.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2006

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Η πρώτη Διεθνής Διάσκεψη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ατόμων ΛΟΑΤ (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφί και τρανς) διεξήχθη στο Μόντρεαλ του Καναδά από τις 26 στις 29 Ιουλίου στο περιθώριο των OutGames. Την έναρξη των εργασιών κήρυξε η Λουίζ Χάρμπορ, Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και πρώην δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά. Σε διάστημα τριών ημερών 2000 εκπρόσωποι από όλο τον κόσμο συμμετείχαν σε πέντε συνεδρίες και περισσότερα από 200 φόρουμ διαβουλέυσεων, ανάμεσά τους διεθνούς φήμης προσωπικότητες όπως ο Έντουιν Κάμερον, μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Νότιας Αφρικής, ο Ασόκ Ρόου Κάβι, ινδός ακτιβιστής, η Άλις Νκομ, δικηγόρος από το Καμερούν, ο Τζιν Ρόμπινσον, αγγλικανός επίσκοπος και η Τζορτζίνα Μπέγιερ, τρανσέξουαλ βουλευτής από τη Νέα Ζηλανδία. Πληθώρα ζητημάτων μικρών και μεγάλων μπήκε στο τραπέζι, ζητήματα που συχνά έχουν διαστάσεις πολύ ευρύτερες από τις κλασικές διεκδικήσεις του γκέι κινήματος στη Δύση, όπως ο γάμος ατόμων του ίδιου φύλου. Δυστυχώς σημειώθηκαν και ηχηρές απουσίες όπως αυτή των ακτιβιστών της λιβανέζικης οργάνωσης Χελέμ. Μελανό σημείο και η ομιλία της Μαριέλα Κάστρο Εσπίν, ανιψιάς του Φιντέλ Κάστρο, που εξήρε τον «υπέροχο ανθρωπισμό» που, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, επικρατεί στην Κούβα, όπου οι τρανσέξουαλ μπορούν εύκολα να αλλάξουν φύλο και όνομα. «Δεν ήξερα αν έπρεπε να χειροκροτήσω ή να φωνάξω» δηλώνει η Μόνα Γκρίνμπαουμ ιδρυτικό μέλος της Ομοσπονδίας Λεσβίων Μητέρων του Κεμπέκ. Αν και αρκετοί, όπως ο Κουρσάντ Καραμάνογλου, πρώην γενικός γραμματέας της οργάνωσης ΙLGA (International Lesbian and Gay Association) και μέλος της επιστημονικής επιτροπής, εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι τελικά δεν εγκρίθηκε ψήφισμα συμπαράστασης προς τους ομοφυλόφιλους του Λιβάνου, όλοι συμφωνούν ως προς την ιστορική σημασία της Διάσκεψης. Μετά το πέρας των εργασιών οι συμμετέχοντες υιοθέτησαν τη Διακήρυξη του Μόντρεαλ, την οποία ανέγνωσαν η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα και ο καναδός πρώην σταρ της κολύμβησης Μαρκ Τιούκσμπερι και η οποία πρόκειται να παρουσιαστεί στα Ηνωμένα Έθνη από τη Λουίζ Χάρμπορ. Το κείμενο της Διακήρυξης έχει ως εξής:

«Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν δεχτεί πλέον ότι οι άνθρωποι μπορεί να διαφέρουν μεταξύ τους ως προς το φύλο, τη φυλή, την εθνική τους καταγωγή και το θρήσκευμα και ότι αυτές οι διαφορές πρέπει να γίνονται σεβαστές και να μην αποτελούν βάση διακρίσεων εναντίον τους. Παρόλα αυτά αρκετές χώρες στον κόσμο συνεχίζουν να μην αποδέχονται δύο επιπλέον πτυχές της ανθρώπινης διαφορετικότητας: ότι οι άνθρωποι μπορούν να διαφέρουν ως προς το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου, ότι δηλαδή δύο άντρες ή δύο γυναίκες μπορούν να ερωτευτούν ο ένας τον άλλο και ότι η ταυτότητα ενός ατόμου δεν καθορίζεται πάντα από το σώμα μέσα στο οποίο γεννιέται. Η άρνηση της αποδοχής και του σεβασμού αυτών των διαφορών έχουν ως αποτέλεσμα τα άτομα ΛΟΑΤ να υφίστανται καθημερινά καταδίωξη και διακρίσεις. Σε ορισμένες χώρες οι διακρίσεις και η βία έναντίον των ατόμων ΛΟΑΤ επιδεινώνονται μέρα με την ημερά. Η Διάσκεψη καλεί όλα τα έθνη του κόσμου να λάβουν αυστηρά μέτρα ενάντια στην κρατική και την ιδιωτική βία και να εγγυηθούν την ελευθερία της έκφρασης, το δικαίωμα της ελεύθερης συνάθροισης και το δικαίωμα της ελέυθερης επιλογής ερωτικού συντρόφου ανεξαρτήτως φύλου ανάμεσα σε συναινούντες ενήλικους. Τα άτομα ΛΟΑΤ δεν ζουν σε απομονωμένες νησίδες. Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι όλων των ανθρώπινων κοινωνιών. Η προστασία και η υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των ατόμων ΛΟΑΤ μπορεί να μην συγκαταλέγεται στις προτεραιότητες όλων εκείνων που σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται καθημερινά ενάντια στη φτώχεια και τη βία. Πλην όμως ο αγώνας για την αποκατάσταση αυτών των αδικιών θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τον αγώνα των ατόμων ΛΟΑΤ να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους. Θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει την εκστρατεία για την καταπολέμηση του AIDS και την παροχή ασύλου σε άτομα που έχουν βάσιμους λόγους να φοβούνται διώξεις εναντίον τους λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Καλούμε όλες τις χώρες του κόσμου και τα Ηνωμένα Έθνη να καθιερώσουν τη 17η Μαϊου ως Διεθνή Ημέρα εναντίον της Ομοφοβίας. Ο στόχος μας, που είναι η εξάλειψη των διακρίσεων και η πλήρης ισονομία για τα άτομα ΛΟΑΤ σε όλο τον κόσμο, είναι εφικτός και μπορεί να γίνει πραγματικότητα.»

4 σχόλια:

Aphrodite είπε...

Τι υποκριτές που είμαστε όλοι, ε? Να πρέπει να δίνει ο κόσμος αγώνες για να αναγνωριστεί το ότι η ψυχή δεν έχει φύλο, αλλά το σώμα έχει δικαιώματα...

(αναστεναγμός)

Τεσπα, καλώς μας βρήκες στο ΝΔ-βλόγιον! Αντε και θέλουμε και τέτοιες ζωντανές απόψεις!!! Μπας και ξεστραβωθούμε δλδ!
:))))

(Ωραίο μπλογκ!)

gay super hero είπε...

Σε ευχαριστώ που πέρασες να ρίξεις μια ματιά και να μας ευλογήσεις, θεά του 'Ερωτα! Με τη δική σου βοήθεια δεν υπάρχει αγώνας που να μην μπορεί να κερδηθεί!
Ναι είναι λυπηρό να πρέπει να αγωνίζεσαι για το δικαίωμα στην αγάπη, είναι σαν να αγωνίζεσαι για το δικαίωμα να αναπνέεις. Από την άλλη δεν φοβάμαι αυτούς που έπρεπε να παλέψουν στη ζωή τους. Το χειρότερο είναι να φυγομαχείς!

Aphrodite είπε...

(εμοτικόν δια κοκκίνισμα...)

Κάποτε είχα διαβάσει μια συνένετευξη του Χάρισον Φόρντ, ο οποίος στην ερώτηση "τι απαντάτε στην ερώτηση αν είστε γκέυ?" απήντησε "μα τι να απαντήσω, είναι σα να με ρωτάτε εάν είμαι π.χ. αρχαιολόγος, τι σημασία έχει για την κουβέντα μας και τη δουλειά μου αυτό?"

Δεν ξέρω εάν έχεις ρίξει μια ματιά σε ένα παλαιότερο ποστ του ΝΔ, στο άλλο του μπλογκ, περί γάμου ομοφυλόφυλων, να διαβάσεις κείμενο και σχόλια και να χαρείς, να διαβάσεις και μερικά άλλα και να φρικάρεις...

Same Sex Marriage

by N.Dimou, post 02.04.06

gay super hero είπε...

Αφροδίτη μου σε ευχαριστώ και πάλι για το ενδιαφέρον σου. Ναι είχα διαβάσει εκείνο το ποστ, αν και πρέπει να σου πω ότι βρίσκω τον όρο "γάμος ομοφυλοφίλων" μάλλον ανακριβή. Πρόκειται για γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, για το δικαίωμα του κάθε ενήλικα να επιλέξει το σύντροφο με τον οποίο θα περάσει τη ζωή του Είναι ένα ζήτημα βασικής ισοπολιτείας, όχι κάποιο προνόμιο που ζητάμε να απονεμηθεί σε μια ειδική ομάδα του πληθυσμού. Τώρα βέβαια επέτρεψέ με να σου πω ότι στην Ελλάδα έχουμε ακόμα πολύ σκληρή δουλειά να κάνουμε σε θέματα νοοτροπίας, αντιμετώπισης και τελικά παιδείας, πριν θίξουμε αυτό το ζήτημα. Και δεν μιλάω μόνο για τους γκέι αλλά για όλους όσους απορρίπτουμε χωρίς καν να σκεφτούμε το γιατί, τον ξένο, τον αλλόθρησκο, αυτόν που δεν θρησκέυεται, τον τοξικομανή, την ανύπαντρη μητέρα... 'Εχω ακούσει φοβερά σχόλια για τους γκέι "μεταξύ τύρου και αχλαδίου" από ανθρώπους που ούτε καν σκέφτονται τί εκστομίζουν (και είμαι περήφανος να πω ότι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τους αντέκρουσα με ψυχραιμία και αξιοπρέπεια), έχω ακούσει όμως και πολύ φοβερά πράγματα από τους ίδιους ανθρώπους για τους Αλβανούς, τους εβραίους, τους μουσουλμάνους που έχουν την "απαίτηση" να κάνουν τζαμί και τόσους άλλους... Δεν ξέρω ποια είναι η λύση και αν υπάρχει λύση εκτός από την παιδεία. Αλλά και αυτή προϋποθέτει το ενδιαφέρον του καθενός, ανοιχτό μυαλό και καθαρή καρδιά, δεν μπορείς να σέβεσαι τους άλλους μόνο και μόνο γιατί κάποιοι σου επέβαλλαν αυτό τον τρόπο σκέψης.
Τώρα ως προς τον Χάρισον Φορντ, βεβαίως και έχει μεγάλη σημασία αν είναι αρχαιολόγος! Αλλιώς με τί προσόντα παίζει τον Ιντιάνα Τζόουνς;)