ronson DJ και μουσικός. Η σχέση της με τη λολίτα Lindsay Lohan  μπορεί να έχει τελειώσει, αλλά απασχόλησε για μήνες τα κουτσομπολίστικα μέσα και έφερε τις δύο κυρίες στην πρώτη δεκάδα. Την παρακολουθούν 1,6 εκατομμύρια.

 7. Lindsay Lohan Ηθοποιός και κοσμική. Την παρακολουθούν 1,3 εκατομμύρια.

 8. Michael Ausiello Ρεπόρτερ του Entertainment Weekly. Τον παρακολουθούν 1,1 εκατομμύρια.

 9. Suze Orman Οικονομική αναλύτρια με δική της εκπομπή στην τηλεόραση. Στο Twitter την παρακολουθούν 1 εκατομμύριο άτομα.

 10. Neil Patrick Harris Κωμικός και -μαζί με το σύντροφό του- χαζομπαμπάς (εδώ και μια εβδομάδα!). Να τους ζήσουν! Στο Twitter τον παρακολουθούν 900 χιλιάδες άτομα.

 

Η ΧΡΗΣΗ POPPERS ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΛΑΨΕΙ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ

 Εδώ και μερικές δεκαετίες είναι διαδεδομένη σε πολλές χώρες η χρήση τους σαν ερωτικά “αξεσουάρ”. Αν και δεν περιλαμβάνονται στη λίστα του Διεθνούς Συμβουλίου για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών Ουσιών, πολλές κυβερνήσεις έχουν θέσει περιορισμούς στην εμπορική τους διάθεση. Ο λόγος για τα “poppers”, ονομασία που έχει δοθεί από τους χρήστες τους σε μια σειρά από νιτρικά άλατα, όπως το αμυλικό, το βουτυλικό και το ισοβουτυλικό. Κάποιοι γκέι άντρες (και όχι μόνο) εισπνέουν τις αναθυμιάσεις τους από μπουκαλάκια κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, καθώς ισχυρίζονται ότι λειτουργούν μυοχαλαρωτικά και εντείνουν τη σεξουαλική απόλαυση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ιατρικές έρευνες ασχολούνται με τις βλαπτικές παρενέργειες που μπορεί να έχει η χρήση των poppers. Καθώς η εισπνοή των συγκεκριμένων ουσιών διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και ρίχνει απότομα την αρτηριακή πίεση, η χρήση τους από άτομα που πάσχουν από καρδιαγγειακά προβλήματα (και ιδίως σε συνδυασμό με άλλες ουσίες όπως το Viagra) θεωρείται επισφαλής. Επιπλέον υπάρχουν ενδείξεις ότι η μακροχρόνια και έντονη χρήση μπορεί να προκαλέσει σοβαρά νευρολογικά προβλήματα. Η επαφή των νιτρικών αλάτων  με το δέρμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρά εγκαύματα, ενώ η κατάποση μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο. Παρόλα αυτά είναι αρκετά διαδεδομένα σε χώρες όπως η Βρετανία όπου διατίθενται στο εμπόριο ως διαλυτικά βερνικιών ή καθαριστικά για τις κεφαλές μηχανημάτων βίντεο.

Σήμερα μια καινούρια έρευνα που δημοσιεύεται στην ιατρική επιθεώρηση  New England Journal of Medicine έρχεται να προστεθεί στις προηγούμενες. Ομάδα ερευνητών στο Παρίσι κατέγραψε σημαντικές και απότομες απώλειες στην όραση μετά τη χρήση των συγκεκριμένων ουσιών. Συνολικά καταγράφηκαν 14 διαφορετικές περιπτώσεις ατόμων που έκαναν έντονη και μακροχρόνια χρήση και υπέφεραν από επιδείνωση της όρασης και έντονες ζαλάδες. Χρησιμοποιώντας εξελιγμένα μηχανήματα για απεικονίσεις υψηλής ευκρίνειας, οι ερευνητές εντόπισαν σοβαρή διάβρωση των φωτοδεκτών, κύτταρα που βρίσκονται κοντά στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς, πάνω στην “ωχρή κηλίδα” από την οποία εξαρτάται η οξύτητα της όρασης ενός ατόμου.

Ευτυχώς η μέχρι τώρα καταγραφή των περιστατικών δείχνει ότι η απώλεια της όρασης είναι αναστρέψιμη από τη στιγμή που ο ασθενής σταματήσει να χρησιμοποιεί poppers. Αυτό ισχύει ακόμα και σε περιπτώσεις μακροχρόνιας χρήσης. Παρόλα αυτά μπορεί να χρειαστούν και μήνες μέχρι να επανέλθει η όραση στα κανονικά επίπεδα.

[via]

ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ “ΤΑΜΠΕΛΕΣ” ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ‘50: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

“Την εποχή των παλιών συμμαθητών τα πράγματα ήταν ξεκαθαρισμένα. Ο π**στης λεγόταν π**στης. Ο κωλομπαράς, κωλομπαράς. Και ο μπινές, μπινές. (Στη Μυτιλήνη τον μπινέ τον λένε ιμπνέ κι αυτό με κάνει να σκέφτομαι μήπως η λέξη είναι τούρκικη). Αυτά τα γκέι, τα μπάι, τα αμφί, τα ομοφυλόφιλος που συνηθίζουμε σήμερα δεν είχαν βγει στην αγορά.”


“Π**στης ή αδελφή ή τοιούτος ή ντιγκιντάγκας (κατά την έκφραση μερικών κυριών) ήταν αυτός που έσκυβε για να …πιάσει το σαπούνι (κουβέντα του αείμνηστου Στούπη που είχε το μεγαλύτερο παπάρι της πλατείας), κι ερχόταν ο άλλος από πίσω και “του τον φόραγε” ή “του τον έχωνε” ή του ξηγιόταν αρμυρό φιστίκι, όπως έλεγε ο Λιάκος, όταν μιλούσε μπροστά σε γυναίκες.”

“Κωλομπαράς ή κολόμπος ή κολόμβος ή (συντετμημένα) όμβος ή μερακλής ήταν εκείνος που δεν γούσταρε τις γυναίκες στο κρεβάτι αλλά τ’ αγοράκια. Και, φυσικά, τα όμορφα, στρουμπουλά και ροδομάγουλα αγοράκια, που, προφανώς, θα είχαν και τρυφερό κωλαράκι.”

“Τέλος, μπινές ήταν ο παντρεμένος που, στη σεξουαλική του ζωή, άλλοτε ήταν ενεργητικός (με τη γυναίκα του ή άλλες γυναίκες) και άλλοτε παθητικός: “τον έπαιρνε”, κατά το κοινώς λεγόμενο, από άντρες, νεαρής ηλικίας, τους οποίους πλήρωνε. Αν δεν είχε λεφτά (φτωχομπινές), ήταν διατεθειμένος να τους κάνει πλάτες για να κοιμηθούν με τη γυναίκα του, κι έτσι, να βγάλει την υποχρέωση.”

“Το μεγάλο πάθος του Πιόλα ήταν ο Ασήμης: ένα ξανθό, πανέμορφο αγόρι, με σαρκώδη χείλη και δέρμα δίχως τρίχες, τρυφερό, σαν κοριτσίστικο. Μόλις έβλεπε ο Πιόλας τον Ασήμη στην πλατεία, τά ‘χανε! Του πέφταν τα λεφτά απ’ τα χέρια, έτρεμε, ξερογλειφότανε! Δεν τον πλησίαζε όμως, γιατί ο Ασήμης ήταν πλουσιόπαιδο, με γονείς που είχαν γνωριμίες και δύναμη. Κι αυτά για τον Πιόλα, ήταν πολύ επικίνδυνα πράγματα.”

“Μανία είχε ο Πιόλας με τη μαυροδάφνη. Τα βράδια, που με στρίμωχνε στο καφενείο, για τον Ασήμη, μου εκμυστηρευόταν: “Θα πάρω το αγόρι μου, θα παραγγείλω τηγανητά συκωτάκια και θ’ αρχίσω να το ποτίζω μαυροδάφνη. Ένα, δυο, τρία ποτήρια. Στο τέταρτο ποτήρι, θα του πιάσω λίγο το μπουτάκι και θα το χαϊδέψω. Πέμπτο ποτήρι, και θ’ ακουμπήσω, με τις άκρες των δαχτύλων μου, το πουλάκι του. Θα του αρέσει. Κι εκεί απάνω (κι ο Πιόλας έκλεινε τα μάτια, σούρωνε τα χείλη, σαν να ρούφαγε ένα γλυκό πιοτό), με το άλλο χέρι θα του πιάσω τη ρώγα του βυζιού και θα τη μαλάξω τρυφερά, Ω, ρε μάνα μου, τι έχει να γίνει!”

“Ο Τιμολέων ερχόταν το πρωί στο Γυμνάσιο και, το απόγευμα, δούλευε στο Γραφείο Κηδειών της γειτονιάς. Μάλιστα, κάποια μέρα, είπε στην αυλή του σχολείου, αγανακτισμένος: “Δεν υπάρχει καθόλου δουλειά – κανένας π**στης δεν πέθανε”, και, την επόμενη, ο Στούπης, ο Τσαγκόγιωργας, ο Πολυκρέτης και ο Τσαούσης πήγαν έξω από το πεθαμενατζίδικο, με μαύρες σημαίες, και φωνάζανε, ρυθμικά, στο “κοράκι”: “Κρα, κρα, δεν πεθαίνουμε!”

“Ο Τιμολέων, λοιπόν, κάποια Δευτέρα, δεν ήρθε στο σχολείο. Βρε, ο Τιμολέων εδώ, ο Τιμολέων εκεί, τίποτα! Πέρασε μια βδομάδα, κι έσκασε σαν βόμβα το μυστικό: ένας Εγγλέζος της πρεσβείας, μεγάλο πρόσωπο, τον είχε γνωρίσει στην πλατεία, του ρίχτηκε, ο Τιμολέων τον “κανόνισε”, ο Εγγλέζος γλυκάθηκε και πήρε μαζί του, στο Λονδίνο, το φίλο μας. Στο σπίτι του! Σαν να τον παντρεύτηκε δηλαδή! Η συνέχεια: είκοσι χρόνια έζησε ο Τιμολέων με τον Εγγλέζο π**στη. Μέσα στα μεγαλεία! Κι όταν γύρισε στην Ελλάδα, ήταν φτιαγμένος: μπόλικο χρήμα, διαμερίσματα και τρία αυτοκίνητα, παρακαλώ. Αυτό θα πει επαγγελματίας κωλομπαράς!”

“ ’Ολα τα κελιά του μοναστηριού για τους επισκέπτες ήταν καπαρωμένα. Σε ένα, μόνο, με δυο κρεβάτια, κοιμόταν ένας θεοφοβούμενος με φαλάκρα, που, κάθε τόσο πετιόταν απ’ τον ύπνο του, γονάτιζε και προσευχόταν. Ο Βασίλης, ο Λιάκος κι εγώ αναγκαστήκαμε να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι. Γδυθήκαμε, πέσαμε, είπαμε καληνύχτα και κλείσαμε τα μάτια μας.”

“Κάποια ώρα, που ο θεοφοβούμενος σηκώθηκε για να κάνει τις μετάνοιες και τις προσευχές του, ξύπνησα. Και τι να δω: ο Λιάκος είχε κολλήσει πίσω απ’ τον Βασίλη και τον “κανόνιζε”. Κι ο Βασίλης έκανε πως κοιμόταν! Του ξέφευγαν όμως, κάθε τόσο, αναστεναγμοί μεγάλης ικανοποίησης!”

“Τα αγόρια που θα “λοξοδρομούσαν” ξεχώριζαν πολύ νωρίς: ντρέπονταν να δείχνουν τα πουλάκια τους, όταν εμείς, οι άλλοι, τα μετράγαμε πίσω από καμιά μάντρα, μετά από ένα ομαδικό κατούρημα, είχαν λεπτή, κοριτσίστικη φωνή, έκαναν χειρονομίες και κουνήματα, όπως οι γυναίκες, μιλούσαν αδιάφορα ή με κακία για το γυναικείο φύλο και δεν επιδιώκανε να “τα φτιάξουν” με κάποια πιτσιρίκα. Έτσι, όσοι απ’ την παρέα γουστάρανε “παιχνίδια” με αγόρια που “τα θέλανε”, προχωρούσαν εύκολα σ’ αυτά τα “παιχνίδια”, μέσα στην καθημερινή συναναστροφή. Αλλά υπήρχαν και οι κωλομπαράδες που “μυρίζονταν” αμέσως την κατάσταση κι εκμεταλλεύονταν τις ευκαιρίες από την πρώτη στιγμή.”

“Το να ‘σαι και λίγο κωλομπαράς, εκείνα τα χρόνια, δεν ήταν κάτι το φοβερό. Φοβερό, αντίθετα, ήταν το να ‘σαι π**στης. Ο π**στης στη συνείδησή μας, ήταν ένας άνθρωπος-ξεφτίλα, που έπρεπε να πληρώνει τους λογαριασμούς μας, να μας κάνει όλα τα χατίρια και να τρώει και ξύλο, μερικές φορές, από πάνω!”

“Ο π**στης της γειτονιάς ήταν ο “κύριος Νίκος”. Ψηλός, όμορφος, καλοντυμένος και σοβαρός. Σύχναζε στα γήπεδα κι έγραφε και σε μια εφημερίδα. Δεν ψωνιζόταν με παιδιά δικά μας, για να μην του βγει το όνομα. Πήγαινε στο Παγκράτι συνήθως. Και στην περιοχή πίσω απ’ το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Όλοι, όμως, ξέραμε το χούι του. Αλλά δεν τον ενοχλούσαμε. Γιατί ήταν αξιοπρεπής. Κύριος, μπορώ να πω.”

“Π**στάκος ήταν ο Κωνσταντίνος. Μελαχρινός, όμορφος, με μια ωραία αδελφή και δυο αδέλφια μεγαλύτερα από μένα, από μαθητής του Δημοτικού είχε αρχίσει να δείχνει προς τα που θα το πήγαινε. Στα 15, έφυγε απ’ το σπίτι του, άνοιξε μια δουλειά με παιχνίδια και σπιτώθηκε μ’ έναν συνομήλικό του. Έκτοτε, αγνοείται η τύχη του.”

“Θυμάμαι έναν π**στη, που έλεγε πως είναι γιος του πρέσβη της Βραζιλίας στην Αθήνα. Ήταν ψηλός, όμορφος, σκούρος στο χρώμα, μίλαγε σπασμένα ελληνικά κι έταζε στ’ αγόρια που θα πήγαιναν μαζί του “μια βόλτα στο Λυκαβηττό”, εκτός από χρήματα, και μια μεταξωτή γραβάτα.”

“Κι αν έρθει μαζί σου ο Στούπης, που τον έχει ένα μέτρο” τον ρώτησε, κάποιο βράδυ ο Λεωνίδας, “πάλι γραβάτα θα του δώσεις;” “Εξαρτάται από το πόσο μεγάλο τον έχει” είπε ο γιος του πρέσβη. Κοιταχτήκαμε όλοι με νόημα. Κι ο Στούπης που δεν έχανε ευκαιρία να κάνει μόστρα το πελώριο παπάρι του, το έβγαλε έξω και το κρατούσε με τις δυο παλάμες του, λέγοντας στον π**στη: ‘Είδες τι μαραφέτι έχω; Τάξε, για να σου τάξω…”

Από το βιβλίο του στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου “Οι Παλιοί Συμμαθητές”, εκδόσεις Καστανιώτη (1996). Οι φωτογραφίες ανδρικού γυμνού εσοδείας (“vintage” στα ελληνικά) είναι από την ιστοσελίδα RandyDandy.

Η ΤΡΑΝΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΤΖΕΪΜΣ ΦΡΑΝΚΟ

Στη μεγάλη οθόνη έχει ερμηνεύσει επανειλημμένα ρόλους διάσημων ομοφυλόφιλων αντρών σε μεγάλες παραγωγές όπως το Milk και πιο πρόσφατα το “Ουρλιαχτό”. Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν που ο αγαπημένος μας James Franco για μια ακόμα φορά αποδεικνύει ότι είναι ο μοναδικός σταρ του Χόλιγουντ που δεν διστάζει να “παίξει” με την εικόνα του ανδρισμού του. Αυτή τη φορά μεταμορφώνεται σε τρανσέξουαλ για το εξώφυλλο του περιοδικού “Candy”.

 
Με τη βοήθεια του διάσημου φωτογράφου μόδας Τέρι Ρίτσαρντσον ο πάντα κούκλος Τζέιμς έγινε στην κυριολεξία αγνώριστος!

 
Είναι μόλις το δεύτερο τεύχος ενός αγγλόφωνου περιοδικού που λανσαρίστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο σε περιορισμένη έκδοση (μόλις χίλια αντίτυπα). Σε καιρούς πολύ δύσκολους για τον τύπο διεθνώς, ο ισπανός εκδότης του Λουίς Βενέγκας πήρε το ρίσκο να δημιουργήσει “το πρώτο περιοδικό μόδας που είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στη διαφυλικότητα, τον τρανσβεστισμό, την τέχνη της  παρενδυσίας και τον ανδρογυνισμό σε όλες του τις εκδοχές”. Όπως γράφει ο ίδιος “πότε πριν στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχαμε στη διάθεσή μας τόσες μεθόδους για να μεταβάλλουμε ριζικά την εξωτερική μας εμφάνιση. Τώρα που μπήκαμε για τα καλά στον 21ο αιώνα δεν χρειάζεται να δίνουμε λογαριασμό για τις επιλογές μας, αλλά έχουμε την ανάγκη να γιορτάσουμε τη διαφορετικότητα και την ελευθερία των επιλογών σε όλα τα επίπεδα. Το περιοδικό είναι ένας χώρος ατομικής ελευθερίας που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μεταμορφωθούν σε αυτό που πάντα ήθελαν να είναι.”

Κι εδώ μπορείτε να δείτε ένα βίντεο από τα παρασκήνια των φωτογραφίσεων.

ΓΥΜΝΟΙ ΑΝΤΡΕΣ: ΨΩΝΙΖΟΝΤΑΣ ΕΣΩΡΟΥΧΑ

Δεν είναι μυστικό ότι το γκέι καταναλωτικό κοινό αποτελεί προνομιακό στόχο για το μάρκετινγκ εταιρειών που σχεδιάζουν αντρικά εσώρουχα. Καιρός λοιπόν να γνωρίσουμε ορισμένες από αυτές που ίσως να μην είναι ακόμα τόσο γνωστές στην Ελλάδα αλλά είμαι σίγουρος ότι θα μας απασχολήσουν στο προσεχές μέλλον :-)

Gregg Homme

4Skins

   

Cocksox

Geovanny

 

Timoteo

 

Tarrao

 

Undergear