.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007

DESTRΟY ATHENS: ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΙΕΝΑΛΕ

Την Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου, άνοιξε τις πύλες της στο κοινό η 1η Μπιενάλε της Αθήνας, με γενικό τίτλο "Destroy Athens". Η έκθεση παρουσιάζει ένα πανόραμα της σύγχρονης τέχνης μέσα από τα έργα 60 καλλιτεχνών από διάφορες χώρες του κόσμου. Η "Destroy Athens" φιλοξενείται στους χώρους της Τεχνόπολης στο Γκάζι, και θα διαρκέσει έως τις 18 Νοεμβρίου.



Την έκθεση επισκέφτηκα την Κυριακή και αποφάσισα να μοιραστώ με τους αγαπητούς αναγνώστες τις εντυπώσεις και το σχετικό φωτορεπορτάζ. 'Ετσι χάρη στον αγαπημένο σας gay super hero, στο επόμενο fabulous cocktail party που θα σας καλέσουν δεν θα λάμψετε μόνο για το καινούριο συνολάκι που παραγγείλατε στους Ντόλτσε και Γκαμπάνα ειδικά για την περίσταση αλλά και για τον αβυσσαλέο εικαστικό σας προβληματισμό. Πάμε λοιπόν!!

Να αρχίσω από την αρχή. Λίγο πριν μπούμε στην έκθεση, οι περίφημες αφίσες των Adbusters που δεν αφήνουν σε χλωρό κλαρί τους διαφημιστές και τη δικτατορία της καταναλωτικής ουτοπίας που έχουν επιβάλλει στον πλανήτη. Η απόλυτη ανατροπή: οι διαφημίσεις του Calvin Klein με τα σούπερ-γραμμωμένα, τέλεια αποτριχωμένα και βαθιά μαυρισμένα αντρικά κορμιά δίνουν τη θέση τους στο Reality, τη γυμνή, δασύτριχη, παχύσαρκη πραγματικότητα που είναι ο κανόνας για τους περισσότερους άντρες.


Θεωρώ ότι η έκθεση υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχημένη όχι μόνο γιατί τα περισσότερα έργα ήταν πολύ πάνω του μετρίου, αλλά κυρίως γιατί έριξε φως στους βασικούς άξονες γύρω από τους οποίους περιστρέφεται ο προβληματισμός των σύγχρονων καλλιτεχνών. Θα έλεγα ότι οι τρεις βασικοί άξονες είναι η βία, η πολιτική και η εξουσία και ό,τι έχει να κάνει με το σώμα, το φύλο και τον ιδιωτικό χώρο. Στην αρχή ήθελα να παρουσιάσω αντιπροσωπευτικά έργα από τους τρεις αυτούς άξονες. Νομίζω όμως ότι το ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως οι τρεις άξονες τελικά περιπλέκονται και συνδιαλέγονται μεταξύ τους στα περισσότερα έργα.

Να ξεκινήσουμε με ιδιαίτερα προσφιλές στους έλληνες καλλιτέχνες ζήτημα των ταμπού της ελληνικής κοινωνίας σε θέματα εθνικής ταυτότητας και θρησκείας. Πολλοί βέβαια θα σπέυσουν να τους κατηγορήσουν ότι εσκεμμένα επιδιώκουν την πρόκληση για λόγους διαφήμισης. Θεωρώ όμως ότι η ύπαρξη και μόνο αυτών των ταμπού (σε συνδυασμό με τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην εκπαίδευση, την τέχνη και αλλού) είναι λογικό να ερεθίζει τους καλλιτέχνες που προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να δοκιμάσουν τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης.

Σίγουρα από τα πιο πετυχημένα και αστεία στιγμιότυπα της έκθεσης προέρχονται από το βίντεο του Βίλχελμ όπου ένας μαύρος ντυμένος τσολιάς ξεκινάει την παρέλαση με το χαρακτηριστικό βηματισμό εν μέσω ενός βορειοευρωπαϊκού gay pride για να καταλήξει σε μια χορογραφία τύπου vogueing :-)





Γύρω από το ίδιο θέμα περιστρέφεται και το βίντεο της Στεφανή που παραλληλίζει την "εκπόρνευση" του Παρθενώνα ως συμβόλου από την κυρίαρχη "πατριωτική" ιδεολογία με την πραγματική εκπόρνευση που υφίσταται η γυναικεία αθωότητα από το ίδιο σύστημα ("ήμουνα μικρή, όμως ποτέ αθώα"ακούγεται να λέει η ίδια). Και πραγματικά έβγαλα το καπέλο στον Τσιβόπουλο: στο δικό του βίντεο τα μακρόσυρτα πλάνα με την αγωνία των εκφωνητών και των καμεραμέν της χουντικής τηλεόρασης λίγο πριν την έναρξη του δελτίου και τα επίκαιρα με τις γιορτές της χούντας στο Παναθηναϊκό Στάδιο δεν μπορούν παρά να φέρουν στο νου τη σημερινή πραγματικότητα της χειραγώγησης των πολιτών από τα μέσα. Μπορεί στη θέση του χαμηλού θρανίου με τα ταπεινά λαμπατέρ να έχουμε τιτάνιο και υπερσύγχρονα high tech γραφικά και αντί για πορτοκαλί στυλούς μπικ να έχουμε Mont Blanc, η αίσθηση της πλύσης εγκεφάλου όμως παραμένει εξίσου ανατριχιαστική.


Επίσης εύφημος μνεία στον Φαϊτάκη που παρουσιάζει τις κοινωνικές και πλανητικές συγκρούσεις και την θηριώδη έλλειψη ανεκτικότητας που βιώνουμε παγκοσμίως σε μια μνημειώδη τοιχογραφία νεοβυζαντινής τεχνοτροπίας με τίτλο "Ο Σωκράτης πίνει το κώνειο".

Aκόμα πιο ανατριχιαστικό το βίντεο του Σνάιντερ με τα λευκά κελιά του Γκουαντάναμο. Η μινιμαλιστική αισθητική τους και οι άψογες γεωμετρικές και χρωματικές αρμονίες σε κάνουν να πιστεύεις ότι δεν βλέπεις κολαστήριο αλλά ένα σούπερ-μοντέρνο σπα σχεδιασμένο από κάποιον διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα!

Δεν θα μπορούσαν να λείψουν βέβαια και οι φεμινιστικές εξάρσεις όπως αυτό το γκράφιτι της Κόστε που μετατρέπει το Μοtherfucker σε Fatherfucker :-)

Από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της έκθεσης, για μένα τουλάχιστον, το Βίντεο της Λουντ Domestic Violence όπου η αφηγήτρια απαριθμεί με εξονυχιστική λεπτομέρεια και χαρακτηριστική απάθεια τους δεκάδες τρόπους που κάποιος μπορεί να τραυματιστεί σοβαρά ή να βρεί φριχτό θάνατο μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του. 'Η πως η φαντασίωση της ανασφάλειας και της φρίκης στοιχειώνει τη βολεμένη θαλπωρή του σύγχρονου δυτικού νοικοκυριού.


Οι δύο έσονται εις σάρκα μίαν σε αυτό το γλυπτό του Γκόμπερ.


Το υπέροχα γοτθικό installation του Μπαρεϊκις αδικείται φριχτά από οποιαδήποτε φωτογράφιση.



Οι AVAF παρουσιάζουν υποδειγματικά το Anxious Feeling ενός επίδοξου παρενδυσία (κοινώς τραβεστί) αιωρούμενου ανάμεσα στην επιθυμία για θηλυκότητα και την παραμόρφωση. Λεπτομέρεια που σκοτώνει τα κουρελιασμένα και πεταμένα στο έδαφος φορέματα. Αν τέχνη είναι η προσέγγιση της πραγματικότητας μέσα από φαινομενικά άσχετους συνειρμούς, τότε το αυτοσχέδιο συντριβανάκι με τις καρύδες παίρνει άριστα δέκα.




Οποιαδήποτε απόπειρα για εξέγερση και χειραφέτηση δεν μπορεί παρά να τραφεί από τους σωρούς των απορριμμάτων της καταναλωτικής κοινωνίας που είναι και το βάθρο της σε αυτή την απασιόδοξη εγκατάσταση της Κλαρκ.


Η αγωνία του φύλου και της ταυτότητας για ακόμα μια φορά. Ο Κοχ χρησιμοποίησε το σώμα του ως εκμαγείο. Η περιοχή των γεννητικών οργάνων μοιάζει σαν να έχει καταστραφεί από χειροβομβίδα ή να έχει διαβρωθεί από καποιο σαρκοβόρο μικρόβιο.


Απίστευτο installation από τους Temporary Services που παρουσιάζουν το σωφρονιστικό σύστημα της Αμερικής καλύτερα από οποιοδήποτε ντοκιμαντέρ, μέσα από τις αυτοσχέδιες εφευρέσεις-κατασκευές με τις οποίες οι κρατούμενοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις αμέτρητες στερήσεις της φυλακής (και οι οποίες συνοδεύονται από λεπτομερείς οδηγίες κατασκευής). Εδώ μια σκακιέρα από χαρτοκιβώτιο και πιόνια από πεπιεσμένο χαρτί υγείας.


Για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής στέρησης δυο σακούλες γεμάτες με νερό δεμένες μεταξύ τους με συγκεκριμένο τρόπο και τρεις κουβέρτες διπλωμένες κατάλληλα προσφέρουν την απαραίτητη εκτόνωση, αρκεί να μην σπάσουν οι σακούλες και το καφτό σεξ μετατραπεί σε δροσερό μπουγέλωμα! Τώρα αν όντως στις φυλακές υπάρχει τέτοια έλλειψη σε τουρλωτά οπίσθια θα σας γελάσω.


Στο οστεοφυλάκιο του Μακλέι αντί για οστά βρίσκεις κατάλευκα ακουστικά τηλεφώνων.


Η παραπάνω ανθολόγηση δεν είναι παρά ενδεικτική και έγινε με καθαρά προσωπικά κριτήρια. Αυτά που έχω παραλείψει είναι πολλά και εξαιρετικά. Για πρακτικούς λόγους ήταν πολύ δύσκολο να σας παρουσιάσω στιγμιότυπα από εκπληκτικά βίντεο όπως εκείνο της Μυλωνά με το πνιγμένο πρόβατο ή του Νικολάι με το εγκαταλελειμένο σπίτι του γλύπτη Ροδάκη στην Αίγινα. Αν θέλετε να τα απολαύσετε σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε την έκθεση!

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτό με τις καρύδες δεν το κατάλαβα, αν και έκανα κάποιο συνειρμό!

Τις σακούλες τις χρησιμοποιούμε διαφορετικά έξω, για τον ίδιο σκοπό, όμως, πάντα!

Καλύτερη φωτό το γλυπτό(installation?) του Μπαρεϊκις και τα ακουστικά-οστά. Είμαστε ό,τι ακούσανε;

greekgaylolita είπε...

Μου αρεσε η ματια σου στα εργα:)

revqueer είπε...

Δεν έχω πάει ακόμα, Εξαιρετική η ανάλυσή σου!

gay super hero είπε...

@ reactor

Το σχόλιο για τα τηλέφωνα άψογο! Τις σακούλες πως τις χρησιμοποιείτε έξω δηλαδή; Για τις καρύδες σκέψου υγρό που αναβλύζει πάνω από σκληρά, σκούρα μπαλάκια και θα το βρεις ;-)

@ lolita

If it's coming from you, δικαιούμαι να φουσκώσω από περηφάνια!!

@ revqueer
Να πας, να πας! Και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Κώστας είπε...

Πραγματικά ενδιαφέρουσα έκθεση.

Dr_MAD είπε...

Και ο δικηγόρος του διαβόλου από Σαλλλόνικα: Να μην ξεχνάτε φίλτατοι Αθηναίοι ότι η 1η Biennale εν Ελλάδι πραγματοποιΕΙΤΑΙ και έρχεται εις πέρας εντός ολίγων ημερών (σε 5 για την ακρίβεια) στη μαμά Θεσσαλονίκη με θεματικό κέντρο "Heterotopias". H Biennale μας άνοιξε τέλη Μάη.

Top5 κατ'εμέ (copy+paste & enjoy)

-Από τους Ahmet Ogut & Sener Ozmen:
http://www.thessalonikibiennale.gr/progdetail.php?lang=1&art_id=24&act_id=22&prg_id=23&ptype=1

-Από την Κωνσταντίνα Σταύρου:
http://www.thessalonikibiennale.gr/progdetail.php?lang=1&art_id=366&act_id=33&prg_id=33&ptype=2

-Από το Σωτήρη Λιούκρα:
http://www.thessalonikibiennale.gr/progdetail.php?lang=1&art_id=345&act_id=33&prg_id=33&ptype=2

-Από το Γιώργο Γκολφίνο:
http://www.thessalonikibiennale.gr/progdetail.php?lang=1&art_id=28&act_id=22&prg_id=23&ptype=1

-Από τον Hicham Benohoud:
http://www.thessalonikibiennale.gr/progdetail.php?lang=1&art_id=5&act_id=20&prg_id=21&ptype=1

Top installation (που μάθαμε να μιλάμε όλοι οι βλαχοintellectuel) αποτελεί αυτό του Vadim Zakharov στο αίθριο του Βυζαντινού Μουσείου:
http://www.thessalonikibiennale.gr/progdetail.php?lang=1&art_id=25&act_id=22&prg_id=23&ptype=1

αλλά και εξίσου καλό από Χρήστο Αλευρά:
http://www.thessalonikibiennale.gr/progdetail.php?lang=1&art_id=322&act_id=33&prg_id=33&ptype=2

guerrero7,62 είπε...

Οταν το λεμε εμεις(το destroy athens ντε)ειμαστε ανεγκεφαλοι χουλιγκανοι....τωρα εγινε art....

Ανώνυμος είπε...

Gay Super Hero,

"Τις σακούλες πως τις χρησιμοποιείτε έξω δηλαδή;"

Αφ' ενός δεν είμαστε όλοι τυφλοί, αφ' ετέρου δεν είναι όλες οι γκόμενες θεές... Ολοι, όμως, έχουμε ανάγκες!

:)))))))))

Τι λέει ρε ο Αχμαντινετζάντ;
Το κόψανε το "σπορ" στο Ιράν;!!
Ακου δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στο Ιράν... Οπως λέμε "Υπάρχουν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ";

gay super hero είπε...

Τώρα το πιασα με τις σακούλες. Lol

Με τον Μεγάλο Σατανά θα ασχοληθώ σε επόμενο ποστ.

Ανώνυμος είπε...

Ναι, να ασχοληθείς... Είναι ο μόνος Μεγάλος Σατανάς στον πλανήτη που φτιάχνει κακά πυρηνικά, θεωρεί πως το Ολοκαύτωμα δεν είναι συγχωροχάρτι για θηριωδίες(εδώ συμφωνώ 100%) και παραμένει ομοφοβικός ηγέτης ομοφοβικής κοινωνίας...

Θα μας τρελάνεις κι εσύ!
Κάτσε να ξεφορτωθούμε πρώτα τα δικά μας Θεϊκά Σημάδια(aka Αγιατολάχ) και τους κουσουροχαρακτηρισμούς, και μετά τα χώνουμε και στους παραέξω...

gay super hero είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
gay super hero είπε...

Δεν θεωρεί ότι το Ολοκαύτωμα δεν είναι συγχωροχάρτι κτλ κτλ. Θεωρεί ότι δεν έγινε. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Αλλά περισσότερα για θηριωδίες σε επόμενο ποστ.

@mad

Όλα καλά αυτά που λες, αλλά από ό,τι ξέρω η προσέλευση στη Θεσ/νίκη υπήρξε απογοητευτική. Στην Αθήνα μπορώ να πω ότι το ενδιαφέρον είναι μεγάλο.

Ανώνυμος είπε...

Παρομοίως οι ΗΠΑ δηλώνουν με έγγραφα του State Department, της NSA, της CIA και δεν συμμαζεύεται πως το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν στοχεύει στην κατασκευή πυρηνικών πυραυλικών κεφαλών, παρά το χοντρό κράξιμο και "άδειασμα" από την International Atomic Energy Agency...

Σήμερα πέρασε και σχετικό amendment για τη στάση των ΗΠΑ ως προς το Ιράν και όποια άλλη χώρα υποστηρίζει(σύμφωνα με ποιον;) τις τρομοκρατικές(σύμφωνα με ποιους;) οργανώσεις, παρόμοιο με αυτό που έδωσε νομικό υπόβαθρο στον πόλεμο του Ιράκ.

Αν το Ολοκαύτωμα δεν αποτελούσε συγχωροχάρτι για την καφρίλα των Ισραηλινών, και αν αυτοί με τη σειρά τους δεν αποτελούσαν μια διαχρονική -κατά το δοκούν- αφορμή για προληπτικούς πολέμους, τότε στ' αρχίδια τους οι Μουσουλμάνοι για το αν έγινε ή δεν έγινε, κάτι που θα τους αφήσει να παραδεχθούν την ιστορική αλήθεια.

Το ίδιο ισχύει και για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Δεν πάει να φωνάζουν όλοι οι επιστήμονες πως το Ιράν τηρεί τα σύμφωνα που έχει υπογράψει(Nuclear Non-Proliferation Treaty) και πως όλα τα αμερικανικά έγγραφα και δηλώσεις αναλώνονται σε εικασίες και προκαταλήψεις, αν ο μέσος αμερικανός μπριζώνεται με τα WMDs, αυτή είναι και η official τοποθέτηση.

Η βλακεία δεν έχει σύνορα, ιδίως η οργανωμένη!

SK είπε...

Thanks, αγαπητέ Β. για το έξοχο ρεπορτάζ σου! Ιδίως για όσους από εμάς δεν θα μπορέσουμε να επισκεφτούμε την έκθεση.

If...ιγένεια είπε...

Δεν είμαι εγώ για τέχνη..

APSOY είπε...

Πολύ με έχει προβληματίσει αυτή έκθεση...
και ακόμα δεν πήγα! :Ρ
(στα άκρα οι κριτικές, έτσι? :) μαύρο ή άσπρο...)
:)
λες να πάω?

gay super hero είπε...

Εγώ προσπάθησα να τεκμηριώσω ό,τι λέω περιγράφοντας τις πρωτογενείς, αφιλτράριστες εντυπώσεις που μου άφησαν τα έργα (οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο μπορεί να βοηθάνε, αλλά όχι πάντα). Αν σε ενδιαφέρει η τέχνη και το πως εξελίσσεται σήμερα σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να πας. Έχω φάει στη μάπα πολλές βαρετές εκθέσεις και η Μπιενάλε δεν ήταν μία από αυτές. Από την άλλη, οι εντυπώσεις σου δεν μπορούν να στηρίζονται στην αισθητική εμπειρία και μόνο καθώς πολλά από τα έργα έχουν πολύ έντονο το στοιχείο του κοινωνικοπολιτικού σχολιασμού οπότε πρέπει κανείς να γνωρίζει τα συμφραζόμενα. Π.χ. στο βίντεο του Τσιβόπουλου αν κάποιος δεν έχει δει ποτέ στιγμιότυπα από τις φιέστες της χούντας στο Παναθηναϊκό Στάδιο, δεν πρόκειται να καταλάβει τι γίνεται. Ξεκινώντας από αυτό, το συνδυάζεις με το ντεκόρ, το ντύσιμο και το χτένισμα των παρουσιαστών για να καταλάβεις ότι αναφέρεται στην εποχή που ξεκίνησε η τηλεόραση στην Ελλάδα. Και βέβαια το σχόλιό του δεν αφορά το μακρινό παρελθόν, αλλά το παρόν.

Ανώνυμος είπε...

Αααα ειμαι πολυ καταβεβλημενη για να το διαβασω τωρα, αλλα υποσχομαι θα επιστρεψω δρυμιτερη.
Ζουλευω παντως. Θελω και γω να παου.

Dr_MAD είπε...

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ;-)
Μέχρι και SODADE έχουμε αμα λάχει ΧΕΧΕ