ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ: “ΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ, ΒΟΗΘΗΣΤΕ”

“Προς την οικογένειά μου και τους ετεροφυλόφιλους φίλους μου:

Μια που δεν είστε “σχετικοί” ίσως να μην γνωρίζετε ότι  όσοι έχουν αναλάβει τον αγώνα να αποκτήσουμε και εμείς -ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι- τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις που απολαμβάνετε και εσείς, καλούν όλους όσοι ενδιαφέρονται να παραβρεθούν σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας στο Παρίσι στις 16 Δεκεμβρίου. Για να απαντήσουμε στις ομοφοβικές διαδηλώσεις του περασμένου σαββατοκύριακου, να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση να αντιδράσει απέναντι στις προσβολές με τις οποίες  μας στολίζουν καθημερινά, να δείξουμε ότι υπάρχουμε και ότι η ισότητα ανάμεσα στους πολίτες δεν αποτελεί αντικείμενο συζήτησης ή διαπραγμάτευσης.

Ίσως να μην σας έχει απασχολήσει καθόλου, αλλά αυτό που βιώνουμε τις τελευταίες εβδομάδες είναι κάτι εξαιρετικά βίαιο. Όταν πρέπει να  ακούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ ότι είμαστε παράγοντας αποσταθεροποίησης της κοινωνίας (φαντάσου να είχαμε τέτοια δυνατότητα), ότι οι γάμοι μας ανάβουν το πράσινο φως στην αιμομιξία (μπορείτε να ρωτήσετε τις φίλες μου που έχουν πέσει θύμα κακοποίησης από τον πατέρα ή τον θείο τους – αυτές γνωρίζουν καλύτερα), ότι τα παιδιά μας δεν θα πρέπει να αναγνωρίζονται στην κοινωνία όπου μεγαλώνουν, όλα αυτά αποτελούν βία. Βία που μας πονάει. Βία που μας εξοργίζει. Βία που μας κάνει να αναζητούμε ασφαλές καταφύγιο ανάμεσα σε όσους μπορούν να καταλάβουν τι περνάμε. Δηλαδή μεταξύ μας. Όμως αυτοί οι άνθρωποι που μας καταλαβαίνουν και θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν, αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσατε  να είστε και εσείς.

Δεν έχουμε ούτε τους ανθρώπινους ούτε τους οικονομικούς πόρους όσων οργανώνουν αυτές τις ομοφοβικές κινητοποιήσεις. Το μόνο που έχουμε είναι η οικογένειά μας, οι φίλοι και οι κοντινοί μας άνθρωποι. Και ποτέ δεν σας είχαμε τόσοι ανάγκη. Να σας δούμε. Να σας ακούσουμε. Να βρεθείτε στο πλευρό μας. Στις 16 Δεκεμβρίου υπολογίζω σε εσάς. Να είστε εκεί.”

(Η ανάρτηση μιας λεσβίας μπλόγκερ με αφορμή τις διαδηλώσεις χιλιάδων ατόμων σε διάφορες πόλεις της Γαλλίας το περασμένο σαββατοκύριακο κόντρα στο νομοσχέδιο της γαλλικής κυβέρνησης για τον γάμο ομοφύλων.)

“Στη Γαλλία, το φθινόπωρο του 2012, άνθρωποι, ζευγάρια και οικογένειες με παιδιά γίνονται καθημερινά αντικείμενο προσβολών, λοιδορίας και γελοιοποίησης στα πλαίσια του δημόσιου διαλόγου. Η στοχοποίηση εναλλάσσεται με χονδροειδή στερεότυπα από εκείνους που επιμένουν να διακινούν ολοένα και μεγαλύτερες ανακρίβειες σχετικά με την πραγματικότητα που βιώνουμε στην προσωπική μας ζωή. Η σιωπή απέναντι σε αυτό το κύμα εχθρότητας ισοδυναμεί με συμμετοχή στις προσβολές που εκτοξεύονται σε βάρος μας.

Καλούμε τους υπεύθυνους των πολιτικών κομμάτων να υπερασπιστούν ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές την ισότητα ανάμεσα σε όλα τα ζευγάρια και όλες τις οικογένειες. Διαπιστώνουμε ότι μέχρι στιγμής ο δημόσιος λόγος τους έχει υπάρξει εξαιρετικά διστακτικός. Ζητάμε περισσότερο θάρρος σε έναν δημόσιο διάλογο που, με ευθύνη της ηγεσίας της αντιπολίτευσης,  διεξάγεται σε κλίμα εξαιρετικής πόλωσης.”


(Ανακοίνωση της ομοσπονδίας ΛΟΑΔ οργανώσεων της Γαλλίας που καυτηριάζει τη διστακτικότητα που επιδεικνύουν στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας σχετικά με την προάσπιση του νομοσχεδίου για τον γάμο ομοφύλων, ενός νομοσχεδίου  που αποτελεί σαφή προεκλογική δέσμευση του σημερινού προέδρου της Γαλλίας.)

Ομοφοβική αφίσα οργανώσεων που έχουν αναλάβει τις κινητοποιήσεις κατά του γάμου ατόμων του ίδιου φύλου. Απεικονίζει μια φιγούρα στα χρώματα του ουράνιου τόξου που σημαδεύει με όπλο ένα ανδρόγυνο με παιδιά. Και εδώ το βίντεο της επίθεσης διαδηλωτών σε βάρος μιας λεσβίας δημοσιογράφου κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων στο Παρίσι το σαββατοκύριακο.

Εξώφυλλο του περιοδικού “Les Inrockuptibles” που καλεί την Αριστερά στη Γαλλία “να βάλει γλώσσα” και να μιλήσει χωρίς περιστροφές  υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων όπως ο γάμος, η υιοθεσία και η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

“Ο πρόεδρος Ολάντ μας δήλωσε ότι η διατύπωση που επέλεξε ήταν ατυχής. Αναφερόταν στις προβλέψεις που παρέχει ήδη ο νόμος σχετικά με την υποκατάσταση δημάρχων από άλλους δημόσιους λειτουργούς για την τέλεση γάμων και άλλων εκδηλώσεων. Μας διαβεβαίωσε ότι το νομοσχέδιο δεν θα προβλέπει καμία άλλη δυνατότητα υποκατάστασης εκτός απ’ αυτές που παρέχονται ήδη από τον νόμο. Και δεσμεύτηκε ότι το νομοσχέδιο για τον γάμο θα ψηφιστεί όπως είναι και ότι η Πολιτεία θα εξασφαλίσει, ακόμα και με την επιβολή κυρώσεων αν χρειαστεί, την απόλυτη ισχύ του σε ολόκληρη τη γαλλική επικράτεια.”

(Από συνέντευξη του εκπροσώπου τύπου των ΛΟΑΔ οργανώσεων της Γαλλίας μετά τη χτεσινή συνάντηση ακτιβιστών με τον πρόεδρο Ολάντ. Η συνάντηση προέκυψε ύστερα από ανακοίνωση των οργανώσεων ότι διακόπτουν κάθε επαφή με την κυβέρνηση. Αιτία ήταν οι δηλώσεις  Ολάντ σε εκδήλωση δημάρχων, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση θα αναγνωρίσει την “ελευθερία της συνείδησης” όσων δημάρχων αρνηθούν να παντρέψουν ζευγάρια του ίδιου φύλου. Πάνω από χίλιοι εκλεγμένοι λειτουργοί  κυρίως επαρχιακών πόλεων έχουν υπογράψει ψήφισμα ζητώντας να παρέχει ο νόμος δυνατότητα εξαίρεσης σε όσους δεν επιθυμούν να τον εφαρμόσουν.

Η κάθετη πτώση της δημοτικότητας του προέδρου Ολάντ εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, η διστακτικότητα που επιδεικνύουν στελέχη της κυβέρνησής του,  η σιωπή της ετεροφυλόφιλης πλειοψηφίας που κατά τα άλλα δηλώνει υπέρ του γάμου ομοφύλων στις …δημοσκοπήσεις, αλλά και ο  οπορτουνισμός της σπαρασσόμενης δεξιάς αντιπολίτευσης που ορέγεται τη δημιουργία ενός αντικυβερνητικού “μετώπου”,  έχουν προκαλέσει εύλογη  ανησυχία στους υποστηρικτές του νομοσχεδίου για τον γάμο ζευγαριών του ίδιου φύλου  που συζητείται ήδη στη γαλλική Εθνοσυνέλευση.)

Σχετικές αναρτήσεις:
Η νέα γαλλική κυβέρνηση δεσμεύεται για τους γάμους ομοφύλων
Το νομοσχέδιο για τον γάμο ομοφύλων στη Γαλλία: Μια μετάφραση

Η ΟΜΟΦΟΒΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΡΥΦΗ ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Ένα ρεπορτάζ της φλαμανδικής τηλεόρασης έχει ανάψει φωτιές τις τελευταίες μέρες στην γκέι κοινότητα του Βελγίου. Εμπνευσμένος από τις “Γυναίκες του δρόμου”, το φιλμ μιας νεαρής σκηνοθέτιδας που αποφάσισε να καταγράψει με κρυφή κάμερα  τις απίστευτες σεξιστικές προσβολές που άκουγε καθημερινά στις “ευαίσθητες” γειτονιές  των Βρυξελλών, ένας δημοσιογράφος του καναλιού αποφάσισε να κάνει το ίδιο γυρνώντας στους ίδιους δρόμους πιασμένος χέρι-χέρι με τον φίλο του.

Το φιλμάκι του νεαρού Σβεν δείχνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι παρά τις νομικές κατακτήσεις του Βελγίου σε ζητήματα καταπολέμησης των διακρίσεων, η υπαρκτή πραγματικότητα δείχνει πολλές φορές ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Στην αρχή κανείς δεν λέει τίποτα και το ζευγάρι αντιμετωπίζει μόνο τα βλέμματα των περαστικών που γίνονται όλο και περισσότερο εχθρικά όσο περνάει η ώρα. Στη συνέχεια έρχονται τα πρώτα κοροϊδευτικά γέλια και ακολουθούν οι κραυγές (“κοιτάτε καλέ τις αδελφές!”) Σιγά-σιγά τα προσβλητικά σχόλια αρχίζουν να διαδέχονται το ένα το άλλο: “Ποιος πηδάει ποιον;” “μα γιατί δεν σας αρέσει το μ**νάκι, είναι πολύ καλύτερο!”, “ο Αλλάχ να σας καταραστεί”, “τραβάτε σε κανένα ξενοδοχείο διεστραμμένοι!”.

Μόνο σε μία περίσταση κάποιος επεμβαίνει λέγοντας ότι ο καθένας πρέπει να είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Αντιμέτωποι με μια ομάδα νεαρών που τους φωνάζουν “λούγκρες” το ζευγάρι ζητάει το λόγο: “-Γιατί μας φωνάζετε έτσι; -Αφού αυτό είστε! -Όχι είμαστε γκέι”. Ένας απ’ την παρέα πετάγεται: “βάζεις λαδάκι από πίσω για να μην σε πονάει;” Και ακολουθούν οι απειλές: “Έχεις ένα ευρώ; Δώσε λεφτά για να μην σου σπάσω τη μούρη!” Το ζευγάρι προσπαθεί να απομακρυνθεί, αλλά η παρέα τους ακολουθεί: “Δεν θα το ζητήσω πολλές φορές. Με το τρία σου σπάω τα μούτρα!” Το ρεπορτάζ κλείνει με αυτή τη φράση αφήνοντας στον θεατή ένα συναίσθημα αγωνίας σχετικά με το τι συμβαίνει παρακάτω…

Από την πρώτη στιγμή της προβολής του, το ρεπορτάζ έχει προκαλέσει οργισμένες αντιδράσεις καθώς οι γειτονιές όπου έγιναν τα γυρίσματα δεν είναι είναι επιλεγμένες τυχαία: πρόκειται για περιοχές όπου κατοικούν κατά κύριο λόγο κοινότητες μεταναστών από τη βόρεια Αφρική. Ορισμένοι παρατηρητές κάνουν λόγο για προβοκάτσια και στιγματισμό των μεταναστών μέσα από απλοϊκά κλισέ. Άλλοι απαντούν  ότι τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια  απαράδεκτη κατάσταση όπου ένα γκέι ζευγάρι μπορεί να κυκλοφορεί ανενόχλητο σε κάποιες γειτονιές ενώ κινδυνεύει σε κάποιες άλλες. Ο δημιουργός του φιλμ ανήκει στους τελευταίους: “Τα βλέμματα των φλαμανδών ήταν εχθρικά, αλλά προσβολές ακούσαμε μόνο στις γειτονιές των μεταναστών. Συνάδελφοι, συγγενείς και φίλοι δεν με πίστευαν όταν τους το έλεγα. Τώρα μπορούν να το δουν με τα μάτια τους.”

Προς το παρόν, οι αρχές των Βρυξελλών προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με επιβολή προστίμων σε περιπτώσεις παρενόχλησης, ενώ έχουν λανσάρει και μια εφαρμογή για κινητά όπου οι γκέι μπορούν να μαρκάρουν στο χάρτη της πόλης τους δρόμους όπου έπεσαν θύμα προσβολών, απειλών ή επιθέσεων, καθώς έξι  στους δέκα δηλώνουν σε έρευνα ότι έχουν ήδη μια σχετική εμπειρία. Κάποιες φορές τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν από τον έλεγχο: μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο δύο άντρες που επιχείρησαν να επιτεθούν στους σερβιτόρους ενός γκέι μπαρ της πρωτεύουσας βρέθηκαν οι ίδιοι στο νοσοκομείο όταν ένα από τα θύματα τους τραυμάτισε με μαχαίρι…

[ Μετάφραση από εδώ, μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ ]

Σχετικές αναρτήσεις:
Ανοιχτά γκέι πρωθυπουργό αποκτά το Βέλγιο
Σποτάκι-σοκ για την ομοφοβία στα σχολεία

ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΚΕΪ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

“Πιστεύω ότι μπορούμε να τηρήσουμε την υπόσχεση των ιδρυτών του έθνους: για όποιον είναι πρόθυμος να δουλέψει σκληρά, δεν πρέπει να έχει καμία σημασία ποιο είναι το χρώμα του, από που έρχεται ή ποιον αγαπάει. Δεν έχει καμία σημασία αν είναι λευκός ή μαύρος, λατίνος ή ασιάτης, νέος ή ηλικιωμένος, πλούσιος ή φτωχός, αρτιμελής ή μη, ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος. Αυτό που έχει σημασία είναι η προσπάθεια.”

Από τη νικητήρια ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα με αφορμή την επανεκλογή του στις  7 Νοεμβρίου 2012.

“Χτες το βράδυ η Αμερική πέρασε τον Ρουβίκωνα. Οι ψηφοφόροι αναγνώρισαν ότι όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη. Παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, επέλεξαν για δεύτερη φορά έναν μαύρο πρόεδρο. Ο αγώνας για την ισότητα των ομοφυλόφιλων πλέον μοιάζει με δρόμο χωρίς επιστροφή …Κυρίως οι γυναίκες αυτής της χώρας επέλεξαν με την ψήφο τους να πάνε τη χώρα μπροστά με πραγματισμό και λογική. Το ίδιο και οι νέοι που ψήφισαν σε ποσοστά ακόμα μεγαλύτερα σε σχέση με το 2008, οι λατίνοι που γύρισαν την πλάτη τους στους ρεπουμπλικάνους και οι αφρο-αμερικάνοι που με την τεράστια προσέλευσή τους στις κάλπες έδωσαν στον πρόεδρο την ευκαιρία να γράψει τον δικό του επίλογο σε ένα σημαντικό κεφάλαιο της αμερικάνικης ιστορίας.”

[ Από εδώ ]

“Ο αγώνας για την ισότητα των ομοφυλόφιλων πλέον μοιάζει με δρόμο χωρίς επιστροφή”: ο πρόεδρος Ομπάμα εξασφάλισε μια θέση στην ιστορία όταν έγινε ο πρώτος πρόεδρος που στήριξε ανοιχτά το δικαίωμα του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Όταν έβαλε την υπογραφή του για να μπορούν οι γκέι να υπηρετούν στο στράτευμα χωρίς να κρύβουν τη σεξουαλικότητά τους. Όταν υπέγραψε τον νόμο για τον κολασμό των εγκλημάτων ομοφοβικού μίσους. Όταν επέτρεψε στους οροθετικούς να ταξιδεύουν ελεύθερα στις ΗΠΑ. Και όταν δεσμεύτηκε ότι η χώρα του θα δώσει  διπλωματικό αγώνα για να σταματήσουν οι διώξεις σε βάρος των ομοφυλόφιλων οπουδήποτε στον κόσμο.

Με τη σειρά τους οι ομοφυλόφιλοι πολίτες ανταπέδωσαν τη στήριξη του προέδρου, ψηφίζοντας υπέρ της επανεκλογής του με το συντριπτικό ποσοστό του 77%. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γκάλοπ, το τεράστιο προβάδισμα του Ομπάμα σε αυτή την κοινωνική ομάδα πρόσθεσε δύο ποσοστιαίες μονάδες στο τελικό του αποτέλεσμα. Μια λεπτομέρεια: σύμφωνα με τα ως τώρα αποτελέσματα η διαφορά υπέρ του Ομπάμα στη λαϊκή ψήφο  είναι ακριβώς 2% …Σύμπτωση;

Ενδεικτικό της τεράστιας κοινωνικής αλλαγής που συντελέστηκε στην Αμερική όσο ο Ομπάμα είναι πρόεδρος: για πρώτη φορά στα χρονικά, οι κάτοικοι τριών πολιτειών είπαν χτες “ναι” στο γάμο των γκέι με δημοψήφισμα. Πραγματικός πολιτικός σεισμός αν σκεφτεί κανείς ότι τα προηγούμενα χρόνια τριάντα πολιτείες είχαν ψηφίσει “όχι” σε αντίστοιχα δημοψηφίσματα. Ή ότι μία από τις τρεις πολιτείες που είπαν το μεγάλο ναι κατοικείται σε ποσοστό 37% από πιστούς καθολικούς, ενώ μία άλλη έχει 30% μαύρο πληθυσμό που άλλαξε στάση απέναντι στους γκέι χάρη στο σχετικό διάγγελμα του προέδρου…

Πολιτικός σεισμός αν αναλογιστεί κανείς ποια ήταν τα πρόσωπα που έκλεψαν την παράσταση στις χτεσινές εκλογές: Πρόσωπα όπως η Τάμι Μπόλντουιν που έγινε η πρώτη ανοιχτά ομοφυλόφιλη πολιτικός που εκλέγεται ανάμεσα στα 100 μέλη της Γερουσίας. Ή ο ανοιχτά γκέι εκλογολόγος των New York Times και θεός των “κομπιουτεράδων” Νέιτ Σίλβερ που επιβεβαίωσε τη φήμη του προβλέποντας με ακρίβεια το εκλογικό αποτέλεσμα και στις 50 πολιτείες. Τι κι αν οι άσπονδοι εχθροί του σάρκαζαν ότι είναι πολύ “γυναικωτός” για να ασχολείται με τους αριθμούς…

Στην Ελλάδα της κρίσης, των ατελείωτων μέτρων χωρίς προοπτική και της ραγδαίας κοινωνικής οπισθοδρόμησης, ίσως ειδικά σήμερα αυτές οι ειδήσεις για κοινωνικές αλλαγές μεγατόνων στη “συντηρητική” και “πουριτανική” Αμερική να περάσουν  στα ψιλά. Όπως θα περάσει στα ψιλά το νομοσχέδιο για τον γάμο ομοφύλων  που κατέθεσε σήμερα η κυβέρνηση της Γαλλίας ή η σχετική απόφαση του δικαστηρίου στην Ισπανία. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον όταν  θα έχουμε αφήσει πίσω μας τον θυμό και την κατάθλιψη,  να ασχοληθούμε και πάλι με το τι συμβαίνει σε χώρες  που μπορεί να είναι κι αυτές περισσότερο φτωχές σε σχέση με το παρελθόν,  έχουν γίνει όμως πλουσιότερες σε ισότητα και ανθρώπινη αξιοπρέπεια.