Τι δουλειά έχει ο Ρωμανός με το σύμφωνο συμβίωσης;
Ως... πρωτεργάτη των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων επιχειρεί να εμφανίσει πλέον ο ΣυΡιζΑ τον Πάνο Λάμπρου, στα πλαίσια της συνεχιζόμενης εκστρατείας υπεράσπισης του στελέχους της Πολιτικής Γραμματείας από τις καταγγελίες που έχουν προκύψει σε βάρος του. Όπως είναι γνωστό ο κ. Λάμπρου παραμένει ειδικός συνεργάτης του Υπουργείου Δικαιοσύνης, παρά τις καταγγελίες του μέχρι πρότινος υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, ότι επισκεπτόταν έγκλειστους τρομοκράτες στις φυλακές και παζάρευε μαζί τους το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης.
Η επιχείρηση ροζ ξεπλύματος πήρε σάρκα και οστά την περασμένη Τετάρτη όταν το «τμήμα δικαιωμάτων» του ΣυΡιζΑ διοργάνωσε ημερίδα με κεντρικό ομιλητή τον ίδιο και θέμα το σύμφωνο συμβίωσης και τα ΛΟΑΔ δικαιώματα. Σύμφωνα μάλιστα με ρεπορτάζ της φιλοκυβερνητικής «Εφημερίδας των Συντακτών», ο κ. Λάμπρου όχι μόνο ισχυρίστηκε πως είχε κάποιον (αδιευκρίνιστο) ρόλο στην υπόθεση των πολιτικών γάμων ομόφυλων ζευγαριών που έγιναν στην Τήλο το καλοκαίρι του 2008, αλλά έφτασε στο σημείο να παραλληλίσει τους αγώνες για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων με τα όσα του προσάπτονται περί «τρομοκρατικής δράσης».
Για όσους θυμούνται βέβαια όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο, η πραγματικότητα είναι ότι οι καλές υπηρεσίες που λέει ότι πρόσφερε ο κ. Λάμπρου μάλλον δεν έπιασαν τόπο, αφού ούτε ένας δήμαρχος εκλεγμένος με τον ΣυΡιζΑ δεν είχε δεχτεί τότε να τελέσει γάμους ομοφύλων. Τελικά ο κλήρος έπεσε στον μακαρίτη πλέον και εκλεγμένο τότε με το ΠαΣοΚ δήμαρχο της ακριτικής Τήλου Τάσο Αλιφέρη. Αυτά ως προς την αποκατάσταση της πραγματικότητας.
Τα όσα συμβαίνουν πάντως είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά των προθέσεων του κυβερνώντος κόμματος που εργαλειοποιεί τα ΛΟΑΔ δικαιώματα ώστε να τα χρησιμοποιεί όποτε τα χρειάζεται ως «τσόντα» στα πλαίσια της προώθησης μιας δήθεν «δικαιωματικής», αλλά στην πραγματικότητα ξεκάθαρα ιδεολογικής, ατζέντας. Η οποία όμως ούτε αφορά, ούτε βρίσκει απαραίτητα σύμφωνους όλους τους ομοφυλόφιλους, αμφί και τρανς πολίτες. Σε αυτά τα πλαίσια εξηγείται και η κομματική πρεμούρα για παραμονή του κ. Λάμπρου στη θέση του ως σύνδεσμος μεταξύ της κυβέρνησης και του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Φτάνει κανείς να μελετήσει το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης που έχει ανέβει εδώ και δύο εβδομάδες στο site της δημόσιας διαβούλευσης. Από τα 58 συνολικά άρθρα, στην πραγματικότητα μόνο τα 14 πρώτα αφορούν το σύμφωνο. Την ίδια στιγμή, μετράει κανείς τουλάχιστον 11 άρθρα τα οποία αφορούν ζητήματα κρατουμένων στις φυλακές, ανάμεσά τους και το περιβόητο άρθρο 43 που διευκολύνει τις εκπαιδευτικές άδειες καταδίκων όπως ο Νίκος Ρωμανός.
Από τη μία αυτό θα πρέπει να μας καθησυχάζει ως ένδειξη ότι το νομοσχέδιο όντως θα φτάσει στη Βουλή, αφού είναι γνωστό πόσο μονοπωλούν το ενδιαφέρον του σημερινού υπουργού Δικαιοσύνης παρόμοια ζητήματα. Από την άλλη η συμπερίληψη τέτοιων διατάξεων ενέχει τον κίνδυνο να αδυνατίσει σοβαρά η πολιτική στήριξη του νομοσχεδίου ανάμεσα στα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής. Ίσως μάλιστα και να τους διευκολύνει να μην το ψηφίσουν με πρόφαση... τον Ρωμανό.
Ελπίζουμε πάντως κατά τη διάρκεια της ημερίδας ο κ. Λάμπρου να ενημερώθηκε για τις μεγάλες ελλείψεις του νομοσχεδίου ως προς το πρωτεύον ζήτημα που υποτίθεται πως είναι το σύμφωνο συμβίωσης. Ελλείψεις σχετικά με τα φορολογικά ζητήματα των συμβιούντων (που δεν αναφέρονται πουθενά), τα ασφαλιστικά δικαιώματα (που παραπέμπονται σε κάποια μελλοντική εγκύκλιο), τα δικαιώματα των αλλοδαπών συντρόφων αλλά και το ζήτημα της υιοθεσίας και της προστασίας των ομογονεϊκών οικογενειών (τα οποία επίσης παραμένουν εκκρεμή). Ως προς το τελευταίο, θα μπορούσε να παραδειγματιστεί από τη νέα αριστερή πλειοψηφία της Πορτογαλίας: Το πρώτο πράγμα που ψήφισε στη Βουλή ήταν η αναγνώριση της υιοθεσίας και της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Ας μην τον αδικούμε όμως. Τελικά η μοναδική ίσως ελπίδα να δει φως η ΛΟΑΔ κοινότητα με τα αιτήματά της είναι να τα μεταφέρει ο κ. Λάμπρου στον υπουργό – όπως άλλωστε κάνει και με τα αιτήματα των έγκλειστων στις φυλακές...