.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ


California dreamin': Ενθουσιασμός έξω από το δικαστήριο για την ιστορική απόφαση

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Καλιφόρνιας ακύρωσε σήμερα ως αντισυνταγματική την απαγόρευση του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου που είχε επιβληθεί δια δημοψηφίσματος το 2000. Η Καλιφόρνια είναι η μεγαλύτερη πολιτεία της Αμερικής με πληθυσμό που φτάνει τα 37 εκατομμύρια. Είναι η δεύτερη πολιτεία μετά τη Μασαχουσέτη που νομιμοποιεί τους γάμους ζευγαριών του ίδιου φύλου με δικαστική απόφαση.

Το δικαστήριο με πλειοψηφία 4 προς 3 αποφάνθηκε ότι το σύμφωνο συμβίωσης που ισχύει ήδη στην Καλιφόρνια δεν αποτελεί επαρκές υποκατάστατο του γάμου.

Έξω από το δικαστήριο, οι συγκεντρωμένοι ξέσπασαν σε λυγμούς και ζητωκραυγές μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση.

Κηρύσσοντας αντισυνταγματική την απαγόρευση οι δικαστές διατύπωσαν το σκεπτικό τους ως εξής: " Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε παλιότερα η Πολιτεία μας αναγνωρίζει σήμερα ότι η δυνατότητα ενός ατόμου να οικοδομήσει μακροχρόνιους δεσμούς αγάπης και αφοσίωσης με ένα άλλο άτομο και να μεγαλώσει παιδιά με υπέυθυνο τρόπο δεν εξαρτάται από τις σεξουαλικές προτιμήσεις αυτού του ατόμου. Επιπλέον ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός ατόμου -όπως το φύλο και η φυλή του- δεν είναι θεμιτό να αποτελούν κριτήριο αποκλεισμού και στέρησης των νομικών δικαιωμάτων του."

Νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η απόφαση είναι πρωτοποριακή σε δύο σημεία: πρώτον αναγνωρίζει ότι η δημιουργία οικογένειας αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που δεν μπορεί να παρεμποδίζεται για κανένα πολίτη. Δεύτερον στηρίζεται στη νομολογία παλιότερων αποφάσεων που νομιμοποίησαν τους γάμους μεταξύ ατόμων από διαφορετική φυλή - γάμοι που ήταν επίσης απαγορευμένοι στις περισσότερες Πολιτείες πριν από μερικές δεκαετίες.

Αν και στο σκεπτικό τους συμφωνούν με πολλά από τα επιχειρήματα της πλειοψηφίας, οι τρεις δικαστές που μειοψήφισαν θεωρούν ότι το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έχει τη δικαιοδοσία να λάβει μια τέτοια απόφαση. Υποστηρίζουν ότι οποιαδήποτε αλλαγή στους νόμους περί γάμου θα πρέπει να εγκριθεί από τους ψηφοφόρους.

Η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο με πρωτοβουλία του δημάρχου του Σαν Φρανσίσκο, είκοσι γκέι και λεσβιακών ζευγαριών και μιας πλειάδας οργανώσεων όπως η Equality California. Το Μάρτιο του 2004 το δικαστήριο διέταξε τον δήμαρχο Γκάβιν Νιούσομ να σταματήσει να τελεί γκέι γάμους.

Ο δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο Γκάβιν Νιούσομ

Παρά την απόφαση, η μάχη για τους υπερασπιστές των γκέι δικαιωμάτων δεν έχει τελειώσει.

Ένας συνασπισμός θρησκευτικών και άλλων συντηρητικών ομάδων συγκεντρώνει υπογραφές προκειμένου να αναγκάσει την Πολιτεία να διεξαγάγει νέο δημοψήφισμα ταυτόχρονα με τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Σκοπός του δημοψηφίσματος θα είναι αυτή τη φορά η τροποποίηση του ίδιου του Συντάγματος της Καλιφόρνιας ώστε η σημερινή δικαστική απόφαση (που στηρίζεται ακριβώς στην ερμηνεία του Συντάγματος) να πέσει στο κενό. 26 Πολιτείες της Αμερικής ήδη περιλαμβάνουν τέτοια απαγόρευση στο Σύνταγμά τους. Ο υπουργός εσωτερικών της Πολιτείας πρόκειται να ανακοινώσει στα τέλη Ιουνίου κατά πόσο έχουν συλλεχθεί οι υπογραφές που απαιτούνται για να διεξαχθεί δημοψήφισμα.

Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ δήλωσε ότι σέβεται την απόφαση των δικαστών και σκοπεύει να την εφαρμόσει. Δήλωσε επίσης ότι δεν υποστηρίζει την πρόταση για δημοψήφισμα.

Η απόφαση προκαλεί αμηχανία στους κόλπους του Δημοκρατικού Κόμματος εν όψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου. Το 2004 η αντίστοιχη απόφαση του δικαστηρίου της Μασαχουσέτης είχε σαν αποτέλεσμα 11 Πολιτείες να διοργανώσουν σχετικά δημοψηφίσματα ταυτόχρονα με τις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Το γεγονός αυτό θεωρείται ότι ενίσχυσε την προσέλευση συντηρητικών ψηφοφόρων στις κάλπες βοηθώντας τη νίκη του Τζορτζ Μπους.

Η αμηχανία ήταν έκδηλη στις πρώτες δηλώσεις της Χίλαρυ Κλίντον και του Μπαράκ Ομπάμα. Η δήλωση του επιτελείου της Χίλαρυ Κλίντον έχει ως εξής:

"Η Χίλαρυ Κλίντον θεωρεί ότι τα ομόφυλα ζευγάρια θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ευθύνες με όλους τους συμπολίτες μας και πιστεύει ότι οι πολιτικές ενώσεις είναι το ενδεδειγμένο μέσο για να μπορέσουν να το επιτύχουν. Από τη θέση της Προέδρου η Χίλαρυ Κλίντον σκοπέυει να εξασφαλίσει ότι τα ζευγάρια του ίδιου φύλου θα έχουν τα ίδια δικαιώματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Έχει δηλώσει πάντως και επαναλαμβάνει ότι το ζήτημα του γάμου πρέπει να αποφασιστεί από τις Πολιτείες."

Η δήλωση του επιτελείου του Μπαράκ Ομπάμα:

"Είναι πεποίθηση του γερουσιαστή Ομπάμα ότι τα ομόφυλα ζευγάρια πρέπει να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και σαν Πρόεδρος θα παλέψει για τις πολιτικές ενώσεις. Σέβεται την απόφαση του Δικαστηρίου και συνεχίζει να πιστεύει ότι οι Πολιτείες έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις στο ζήτημα του γάμου. Παραμένει αντίθετος σε οποιαδήποτε προσπάθεια να περάσουν διχαστικές συνταγματικές διατάξεις που θα κατοχυρώνουν τις διακρίσεις είτε σε πολιτειακό είτε σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Αυτό περιλαμβάνει και τα προτεινόμενα δημοψηφίσματα στη Φλώριδα και την Καλιφόρνια."

Οι δύο υποψήφιοι μπορεί να ρίχνουν το μπαλάκι στις Πολιτείες αλλά η πραγματικότητα είναι λίγο πιο περίπλοκη. Σε περίπτωση που ο γάμος δεν αναγνωριστεί σε ομοσπονδιακό επίπεδο, τα ζευγάρια που παντρεύονται στην Καλιφόρνια και τη Μασαχουσέτη χάνουν αυτόματα όλα τα δικαιώματά τους σε περίπτωση που μετακομίσουν σε άλλη Πολιτεία. Από τους δύο η Χίλαρυ Κλίντον είναι η μόνη που μιλάει για παρέμβαση σε ομοσπονδιακό επίπεδο χωρίς όμως να διευκρινίζει τι είδους παρέμβαση. Με τη σημερινή κατάσταση οι υπόλοιπες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα να μην αναγνωρίζουν τους γάμους της Καλιφόρνιας - κάτι που δεν ισχύει για τα παντρεμένα αντρόγυνα. Όσο και αν προσπαθούν οι υποψήφιοι να το αποφύγουν, ο επόμενος Πρόεδρος θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια τραγελαφική νομική πραγματικότητα - και να αποδείξει ότι μπορεί να λάβει μερικές γενναίες αποφάσεις.

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

TOP 10 GAY PETS

Ο Μπάμπης σας παράτησε, είστε μόνοι (σαν ανεμώνη) και το σπίτι μοιάζει άδειο χωρίς κάτι ζωντανό να σας κρατάει παρέα. Επειδή όμως τα σκυλάκια έχουν την κακή συνήθεια να γαβγίζουν και αντιμετωπίζουν τον πλανήτη σαν τον προσωπικό τους λουτροκαμπινέ ενώ οι γατούλες είναι αξιαγάπητες μεν, πλην όμως αφήνουν σε όλο το σπίτι περισσότερες τρίχες από όσες άφηνε ο Μπάμπης στον νιπτήρα, ο δόκτωρ Hero έχει τη λύση στο πρόβλημά σας. Μετά από εντατικές διαβουλεύσεις με βιολόγους, ζωοψυχολόγους, περιβαντολλόγους, λαθροκυνηγούς, κτηνοβάτες, παραγωγούς του National Geographic, κρεατέμπορες και ψυχαναλυτές καταλήξαμε στα δέκα pets που ταιριάζουν καλύτερα στη ψυχοσύνθεση του σύγχρονου γκέι άντρα της ψυχρής και αφιλόξενης μεγαλούπολης. Άλλωστε το μοναδικό βασίλειο που ψάχνει ακόμα για τη Βασίλισσά του δεν είναι άλλο από το Βασίλειο των Ζώων.

1ο. Χαμαιλέων

Εκτός του ότι θα έχετε κάτι να σας θυμίζει τον Μπάμπη στη φάτσα, το συγκεκριμένο pet το συστήνουν 29 μεγάλοι οίκοι μόδας και fashion editors καθώς είναι versatile όπως και εσείς. Για να καταλάβετε με πόση σοφία έφτιαξε τα πάντα η φύση, το εν λόγω ερπετό έχει προνοήσει ώστε να αλλάζει χρώματα και να ταιριάζει με την γκαρνταρόμπα του στοργικού του ιδιοκτήτη χειμώνα-καλοκαίρι. Σκεφτείτε μόνο πόσα θα εξοικονομήσετε σε αξεσουάρ.


9. Η κουκουβάγια της Αθηνάς

Ένα πουλί κατάλληλο για μια Θεά. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να προσθέσω κάτι παραπάνω.



8. Βάτραχος Γολιάθ

Αντικαταστήσατε τη μπανιέρα με τζακούζι και τώρα ο χώρος σας φαίνεται άδειος; Ξοδέψατε ένα σκασμό λεφτά αλλά ο Μπάμπης σας άφησε και τώρα δεν έχετε με ποιον να το μοιραστείτε; Και το πρόβλημά σας θα λυθεί και θα βοηθήσετε ένα είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Το συγκεκριμένο pet το επέλεξα και για λόγους διαπαιδαγώγησης. Συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ ανακάλυψα ότι ο μεγαλύτερος βάτραχος Γολιάθ αιχμαλωτίστηκε το 1963 στο Ρίο Μούνι και ζύγιζε 3,3 κιλά. Οπότε αν μέσα στην απόγνωσή σας σκεφτείτε να κολυμπήσετε και σεις στο Ρίο Μούνι, μην πείτε ότι δεν σας προειδοποίησα.

7. Ανώρραμφος

Το πλεονέκτημα της συγκεκριμένης πουλάδας: κανένας κακοήθης δεν θα τολμήσει ξανά να σας πει σνομπ και ψηλομύτη. Αν παρεμπιπτόντως είστε κιόλας (λέμε τώρα) ο ανωρραμφούλης υπόσχεται να γίνει φίλος σας για μια ζωή.


6. Τσιντσιλά

Το συγκεκριμένο το ανακάλυψα σε ένα pet shop στο Μαρούσι (χωρίς πλάκα). Αν και πρόκειται για τρωκτικό και μάλιστα μεγάλου μεγέθους, τα μεγαλύτερα gay icons από τη Μαρία Κάλλας μέχρι τη drag-queen Tess Tosterone έχουν να το λένε για τη φίνα, ζεστή και απαλή γούνα του. Οπότε όταν το φιλαράκι σας αποδημήσει στον παράδεισο των τρωκτικών, εσείς μπορείτε να φυλάξετε για πάντα τη στοργική του ανάμνηση φτιάχνοντας ένα ωραιότατο μανσόν.


5. Οχιά διμούτσουνη

Αν δεν ξέρετε τι δώρο να κάνετε στον πρώην για την επόμενη επέτειό σας, ορίστε μια εξαιρετική πρόταση. Αν ο πρώην σας απάτησε με τον καλύτερό σας φίλο διατίθεται και σε σετάκι των δύο στην τιμή του ενός.


4. Ορυκτερόπους

'Ενα από τα πιο πρωτόγονα θηλαστικά, ο ορυκτερόπους χρησιμοποιεί την προβοσκίδα του για να ρουφάει τερμίτες μέσα από τις φωλιές τους (μπλιαχ). Εκτός όμως που το συμπαθέστατο ζωντανό της τάξης των Σωληνόδοντων είναι άσος στο ρούφηγμα (που όσο νά ναι είναι ένα προτέρημα, δεν μπορείς να πεις) η προβοσκίδα του τον έχει προικίσει και με εξαιρετική όσφρηση. Στο αστικό περιβάλλον και με την κατάλληλη εκπαίδευση έχει την ικανότητα να οσμίζεται τις καλύτερες προσφορές του Χόντου από οποιοδήποτε σημείο του Λεκανοπεδίου.


3. Βούκερος

Αν βαρεθήκατε τις μοσχαροκεφαλές ταράνδου στο καθιστικό, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος για να κρατήσετε ζωντανή την ανάμνηση του Μπάμπη και να μην παρασυρθείτε από τον επόμενο που θα σας τάξει έρωτα για να τσαλαπατήσει την καρδιά σας στη λάσπη. Ο βουκεράκος με το λοφίο-κέρατο αναλαμβάνει να σας θυμίζει για πάντα τις ευτυχισμένες στιγμές που περάσατε μαζί. Το μόνο μειονέκτημά του είναι ότι θα σας ταράξει στο κράξιμο.



2. Φλαμίνγκο

Είναι ροζ, ντελικάτο και λεπτεπίλεπτο και κινείται με χαρακτηριστική χάρη και κομψότητα μέσα στους βούρκους. Η δική μου απορία είναι γιατί στη Μύκονο προτιμάνε τους πελεκάνους.



1. Λεμούριος

Είναι καιρός να πάψετε πια να μιξοκλαίτε για τον Μπάμπη και να προχωρήσετε επιτέλους στη ζωή σας. Ο λεμούριος διαθέτει εξαιρετική όραση και θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε τα καλύτερα κομμάτια στο Sodade ακόμα και όταν δεν βλέπετε την τύφλα σας από το αλκοόλ και τα στρομπο-lights. Δοκιμάστε να τον πάρετε μαζί σας και σε μέρη με πυκνή βλάστηση που του θυμίζουν το φυσικό του περιβάλλον. Θα σας καταπλήξει με τις ικανότητές του.

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΑΣ (ΛΕΣ)ΒΙΑΖΟΥΝΕ!

Μπορεί μία δράκα φανατισμένων συμπολιτών μας -που προφανώς έχουν άπλετο χρόνο και χρήμα στη διάθεσή τους ώστε να μπορούν να εξασκούν το αγαπημένο τους αλλά καθόλου αθώο χόμπι της δικομανίας- να κάνουν ότι μπορούν για να βλάψουν το νησί τους εν όψει του καλοκαιριού. Πώς βλέπουν όμως τη Λέσβο οι ίδιες οι λεσβίες; Και κυρίως πώς την βλέπουν οι ξένες γυναίκες που πλέον μένουν μόνιμα στο νησί; Οι απαντήσεις στο ρεπορτάζ της λεσβίας δημοσιογράφου Τζούλι Μπάιντελ όπως δημοσιεύτηκε σήμερα στην αγγλική εφημερίδα The Guardian.


Η παραλία της Ερεσσού - από τις ομορφότερες που έχω επισκεφτεί

<< Φτάνοντας στο μικροσκοπικό αεροδρόμιο της Μυτιλήνης προσπερνάω μια πινακίδα που διαφημίζει "λεσβιακό κρασί". Προορισμός μου η Ερεσσός, ένα μικροσκοπικό χωριό όπου από ό,τι μαθαίνω οι λεσβίες είναι περισσότερες από τις γάτες. Το αιγιοπελαγίτικο νησί είναι για τις λεσβίες ότι είναι η Ίμπιζα για τους 18άρηδες - ο αγαπημένος προορισμός όσων αναζητούν τον ήλιο, τη νυχτερινή διασκέδαση και τον ελεύθερο έρωτα.

Οι λεσβίες άρχισαν να επισκέπτονται το νησί κατά τη δεκαετία του '70 και δεν έχουν σταματήσει να έρχονται από τότε. Ξαφνικά όμως σύννεφα άρχισαν να προβάλλουν στον ορίζοντα. Αιτία η αγωγή που κατέθεσαν τρέις κάτοικοι της Λέσβου προσπαθώντας να απαγορεύσουν στην οργάνωση Ομοφυλοφυλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελάδας να χρησιμοποιεί τη λέξη λεσβία. Η χρήση της λέξης σαν δηλωτικό της γυναικείας ομοφυλοφιλίας έχει τις ρίζες της στην Σαπφώ, την αρχαία λυρική ποιήτρια που ύμνησε τον γυναικείο έρωτα. Σύμφωνα όμως με τη μήνυση που κατέθεσε ο Δημήτρης Λάμπρου, εκδότης του ακροδεξιού εντύπου "Δαυλός" μαζί με δύο γυναίκες συναδέλφους του η χρήση της λέξης λεσβία "τους ντροπιάζει σε όλο τον κόσμο". Ισχυρίζονται επιπλέον ότι η σύγχησή τους με τις λεσβίες ισοδυναμεί με "ηθικό και ψυχολογικό βιασμό" των κατοίκων του νησιού.

Είναι νωρίς το πρωί όταν καταφθάνω στην ακόμα κοιμισμένη Ερεσσό μόλις λίγες μέρες αφού η υπόθεση απασχόλησε για πρώτη φορά τα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου. Η παραλία απλώνεται για τρία χιλιόμετρα πριν καταλήξει στα απόκρημνα βράχια όπου σύμφωνα με το θρύλο βούτηξε η Σαπφώ για να δώσει τέρμα στη ζωή της. Τα μπαράκια και οι ταβέρνες παίζουν ελληνική μουσική καθώς ένα φορτηγό που μοιράζει ψωμί σέρνεται στα σοκάκια.

Τα μπαράκια πάνω στους πασσάλους στην παραλία της Ερεσσού

Βρίσκομαι στη Δέκατη Μούσα, ένα λεσβιακό μπαράκι στην κεντρική πλατεία του χωριού. Οι γάτες της γειτονιάς περιμένουν υπομονετικά για χάδια και αποφάγια. Η παρουσία των λεσβιών είναι τόσο πολύτιμη για αυτά τα ζωντανά όσο και για τους κατοίκους του χωριού. Αν και η Λέσβος προβάλλεται ως ο κορυφαίος προορισμός για τις λεσβίες παγκοσμίως, μόνο δύο λεσβιακά μαγαζιά παραμένουν ανοιχτά το χειμώνα. Και τα δύο μοιράζονται αυτήν εδώ την πλατεία με ένα τεράστιο άγαλμα της Σαπφώς.

Υπεύθυνη στο μαγαζί είναι η Λένα. 'Ηρθε από την Αθήνα για να ζήσει στην Ερεσσό πριν από έντεκα χρόνια. Μου λέει ότι αν υπάρχουν καβγάδες στο μαγαζί αυτοί είναι μεταξύ των γυναικών και όχι με τους ντόπιους. "Συνήθως όμως οι γυναίκες περνάνε πολύ όμορφα στο νησί. Γνωρίζεις τόσο κόσμο εδώ και είναι ό,τι πρέπει για να ζήσεις τον έρωτά σου στις διακοπές".

Στη διπλανή καφετέρια τέσσερις άντρες με πυκνά μουστάκια και τεράστιες αρμαθιές με κλειδιά να κρέμονται από τις ζώνες τους πίνουν εσπρέσσο και καπνίζουν βαριά τσιγάρα. Τους ρωτάω αν τους ενοχλούν οι λεσβίες. "Καλώς να έρθουν, φτάνει να μην πειράζουν τις γυναίκες μας" μου απαντάει ο ένας μισογελώντας.


Από ό,τι φαίνεται η Ερεσσός δεν είναι μόνο για γυναίκες!

Η Ντίνα, ιδιοκτήτρια της Μελιτζάνας -το άλλο λεσβιακό μπαρ-ρεστoράν στο χωριό- είναι γνωστή ως ο φύλακας-άγγελος των νεότερων κοριτσιών που επισκέπτονται το νησί, γεγονός που της έχει χαρίσει το παρατσούκλι Μαμά Ερεσσός. Η Ντίνα ζει με τη γερμανίδα σύντροφό της εδώ και 13 χρόνια. "Μερικές φορές οι κοπέλες παρεκτρέπονται, ιδίως το καλοκαίρι. Αλλά φαντάζομαι δεν συγκρίνεται με το τι συμβαίνει στα νησιά όπου μαζεύονται ορδές νεαρών αντρών."

Η παρουσία των γυναικών στο νησί έχει καιρό να προκαλέσει κάποιο σκάνδαλο. Η τελευταία φορά ήταν πριν οκτώ χρόνια όταν το Candy Bar, ένα λεσβιακό μπαρ στο Λονδίνο οργάνωσε κρουαζιέρα στο νησί. Το χωριό γέμισε φέιγ-βολάν που διαφήμιζαν το "Wet Pussy Party" και ο τότε δήμαρχος προσπάθησε να αποτρέψει εκατό κοπέλες από την Αγγλία που συμμετείχαν στην κρουαζιέρα από το να επισκεφτούν το χωριό. Την απρεπή συμπεριφορά τους ενθάρρυνε συνεργείο του αγγλικού Channel 5 που ετοίμαζε ντοκιμαντέρ με τον τίτλο "Οι λεσβίες ξεσαλώνουν στη Λέσβο".

"Ακόμα προσπαθούμε να συνέλθουμε από εκείνο το συμβάν" μας λέει η Αναστασία που δουλεύει στο παραλιακό μπαράκι Παρασόλ. "Μερικές άρχισαν να συμπεριφέρονται σαν άντρες. Φώναζαν στις γυναίκες που περνούσαν "ωραία βυζιά!" και άλλα τέτοια που κανένας άντρας δεν θα τολμούσε. Μία από αυτές είχε αφήσει μούσι. " Αλλά αυτό που την ενόχλησε περισσότερο ήταν ότι είχαν φέρει μαζί τους μία στριπτιζέζ για να τους ψυχαγωγεί τα βράδια. "Δεν θα το ανεχόμασταν αν οι άντρες εδώ έκαναν κάτι τέτοιο. Για ποιο λόγο πρέπει να το ανεχτούμε τις λεσβίες όταν συμπεριφέρονται σαν γουρούνια;"

Εκείνη την εποχή δεν ήταν λίγες οι φωνές που ζητούσαν να δημιουργηθεί ένας χώρος όπου οι λεσβίες επισκέπτριες του νησιού θα μπορούσαν να απομονωθούν μακριά από τα βλέμματα των ντόπιων. Ο πρόεδρος της ένωσης ξενοδόχων της Λέσβου είχε δηλώσει ότι οι γυναίκες έχουν "αγενή και προκλητική συμπεριφορά", "μοιάζουν με άντρες" και "προσβάλλουν τους ντόπιους". Αλλά τα πράγματα έχουν ηρεμήσει από τότε.


Το άγαλμα της Σαπφώς

Δεν είναι λίγες εκείνες οι τουρίστριες που μετά από πολλά καλοκαίρια στην Ερεσσό αποφάσισαν να μείνουν και να πιάσουν δουλειά ή να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση. Το 60 με 70% των λεσβιών στο νησί προέρχονται από την Αγγλία και τη Γερμανία, αλλά υπάρχει και μία πολυάριθμη μειοψηφία ελληνίδων.

Η Σελίνα έζησε στην Ερεσσό από το 1990 ως το 1995. Άρχισε να επισκέπτεται το νησί κατά τη δεκαετία του 80 χάρη στις φτηνές πτήσεις τσάρτερ που έκαναν το νησί εύκολα προσβάσιμο. Κάποια στιγμή αποφάσισε να πουλήσει ό,τι είχε και να μετακομίσει στην Ερεσσό. "Τότε μόνο εγώ και δύο άλλες μέναμε εδώ. Οι τουρίστριες που ερχόντουσαν κοιμόντουσαν σε ξαπλώστρες στην παραλία, κάτι που εκνεύριζε απίστευτα τους ντόπιους."

Οι περισσότερες γυναίκες που ερχόντουσαν τότε στην Ερεσσό ήταν οργισμένες φεμινίστριες. Δεν έχαναν ευκαιρία για καβγά με τους ντόπιους άντρες, οι οποίοι από τη μεριά τους ήταν σκληροπυρηνικοι μισογύνηδες. Δεν μπορούσαν να ανεχτούν τη συνύπαρξη με γυναίκες που δεν ήταν διαθέσιμες ερωτικά και κάθε περίπτυξη μεταξύ τους τους εξόργιζε. Τα προβλήματα δεν έλειψαν και πολλές γυναίκες έπεσαν θύματα επιθέσεων, ακόμα και σεξουαλικού χαρακτήρα. "Σε αυτή την πλατεία μαζευόντουσαν κάθε Σάββατο βράδυ οι οικογένειες του χωριού. Κάθε φορά που μετά από λίγα ποτά οι κοπέλες έχαναν τις αναστολές τους και άρχιζαν να φιλιούνται και να αγκαλιάζονται, οι αντιδράσεις ήταν πολύ άσχημες."

Τον καιρό που ζούσε στο νησί η Σελίνα ερωτεύτηκε μια τουρίστρια από την Αθήνα. " Όταν βγαίναμε, δεν τολμούσε να μου κρατήσει το χέρι ούτε κάτω από το τραπέζι. Έμοιαζε αδύνατο να έχω σχέση με μία ελληνίδα. Η φαλλοκρατική νοοτροπία του χωριού δεν μπορούσε να ανεχτεί κάτι τέτοιο." Αυτή η γυναίκα ήταν η Ντίνα. Σήμερα είναι ιδιοκτήτρια της Μελιτζάνας και μία από τις πιο γνωστές λεσβίες επιχειρηματίες στο νησί.

Τελικά οι ντόπιοι συνήθισαν τις λεσβίες και αυτές με τη σειρά τους έπαψαν να είναι τόσο εριστικές. "Κάποιοι από το χωριό ήξεραν ότι ζωγραφίζω. Ένας από αυτούς μου ζήτησε να του φτιάξω μια πινακίδα για το μαγαζί του. Στη συνέχεια ακολούθησαν και πολλοί άλλοι και τελικά γίναμε φίλοι."

Ήταν η πρώτη φορά που οι άντρες του χωριού άρχισαν να συναλλάσσονται απευθείας με γυναίκες και χρειάστηκε κάποιος καιρός για να το συνηθίσουν. "Αλλά τώρα, αν και γυναίκες - και μάλιστα λεσβίες- μας αντιμετωπίζουν πλέον ως επιχειρηματίες." Η Σελίνα πιστεύει ότι η φαλλοκρατική νοοτροπία των ντόπιων έχει αποδυναμωθεί σημαντικά από τότε που άρχισαν να ζουν ανάμεσα σε τόσες ανεξάρτητες γυναίκες. " Όταν πρωτοήρθα αισθανόμουν πολίτης τρίτης κατηγορίας. Γυναίκα, ξένη και λεσβία. Αλλά σήμερα αισθάνομαι ότι με αποδέχονται. Είμαι ίση μεταξύ ίσων."

Η Σάσα, ιδρυτικό μέλος της ομάδας Λεσβίες Εκδικήτριες, θυμάται κι αυτή τις δύσκολες μέρες του παρελθόντος. "Είχαμε κάποιες εντάσεις κατά τη δεκαετία του 80, όταν πολλές γυναίκες έκαναν ελευθερο κάμπινγκ στην παραλία. Αλλά τώρα που αυτό έχει πλέον σταματήσει και οι τουρίστριες φέρνουν χρήματα στο νησί, οι ντόπιοι το έχουν αποδεχτεί."

Ο Γιώργος που δουλεύει σερβιτόρος στο νησί λέει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα. "Γιατί να με πειράξουν; Αυτές οι κοπέλες είναι το βιος μας. Αυτοί που λένε ότι δεν είναι καλοδεχούμνες στο νησί πρέπει νά χουν πολλά λεφτά. Οι κοπέλες ξοδέυουν πολλά εδώ. Πίνουν σαν άντρες."

Εξαιτίας του ντοκιμαντέρ και των στερεοτύπων που κυκλοφορούν, θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι το νησί είναι γεμάτο από ανδροπρεπείς γυναίκες με ξυρισμένα κεφάλια και τατουάζ σε όλο τους το κορμί. Αλλά οι γυναίκες που συναντάω δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την εικόνα.

Η Λίζα δουλεύει για τέταρτο καλοκαίρι στη Μελιτζάνα. "Πολλές κοπέλες έρχονται από την Αθήνα και τα άλλα νησιά για να είναι μαζί. Εδώ μπορούν να είναι ο εαυτός τους και να χαθούν στο πλήθος. Ορισμένες έρχονται για να ξεσαλώσουν και να γνωρίσουν γκόμενες. Άλλες πάλι έρχονται για τη φύση, το περπάτημα και γιατί θέλουν να δουν το νησί που έζησε η Σαπφώ."


Μπαρ στην Ερεσσό

"Δεν μας λείπει το σεξ εδώ. Βέβαια στην πατρίδα πολλοί νομίζουν ότι κάθε βδομάδα κάνω και μια καινούρια γνωριμία. Αλλά έχω πολύ δουλειά τα βράδια. Όταν κλείνουμε, εγώ μένω πίσω για να μαζέψω και να καθαρίσω.

Λίγες ντόπιες βρίσκω να κυκλοφορούν στην Ερεσσό αλλά πιάνω την κουβέντα με μια ηλικιωμένη γυναίκα που κρατάει ένα μαγαζί. "Το χωριό μας θα ήταν πολύ συνηθισμένο αν δεν υπήρχαν οι λεσβίες" μου λέει. Μία άλλη δηλώνει ότι δεν θα την πείραζε να γινόταν λεσβία αν ήταν πιο νέα. "Είναι πολύ συμπαθητικές και ο άντρας μου είναι απάισιος".

Η Μέρσια ήρθε από την Αγγλία πριν πέντε χρόνια και σήμερα έχει μεσιτικό γραφείο. "Η υπόθεση του Candy Bar και το ντοκιμαντέρ κατέστρεψαν την εικόνα των γυναικών που έρχονται εδώ. Μας παρουσίαζαν σαν χούλιγκαν και σεξουαλικά αρπαχτικά." Την ρωτάω αν αυτή η εικόνα ήταν μακριά από την πραγματικότητα. " Όχι και πολύ" παραδέχεται.

'Οσο καιρό κάθισα στη Λέσβο πάντως, η συμπεριφορά των γυναικών υπήρξε άψογη. Είναι όλες τους αξιάγάπητες - φιλικές, χαρούμενες, αξιοπρεπείς και περνάνε μια χαρά. Στη Μούσα κατεβάζουν κονιάκ Μεταξά, καπνίζουν ελληνικά τσιγάρα, χορεύουν και γελάνε ασταμάτητα. Θα μπορόύσε να είναι οποιοδήποτε λεσβιακό μπαρ στο Χάκνεϊ ή το Σόχο. Και σίγουρα δεν συγκρίνεται με τη συμπεριφορά των βρετανών αντρών σε κάποια διαβόητα θέρετρα.

Η Γουέντι ήρθε από την Ολλανδία πριν από πέντε χρόνια και δουλεύει σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Τη ρωτάω για την υπόθεση της μήνυσης. "Ομοφοβικοί υπάρχουν σε κάθε κοινωνία. Αλλά εδώ που η οικονομία εξαρτάται από τον τουρισμό δεν έχουμε την πολυτέλεια να την αγνοήσουμε." Η ίδια πιστεύει ότι ο αρνητισμός απέναντι στις λεσβίες δεν προέρχεται από τους ντόπιους αλλά από τους έλληνες τουρίστες.

"Εδώ μας έχουν συνηθίσει τόσο πολύ που αν ένα καλοκαίρι έρθουμε με διαφορετική κοπέλα, το προσέχουν. Και αν δυο κοπέλες παντρευτούν και έρθουν εδώ για το μήνα του μέλιτος οι ντόπιοι τους στέλνουν σαμπάνια και λουλούδια." Μια τουρίστρια από το Λονδίνο μου λέει ότι το καλοκαίρι μετά τον χωρισμό της ήρθε στο νησί με μια καινούρια κοπέλα. Οι ντόπιοι της έκοψαν την καλημέρα. "Νόμιζαν ότι κερατώνω την πρώην μου!" λέει γελώντας.

"Το χωριό αυτό δεν έχει πάψει να είναι ελληνικό. Δεν έχουμε εισβάλει για να το καταλάβουμε. Απλά σήμερα είναι περισσότερο κοσμοπολίτικο" μου λέει η Μέρσια. Πάντως οι κοπέλες έχουν καταφέρει να του δώσουν το δικό τους χρώμα. Στο γυναικείο φεστιβάλ που διοργάνωσε η ίδια τον περασμένο Σεπτέμβριο οι εκδηλώσεις ξεκινούσαν από το New Age -ολιστικές θεραπείες και διαλογισμός- για να κατλήξουν στο σκληροπυρηνικό κλάμπινγκ -εργαστήρια αντρικών μεταμφιέσεων και μουσική από τη DJ Miss Thunderpussy! Οι διαφορετικές νοοτροπίες έμαθαν να συνυπάρχουν όπως και οι ντόπιοι με τις λεσβίες. Ο ίδιος ο δήμαρχος ήρθε πέρσι στην παραλία του χωριού για τα εγκαίνια του φεστιβάλ. Ήταν ο μοναδικός άντρας ανάμεσα σε εκατοντάδες γυναίκες - πολλές με piercing και τατουάζ και άλλες που κρατιόντουσαν χέρι χέρι και αντάλλαζαν φιλιά. Αλλά ο δήμαρχος δεν έδειξε να πτοείται. "Μας έκανε να καταλάβουμε πόσο είχαν εξοικειωθεί οι ντόπιοι με τον γκέι τρόπο ζωής, απλά και μόνο επειδή τόσο καιρό ζούμε δίπλα-δίπλα." Παρά τη φαλλοκρατική εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας για τον έλληνα άντρα -όλο μουστάκι και νταηλίκι-οι ντόπιοι έχουν πλέον δεχτεί τις λεσβίες και οι αρχικές εντάσεις και τα προβλήματα δείχνουν να έχουν ξεπεραστεί.

Και όσο για τη δικαστική διεκδίκηση του όρου "λεσβία" κανένας από τους ντόπιους με τους οποίους μίλησα δεν την παίρνει στα σοβαρά. Ο νομάρχης της Λέσβου έχει δηλώσει δημόσια ότι δεν υποστηρίζει την αγωγή. Και μια γυναίκα από το νησί μας πρότεινε να κάνουμε αίτηση για λεσβιακά διαβατήρια όταν η Λέσβος κηρύξει την ανεξαρτησία της από την Ελλάδα! Ένα γεγονός που δεν μπορεί παρά να κάνει τον κ. Λάμπρου να φουσκώσει από λεσβιακή περηφάνια.>>

[ Ζητώ συγγνώμη για την παρατεταμένη και απροειδοποίητη απουσία. Αλλά καμιά φορά λίγη αγρανάπαυση επιβάλλεται για να γεμίσουν οι μπαταρίες. Να προσθέσω εδώ ότι η μισή καταγωγή μου είναι από τη Λέσβο - οπότε δηλώνω και εγώ λεσβίος :-) Όποιος προσβάλλεται να μου κάνει μήνυση.]