ΤΡΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΝΤΡΕΙΑΣ

Σύμφωνα με την παράδοση, η δέκατη επέτειος ενός γάμου αποκαλείται “τσίγκινη επέτειος”. Φέτος κλείνουν ακριβώς δέκα χρόνια από τότε που η Ολλανδία έγινε η πρώτη από τις συνολικά δέκα χώρες που έχουν καθιερώσει (μέχρι στιγμής) το γάμο και για τα ζευγάρια ίδιου φύλου. Πριν από λίγες μέρες, η Νέα Υόρκη έγινε η μεγαλύτερη ως τώρα πολιτεία των ΗΠΑ που έκανε το ίδιο. Με αφορμή την επέτειο, το γαλλικό περιοδικό Têtu συνάντησε τρία ζευγάρια που έχουν παντρευτεί σε ισάριθμες ευρωπαϊκές χώρες που τους αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα. Αν και οι λόγοι που τους οδήγησαν στη μεγάλη απόφαση δεν διαφέρουν σημαντικά από τα ετερόφυλα ζευγάρια, η πρώτη γενιά των παντρεμένων ομόφυλων ζευγαριών βρήκε τον τρόπο να βάλει τη δική της σφραγίδα στο θεσμό αντλώντας από τα διαφορετικά βιώματα και τις εμπειρίες τους.

Βέλγιο
Φρεντερίκ 31 ετών, δημοτικός υπάλληλος και Μπενουά 32 ετών, διαφημιστής και επιχειρηματίας

Ο ένας είναι φλαμανδός και ο άλλος βαλλόνος αλλά, σε αντίθεση με τις εθνότητες της πατρίδας τους, αυτό το ζευγάρι δεν σκέφτεται το διαζύγιο! Ο Μπενουά και ο Φρεντερίκ γνωρίστηκαν σε ένα φοιτητικό πάρτι πριν από δέκα χρόνια και είναι παντρεμένοι εδώ και τέσσερα. Εκτός από την καταγωγή όμως, διαφέρουν και στο χαρακτήρα: Δυναμικός και αυθόρμητος ο Μπενουά, συνεσταλμένος και σπιτόγατος ο Φρεντερίκ.

“Μέναμε μαζί τρία χρόνια, οι οικογένειές μας είχαν καλές σχέσεις και οι φίλοι μας άρχισαν να μας ρωτάνε αν σκεφτόμαστε το γάμο. Το περιβάλλον ήταν πολύ ευνοϊκό. Είχα πει στο Μπενουά να αφήσει σε μένα την πρωτοβουλία γιατί δεν ήθελα να του πω όχι σε περίπτωση που δεν αισθανόμουν έτοιμος. Πήγαμε σε ένα παραλιακό εστιατόριο και έκρυψα το δαχτυλίδι μέσα σε ένα τριαντάφυλλο.”

Το μεγάλο νέο ανακοίνωσαν στους συγγενείς την ημέρα των Χριστουγέννων. Αρχικά η οικογένεια του Μπενουά δεν το πήρε πολύ καλά: “Τελικά όμως -αν και πολύ διαφορετικές- οι οικογένειές μας ήρθαν ακόμα πιο κοντά χάρη στο γάμο. Είμαστε πολύ νέοι, οι πρώτοι γκέι παντρεμένοι της γενιάς μας και του κύκλου μας. Δεν είχαμε κανένα πρότυπο.να ακολουθήσουμε. Το κάναμε για τους δικούς μας ανθρώπους που πάντα πίστευαν σε μας. Για να εξασφαλίσουμε τη σχέση μας νομικά και οικονομικά. Για να ζήσουμε μια όμορφη γιορτή. Και προφανώς επειδή αγαπιόμαστε!”

Ο δήμαρχος που τους πάντρεψε έμοιαζε λίγο έξω από τα νερά του όταν αντίκρισε το πλήθος που μαζεύτηκε στην αίθουσα του δημαρχείου – συνήθως τόσος κόσμος μαζεύεται μόνο στην εκκλησία! Η συνέχεια ήταν εξίσου αντισυμβατική, αφού το ζευγάρι επέλεξε για την παραδοσιακή γαμήλια γιορτή …ένα λούνα-παρκ! Τους πεντακόσιους καλεσμένους υποδέχτηκαν κλόουν, ταχυδακτυλουργοί και ζογκλέρ. “Ήταν ένας τρόπος για να σπάσουμε τον πάγο και την αμηχανία που θα μπορούσε να δημιουργηθεί. Πριν ανοίξουμε το χορό παρουσιάσαμε στο κοινό ένα θέαμα με μαγικά κόλπα. Γνωρίζοντας ότι κάποιοι μπορεί να μην αισθανθούν άνετα βλέποντας δυο άντρες να χορεύουν, προβάλλαμε ταυτόχρονα ένα βίντεο με τις πιο σημαντικές στιγμές της σχέσης μας. Και αμέσως μετά ζητήσαμε από τις μαμάδες μας να χορέψουν μαζί. Από κει και πέρα, κύλησαν όλα όμορφα.” Για τους δικούς τους ανθρώπους ήταν ο γάμος του αιώνα: “Τους έδωσε μια διαφορετική εικόνα για την ομοφυλοφιλία σε σχέση με τα στερεότυπα που είχαν στο μυαλό τους.”

Ο γάμος δεν έχει αλλάξει πολύ πράγματα στην καθημερινότητά τους: “Αυτό που έχει σημασία σε μια σχέση είναι ο διάλογος και να παραμένει ζωντανό το στοιχείο της έκπληξης.” Αν και μοιράζονται ήδη ένα διαμέρισμα και τους τραπεζικούς λογαριασμούς, στην πορεία ανακάλυψαν ότι ο γάμος φέρνει και περιορισμούς: παρόλο που δεν τους συμφέρει οικονομικά, κάνουν μαζί δήλωση στην εφορία. Και όταν ο Μπενουά ήθελε να ανοίξει τη δική του επιχείρηση, ο σύζυγός του έπρεπε να συναινέσει και να υπογράψει τα σχετικά έγγραφα. Παρόλα αυτά “αν έπρεπε να πάμε πίσω, θα το ξανακάναμε χωρίς δισταγμό! Το μόνο πρόβλημα είναι ότι και οι δύο ξεχνάμε την επέτειό μας. Ευτυχώς που παίρνουν οι γονείς μας για να ευχηθούν και μας το θυμίζουν!”

Σουηδία
Λίντα 33 ετών και Μαρία 39 ετών, ιερείς της Λουθηρανικής Εκκλησίας

Μια εκκλησία που χειροτονεί γυναίκες ιερείς. Και όταν δύο απ’ αυτές αγαπιούνται, ευλογεί το γάμο τους. Όλα αυτά συμβαίνουν στη Σουηδία. Σας φαίνονται αντισυμβατικά; Η Μαρία έχει την αποστομωτική απάντηση: “Δεν υπάρχει τίποτα πιο “αντισυμβατικό” από αυτό που δίδαξε ο Ιησούς: Αγαπάτε αλλήλους!”

Οι δυο κυρίες γνωρίστηκαν πριν από τέσσερα χρόνια μέσω μιας κοινής φίλης όταν η Μαρία είχε ήδη χειροτονηθεί ενώ η Λίντα ήταν ακόμα φοιτήτρια θεολογίας. Στην αρχή έγιναν φίλες, στη συνέχεια γειτόνισσες. Ήταν σε ένα ταξίδι πριν από δύο χρόνια που εξομολογήθηκαν αυτό που ένιωθε η μία για την άλλη. Έξι μήνες αργότερα αρραβωνιάστηκαν. “Εκείνη την περίοδο είχα μόλις τοποθετηθεί στην ενορία μιας μικρής κωμόπολης με 2.500 κατοίκους” θυμάται η Μαρία. “Είχα τους δισταγμούς μου σχετικά με το γάμο γιατί φοβόμουν τις αντιδράσεις των ανθρώπων σε ένα τόσο μικρό μέρος. Τελικά αποδείχτηκε ότι εγώ είχα προκαταλήψεις και όχι εκείνοι. Οι άνθρωποι ήταν πολύ ζεστοί απέναντί μας, μας αγκάλιασαν πραγματικά.”

Αποφάσισαν να παντρευτούν την εβδομάδα των Χριστουγέννων γιατί ήθελαν στο γάμο τους να ακουστούν τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Δύο συνάδελφοι ιερείς ανέλαβαν να τις παντρέψουν – ο ένας από τους δύο είναι ομοφυλόφιλος και ετοιμάζεται κι αυτός να παντρευτεί. Αν και στην αρχή είχαν προγραμματίσει έναν απλό γάμο, “στην πορεία γίναμε οι κλασικές νύφες-τέρατα που τρελαίνονται για να σχεδιάσουν και την παραμικρή λεπτομέρεια! Ευτυχώς που όταν η κατάσταση ξέφευγε, πατούσαμε φρένο και σκεφτόμασταν για ποιο λόγο είναι σημαντικό αυτό που πάμε να κάνουμε.”

Η επιλογή του κατάλληλου ενδύματος για το γάμο ήταν πραγματική σπαζοκεφαλιά: “Δεν θέλαμε άσπρο νυφικό, ούτε κοστούμι - μας φαίνονται εντελώς κλισέ.” Η λύση που βρήκαν ήταν να παντρευτούν φορώντας τα άμφιά τους: ένα μαύρο παντελόνι και από πάνω ένα χιτώνιο, τυρκουάζ για τη Λίντα και βιολετί για τη Μαρία με ασορτί κάπα για την πλάτη που έφτανε μέχρι τα πόδια. Για ποιο λόγο αυτή η μέρα ήταν τόσο σημαντική; “Καταρχάς γιατί έχουμε το δικαίωμα να παντρευτούμε. Μπορούμε να δηλώσουμε τον έρωτά μας μπροστά στις οικογένειές μας, στους φίλους μας και μπροστά στο Θεό. Δεν είναι πια το μικρό μας μυστικό. Πιο επίσημο δεν γίνεται! Και μετά για τους γονείς μας. Μας είχαν δεχτεί από την αρχή, αλλά η μεγαλύτερη συγκίνηση για μας ήταν όταν είχαν την ευκαιρία να δείξουν σε όλο τον κόσμο πόσο ευτυχισμένοι είναι.”

Η Λίντα αποφάσισε να πάρει το επώνυμο της Μαρίας που είναι πολύ πιο σπάνιο από το δικό της. Μια ακόμα αλλαγή είναι ότι ο γάμος προσφέρει μεγαλύτερη οικονομική ασφάλεια στο ζευγάρι – ιδίως όταν σκέφτεται να κάνει παιδιά. Παρόλο που η Σουηδία επιτρέπει την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή σε ζευγάρια γυναικών, η Λίντα προτίμησε μια ιδιωτική κλινική στη Δανία. Στη χώρα τους η λίστα αναμονής είναι πολύ μεγάλη, ενώ οι δυο γυναίκες θέλουν τα παιδιά τους να έχουν τον ίδιο βιολογικό πατέρα, κάτι που δεν επιτρέπεται στη Σουηδία.

Το Μάρτιο η Λίντα και η Μαρία προγραμματίζουν το μήνα του μέλιτος. Θα ταξιδέψουν στην Ιορδανία. Σαν δυο “φίλες”. “Εκεί που πάμε, δεν υπάρχει περίπτωση να τους πούμε πως έχουμε παντρευτεί…”

Ισπανία
Χαβιέ 47 ετών, καλλιτέχνης και Σεζάρ 46 ετών, υπάλληλος στο Ινστιτούτο Θερβάντες

Με τα τετράγωνα γυαλιά, το ασορτί ντύσιμο, τους κοντοκουρεμένους γκρίζους κροτάφους και το συνεσταλμένο χαρακτήρα τους, ο Χαβιέ και ο Σεζάρ μοιάζουν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο. Γνωρίστηκαν πριν από οκτώ χρόνια, μετά από πολλές ερωτικές περιπέτειες, αλλά σε μια περίοδο της ζωής τους που έψαχναν και οι δύο το ίδιο πράγμα. Από εκείνο το σημείο, η ιστορία τους ταυτίστηκε με την ιστορία της χώρας τους: οι δυο άντρες γνωρίστηκαν στην κατάλληλη χώρα, την κατάλληλη εποχή.

Δύο χρόνια μετά τη γνωριμία τους, η Βουλή της Ισπανίας αναγνώρισε το γάμο για τα ζευγάρια ίδιου φύλου. Για δύο ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη δικτατορία του Φράνκο, η πολιτική αλλαγή έμοιαζε με θαύμα: “Ανήκουμε σε μια γενιά για την οποία η ομοφυλοφιλία ήταν κάτι το ανήκουστο. Βλέπουμε τους σημερινούς εφήβους στο δρόμο και μας φαίνεται ότι έχουμε μεγαλώσει σε άλλο κόσμο!” Σιγά-σιγά η ιδέα ωριμάζει στο μυαλό τους. Το 2007 υιοθετούν το Λουίς, ένα 6χρονο αγοράκι που ζούσε μέχρι τότε σε ένα ορφανοτροφείο στη Μαδρίτη.

Ο γάμος ήταν η λογική κατάληξη της ιστορίας: Παντρεύονται τελικά σε μια απλή τελετή το Μάρτιο του 2009 στο δημαρχείο της πόλης. Μια φίλη τους θυμάται: “Είχαν και οι δύο τόσο τρακ! Ήταν μια πολύ ξεχωριστή στιγμή για το ζευγάρι. Ο Λουίς ήταν πολύ πιο χαλαρός. Φαινόταν πραγματικά ευτυχισμένος για τους γονείς του.”

Κοιτώντας πίσω δυο χρόνια μετά, εκτιμούν ότι ο γάμος τους έδωσε όλα όσα περίμεναν: “Γραφειοκρατικά τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Πλέον έχουμε οικογενειακό βιβλιάριο και ο γάμος μας βοήθησε πολύ στη διαδικασία της υιοθεσίας. Το παραδέχομαι όμως ότι και στην κοινωνική ζωή λατρεύω να μιλάω για το “σύζυγό μου!” Επιπλέον ο γάμος έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στη σχέση του Σεζάρ με την οικογένειά του που ζει ακόμα σε ένα πολύ μικρό ορεινό χωριό κοντά στη Σεγκόβια. Για τους γονείς, η ομοφυλοφιλία του γιου ήταν το σοκ της ζωής τους: “Απλά δεν ήθελαν να το πιστέψουν. Ήταν κάτι εντελώς έξω από τη δική τους πραγματικότητα και δεν είχαν διανοηθεί ποτέ ότι θα μπορούσε να τους αφορά. Η αναγνώριση της σχέσης μας από το νόμο τους βοήθησε να το αποδεχτούν σε μεγάλο βαθμό. Είχε μεγάλη σημασία που μπόρεσαν να φτιάξουν στο μυαλό τους την εικόνα του ζευγαριού με το παιδί. Ήταν κάτι μέσα από την εμπειρία τους και άρα περισσότερο αποδεκτό γι’ αυτούς.”

Αν και πλέον έχουν κατοχυρώσει τη σχέση τους, ο Χαβιέ και ο Σεζάρ δεν παύουν να ανησυχούν για το μέλλον. To Νοέμβριο οι ισπανοί θα πάνε στις κάλπες και φαβορί στις δημοσκοπήσεις είναι το δεξιό Λαϊκό Κόμμα που διαφωνεί με την επέκταση του γάμου στους ομοφυλόφιλους. Μάλιστα ο αρχηγός του κόμματος δεν έχει αποκλείσει την πιθανότητα να γυρίσει το ρολόι προς τα πίσω, αντικαθιστώντας το γάμο με ένα …“σύμφωνο συμβίωσης”. Η προοπτική αυτή μοιάζει κυριολεκτικά εφιαλτική για τους δύο συζύγους: “Περιμένουμε να δούμε, αλλά είμαστε πολλοί ανήσυχοι. Φαίνεται ασύλληπτο, κανείς δεν πιστεύει ότι θα κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλά δεν πρέπει κανείς να μπερδεύει αυτά που γνωρίζει με αυτά που ελπίζει.”

Αν και ο δικός τους γάμος θα παραμείνει έγκυρος αφού κανένας νόμος δεν είναι αναδρομικός στην Ισπανία, για το ζευγάρι οποιαδήποτε επιστροφή στο παρελθόν θα ισοδυναμεί με πικρή ταπείνωση: “Ξαφνικά ο γάμος μας θα είναι εκτός νόμου. Θα γίνουμε είδος προς εξαφάνιση, μια οικογένεια διαφορετική από τις άλλες. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα το βιώσουμε σαν μια πραγματική πράξη επιθετικότητας.”

ΜΕ …ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΟΙ ΕΟΡΤΑΣΜΟΙ ΤΟΥ PRIDE ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

Αν θέλουν να χορέψουν στους δρόμους, όσοι συμμετέχουν στο Pride της Μαδρίτης  θα πρέπει να ακούνε τη μουσική μέσω …ακουστικών. Σε αυτό τον πρωτότυπο συμβιβασμό κατέληξαν χτες οι εκπρόσωποι του δήμου και οι διοργανωτές του μεγαλύτερου φεστιβάλ περηφάνιας της Ευρώπης που θα κορυφωθεί στις 2 Ιουλίου με παρέλαση στους δρόμους της ισπανικής πρωτεύουσας.

Οι γκέι και οι λεσβίες μπορούν πλέον να αναστενάξουν με ανακούφιση αφού ο δήμος αποφάσισε και επίσημα να μην τους κάνει έξωση από τη διάσημη πλατεία Chueca. Μια πλατεία που έχει συνδεθεί ιστορικά με το κίνημα των ομοφυλόφιλων στην Ισπανία, είναι όμως σχετικά μικρή σε μέγεθος και περιστοιχίζεται από κτίρια όπου διαμένουν κάτοικοι όλων των ηλικιών και επαγγελμάτων. Απαραίτητη προϋπόθεση λοιπόν είναι να μην ενοχληθούν οι περίοικοι που διαμαρτύρονται εδώ και χρόνια για τα επίπεδα ηχορρύπανσης, πόσο μάλλον που οι σχετικές εκδηλώσεις στη Μαδρίτη δεν κρατάνε μόνο μια μέρα. Οι διοργανωτές συμφώνησαν ότι για αυτό το λόγο όποιος θέλει να ακούει μουσική στο δρόμο από εδώ και στο εξής θα πρέπει να φοράει …ακουστικά!

Ο συμβιβασμός ακολούθησε ένα σκηνικό σύγκρουσης ανάμεσα στο δήμαρχο της πόλης (που ανήκει στο συντηρητικό κόμμα) και τους διοργανωτές που έφτασαν να τον κυνηγάνε έξω από το σπίτι του με …κατσαρόλες όταν αποφάσισε να μη δώσει άδεια για να τοποθετηθεί σκηνή για συναυλίες πάνω στην πλατεία. Από τη μεριά τους οι διοργανωτές απειλούσαν ότι θα ακυρώσουν ολόκληρη την εκδήλωση αν ο δήμος δεν τους άφηνε να χρησιμοποιήσουν την πλατεία όπως συμβαίνει κάθε χρόνο. Τελικά και οι δύο μεριές επέλεξαν να ρίξουν νερό στο κρασί τους και το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε ότι θα υπάρχει μεν σκηνή αλλά αυτή θα είναι απόλυτα …ηχομονωμένη ώστε να μην ενοχλεί ούτε τους περαστικούς ούτε τους γείτονες.

Το πως ακριβώς θα υλοποιηθεί αυτή η παγκόσμια πρωτοτυπία δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα. Υπάρχουν δύο σκέψεις: η μία είναι οι μουσικοί να παίζουν σε κλειστό χώρο με τις εικόνες να αναμεταδίδονται στην πλατεία, αλλά η μουσική να ακούγεται μόνο με ακουστικά μέσω ραδιοφωνικής μετάδοσης. Η δεύτερη ιδέα είναι να παίξουν τα συγκροτήματα πάνω στη σκηνή, αλλά μέσα σε ένα απόλυτο ηχομονωμένο κουτί από πλεξιγκλάς ενώ οι θεατές θα ακούν τη μουσική από τα κινητά τους! Όποιο τρόπο και να διαλέξουν πάντως οι διοργανωτές θα πρέπει να βιαστούν καθώς μένουν λιγότερες από τρεις εβδομάδες.

Μακάρι πάντως να βλέπαμε και στην Ελλάδα την ίδια ευαισθησία όταν κάποιοι στήνουν αυθαίρετα μεγάφωνα και ηχεία σε πλατείες και ανοιχτούς χώρους για οποιονδήποτε λόγο και το ίδιο πνεύμα συνεννόησης και συμβιβασμού όταν πρέπει να επιλυθούν προβλήματα και υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις…

[via]

H ΕΥΡΩΠΗ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ: ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΤΣΟΥΧΤΡΕΣ

Ποιος είπε ότι οι γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν χιούμορ; Ή γούστο στους άντρες; Δείτε αυτό το βίντεο που γύρισαν για να θυμίσουν στους ευρωπαίους πολίτες ότι όπου και να ταξιδέψουν στην Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι, καλό είναι να είναι “έτοιμοι για όλα” και να θυμηθούν να πάρουν μαζί τους την “ευρωπαϊκή κάρτα υγειονομικής περίθαλψης”. Ένας μελαχρινός ηλιοκαμένος Απόλλωνας κάνει γυμνός μπάνιο σε μια υπέροχη ερημική παραλία και …δείτε τι γίνεται μετά. Ένα βίντεο που ξεχωρίζει όχι μόνο για τον ομοερωτισμό του αλλά και για το πόσο έντονα φέρνει στο νου εικόνες από ελληνικό καλοκαίρι.

Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε που γυρίστηκε για να επιβεβαιώσουμε τις υποψίες μας…

“O ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΠO ΤΗΝ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΣΤΑ 75 ΤΟΥ”

Αν και έχει γυρίσει αρκετές ταινίες, ο 45χρονος Μάικ Μιλς είναι γνωστός κυρίως σαν σκηνοθέτης βιντεο-κλιπ για καλλιτέχνες όπως ο Moby και οι Air. Η καινούρια του ταινία με τίτλο “Αρχάριοι” (“Beginners”) έχει πολύ έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία αφού στηρίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός: την απόφαση του 75χρονου  πατέρα του να “βγει από την ντουλάπα” και να αποδεχτεί την ομοφυλοφιλία του μετά το θάνατο της γυναίκας του. Μια απόφαση που όπως λέει ο ίδιος άλλαξε τη ζωή και των δυο τους.

Πώς αποφάσισε ο πατέρας σας να ζήσει ανοιχτά ως ομοφυλόφιλος;

Η μητέρα μου μόλις είχε πεθάνει κι εγώ τον βοηθούσα σε όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας. Αισθανόταν πολύ γερασμένος και τον βοηθούσα  στο νοικοκυριό, στην κουζίνα... Όταν ο πατέρας σου μένει χήρος αυτό που φοβάσαι περισσότερο από όλα είναι μήπως πέσει σε κατάθλιψη. Μόλις όμως αποφάσισε να ζήσει για πρώτη φορά τη ζωή του ανοιχτά ως γκέι, η ψυχολογική του κατάσταση άλλαξε εντελώς. Ήταν σαν να έλεγε “δεν έχω τελειώσει ακόμα, έχω ακόμα πολλά να κάνω!” Η σχέση μας έγινε τελείως διαφορετική και βρεθήκαμε πολύ κοντά εκείνη την περίοδο. Ήταν ευτυχισμένος και για πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο ζωντανό. Το δύσκολο για μένα ήταν ότι ποτέ δεν τον θυμόμουν  έτσι. Αναρωτιόμουν που βρισκόταν αυτός ο θετικός άνθρωπος τον καιρό που μεγάλωνα, στην παιδική μου ηλικία και μετέπειτα. Ήταν σαν να γεννήθηκε ξανά. Ξαφνικά είχε γίνει πάλι ένας έφηβος 16 χρονών.

Στην ταινία, η μητέρα σας λέει ότι απαρνήθηκε την εβραϊκή της καταγωγή για να παντρευτεί τον πατέρα σας και σε αντάλλαγμα αυτός αναγκάστηκε να απαρνηθεί την ομοφυλοφιλία του. Έγιναν έτσι τα πράγματα;

Έτσι μου τα διηγήθηκε ο πατέρας μου και εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να κάνω αυτή την ταινία. Οι γονείς μου ήταν περίπλοκοι άνθρωποι και δεν μπορώ να πω ότι ακόμα και σήμερα κατανοώ απόλυτα τις επιλογές τους. Γνωρίζονταν από το σχολείο και κατατάχθηκαν και οι δύο στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η μητέρα μου ήταν πολύ δυνατή γυναίκα, στον πόλεμο ήταν πιλότος! Πολλοί πίστευαν ότι είναι λεσβία. Πρότεινε στον πατέρα μου να παντρευτούν παρά το ότι γνώριζε πως ήταν γκέι και του είπε “μην ανησυχείς, θα τα κανονίσω εγώ.” Ο πατέρας μου δεν ήθελε να είναι ομοφυλόφιλος, ήταν κάτι που έτρεμε εκείνη την εποχή. Είναι αρκετή συνηθισμένη ιστορία, πήγε σε ψυχίατρο που του είπε ότι είναι ψυχασθενής. Παρόλα αυτά παντρεύτηκαν και έμειναν μαζί για 44 χρόνια! Είναι τρελό, μέχρι σήμερα δεν μπορώ να πω ότι τους έχω καταλάβει.

Ποια είναι η άποψή σας για την υιοθεσία από γκέι ζευγάρια;

Είναι τόσο θλιβερό και γελοίο που τόσοι άνθρωποι θεωρούν ότι ο θεσμός του γάμου είναι κάτι το ιερό από το οποίο θα πρέπει να αποκλείονται οι ομοφυλόφιλοι. Οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα στο γάμο και την υιοθεσία. Ο πατέρας μου ήταν ακόμα στη ζωή όταν ξεκίνησε η διαμάχη για τον γκέι γάμο. Αναρωτήθηκε “μα γιατί να θέλουν να παντρεύονται;” αφού ο ίδιος είχε ζήσει παντρεμένος ενάντια στον εαυτό του για 44 ολόκληρα χρόνια. Δεν ήταν κατά του γάμου για τους γκέι, ήταν κατά του γάμου γενικά. Αλλά ο καθένας πρέπει να έχει το δικαίωμα να κάνει αυτή την επιλογή.

Το “ηθικό δίδαγμα” της ταινίας είναι ότι η παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του ήταν το καλύτερο πράγμα που συνέβη στη ζωή του πατέρα σας;

Ήταν το καλύτερο πράγμα που συνέβη στη σχέση μου μαζί του. Ο γκέι μπαμπάς μου έμαθε πολύ περισσότερα πράγματα για τον έρωτα, το σεξ και τις σχέσεις σε σχέση με τον ετεροφυλόφιλο πατέρα μου.

[via]

 

Στην ταινία “Οι Αρχάριοι” ο Γιούαν Μακ Γκρέγκορ συναντά μια αυθόρμητη και απρόβλεπτη κοπέλα που του φέρνει στο νου την ανάμνηση του νεκρού πατέρα του που “βγήκε από την ντουλάπα”  και αποφάσισε να ζήσει τη ζωή του από την αρχή  σε ηλικία 75 ετών. Προσπαθεί να την αγαπήσει με το κουράγιο, το χιούμορ και την ελπίδα που του δίδαξε ο πατέρας του τα τελευταία χρόνια που πέρασαν μαζί…

Αναρωτιέμαι πόσοι άλλοι άνθρωποι περνούν όλη τους τη ζωή χωρίς να γνωρίζουν απολύτως τίποτα για το παρελθόν, τα πραγματικά αισθήματα και τις κρυφές επιθυμίες των ανθρώπων που τους έφεραν στον κόσμο…

“ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ”: Η GAGA ΣΤΟ EUROPRIDE ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

Η 25χρονη αμερικανίδα σούπερ σταρ Lady Gaga ήταν η συμμετοχή-έκπληξη που επεφύλασσαν οι διοργανωτές για τη χτεσινοβραδινή εκδήλωση του Europride  στην ιταλική  πρωτεύουσα. Ο θεσμός του  Εuropride ξεκίνησε το 1992 και φιλοξενείται κάθε χρόνο σε μία διαφορετική πόλη της Ευρώπης.

Σύμφωνα με τους διοργανωτές, 400 χιλιάδες άτομα έλαβαν μέρος στην παρέλαση, ενώ υπολογίζεται ότι ένα εκατομμύριο μαζεύτηκαν το βράδυ στον Ιππόδρομο της Ρώμης για να ακούσουν τη Lady Gaga. Η τραγουδίστρια εμφανίστηκε στη σκηνή με μια ασπρόμαυρη τουαλέτα από την τελευταία συλλογή που σχεδίασε ο Τζιάνι Βερσάτσε πριν τη δολοφονία του το 1997. Ξεκίνησε την παρέμβασή της με μια 15λεπτη ομιλία για τα γκέι δικαιώματα ενώ στη συνέχεια ερμήνευσε μόνη της στο πιάνο δύο τραγούδια από το τελευταίο της άλμπουμ.

Ξεσηκώνοντας τις επευφημίες του συγκεντρωμένου πλήθους, η Lady Gaga υπενθύμισε την ιταλική καταγωγή της οικογένειάς της και συνέχισε: “Το Pride δεν είναι απλά μια γιορτή, ούτε  μια ακόμα ειρηνική διαδήλωση. Είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Είμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε τον έρωτα.”

Η “Mother Monster”, όπως την αποκαλούν οι πιστοί θαυμαστές της, αναφέρθηκε και στην κατάσταση που επικρατεί στις ΗΠΑ σχετικά με τα δικαιώματα της ΛΟΑΔ κοινότητας. Παρατήρησε ότι παρά το γεγονός ότι υπάρχει ελευθερία, οι περίπλοκες πολιτικές και νομοθετικές διαδικασίες έχουν σαν αποτέλεσμα να νοθεύεται το πνεύμα της δημοκρατίας και οι άνθρωποι να στερούνται ακόμα τα βασικά τους δικαιώματα. “Με ρωτούν γιατί μιλάω τόσο συχνά για αυτό το θέμα. Είμαι παιδί της διαφορετικότητας και θεωρώ ηθικό μου καθήκον να ασκήσω την επαναστατική μου δυναμική βοηθώντας αυτό τον κόσμο να γίνει καλύτερος”.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε εκείνες τις κυβερνήσεις που περιορίζουν το δικαίωμα του συνέρχεσθαι για τις δημόσιες εκδηλώσεις των ομοφυλόφιλων αλλά και σε εκείνες που ασκούν λογοκρισία στα μέσα ενημέρωσης για το συγκεκριμένο ζήτημα. “Αυτό είναι που με πονάει περισσότερο γιατί θέλω όλος ο κόσμος να ακούσει τις ιστορίες σας. Ζητώ από τις κυβερνήσεις σε όλο τον πλανήτη να διευκολύνουν το όνειρό μας για ισότητα.”

Μίλησε για τις αυτοκτονίες και τα ψυχολογικά προβλήματα που προκαλεί η κοινωνική απομόνωση ειδικά στους εφήβους, ενώ δεν παρέλειψε να κατονομάσει συγκεκριμένες χώρες όπως ο Λίβανος (όπου το τελευταίο της άλμπουμ απαγορεύτηκε) αλλά και κράτη της Ανατολικής Ευρώπης όπως η Πολωνία, η Λιθουανία και η Ρωσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια μέρα με το Europride στη Ρώμη, οι διαδηλωτές στο Pride της Βαρσοβίας δέχτηκαν προπηλακισμούς ενώ στο Σπλιτ της Κροατίας πολλοί διακομίστηκαν στα νοσοκομεία μετά από επιθέσεις με πέτρες και αβγά….

Παρά τους φόβους που είχαν εκφραστεί από διάφορους πολιτικούς στην Ιταλία, η Lady Gaga δεν αναφέρθηκε με προσβλητικό τρόπο στον πάπα και την Καθολική Εκκλησία. “Αναγνωρίζω τις θρησκευτικές παραδόσεις και σέβομαι τις οικογένειες που πιστεύουν, θεωρώ όμως ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε την ανάγκη για αλλαγή και να την απαιτήσουμε”. Μια παρέμβαση με ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς ότι η ατολμία όλων των πολιτικών παρατάξεων απέναντι στην Καθολική Εκκλησία έχει σαν αποτέλεσμα η Ιταλία να βαθμολογείται χαμηλότερα και από την Ελλάδα στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Ίσως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν:  Πριν τρία χρόνια ο (πρώην νεοφασίστας) δήμαρχος της Ρώμης Τζιάνι Αλεμάνο χαρακτήριζε “επιδειξίες”  όσους συμμετέχουν στο Pride. Φέτος χαιρέτισε τις εκδηλώσεις και αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες του δήμου για την προστασία των ομοφυλόφιλων δημοτών και επισκεπτών…

Το περιοδικό Forbes έδωσε πρόσφατα στη Lady Gaga τον τίτλο της “ισχυρότερης διασημότητας στον πλανήτη”. Πέρσι έγινε το “δημόσιο πρόσωπο” της εκστρατείας  για την κατάργηση του αποκλεισμού των ομοφυλόφιλων από τον αμερικάνικο στρατό. Τελικά τον περασμένο Δεκέμβριο η αμερικάνικη Γερουσία ψήφισε για να καταργηθεί η συγκεκριμένη αδικία που μετρούσε πολλές δεκαετίες…

[via]

ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΟ BLOG: GAY NEWS FROM GREECE

Αποφάσισα να το ξεκινήσω εδώ και αρκετό καιρό αλλά ουσιαστικά το είχα αμελήσει για μήνες και μόλις τώρα αποφασίζω να το “λανσάρω” και επίσημα. Ο λόγος για το Gay News from Greece, ένα καινούριο ιστολόγιο που έχει σκοπό να ενημερώνει τους ξενόγλωσσους αναγνώστες για τις εξελίξεις (κοινωνικές, νομικές και πολιτικές) σχετικά με τα ΛΟΑΔ ζητήματα στη χώρα μας αλλά και να προσελκύσει τους φιλέλληνες αναγνώστες με αναρτήσεις ομοερωτικού περιεχομένου από την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας. Το υλικό του νέου μπλογκ θα περιλαμβάνει μεταφράσεις αναρτήσεων που εμφανίστηκαν εδώ ή αλλού αλλά και πρωτότυπα κείμενα σε δύο ευρωπαϊκές γλώσσες: τα αγγλικά και τα γαλλικά.

Και άλλοι ιστολόγοι έχουν ξεκινήσει ανάλογες προσπάθειες (δείτε π.χ. εδώ και εδώ δύο αντίστοιχες προσπάθειες στα ισπανικά και τα πορτογαλικά) θεωρώ όμως ότι το θέμα της συλλογής υλικού σχετικά με τη συμβολή των ομοφυλόφιλων στην ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας, αλλά και η προβολή αυτής της ιστορίας και του πολιτισμού στο εξωτερικό, θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει το αντικείμενο μιας επίσημης και οργανωμένης προσπάθειας που να μην εξαρτάται από τις προσωπικές και επαγγελματικές υποχρεώσεις του κάθε μεμονωμένου ιστολόγου. Γιατί καλό το Pride και τα μπαλόνια, αλλά δεν φτάνει από μόνο του για να πάμε παραπέρα. Όπως λέει και ο ποιητής, “για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”…

Γνωρίζω ότι είναι μεγάλος πειρασμός να εκφράζουμε τις απόψεις μας επί παντός επιστητού μέσα από τα μπλογκ, τα “κοινωνικά δίκτυα” ή ακόμα και μέσα από οργανωμένες ομάδες. Θεωρώ όμως ότι σε αυτή τη χώρα που περνάει τόσο δύσκολες καταστάσεις, μπορούμε να συμβάλλουμε αν ο καθένας από μας αποφασίσει να διαθέσει το χρόνο και το μεράκι του σε ένα θέμα που γνωρίζει και όπου θεωρεί ότι μπορεί να προσφέρει, ανάλογα με τις δυνατότητες, τις γνώσεις και τα ταλέντα του.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ATHENS PRIDE 2011

(κάντε κλικ στις φωτογραφίες για μεγέθυνση)

Κόσμος, πολύς κόσμος στην παρέλαση φέτος. “Αγανακτισμένους” στο Σύνταγμα δεν είδα πολλούς. Ούτε αντιλήφθηκα κάποια αρνητική αντίδραση ή προπηλακισμό από μέρους τους, αν και είχε προηγηθεί η  (αποτυχημένη) προσπάθεια της Αστυνομίας να εμποδίσει με ένα περιπολικό επί της Σταδίου την πορεία του Pride μέχρι το Σύνταγμα. Σε αντίθεση όμως με τους τουρίστες στα γύρω ξενοδοχεία, δεν επέδειξαν και την παραμικρή θετική διάθεση. Απλά στέκονταν στα πεζοδρόμια και περίμεναν να περάσει το τσούρμο με χαρακτηριστικά παγερά και ξινισμένα βλέμματα…Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

O Iμπραχίμ ήταν σύντροφος του Αχμέντ Γιλντίζ, του 26χρονου φοιτητή που δολοφονήθηκε πριν από τρία χρόνια με εντολή της οικογένειάς του. Μας θυμίζει ότι τα “εγκλήματα τιμής” με θύμα τους ομοφυλόφιλους είναι μια πραγματικότητα στη σύγχρονη Τουρκία…

Οι “Pink Singers”, μια γκέι και λεσβιακή χορωδία από το Λονδίνο.

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος στα πλατό.

Drag-show από τις “Κούκλες”.

Παρά το γεγονός ότι ο δήμαρχος δεν μας τίμησε με την παρουσία του (μας έστειλε όμως την αντιδήμαρχο της …Κολωνίας), οι διοργανωτές δεν παρέλειψαν να τον ευχαριστήσουν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό για την “αιγίδα” του. Όπως επίσης δεν παρέλειψαν να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους και στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων αφού, όπως μας ενημέρωσαν, είναι “ο μοναδικός κρατικός φορέας που μας στήριξε από την αρχή”. Φαίνεται γι’ αυτό όταν ξεσπούν διάφορες καταγγελίες σιωπούν χαρακτηριστικά….