Η Βαλερί Τριρβαϊλέρ “καρφώνει” τον γάλλο πρόεδρο.
To βιβλίο της «Ευχαριστώ για τη στιγμή» στο οποίο εξιστορεί τη σχέση της με τον Φρανσουά Ολάντ έχει πουλήσει εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα, αλλά ταυτόχρονα έκανε τους επικριτές της να της καταλογίζουν μικροπρέπεια, εκδικητικότητα και διάθεση κιτρινισμού. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι πολλά βιβλιοπωλεία της Γαλλίας αρνήθηκαν να τοποθετήσουν στα ράφια τους ένα βιβλίο που βγάζει στη φόρα τα άπλυτα του πρώην προεδρικού ζεύγους. Παρόλα αυτά η μαρτυρία της Βαλερί Τριρβαϊλέρ δεν στερείται ιστορικής σημασίας, ειδικά όταν αποκαλύπτει τα παρασκήνια πολιτικών αποφάσεων που έλαβε ο γάλλος πρόεδρος στη μέχρι τώρα θητεία του. Μία από αυτές ήταν και η εκπλήρωση της προεκλογικής του υπόσχεσης να θεσμοθετήσει τον γάμο για τα ζευγάρια ίδιου φύλου.
Αν και η ισότητα στον γάμο υπήρξε μία από τις λίγες δεσμεύσεις του γάλλου προέδρου που υλοποιήθηκαν –και μάλιστα αρκετά γρήγορα– η πρώην πρώτη κυρία του καταλογίζει ότι «ενδόμυχα ποτέ δεν πείστηκε πραγματικά για την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης», η οποία όμως ήταν επίσημη θέση του κόμματός του. Τον κατηγορεί ότι αντί να βγει μπροστά για να υπερασπιστεί μία από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις της προεδρίας του, προτιμούσε να λειτουργεί δια αντιπροσώπων εξαιτίας «της δειλίας και των δισταγμών του». Δισταγμοί που έκαναν τη δεξιά αντιπολίτευση να μυρίσει αίμα, οργανώνοντας ένα λαϊκό «κίνημα του πεζοδρομίου» με σκοπό να αποσταθεροποιήσει την προεδρία του.
Σε αυτούς τους «αντιπροσώπους» στους οποίους ο γάλλος πρόεδρος ανέθετε την υπεράσπιση της πολιτικής του συγκαταλεγόταν και η ίδια: «Δεν έχω πλέον αυταπάτες. Σε αρκετές περιπτώσεις, τον βόλευε να βγάζει εμένα μπροστά. Όπως κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον γάμο ομοφύλων. Σε αυτή τη μάχη εγώ βγήκα στην πρώτη γραμμή με τη δική του συναίνεση και πολλές φορές υποκαθιστώντας τον ίδιο». Πράγματι στο συγκεκριμένο θέμα η Τριρβαϊλέρ είχε παρέμβει από πολύ νωρίς, ανακοινώνοντας μεταξύ άλλων ότι σκοπεύει να γίνει μάρτυρας στον γάμο ενός φιλικού της γκέι ζευγαριού, από τα πρώτα που παντρεύτηκαν όταν ψηφίστηκε ο νόμος. Οι παρεμβάσεις της αυτές είχε σαν αποτέλεσμα πολιτικοί αντίπαλοι να την αποκαλέσουν «μαιτρέσα του προέδρου» που «ανακατεύεται εκεί που δεν τη σπέρνουν».
Αποτέλεσμα της δειλίας του Ολάντ ήταν και η γκάφα του να υποσχεθεί σε διαφωνούντες δημάρχους ότι θα μπορούν να αυτο-εξαιρούνται από την τέλεση τέτοιων γάμων «εφόσον αυτό επιτάσσει η συνείδησή τους». Ισχυρίζεται μάλιστα ότι ο πρόεδρος αναγκάστηκε να το πάρει πίσω την ίδια μέρα όταν η ίδια του έστειλε μήνυμα προειδοποιώντας τον ότι κάτι τέτοιο «δεν μπορεί να περάσει». Η Τριρβαϊλέρ αποδίδει τη χλιαρή στάση του Ολάντ στην αδιαφορία που τρέφει ο ίδιος για τον θεσμό του γάμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ουδέποτε παντρεύτηκε, παρά το γεγονός ότι είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών με τη σημερινή υπουργό περιβάλλοντος της Γαλλίας Σεγκολέν Ρουαγιάλ.
H πρώην πρώτη κυρία αναγνωρίζει στον πρόεδρο ότι δεν έκανε πίσω παρά τις διογκούμενες αντιδράσεις κατά του γάμου ομοφύλων. Του καταλογίζει όμως ότι ποτέ δεν συνειδητοποίησε και δεν πρόβαλλε την ιστορική σημασία της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης. Κάτι που η ίδια θεωρεί πως αποτελεί κορυφαίο πολιτικό λάθος τόσο για τη δική του προεδρία, όσο και για την ιστορία της αριστεράς και την ιστορία της Γαλλίας: «Ο γάμος ομοφύλων θα είναι ίσως το μοναδικό πράγμα για το οποίο το όνομα του Ολάντ θα μνημονεύεται στη γαλλική ιστορία. Δεν έχω καμία αμφιβολία πως η ισότητα στον γάμο είναι η τελευταία μεγάλη μεταρρύθμιση που μπόρεσε να περάσει η αριστερά στη Γαλλία». Πράγματι σε μία πρόσφατη συνέντευξη σχετικά με τα επιτεύγματα της προεδρίας του, ο Ολάντ δεν ανέφερε τον γάμο ομοφύλων παρά μόνο ως υποσημείωση κάπου στο τέλος της λίστας...
Μετά τις αντιδράσεις σχετικά με τον γάμο, η Τριρβαϊλέρ προβλέπει ότι ο πρόεδρος δεν πρόκειται να φέρει εις πέρας μια άλλη προεκλογική του δέσμευση που είναι η παροχή στους μετανάστες δικαιώματος ψήφου στις δημοτικές εκλογές: «Το είχε υποσχεθεί τόσες φορές, αλλά προφανώς το έχει πια ξεχάσει. Δεν είναι κάτι που ο ίδιος το πιστεύει ιδιαίτερα, ούτε το κλίμα είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό. Οπότε φαντάζομαι πως αυτό το πουλάκι πέταξε».
Στην ελληνική εκδοχή του σοσιαλισμού βέβαια γνωρίζουμε πως συνέβη ακριβώς το ανάποδο: Οι μετανάστες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές με βάση τον νόμο Ραγκούση, όμως η υπόσχεση για νομική κατοχύρωση των ομόφυλων ζευγαριών δεν υλοποιήθηκε ούτε από εκείνη την κυβέρνηση ούτε από κάποια άλλη έκτοτε...