Παρανοήσεις και αλήθειες για την drag βασίλισσα της Eurovision
1) Το Σάββατο το βράδυ κέρδισε ένα ολόκληρο «πακέτο»
2) Δεν είμαι τόσο σίγουρος όσο οι εκφωνητές μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, πως το πολιτικό μήνυμα της συγκεκριμένης ψήφου –η Αυστρία έλαβε 13 δωδεκάρια από δυτικοευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας– απευθύνεται εν όψει των ευρωεκλογών μόνο στις μισαλλόδοξες δυνάμεις που έχουν κάνει έντονη την εμφάνισή τους στην Ευρώπη (π.χ. στη Γαλλία και την Ελλάδα). Με τη συγκεκριμένη ψήφο η Ευρώπη, και σε μεγάλο βαθμό η ευρωπαϊκή γκέι κοινότητα, θέλησε πρωτίστως να στείλει μήνυμα στη Ρωσία του Πούτιν σχετικά με τη γενικότερη πολιτική της αλλά και ειδικότερα ως προς τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Δεν είναι τυχαία η συσπείρωσή της πίσω από την Conchita μετά τα φοβικά σχόλια του αρμένιου τραγουδιστή σε βάρος της (δες εδώ), καθώς είναι γνωστό πόσο στενές είναι οι σχέσεις Αρμενίας-Ρωσίας.
3) Πίσω από την περσόνα της Conchita Wurst βρίσκεται ο Τόμας Νόιβιρτ, ένας 26χρονος ανοιχτά γκέι άντρας. Σε αντίθεση με όσα θα περίμενε κανείς, η αλήθεια είναι ότι ακόμα και στη Eurovision παραμένει εξαιρετικά σπάνιο ένας ανοιχτά γκέι καλλιτέχνης να συμμετέχει και να ξεχωρίζει. Φτάνει να θυμηθούμε τη λίστα με τους νικητές των τελευταίων χρόνων: Θα βρούμε μόνο τη νικήτρια του 2007 Μαρίγια Σερίφοβιτς από τη Σερβία που μόλις πέρσι δήλωσε ανοιχτά πως είναι λεσβία. Με αφορμή τις εμπειρίες που είχε με το bullying στην εφηβική του ηλικία, ο Τόμας επινόησε την περσόνα της Conchita ως ένα σχόλιο για την ανοχή της κοινωνίας απέναντι στο διαφορετικό. Ένα μάλλον εύστοχο σχόλιο αν σκεφτούμε πόση φασαρία έγινε για μερικές …τρίχες. Ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι δεν θέλει να γίνει γυναίκα: “Εγώ παίζω έναν χαρακτήρα. Το να γεννηθείς σε λάθος σώμα είναι μια τεράστια δοκιμασία και δεν συγκρίνεται με αυτό που προσπαθώ να κάνω καλλιτεχνικά”.
4) Την ίδια στιγμή ορισμένοι γκέι άντρες αισθάνθηκαν την ανάγκη να κατακεραυνώσουν τη νίκη της Conchita στα social media, ένας σχεδόν αντανακλαστικός αμυντικός μηχανισμός προκειμένου να προλάβουν τους χλευασμούς του ετεροφυλόφιλου περίγυρου περί «κακογουστιάς», «τσίρκου» κτλ. Όσο κι αν είναι εύλογο και κατανοητό οι γκέι να αισθάνονται άβολα όταν πρέπει να υπερασπιστούν κάποιον από το «σινάφι» τους που επιλέγει να «προκαλεί», η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε κανένα λόγο να αισθανόμαστε έτσι. Είμαστε όλοι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ μας και ένας άντρας με μούσι που ντύνεται γυναίκα στη σκηνή δεν αντιπροσωπεύει κανέναν εκτός από τον εαυτό του. Πόσο μάλλον που ελάχιστοι από μας έχουν το ταλέντο να κάνουν αυτό που έκανε.
5) Η μεταμφίεση, το λεγόμενο drag, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γκέι κουλτούρας. Το drag δεν υπήρξε ποτέ η μονοδιάστατη αποθέωση μιας εξιδανικευμένης θηλυκότητας την οποία κατέστρεψε το μούσι, όπως διαμαρτύρονται μερικοί. Αντιθέτως χρησιμοποιεί πολύ έντονα το στοιχείο της υπερβολής που μπορεί να φτάσει στα όρια της καρικατούρας (δες εδώ) όπως και το στοιχείο του αποτροπιασμού, του γκροτέτσκου και του “βρώμικου” χιούμορ προκειμένου να ερεθίσει το κοινό και να ταράξει τη μικροαστική τάξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Divine που δεν ήταν μουσάτη, αλλά φαλακρή και στις ταινίες της έτρωγε περιττώματα σκύλων, αλλά και οι φιγούρες του βερολινέζικου καμπαρέ – ίσως να μην είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη συμμετοχή προέρχεται από τον γερμανόφωνο χώρο. Από το βέβηλο χιούμορ του drag δεν πρόκειται να ξεφύγει ούτε η ίδια η Conchita: Φαντάζομαι πόσοι drag καλλιτέχνες ετοιμάζονται αυτή τη στιγμή που μιλάμε να διασκευάσουν το κομμάτι της, αλλάζοντας τους στίχους από «Rise like a phoenix» σε «Rise like a penis»...
6) Τελικά οι hipsters και οι αρκούδοι φταίνε για όλα. Το είχα προβλέψει πως το μούσι έχει γίνει τόσο της μόδας που σε λίγο θα θέλουν και οι γυναίκες...