" 'E Uno Scandalo" αναφωνούν από το περασμένο Σάββατο οι γκέι και οι λεσβίες της Ιταλίας με αφορμή μία συμμετοχή στο 59ο φεστιβάλ τραγουδιού του Σαν Ρέμο που προκάλεσε τις οργισμένες αντιδράσεις των ιταλών ομοφυλόφιλων - και όχι μόνο. Ελλείψει ταλέντου ο 36χρονος μιλανέζος τραγουδιστής Τζουζέπε Πόβια αποφάσισε να δημιουργήσει ντόρο γύρω από τη συμμετοχή του στο διαγωνισμό μέσω της πρόκλησης. Το τραγούδι με το οποίο διαγωνίστηκε έχει τον τίτλο "Luca era gay" - "o Λούκα ήταν γκέι".
Οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται σε έναν άντρα που ήταν ομοφυλόφιλος και δυστυχής, αλλά τώρα που γνώρισε μια γυναίκα και έγινε πατέρας "έχει αλλάξει" και είναι επιτέλους "ευτυχισμένος" (!!!) Σημειωτέον ότι, όταν η υπόθεση διέρρευσε στον ιταλικό τύπο, ο Povia αποφάσισε να κρατήσει μυστικούς τους στίχους του τραγουδιού μέχρι τη βραδιά της ζωντανής εμφάνισης για να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον. Ο ίδιος στις συνεντεύξεις του ισχυρίστηκε ότι το τραγούδι του δεν αναφέρεται σε όλους τους ομοφυλόφιλους αλλά σε μια συγκεκριμένη περίπτωση. Συνέχισε λέγοντας ότι και ο ίδιος στο παρελθόν "νόμιζε" ότι είναι γκέι αλλά από τότε "έχει αλλάξει" (κούνια που σε κούναγε).
Το τραγούδι κέρδισε τελικά τη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό του San Remo - αν και με μεγάλη διαφορά από τον 24χρονο τελικό νικητή Marco Carta. Τον Πόβια δεν θα με χάλαγε να μην σας τον δείξω και καθόλου, αλλά για να καταλάβετε τη γελοιότητα του πράγματος παραθέτω εδώ το βίντεο με τη ζωντανή του εμφάνιση στο φεστιβάλ και από κάτω σας έχω ενδεικτικά μια μετάφραση κάποιων από τους κυριολεκτικά εξωφρενικούς στίχους του τραγουδιού.
Πριν σας μιλήσω για τη σεξουαλική μου αλλαγή
να σας πω ότι πιστεύω στο Θεό
και δεν με ενδιαφέρουν οι ανθρώπινες διαμάχες γύρω από αυτό το ζήτημα
Δεν πήγα σε ψυχολόγους, ούτε σε ψυχιάτρους
πήγα στο παρελθόν μου, έσκαψα και ανακάλυψα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου
Η μητέρα μου με έπνιγε με την αγάπη της
Ο πατέρας μου δεν έπαιρνε ποτέ αποφάσεις
ήταν όλη μέρα στη δουλειά και δεν μου μιλούσε ποτέ
αλλά μάλλον δεν ήταν ούτε εκεί
Όταν ήμουν δώδεκα η μητέρα μου ζήτησε διαζύγιο
εγώ δεν καταλάβαινα αλλά ο πατέρας μου συμφώνησε
και μετά άρχισε να πίνει
Η μαμά μου μιλούσε πάντα άσχημα για τον μπαμπά
μου έλεγε να μην παντρευτώ ποτέ
ζήλευε τις φιλενάδες μου
και η ταυτότητά μου είχε μπερδευτεί (!!!!)
...Στο πανεπιστήμιο δεν ήξερα τί σημαίνει ευτυχία
ένας άντρας άγγιξε την καρδιά μου
και ανακάλυψα ότι ήμουν ομοφυλόφιλος
νόμιζα ότι ήμουν ερωτευμένος
αλλά μαζί του ήταν σαν διαγωνισμός
ποιος θα είναι καλύτερος στο κρεβάτι
...Έψαχνα στους άντρες για να βρω τον πατέρα μου
πήγαινα με άντρες για να μην προδώσω τη μητέρα μου (!!!!)
...Μπαμπά σε έχω συγχωρέσει αν και δεν γύρισες πίσω
Μαμά σε σκέφτομαι συχνά και σε αγαπώ
αλλά τώρα είμαι πατέρας και αγαπάω τη μοναδική γυναίκα που με αγάπησε
Ο Λούκα ήταν γκέι αλλά τώρα είναι μαζί της,
Ο Λούκα μιλάει με το χέρι στην καρδιά
Ο Λούκα σας λέει ότι έχει αλλάξει
Ευτυχώς όμως στην Ιταλία υπάρχουν ακόμα πνευματικοί άνθρωποι που δεν σφυρίζουν αδιάφορα όταν μια μειοψηφία γίνεται στόχος. Αναφέρομαι στο βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθέτη και ηθοποιό Ρομπέρτο Μπενίνι, ο οποίος ανέλαβε να απαντήσει στον Πόβια εκ μέρους των ομοφυλόφιλων σε μία πολύ συγκινητική του παρέμβαση που τίναξε στα ύψη τους δείκτες θεαματικότητας. 'Οσοι γνωρίζουν ιταλικά μπορούν να παρακολουθήσουν το βίντεο. Οι υπόλοιποι μπορείτε να διαβάσετε τη μετάφραση παρακάτω. Να σημειώσω εδώ ότι ο πατέρας του Benigni πέρασε δύο χρόνια σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
"Θέλω να χαιρετήσω με όλη μου την αγάπη αυτή τη χώρα που αγαπώ μέχρι θανάτου. Και αυτό που λέω δεν είναι μεγάλα λόγια. Γιατί μόνο η αγάπη έχει τη δύναμη να ελευθερώσει τον άνθρωπο. 'Οταν ο άνθρωπος είναι ερωτευμένος, είναι πραγματικά ελέυθερος.
"Θέλω να χαιρετήσω με όλη μου την αγάπη αυτή τη χώρα που αγαπώ μέχρι θανάτου. Και αυτό που λέω δεν είναι μεγάλα λόγια. Γιατί μόνο η αγάπη έχει τη δύναμη να ελευθερώσει τον άνθρωπο. 'Οταν ο άνθρωπος είναι ερωτευμένος, είναι πραγματικά ελέυθερος.
Παρακολούθησα τις τελευταίες μέρες τη διαμάχη γύρω από τους ομοφυλόφιλους. Μου φαίνεται απίστευτο ότι εδώ και χιλιετίες αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την ίδια ιστορία. Κι όμως οι ομοφυλόφιλοι δεν βρίσκονται έξω από τα σχέδια του Θεού. Αυτό που κάνουν δεν είναι αμαρτία. Η μόνη αμαρτία είναι η βλακεία. Οι ομοφυλόφιλοι μας έχουν δώσει χιλιάδες πράγματα και τους οφείλουμε χιλιάδες πράγματα. Ακριβώς όπως και στους ετεροφυλόφιλους. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Για να καταλάβουμε τον παραλογισμό και τη γελοιότητα του πράγματος. Γνωρίζετε ότι οι ομοφυλόφιλοι πέρασαν όλα τα μαρτύρια, ότι βασανίστηκαν και θανατώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης - και ξέρετε γιατί; Γιατί αγάπησαν έναν άλλον άνθρωπο. Αυτό ήταν το φριχτό τους έγκλημα. Φανταστείτε τώρα να συνέβαινε το ίδιο για τους ετεροφυλόφιλους! Φανταστείτε εμένα ή μια γυναίκα ή οποιονδήποτε από εσάς να έχει ερωτευτεί - ένας άντρας μία γυναίκα ή μία γυναίκα έναν άντρα. Φανταστείτε να ήταν τα πράγματα αντίστροφα και να συλλάμβαναν, να βασάνιζαν και να σκότωναν κάποιον από σας επειδή ερωτεύτηκε. Γιατί αυτός ήταν ο λόγος. Τους βασάνιζαν επειδή αγάπησαν έναν άλλο άνθρωπο. Ας αφήσουμε στην άκρη το σεξ - ενήλικοι είναι και κάνουν ό,τι θέλουν. Είναι κάτι πραγματικά εκπληκτικό - ένας παραλογισμός!
Είναι απίστευτο να αναφερόμαστε ακόμα στους ομοφυλόφιλους με αυτό το βάναυσο τρόπο. Μιλάμε για ανθρώπους που αγαπούν, που αγαπούν έναν άλλο άνθρωπο του ίδιου φύλου. Δεν πρόκειται να εξαφανιστεί η ανθρώπινη φυλή εξαιτίας τους. Οι δεινόσαυροι δεν εξαφανίστηκαν επειδή ήταν ομοφυλόφιλοι! Η συνεισφορά τους στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε τεράστια. Θα μπορούσα να σας αναφέρω 500 παραδείγματα - η ομορφιά του έργου τους μπορεί και μας εκπλήσσει ακόμα. Γι'αυτό σας λέω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από τη βλακεία. Ο έρωτας είναι μεγαλείο. O έρωτας καταργεί τη μετριότητα. Η μεγαλύτερη παρηγοριά δεν είναι η πίστη - είναι ο έρωτας.
Για την περίσταση θα ήθελα να σας διαβάσω ένα γράμμα που απευθύνεται σε όλους εσάς, ένα γράμμα που το έγραψε στα τέλη του προπερασμένου αιώνα ένας άντρας 35 χρονών στον αγαπημένο του που ήταν τότε εικοσιενός. Αυτόν τον άντρα τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν και τον έριξαν στις φυλακές της Αγγλίας όπου μέχρι πριν λίγο καιρό υπήρχε ένας τέτοιος νόμος. Η Αγγλία έστειλε στα κάτεργα το μεγαλύτερο ποιητή της. Το όνομά του ήταν Oscar Wilde και πέθανε από τις στερήσεις δυο-τρία χρόνια αφού βγήκε από τη φυλακή. Σε αυτή τη φυλακή έγραψε ένα γράμμα στον άνθρωπο για χάρη του οποίου υπέφερε, εξευτελίστηκε, ταπεινώθηκε, καταδικάστηκε στα κάτεργα και τελικά θανατώθηκε. Απλά και μόνο επειδή τον είχε αγαπήσει. Αυτό το γράμμα του 'Οσκαρ Ουάιλντ απευθύνεται σε όλους εσάς και θέλω να σας το διαβάσω απόψε:
"Ακριβό μου αγόρι,
γράφω γιατί θέλω να σε βεβαιώσω για τον αθάνατο και αιώνιο έρωτα που τρέφω για σένα. Αύριο όλα θα έχουν τελειώσει. Αν η φυλακή και ο εξευτελισμός είναι τελικά το πεπρωμένο μου, να θυμάσαι ότι αυτή η ιδέα -ό έρωτας που τρέφω για σένα- και η ακόμα πιο θεϊκή πεποίθηση ότι κι εσύ μ' αγαπάς είναι αρκετές για να μπορέσω να αντέξω τα βάσανά μου. Μόνο η σκέψη ότι θα μπορέσω να σε ξαναδώ σε έναν άλλο κόσμο είναι αρκετή για να με ενθαρρύνει να συνεχίσω. Για αυτή τη σκέψη και μόνο εύχομαι να παραμείνω ζωντανός.
Σήμερα ένας φίλος ήρθε να με δει και είχα τόσο μηνύματα να του δώσω για σένα. Μού είπε ένα πράγμα που με καθησύχασε: ότι δεν θα λείψει τίποτα από τη μητέρα μου. Η ιδέα ότι θα μπορούσε κάτι να της λείψει εξαιτίας μου με έκανε δυστυχή.
'Οσο για σένα αγόρι προικισμένο με τη χάρη και την καρδιά του Χριστού, όσο για σένα, σε ικετεύω, ό,τι και να κάνεις μην μείνεις στην Αγγλία για κανένα λόγο. Φύγε για την Ιταλία και βρες εκεί τη γαλήνη, γράψε τα όμορφα ποιήματά σου όπως μόνο εσύ ξέρεις να κάνεις με αυτή την περίεργη χάρη που είναι όλη δική σου. Κι αν κάποια μέρα μπορέσουμε να βρούμε στην Κέρκυρα ή σε κάποιο άλλο μαγεμένο νησί ένα σπίτι για να ζήσουμε μαζί, η ζωή μας θα γίνει περισσότερο γλυκιά από όσο ήταν ποτέ. Οι φτερούγες του έρωτά σου είναι δυνατές. Ο έρωτάς σου με παρηγορεί μέσα από τα σίδερα της φυλακής. Ο έρωτάς σου είναι το φως της κάθε μου μέρας.
Αν με καταδικάσουν, σίγουρα θα βρεθεί κάποιος να πει ότι σε κατέστρεψα. Αν συμβεί αυτό θέλω να του γράψεις, να του πεις με τη σειρά σου ότι δεν είναι αλήθεια. Αν με καταδικάσουν είναι γιατί δεν καταλαβαίνουν τη φύση του έρωτά μας. Απλώνω το χέρι μου σε σένα - μακάρι να ζήσω αρκετά για να μπορέσω να αγγίξω ξανά τα χέρια σου και τα μαλλιά σου. Ο έρωτάς σου ξαγρυπνά πάνω από τη ζωή μου. Ο έρωτάς σου φωτίζει τις ώρες μου.
Αν πεθάνω, θέλω να ζήσεις μια ζωή γαλήνια και ειρηνική ανάμεσα στα λουλούδια, τα βιβλία και τα έργα της ομορφιάς. Στείλε μου όσο πιο γρήγορα μπορείς τα νέα σου. Σου γράφω μέσα από την πιο μεγάλη μου συμφορά.
Ακριβό μου αγόρι που τόσο αγάπησες και τόσο έχεις αγαπηθεί παραμένω για πάντα όπως από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε αφοσιωμένος σε σένα με έναν έρωτα αιώνιο,
Όσκαρ"
Εξαιρετικά αφιερωμένο στους δικούς μας κωμικούς που κατακεραυνώνουν τα πάντα, αλλά ποτέ δεν βρήκαν το σθένος να κάνουν αυτό που έκανε ο Μπενίνι. Και στα ελληνικά δελτία ειδήσεων που δεν θεώρησαν ότι το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί "είδηση".
38 σχόλια:
Εντυπωσιακό για να πεις το ελάχιστο.
Μπορεί κάποιοι να μην δίνουν το λόγο σε πνευματικούς ανθρώπους. Θέλω να "πιστεύω".
Ευχαριστώ που το μοιράστηκες. Ήταν πολύ συγκινητικό και ο λόγος του Μπενίνι και το γράμμα του Όσκαρ.
μα καλά πως το σκέφτηκε ο ιταλός; έλεος δηλαδή...
πολύ ωραίο το γράμμα. καλή εβδομάδα.
Το τραγούδι είναι άθλιο.. πραγματικά άθλιο.. απορώ πως του έδωσαν και βαθμούς..
Ο λόγος του Μπενίνι συγκηνητικός, λέει αυτό που θέλει και στοχεύει εκεί που πρέπει..
Η επιστολή του Ουάιλντ μου θύμισε το De profundis, λίγο πείεργο κείμενο αλλά αν θυμάμαι καλά έχει τον ίδιο αποδέκτη, ένα άγνωστο άρρεν πρόσωπο ..
Για τα ελληνικά ΜΜΕ, ούτε λόγος, ωστόσο το θέμα θα απασχολήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς έχει κατατεθεί προς την Κομισιόν σχετική γραπτή ερώτηση. Την κάνω κόπυ:
** Γραπτή ερώτηση προς την Επιτροπή από τον Vittorio Agnoletto (GUE/NGL), με αριθμό πρωτοκόλλου P-0479/09 και θέμα «Καταχρηστική χρησιμοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών και παρώθηση στην ομοφοβία».
Ο ιταλός τραγουδοποιός Giuseppe Povia συμμετέχει στο Φεστιβάλ ιταλικού τραγουδιού στο Σαν Ρέμο με ένα κείμενο με τίτλο "Luca era gay". Σε συνέντευξη που έδωσε σε γνωστό ιταλικό περιοδικό, ο τραγουδιστής υποστηρίζει: "Γκέι δεν γεννιέσαι, γίνεσαι ανάλογα με τις παρέες σου. Κι εγώ πέρασα μία φάση γκέι που διήρκεσε επτά μήνες και μετά το ξεπέρασα. Και έχω μεταπείσει και δυο φίλους μου που πίστευαν ότι είναι γκέι και σήμερα είναι παντρεμένοι". Ο τραγουδοποιός συγχέει μια ενδεχόμενη -οιουδήποτε είδους- σύγχυση ταυτότητας με τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ήδη από τη δεκαετία του ογδόντα, η ΠΟΥ ορίζει την ομοφυλοφιλία ως μια φυσική παραλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όχι ως παθολογία και πολύ λιγότερο ως αμάρτημα για το οποίο απαιτείται κάποιος προσηλυτισμός όπως στην περίπτωση θρησκευτικών ή/και πολιτικών πεποιθήσεων. Παραπλανητικά μηνύματα όπως αυτά που εκπέμπει ο τραγουδιστής μπορούν να παρεμποδίσουν την φυσική διαδικασία της αυτοαποδοχής, ιδιαίτερα όσον αφορά την σεξουαλική ταυτότητα με σοβαρές επιπτώσεις στην ευαίσθητη διαδικασία της κοινωνικής ενσωμάτωσής.
Η άποψη ότι (γκέι) γίνεσαι ανάλογα με τις παρέες σου, συνιστά πρόδηλη ενέργεια ομοφοβικών διακρίσεων σε προφανή αντίθεση με:
Την συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, Άρθρο 13 (πρώην άρθρο 6)
Τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών,
Την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (INI/2007/2145) σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση 2004-2008 άρθρο 72, η οποία ενεκρίθη πρόσφατα.
Δεν εκτιμά η Επιτροπή ότι πρόκειται περί παρώθησης στην ομοφοβία η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει και άλλες διακρίσεις και προβλήματα σε ανθρώπινο επίπεδο; Επίσης, δεν εκτιμά η Επιτροπή ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι πρόκειται για καταχρηστική χρησιμοποίηση των δημόσιων οπτικοακουστικών μέσων και να παρεμβαίνει προληπτικώς ώστε να μην παραβιάζονται τα προαναφερόμενα κείμενα και οι συνθήκες;
[από τη σελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.]
Συμπληρώνω, η ερώτηση αυτή κατατέθηκε 27 Ιανουαρίου 2009 και το λινκ είναι αυτό:
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+P-2009-0479+0+DOC+XML+V0//EL&language=EL
και ωστόσο δόθηκε και απάντηση στις 18 Φεβρουαρίου, δυστυχώς την βρίσκω μόνο στα γαλλικά και την αντιγράφω (gsh εσύ που ξέρεις καλά γαλλικά, βοήθησε στη μετάφραση):
-----------------------
Réponse donnée par M. Špidla au nom de la Commission
La Commission condamne toute manifestation ou expression d'homophobie qui est une violation flagrante de la dignité humaine. La Commission s'efforce, dans le cadre de ses compétences, de lutter contre l'homophobie. Combattre la discrimination fondée sur l'orientation sexuelle est un élément essentiel de la lutte contre l'homophobie.
Un exemple concret de cette action est la directive 2000/78/CE, portant création d'un cadre général en faveur de l'égalité de traitement en matière d'emploi et de travail(1), qui couvre tous les domaines de discrimination prévus à l'article 13 du traité CE, dont l'orientation sexuelle. La Commission veille à la mise en œuvre de cette directive dans les États membres.
Afin d'élargir le champ d'application de cette législation au-delà de la sphère de l'emploi, la Commission a adopté, le 2 juillet 2008, un projet de directive horizontal contre toutes les discriminations. Il vise à mettre en œuvre le principe d'égalité de traitement entre les personnes sans distinction de religion ou de convictions, de handicap, d'âge ou d'orientation sexuelle.
La Commission est néanmoins consciente que l'action législative doit être accompagnée d'autres initiatives visant à combattre les discriminations de fait, les pratiques humiliantes, les préjugés et les stéréotypes. La campagne d'information «Pour la diversité — Contre les discriminations» vise à communiquer une image positive de la diversité et à informer les citoyens de leurs droits en matière de non-discrimination. Les organisations de défense des droits des personnes homosexuelles sont parmi les partenaires de cette action. Plusieurs initiatives ont été ainsi entreprises telles que: campagne d'information, sensibilisation du public aux discriminations dont souffrent les personnes homosexuelles.
Il convient de rappeler enfin que l'Union et la Commission ne peuvent agir que dans le cadre des pouvoirs qui leur sont attribués par le Traité. Par exemple, la Commission pourrait ouvrir une éventuelle procédure d'infraction contre un État membre, mais seulement lorsqu'une violation des droits fondamentaux est constatée dans le cadre de l'application du droit communautaire. Il incombe donc aux États membres de prendre les mesures nécessaires pour combattre l'homophobie.
@ apparos, mr.f, profylaktiko
Εγώ ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια :-)
@ ηφαιστίων
Ο αποδέκτης δεν είναι άγνωστος. Πρόκειται για τον 21χρονο λόρδο 'Αλφρεντ Ντάγκλας. Ο Ουάιλντ καταδικάστηκε σε φυλάκιση όταν ο πατέρας του λόρδου τον κατηγόρησε στο δικαστήριο ότι διατηρούσε σχέση με το γιο του.
@ Tales
H Eπιτροπή απαντά ότι υπάρχει η ντιρεκτίβα του 2000 που επιβάλλει την ίση μεταχείριση στο χώρο της εργασίας και ότι γίνεται προσπάθεια από τις 2 Ιουλίου 2008 να επεκταθεί το έυρος της και πέρα από τον τομέα της απασχόλησης (χωρίς να διευκρινίζει πού αλλού). Από κει και πέρα γράφει ότι δεν μπορεί να ξεκινήσει διαδικασία παραπομπής ενός κράτους "παρά μόνο αν διαπιστωθεί η παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα πλαίσια του κοινοτικού δικαίου" και υπενθυμίζει ότι είναι υποχρέωση των κρατών-μελών να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα εναντίον της ομοφοβίας. Οι γνωστές γραφειοκρατικές ήξεις-αφήξεις δηλαδή.
Ως προς την ουσία αυτών που γράφεις αντιλαμβάνομαι ότι υφίσταται σοβαρό ζήτημα καθώς το συγκεκριμένο τραγούδι προβλήθηκε σε κρατικό φεστιβάλ που χρηματοδοτείται από το κρατικό κανάλι της Ιταλίας με τα λεφτά των φορολογούμενων.
Παρόλα αυτά θεωρώ ότι το ζήτημα των διακρίσεων πρέπει να διαχωρίζεται από το ζήτημα της ρατσιστικής/ομοφοβικής κτλ προπαγάνδας. Βεβαίως το ένα μπορεί να οδηγήσει στο άλλο και υπάρχουν οι σχετικές αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων (όπως το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης) που αποδέχονται αυτό το επιχείρημα. Αλλά πάντως άλλο η νομοθεσία εναντίον των διακρίσεων και άλλο η νομοθεσία εναντίον του ρατσιστικού λόγου.
'Αποψή μου είναι ότι οι διάφορες μειονότητες επιβάλλεται να είναι ιδιαίτερα φειδωλές όταν χρησιμοποιούν την αντιρατσιστική νομοθεσία και να περιορίζουν τις προσφυγές τους στις ουσιαστικά εμπρηστικές -από πολιτικής άποψης- περιπτώσεις. Δεν είμαι υπέρ της δικομανίας και της βιομηχανίας αγωγών στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ο φόβος μου είναι ότι κάποιοι έχουν βρει έναν πρόσφορο τρόπο για να κολλάνε αγωνιστικά ένσημα και να πουλάνε ακτιβισμό στις αίθουσες των δικαστηρίων. Ταυτόχρονα το ουσιαστικό κοινωνικό και πολιτικό έργο που πρέπει να γίνει μένει πίσω και επιβάλλεται μια στείρα δικαστική/γραφειοκρατική αντιμετώπιση κάποιων πολύ σοβαρών ζητημάτων.
κρίμα που δεν υπάρχει φεστιβάλ τραγουδιού Βατικανού να το στέλναν εκεί το τραγούδι...
Δεν εξέφρασα άποψη, απλά με την ευκαιρία του ποστ σου, παράθεσα την σχετική ερώτηση και στη συνέχεια την απάντηση.
Θα συμφωνήσω όμως σ' αυτό που λες:
οι διάφορες μειονότητες επιβάλλεται να είναι ιδιαίτερα φειδωλές όταν χρησιμοποιούν την αντιρατσιστική νομοθεσία και να περιορίζουν τις προσφυγές τους στις ουσιαστικά εμπρηστικές -από πολιτικής άποψης- περιπτώσεις. Δεν είμαι υπέρ της δικομανίας και της βιομηχανίας αγωγών στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Σ' ευχαριστώ για την μετάφραση :-)
Μόνο που δεν καταλαβαίνω τί εννοείς όταν λες ότι:
θεωρώ ότι το ζήτημα των διακρίσεων πρέπει να διαχωρίζεται από το ζήτημα της ρατσιστικής/ομοφοβικής κτλ προπαγάνδας.
Ούτως ή άλλως αυτά τα δύο ο νομοθέτης έχει ορθά φροντίσει να τα διαχωρίσει. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα ο νόμος κατά των διακρίσεων (3304) και άλλο ο αντιρατσιστικός (927 - που δεν μας συμπεριλαμβάνει).
@ Tales
Ναι αλλά στην προσφυγή που αναφέρεις ο κ. Αgnoletto δεν στηρίζεται σε κάποια κοινοτική νομοθεσία που να ποινικοποιεί την προπαγάνδα μίσους (ίσως γιατί δεν υπάρχει - αν και δεν γνωρίζω τί συμβαίνει με το Συμβούλιο της Ευρώπης) αλλά γράφει "Η άποψη ότι γκέι γίνεσαι ανάλογα με τις παρέες σου συνιστά πρόδηλη ενέργεια ομοφοβικών διακρίσεων"
Ο κ. Agnoletti λοιπόν σκοπίμως συγχέει αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα. Άλλο πράγμα οι διαπιστωμένες διακρίσεις και άλλο πράγμα η διατύπωση απόψεων που ενδεχομένως υπερασπίζονται και δικαιολογούν τις διακρίσεις.
Δεν είναι προσφυγή, είναι απλά μια γραπτή ερώτηση. Η Επιτροπή απαντά. Μπορεί βέβαια σε περίπτωση που κρίνει ότι καταπατούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, να προσφύγει κατά της χώρας-μέλους, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις που αυτό συμβαίνει, προτιμά να δίνει απαντήσεις ήξεις-αφήξεις, όπως σωστά επισημαίνεις, ή το πολύ-πολύ να δώσει μια απάντηση κάπως πιο σκληρή - σπανίως αυτό.
Κοινοτική νομοθεσία με την έννοια που το λές δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι η INI/2007/2145, η έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα 2004-2008 του αρμόδιου Επιτρόπου, η οποία έχει σαφείς ρήτρες κατά της ομοφυλοφοβίας και κατά των διακρίσεων και η οποία υιοθετήθηκε όπως επισημαίνει και ο κύριος Αgnoletto (αυτήν επικαλείται).
Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία, τόσο με το τραγούδι, όσο και με την ομιλία του Benigni. Δεν τα είχα πάρει είδηση!
@ sk
Nα και κάτι που δεν το ήξερες ;-)
Δεν είναι θλιβερό πάντως πώς τα αγγλόφωνα μέσα καθορίζουν την ατζέντα και αποκλείουν οτιδήποτε χρειάζεται μετάφραση;
Όντως, δίνουν τον τόνο παγκοσμίως. Προσωπικά, παρακολουθώ και μερικά ελληνόφωνα, καθώς και μερικά γαλλικά. Είμαι news junkie γενικώς, μακάρι να είχα τον χρόνο να παρακολουθούσα περισσότερα!
syginithika poly. na'sai kala pou mas enimerwneis
εδώ κατακεραυνώνουν τα πάντα οι διπλανοι μας, οι κωμικοι σου κανουν εντύπωση;
καλό μήνα
καλή άνοιξη
(Βιαστικἀ..)
http://www.youtube.com/watch?v=oKYbJxwh4nw
αρκετα καλή αναλυση αλλα...το φεστιβαλ του ΣανΡεμο ΔΕΝ είναι κάτι σοβαρό κι ελπιζω απ ολο αυτο το πανηγυράκι να μείνει η επισἠμανση του Κωμικού:"Από πότε η αγάπη απο τον ανθρωπο στον συνανθρωπο του είναι κατακριτέα??"
Το de profundis ηταν ωραία τσαγερί στην Πλάκα-ο Οσκαρ παντρεμένος με την Κόνστανς ΚΑΙ με 2 παιδιά απ΄αυτο το γάμο...
Ας γράψει για το ΣανΡέμο 2010 κάποιος :¨O Λούκα "ξανακύλισε"
και στη σαρμέλα γύρισε¨...θέλουν να το ακούσουν κι αυτο:ΔΕΝ τολμούν να το φανταστούν!(?)
ΤΕΛΟΣ> το σύστημα είναι χτισμένο από την Υποκρισία του.Καλή Δύναμη.ΤΗΧ
@ anonymous
Aν στην Ευρώπη του 2009 βγαίνει τόση επιθετικότητα μέσα από τους στίχους ενός ελαφρού τραγουδιού σε ένα αθώο "πανηγυράκι" όπως λες, φαντάσου πώς ήταν τα πράγματα στην Αγγλία του 1890. Αν ακόμα και σήμερα κάποιοι τραγουδάνε για τη "θεραπεία" των ομοφυλόφιλων και υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία από "ψυχοθεραπευτές", "σεξολόγους" και ιεροκήρυκες που θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση δυστυχισμένων ανθρώπων φαντάσου πόσο μεγαλύτερη ήταν η κοινωνική πίεση τότε.
Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς για ποιο λόγο ο Όσκαρ Ουάιλντ έκανε τις επιλογές που έκανε. Επιλογές στις οποίες δυστυχώς εγκλωβίζονται πάρα πολλοί γκέι και λεσβίες ακόμα και σήμερα.
θησαυρισμα?
δυστυχισμένοι?
μου κάνει λίγο μελὀ,
άλλαξε δίσκο...
άσε το Λούκα ν'αγαπήσει μια
γυναίκα (έναν ανθρωπο)σήμερα
Μην τον κατατρέχεις...
Παρά τα όσα λεει όποιος τρώει...
ξανατρώει.Μην το κάνουμε θέμα,ας το γράφουν σωστά: "gay" και θα δείς
πως τα παιδιά τους...θα πάρουν εκδίκηση:Η ράτσα μας είναι σαν την
Ελλάδα...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ...THX
@ anonymous
Στο ότι η "ράτσα" μας όπως λες δεν πεθαίνει ποτέ θα με βρεις απόλυτα σύμφωνο :-)
Το θέμα όμως είναι πώς ζει...
Επειδή αυτή είναι μια κοινότυπη ιστορία, το μόνο που χρειάζεται να κάνει ένας δημοσιογράφος είναι να "παρακολουθεί" τις κινήσεις του εν λόγω τραγουδοποιού.
Δεν θυμάμαι σε ποιο ντοκιμαντέρ το έχω δει, που ένας.. γκέι που είχε γίνει στρέητ και έγινε και τύπου διώκτης των υπολοίπων.
Ε, λοιπόν, τον πέτυχαν σε γκέι μπαρ και όταν τον ρώτησαν πώς και γιατί, είπε ότι πήγε επειδή... ήθελε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα! Δηλαδή, πόσο γελοίος, πια.
Αυτοί είναι το χειρότερο είδος.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην απάντησή της αναφέρεται φυσικά στο πασίγνωστο Σχέδιο Οδηγίας για την Εφαρμογή της Ίσης Μεταχείρισης πέραν του πεδίου των εργασιακών σχέσεων ((COM 426)2008).
Πρόκειται για ένα μια Οδηγία που όταν ψηφιστεί θα επεκτείνει την απαγόρευση των διακρίσεων και πέρα από τις εργασιακές σχέσεις (που ισχύει σήμερα σε κοινοτικό επίπεδο) καλύπτοντας έτσι την υποχρεωτική ίση μεταχείριση όσον αφορά:
α) την κοινωνική προστασία, συµπεριλαµβανοµένων της κοινωνικής ασφάλισης και της υγειονοµικής περίθαλψης·
β) τα κοινωνικά πλεονεκτήµατα·
γ) την εκπαίδευση·
δ) την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες διαθέσιµων στο κοινό, συµπεριλαµβανοµένης της
στέγασης, και την παροχή αυτών.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2008:0426:FIN:EL:PDF
Οι gay οργανώσεις έχουν ήδη επικρίνει το σχέδιο Οδηγίας ως όχι αρκετά τολμηρό.
Πάντως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα έχει μόνον επικουρική αρμοδιότητα ως προς την εφαρμογή των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τα κράτη μέλη. Δηλαδή είναι αρμόδια μόνο εφόσον η παραβίαση έχει επιπτώσεις σε κάποιες από τις 4 κοινοτικές (οικονομικές) ελευθερίες και όχι γενικά (όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης).
Βέβαια "αγαθά και υπηρεσίες διαθέσιμες στο κοινό" είναι και η ραδιοτηλεόραση κατά το κοινοτικό δίκαιο. Αλλά η Οδηγία έρχεται να ρυθμίσει την ίση μεταχείριση ως προς την πρόσβαση σε αυτά, δηλ. απαγορεύει την παρεμπόδιση της πρόσβασης λόγω λ.χ. σεξουαλικού προσανατολισμού. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ΕΕ μπορεί να απαγορεύσει τη μετάδοση ομοφοβικών μηνυμάτων στη δημόσια τηλεόραση - δεν μπορεί να έχει τέτοια αρμοδιότητα.
"Αγωνιστικά ένσημα" σε αίθουσες δικαστηρίων για lgbt δικαιώματα δεν έχω δει, οπότε ο φόβος σου είναι μάλλον αβάσιμος.
@ e-lawyer
Ως προς το τί θέλει να καλύψει η νέα ντιρεκτίβα, οι πληροφορίες σου είναι πολύ χρήσιμες και σε ευχαριστούμε.
Ως προς το θέμα των δικαστικών αγώνων, για κάποιο λόγο μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι στην Ελλάδα εδώ και ένα χρόνο ο ακτιβισμός για το σύνολο των LGBT θεμάτων (πολιτικός γάμος, σύμφωνο συμβίωσης, αντιρατσιστική νομοθεσία) έχει μεταφερθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Έχεις λάθος εντύπωση. Η μόνη δίκη που έχει γίνει είναι αυτή του εισαγγελέα Ρόδου εναντίον των 2 ζευγαριών που έγινε ο γάμος - κι αυτό όχι με πρωτοβουλία των ακτιβιστών. Φαντάζομαι συμφωνουμε όλοι ότι έπρεπε να παραστούν σε αυτήν την αίθουσα δικαστηρίου για να στηρίξουν το κύρος του γάμου τους.
Το σύμφωνο συμβίωσης δεν έχει πάει σε δικαστήριο, επειδή φαίνεται ότι τελικά δεν υπάρχει κάποιο gay ζευγάρι που θα το ρίσκαρε. Ο Γ.Βαλλιανάτος ανήγγειλε ότι υπάρχει ένα ζευγάρι που ΘΑ πάει στο Στρασβούργο για αυτό το θέμα. Ένα χρόνο μετά από όλη αυτή την αναταραχή, μόνο 2 άνθρωποι βρέθηκαν να θέλουν να το παλέψουν και θα τους κατηγορήσουμε ότι θέλουν να αποσπάσουν "αγωνιστικά ένσημα"; Νομίζω θα ήταν λάθος στόχευση.
Είναι πολύ πιο αποτελεσματική μια απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου που θα λέει ότι ο ελληνικός νόμος παραβιάζει την ισότητα παρά 1000 άρθρα σου.
εσυ εισαι αθλιος ρε...το τραγουδι ειναι γαματο και δινει τοσα πολλα μηνυματα αλλα βεβαια εσυ που να καταλαβεις...χρειαζεται μυαλο,κατι που εσυ φαινεται να μην εχεις...
@ anonymous
Είναι πάντα ευχάριστο να ακούει κανείς μια καλή κουβέντα. Σε ευχαριστώ :-)
εδώ και ένα χρόνο ο ακτιβισμός για το σύνολο των LGBT θεμάτων (πολιτικός γάμος, σύμφωνο συμβίωσης, αντιρατσιστική νομοθεσία) έχει μεταφερθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων
Έχει μεταφερθεί στις αίθουσες δικαστηρίων και μάλιστα με έναν πολύ αδιαφανή τρόπο και ως προς τη στόχευση, και ως προς τις μεθοδεύσεις και συμμαχίες αλλά και ως προς τις προσωπικές σκοπιμότητες. Και έχουμε κάθε λόγο να αναρωτιόμαστε ποιοι μπορεί να ψαρεύουν στα "θολά νερά" και τι.
Όσο για την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, έ, όλοι πια γνωρίζουμε πόσο δεσμευτική θα είναι για το ελληνικό κράτος, αν βγει και όποτε βγει.
Μέχρι τότε κάποιοι θα αποκομίζουν κέρδη από τα "αγωνιστικά ένσημα" και κάποιοι θα γράφουν αφιλοκερδώς άρθρα προσπαθώντας να αναπληρώσουν το έλλειμμα πληροφόρησης γύρω από τα λοαδ ζητήματα.
για να κάνω τον e-lawyer του διαβόλου, γιατί είναι αδιαφανής η στόχευση, οι συμμαχίες και οι μεθοδεύσεις (για τις προσωπικές σκοπιμότητες είναι άλλο. αν υπάρχουν, προφανώς θα είναι αδιαφανείς) του δικαστικού αγώνα για τον γάμο; έχουν πει αρχής εξαρχής ότι στόχος είναι να πάει το θέμα στην ελληνική δικαιοσύνη και από εκεί στο ευρωπαϊκό δικαστήριο. έχουν επίσης μιλήσει για την ημιματαιωμένη συμμαχία με τον συριζα και στο θέμα του γάμου έχουν δηλώσει σύμμαχοι όλες οι οργανώσεις. ποιο είναι το αδιαφανές; πως θα γινόταν με μεγαλύτερη διαφάνεια;
αν δε θέλουμε να μεταφέρεται ο ακτιβισμός στις δικαστικές αίθουσες, που να γίνεται; λόμπινγκ; γίνεται κι αυτό αλλά εξ ορισμού δε μου φαίνεται περισσότερο διαφανές. σε επίπεδο δράσεων; κουτσογίνεται, αλλά χρειάζεται και μεγαλύτερη συμμετοχή από τον κόσμο. που βρισκόταν αυτός ο κόσμος στη διαδήλωση έξω από τη Βουλή για το γάμο, που παραβρέθηκαν 50 άτομα, ενώ υπέγραφαν τη διαμαρτυρία 250 blogs - αυτοί τι έκαναν; έγραφαν αφιλοκερδώς άρθρα προσπαθώντας να αναπληρώσουν το έλλειμμα πληροφόρησης γύρω από τα λοαδ ζητήματα;
Εγώ δεν βλέπω κανένα gay ακτιβισμό σε αίθουσες δικαστηρίων πάντως. Και είμαι κάθε μέρα στα δικαστήρια λόγω ιδότητας.
...(βιαστικά)
Πάντως για την Ιταλία
το ΑRCIGAY είναι Power,φάνηκε & με το σκατοτράγουδο...σοφά είπαν η συνέχεια του Χέστη τργουδιστἠ θα δείξει...ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΟΥΣ GAY ΠΟΥ ΠΑΣ ΞΥΠΟΛΗΤΗ ΔΙΧΩΣ ΓΟΒΕΣ ΣΤΑ ΑΓΓΟΥΡΙΑ POVERO POVIO???
THX (AGAIN)- -Ρώτα το Σάκη :)
Ανώνυμε,
Δεν χρειάζεται να κάνεις τον συνήγορο του διαβόλου, θα αρκούσε να ήσουν προσεκτικότερος αναγνώστης, ακόμη και τώρα μπορείς δηλαδή, αφού τα γραπτά έχουν το καλό «να μένουν».
Έτσι στο τυχαίο παράδειγμα της διαδήλωσης στη Βουλή που ανέφερες θα διαπίστωνες ότι:
Η πρόταση για τη συγκέντρωση έγινε από ιστολόγους προς το Athens Pride λόγω της επίμονης απροθυμίας για διαφανείς διαδικασίες της ΟΛΚΕ. Παρ’ όλα αυτά η απόφαση ελήφθη σε συνάντηση για την οποία ειδοποιήθηκαν συγκεκριμένοι παραλήπτες με e-mail, όχι πάντως αυτοί που την πρότειναν, πόσο μάλλον όλοι οι πιθανοί ενδιαφερόμενοι. Το ψήφισμα που κατατέθηκε στη Βουλή δεν αναγνώσθηκε καν στους 50 παρευρισκόμενους, που υποτίθεται ότι το ψήφισαν, ούτε δόθηκε στη δημοσιότητα. Ωστόσο φωτογραφίες κάποιων για κάθε μελλοντική χρήση τραβήχτηκαν, αποκλειστικές πληροφορίες σε επιλεγμένο σάιτ διοχετεύθηκαν.
Και ναι 250 ιστολόγοι στήριξαν την πρωτοβουλία για το Σύμφωνο Συμβίωσης, όχι για τον πολιτικό γάμο, να ξέρουμε τι γράφουμε, αλλά οι λοαδ οργανώσεις είχαν κρατήσει τότε σιγή ιχθύος επί του θέματος, όπως κάνουν πάντοτε προς όποιους και ό,τι δεν ελέγχουν. Άλλωστε αρκεί να δει κανείς τους συνδέσμους των ιστοσελίδων τους για να καταλάβει πώς, από ποιους και για ποιους παίζεται το παιχνίδι. Κι ας μην ανοίξουμε το θέμα των κρατικών, στην ευρύτερη έννοια τους, επιχορηγήσεων, ποιοι τις παίρνουν, από ποιους και με τι δικαιολογητικά. Οι συμπτώσεις στα ονόματα θα ήταν αποκαλυπτικές.
Αν επιπλέον μιλήσουμε ευρύτερα για ΜΚΟ, εκεί να δεις συμπτώσεις, τόσες που να στηρίζουν πειστικά την άποψη κάποιων περί συγκοινωνούντων δοχείων.
Πάντως την πιο πρόσφατη προσφυγή στη δικαιοσύνη με χαρακτηριστικά αδιαφανούς μεθόδευσης, στόχευσης και παράλληλων σκοπιμοτήτων αποτελεί η προσφυγή κατά του Πλεύρη, στις δυο δημοσιευμένες στο διαδίκτυο εκδοχές της και το ενδιάμεσο παρασκήνιο που μεσολάβησε.
Άλλη μια αποκαρδιωτική ιστορία. Έχει νόημα να μιλήσουμε αναλυτικότερα γι’ αυτού του τύπου τις διαδικασίες; Προσωπικά θα προτιμούσα να το αποφύγω. Όπως γενικότερα προτιμώ να μην συζητάω για πράγματα που δεν εκτιμώ και πρακτικές που δεν συμμερίζομαι.
e-lawyer,
δεν βλέπεις γκέι ακτιβισμό στα δικαστήρια γιατί απλούστατα το παιχνίδι της προσφυγής στη δικαιοσύνη παίζεται προσχηματικά, σε καθαρά επικοινωνιακό επίπεδο. Και όπως πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις το ουσιαστικό αποτέλεσμα είναι ανάλογο, δηλαδή εικονικό. Εν τω μεταξύ όμως κατασκευάζεται το μιντιακό προφίλ κάποιων, δίνονται τα «αγωνιστικά εύσημα» που λέγαμε, ε κάπου θα χρησιμεύσουν κι αυτά στο τέλος.
Εγώ δε βλέπω καμία γελοιότητα, και καθόλου επιθετικότητα μέσα από τους στίχους του τραγουδιού. Προσωπικά, μου αρέσει πολύ η μουσική του, ενώ οι στίχοι του, είτε παρωθούν στην ομοφοβία είτε όχι, παρουσιάζουν με πολύ γλαφυρό τρόπο μια πολύ συγκεκριμένη περίπτωση που όλοι γνωρίζουμε και όλοι έχουμε τουλάχιστον ένα παράδειγμα. Δεν ξέρω αν γεννιόμαστε γκέι ή γινόμαστε, αλλά πιστεύω ότι η παιδική ηλικία, οι γονείς, τα πρότυπα παίζουν καθοριστικό ρόλο... (τουλάχιστον με μένα έτσι έγινε)
"Δεν πήγα σε ψυχολόγους, ούτε σε ψυχιάτρους
πήγα στο παρελθόν μου, έσκαψα και ανακάλυψα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου"
Δε στέκομαι στα λεγόμενα του τραγουδιστή στα περιοδικά, ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει την άποψή του, στέκομαι όμως ότι το περιστατικό έδωσε την αφορμή για δημόσιο διάλογο και για την συγκινητική παρέμβαση του Begnini (ευχαριστούμε και για τη μετάφραση!)... Αυτό θα γινόταν στην Ελλάδα? Μπορεί και ναι (θέλω να πιστεύω πως ναι), ας αισιοδοξούμε.
ps: πάντως το πραγματικό "E Uno Scandalo" θα ηταν αν τελικά έβγαινε πρώτο στο διαγωνισμό... γιατί άραγε?
@ good as you
Σε ποια ακριβώς "συγκεκριμένη περίπτωση που όλοι γνωρίζουμε" αναφέρεσαι; Γνωρίζεις περιπτώσεις ομοφυλόφιλων που "θεραπεύτηκαν" από την ομοφυλοφιλία τους δια του γάμου; Γνωρίζεις ομοφυλόφιλους που πιστεύουν ότι πηγαίνουν με άντρες για να βρουν τον πατέρα τους και να μην προδώσουν τη μητέρα τους; 'Η ότι "γίνεσαι γκέι ανάλογα με τις παρέες σου";
Βεβαίως και όλοι γνωρίζουμε περιπτώσεις ομοφυλόφιλων που λόγω των κοινωνικών πίεσεων προχώρησαν σε ετεροφυλοφιλικό γάμο. Επίσης γνωρίζουμε πόσες ζωές έχουν διαλυθεί με αυτό τον τρόπο. Σε αυτές τις κοινωνικές πιέσεις προστέθηκε από την περασμένη εβδομάδα και το συγκεκριμένο μουσικό έκτρωμα που καλεί όλους τους ομοφυλόφιλους να "αλλάξουν" και να έρθουν στον "ίσιο δρόμο".
Βέβαια ούτε κουβέντα από τον εν λόγω κύριο για το πόσοι ομοφυλόφιλοι έχουν καταστρέψει έτσι τη ζωή τους και έχουν δημιουργήσει δυστυχισμένες οικογένειες. Γι'αυτόν το να απαρνιέται κανείς τον εαυτό του είναι κάτι το "ιδανικό" και "ειδυλλιακό" και παρουσιάζεται ως "σωτηρία" και "λύτρωση".
"Δεν πήγα σε ψυχολόγους, ούτε σε ψυχιάτρους". Καλά εδώ γελάμε. Είναι πασιφανές ότι ο συγκεκριμένος πήγε οπουδήποτε του έταξαν ότι μπορούν να τον "θεραπεύσουν". Και από ό,τι λέει στις συνεντεύξεις του έχει βοηθήσει να "θεραπευτούν" κι άλλοι.
Βέβαια όλη αυτή η εχθρότητα και η επιθετικότητα που εκφράζει δεν προέρχεται από τον ίδιο αλλά από την κοινωνία στην οποία ζει. Σε αυτή την κατάσταση αντέδρασε ο Μπενίνι στην παρέμβασή του που τόσο σου άρεσε.
Αναφέρομαι στις περιπτώσεις γκέι αντρών που έκανα ετεροφυλόφιλο γάμο λόγω κοινωνικών πιέσεων. Και αυτό ακριβώς βλέπω στο τραγούδι. Έναν γκέι άντρα που έκανε αυτό.
Στους στίχους δεν αναφέρει πουθενά πως θεραπεύτηκε από την ομοφυλοφιλία του... Εγώ έτσι όπως τους διαβάζω αναλύει τους λόγους που έφτασε σε αυτό το σημείο, πού αποδίδει την ομοφυλοφιλία του, και όχι ότι θεραπεύτηκε και ότι τώρα είναι στρέιτ. Ίσως αν το κοιτάξεις αλλιώς, οι στίχοι μπορεί να έχουν αμφίσημη σημασία.
Mα στο τραγούδι δεν διαμαρτύρεται για την κακούργα κοινωνία που τον ανάγκασε να κάνει κάτι ενάντια στη φύση του! Ίσα-ίσα το παρουσιάζει ως σωτηρία και λύτρωση.
Λέει ότι τώρα είναι ευτυχισμένος, ότι ως ομοφυλόφιλος "δεν γνώριζε τί σημαίνει ευτυχία" και ότι η ομοφυλοφιλία ήταν σαν "διαγωνισμός στο κρεβάτι".
Άλλωστε και από τη συνέντευξή του τα ίδια προκύπτουν. "Γκέι δεν γεννιέσαι, γίνεσαι ανάλογα με τις παρέες σου. Κι εγώ πέρασα μία φάση γκέι που διήρκεσε επτά μήνες και μετά το ξεπέρασα. Και έχω μεταπείσει και δυο φίλους μου που πίστευαν ότι είναι γκέι και σήμερα είναι παντρεμένοι".
Είναι απλώς μια φάση που θεραπεύεται δηλαδή. Ή μάλλον κάτι σαν διακόπτης που όποτε θέλεις τον ανεβάζεις και όποτε θέλεις τον κατεβάζεις.
τα συγχαρητήρια μου για το εξαιρετικό post. Ευχαριστώ για την μετάφραση, χαίρομαι που είσαι στην reading list μου. Keep up...
signomi epeidi diavasa kati gia ena tea bar to de profundis... ap oti 3erw exei kleisei...OTAN ypirxe eixe kamia sxesi me gay bar?? opoios 3erei as mou pei...
Δημοσίευση σχολίου