H ΓΑΛΛΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΜΟ ΟΜΟΦΥΛΩΝ: ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Στην εβδομαδιαία εφημερίδα La Vie που πρόσκειται στην Καθολική Εκκλησία διέρρευσε το προσχέδιο νόμου που έχει ετοιμάσει το γαλλικό υπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με το γάμο ατόμων του ίδιου φύλου. Το προσχέδιο μπορεί να είναι διαφορετικό από το τελικό κείμενο, αφού ενδέχεται να υπάρξουν τροποποιήσεις τόσο πριν κατατεθεί για έγκριση στο υπουργικό συμβούλιο στις 7 Νοεμβρίου, όσο και αργότερα κατά τη διαδικασία της κοινοβουλευτικής συζήτησης, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί με την ψήφιση του νόμου μέχρι την άνοιξη του 2013. Έχει ενδιαφέρον  να δούμε ποια είναι αυτή τη στιγμή η ακριβής διατύπωση του νομοσχεδίου, κρατώντας στο μυαλό μας ότι αναφέρεται στον πολιτικό γάμο που είναι και ο μόνος που αναγνωρίζεται από το γαλλικό κράτος.

Προσχέδιο Νόμου για την επέκταση του γάμου και της υιοθεσίας στα ζευγάρια ίδιου φύλου

 

Μέρος 1ο Απαραίτητες προϋποθέσεις για τη σύναψη γάμου

Άρθρο 1ο, Ι. 1. Το άρθρο 143 του Αστικού Κώδικα διατυπώνεται ως εξής: “Γάμος μπορεί να συναφθεί ανάμεσα δύο πρόσωπα διαφορετικού ή ίδιου φύλου.”

2. Το άρθρο 144 του Αστικού Κώδικα διατυπώνεται ως εξής: “Κανείς δεν μπορεί να συνάψει γάμο πριν κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας του.”

[Προηγούμενη διατύπωση: “Για τη σύναψη γάμου, ο άντρας και η γυναίκα πρέπει να έχουν κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας τους.”]

3. Το άρθρο 162 του Αστικού Κώδικα διατυπώνεται ως εξής: “Η σύναψη γάμου απαγορεύεται ανάμεσα σε αδέλφια.”

[Προηγούμενη διατύπωση: “Η σύναψη γάμου απαγορεύεται ανάμεσα σε αδελφό και αδελφή.”]

4. Το άρθρο 163 του Αστικού Κώδικα διατυπώνεται ως εξής: “Η σύναψη γάμου απαγορεύεται ανάμεσα σε θείο/θεία και ανιψιό/ανιψιά.”

[Προηγούμενη διατύπωση: “Η σύναψη γάμου απαγορεύεται ανάμεσα σε θείο και ανιψιά ή θεία και ανιψιό.”]

ΙΙ. Στο κεφάλαιο IV του Αστικού Κώδικα προστίθεται το κεφάλαιο ΙV β’ στο οποίο περιλαμβάνονται τα παρακάτω άρθρα:

“Άρθρο 202-1 Για τη σύναψη γάμου ο καθένας από τους συζύγους πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει το δίκαιο στη χώρα ιθαγένειάς του.

Παρόλα αυτά, δύο άτομα του ίδιου φύλου μπορούν να συνάψουν γάμο εφόσον τουλάχιστον για τον έναν από τους δύο αυτό επιτρέπεται από το δίκαιο στη χώρα ιθαγένειας ή τη χώρα μόνιμης διαμονής του.

[Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δύο έλληνες πολίτες του ίδιου φύλου μπορούν να παντρευτούν στη Γαλλία εφόσον ο ένας μένει μόνιμα εκεί.]

“Άρθρο 202-2 Ένας γάμος αναγνωρίζεται εφόσον έχει τελεστεί σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους ή του εδάφους στο οποίο τελέστηκε.”

[Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζονται στη Γαλλία οι γάμοι ομόφυλων ζευγαριών που έχουν τελεστεί στο εξωτερικό εφόσον είναι νόμιμοι στη χώρα την οποία τελέστηκαν.]

Μέρος 2ο Προϋποθέσεις σχετικά με την υιοθεσία και το οικογενειακό επώνυμο

Άρθρο 2ο  Το άρθρο 357  του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: “Κατά την υιοθεσία το θετό τέκνο παίρνει το επώνυμο του θετού γονέα. Σε περίπτωση υιοθεσίας του τέκνου του συζύγου ή από κοινού υιοθεσίας ενός τέκνου από τους δύο συζύγους, και οι δύο προσδιορίζουν με αμετάκλητη δήλωση το επώνυμο του τέκνου που μπορεί να είναι είτε το επώνυμο του ενός από τους δύο, είτε συνδυασμός των επωνύμων τους, που όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο επώνυμα. Σε περίπτωση που δεν προσδιοριστεί με αμετάκλητη δήλωση, το τέκνο λαμβάνει ως επώνυμο το συνδυασμό των πρώτων επωνύμων  και των δύο συζύγων με αλφαβητική σειρά.

Εφόσον το ζευγάρι έχει και άλλα τέκνα, το θετό τέκνο λαμβάνει ως επώνυμο το ίδιο επώνυμο που έχει επιλεγεί για αυτά.

Μετά από αίτημα του ή των θετών γονέων το δικαστήριο μπορεί να τροποποιήσει το μικρό όνομα του τέκνου.”

Μέρος 3ο Προσαρμογή του λεξιλογίου του Αστικού Κώδικα

[Ακολουθούν τρεις σελίδες με άρθρα του Αστικού Κώδικα όπου η διατύπωση “πατέρας και μητέρα” αντικαθίσταται από τη διατύπωση “οι γονείς” και η διατύπωση “άνδρας και γυναίκα” αντικαθίστανται από τη διατύπωση “οι σύζυγοι”.]

Οι γαλλικές ΛΟΑΔ οργανώσεις έχουν αντιδράσει έντονα και πιέζουν να συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο εκτός από την υιοθεσία και η πρόβλεψη για υποβοηθούμενη αναπαραγωγή από  ζευγάρια γυναικών. Πρόκειται για μια ιδέα που είχε υποστηρίξει ο Φρανσουά Ολάντ σε συνεντεύξεις του πριν εκλεγεί πρόεδρος, σε αντίθεση όμως με το γάμο και την υιοθεσία δεν την είχε συμπεριλάβει στη λίστα με τις 60 δεσμεύσεις του προς το γαλλικό λαό. Όσο για τα ζευγάρια ανδρών, ο σημερινός πρόεδρος έχει ταχθεί ξεκάθαρα ενάντια στη νομιμοποίηση της παρένθετης μητρότητας, αφήνοντας μόνο ένα μικρό παράθυρο για παιδιά που έχουν γεννηθεί μέσω παρένθετης μητέρας στο εξωτερικό…

 

Επιπλέον οι οργανώσεις αντιδρούν καθώς τα ομόφυλα ζευγάρια αποκλείονται από το “τεκμήριο πατρότητας”: εφόσον ένα παιδί γεννηθεί εντός γάμου, ο νόμος αναγνωρίζει αυτόματα ως πατέρα του παιδιού το σύζυγο της γυναίκας. Το προσχέδιο νόμου δεν αλλάζει την έμφυλη διατύπωση αυτού του άρθρου. Πράγμα που σημαίνει ότι σε περίπτωση π.χ. που μια γυναίκα παντρεμένη με άλλη γυναίκα γεννήσει, η σύζυγός της δεν θεωρείται αυτόματα γονέας του παιδιού από το νόμο αλλά προφανώς θα πρέπει να μπει στη διαδικασία να υιοθετήσει το τέκνο της συζύγου της, κάτι το οποίο προβλέπει ο νέος νόμος.

Θα μου πείτε, τι σημασία έχουν όλα αυτά όταν εμείς δεν μπορούμε καν να ονειρευτούμε ότι μια κυβέρνηση θα καταθέσει ένα παρόμοιο νομοσχέδιο. Δείχνει όμως πόσο μεγάλη σημασία έχει από πλευράς οργανώσεων η σκληρή δουλειά, η προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια και η άσκηση πολιτικής πίεσης χωρίς εκπτώσεις και εφησυχασμούς  ακόμα και στο παρά πέντε.

 

Μιλώντας για τον πρόεδρο Ολάντ, προχτές έγινε ο πρώτος αρχηγός κράτους που μίλησε υπέρ της παγκόσμιας αποποινικοποίησης της ομοφυλοφιλίας από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.  Συμπεριέλαβε μάλιστα τη σχετική εκστρατεία στις προτεραιότητες της γαλλικής διπλωματίας μαζί με την εκστρατεία για την κατάργηση της θανατικής ποινής και τη διασφάλιση της ισότητας των δύο φύλων σε όλο τον κόσμο.