Η παράνοια του αποκλεισμού των ομοφυλόφιλων από την αιμοδοσία.
Ο Βιρζίλ Πορσέ ήταν 25 χρονών όταν το νήμα της ζωής του κόπηκε απότομα επειδή βρέθηκε «στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή». Δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα αποφάσισε να κατέβει στην αγορά της Νάντης στη Γαλλία για να αγοράσει γλυκά μαζί με τον σύντροφό του. Και ήταν ανάμεσα στα δέκα άτομα που τραυματίστηκαν σοβαρά όταν ένας μεθυσμένος οδηγός με ψυχολογικά προβλήματα έριξε το φορτηγάκι του πάνω στο πλήθος που ψώνιζε για τις γιορτές. Πιο άτυχος σε σχέση με τους υπόλοιπους, ο Βιρζίλ υπέκυψε στα τραύματά του την επόμενη μέρα.
Ένα αγόρι που οι πάντες θυμούνται για τον τρυφερό του χαρακτήρα και το κέφι του για τη ζωή, ο Βιρζίλ μοιραζόταν με τον σύντροφό του Γκεϊτάν το κοινό τους πάθος για τον χορό και είχε κερδίσει τόσο εθνικές όσο και διεθνείς διακρίσεις στην κατηγορία κάντρι-γουέστερν. Ανέβαζε μάλιστα και πολλά σχετικά βίντεο στο δικό του κανάλι στο YouTube. Καθώς όσο ζούσε είχε γραφτεί στη λίστα με τους δωρητές οργάνων, μπόρεσε μετά θάνατον να χαρίσει τη ζωή σε έξι άτομα που περίμεναν για μεταμόσχευση. Μια πράξη που συγκίνησε τους συμπατριώτες του, κάνοντας τον πρόεδρο Ολάντ να τον χαρακτηρίσει «παράδειγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης».
O Βιρζίλ (δεξιά) με τον σύντροφό του ΓκεϊτάνΗ παρέμβαση του Γάλλου προέδρου έκανε πολλούς να επισημάνουν μια κραυγαλέα αντίφαση: Παρόλο που οι γαλλικές αρχές δεν είχαν πρόβλημα να μεταμοσχεύσουν τα όργανα του νεαρού Βιρζίλ, θα είχαν αρνηθεί το αίμα του αν ήθελε να το δωρίσει όσο ζούσε! Και αυτό γιατί η Γαλλία (όπως και η Ελλάδα) συνεχίζει να αποκλείει από την αιμοδοσία άντρες που είχαν έστω και μία σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα μετά το ...1977. Ένα μέτρο που συνεχίζουν να τηρούν προβάλλοντας ως επιχείρημα τον κίνδυνο μόλυνσης του μεταγγιζόμενου αίματος από τον ιό HIV.
Από την άλλη μεριά, όσοι ζητούν την κατάργηση του καθολικού αποκλεισμού κάνουν λόγο για ένα μέτρο που έχει ληφθεί με γνώμονα την ευκολία και όχι με κριτήρια επιστημονικής αυστηρότητας. Και υπενθυμίζουν ότι με τις σύγχρονες μεθόδους εντοπισμού, έχει μειωθεί κατά πολύ το χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο ο ιός δεν είναι ανιχνεύσιμος στο αίμα.
Όπως έχουμε δει εδώ, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συστήσει ήδη από το 2011 σε όλα τα κράτη-μέλη να φιλτράρουν τους αιμοδότες όχι με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, αλλά με κριτήριο την επικινδυνότητα της σεξουαλικής τους συμπεριφοράς. Επισημαίνεται μάλιστα ότι με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται καλύτερα η ποιότητα του μεταγγιζόμενου αίματος, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία το 50% των μολυσμένων μονάδων αίματος προέρχεται από ετεροφυλόφιλους δότες. Πράγματι, χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν για τους ομοφυλόφιλους αιμοδότες ακριβώς τα ίδια κριτήρια αποκλεισμού που εφαρμόζουν και για τους ετεροφυλόφιλους. Η σύσταση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα Γάλλοι πολίτες να καταφύγουν στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταγγέλλοντας τη χώρα τους για παραβίαση των ευρωπαϊκών συνθηκών. Η σχετική απόφαση αναμένεται εντός του 2015.
Για το ίδιο ζήτημα, κινητικότητα παρατηρείται όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην απέναντι μεριά του Ατλαντικού, καθώς ο αμερικάνικος Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων σκοπεύει να εκδώσει για δημόσια διαβούλευση μέσα στο 2015 νέο προσχέδιο οδηγιών που θα περιορίζει τον αποκλεισμό σε όσους άντρες είχαν σεξουαλική επαφή με άλλον άντρα μέσα στο προηγούμενο δωδεκάμηνο. Αντίστοιχος κανονισμός εφαρμόζεται ήδη σε χώρες όπως η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία.
Όσο για την Ελλάδα που πάσχει από χρόνια έλλειψη μεταγγιζόμενου αίματος, θα υπάρξει άραγε κάποιο κόμμα που θα θέσει ως ζήτημα στην προεκλογική του καμπάνια τον πλήρη αποκλεισμό ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού από την αιμοδοσία; Μάλλον όχι, αφού όπως συμβαίνει πάντα τα κόμματα θα πρέπει να ασχοληθούν με άλλα -κατά τη γνώμη τους πολύ σημαντικότερα- ζητήματα ...«ζωής και θανάτου».