.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΛΑ ΤΣΟΥΝΓΚΑ / ΤΡΑΒΙΑΤΑ ΤΗΣ ΛΙΣΑΒΟΝΑΣ / ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ


LA CHUNGA
του Μάριο Βάργκας-Γιόσα, σκηνοθεσία Ελένης Σκότη
Θέατρο Επί Κολωνώ από Τετάρτη ως Κυριακή
la chunga

Στην επαρχία του Περού μια γυναίκα έχει μόνο δύο επιλογές: να υποταχτεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του άντρα-αφέντη ή να γίνει η ίδια ο άντρας της ζωής της καταβάλλοντας ως τίμημα της ανεξαρτησίας μια ζωή χωρίς έρωτα. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη υποδύεται τη Τσούνγκα, μια γυναίκα που είναι αφεντικό του εαυτού της και καταφέρνει κάθε βράδυ να επιβάλλεται σαν ίσος προς ίσο στα αποβράσματα που συχνάζουν στο κακόφημο καπηλειό της. Η πανοπλία της θα ραγίσει τη στιγμή που θα εμφανιστεί για πρώτη φορά στο μαγαζί της η Μέτσε – η θηλυκή δροσιά και φρεσκάδα της Ηλιάννας Μαυρομάτη φωτίζει ακόμα περισσότερο την αυστηρή, γεροντοκορίστικη δωρικότητα του χαρακτήρα που υποδύεται η Καραμπέτη.

Δανείζοντας λεφτά στον εραστή-παύλα-προαγωγό της, η Τσούνγκα εξαγοράζει μια νύχτα με τη Μέτσε και αναλαμβάνει να τη σώσει από τον “προστάτη” της βοηθώντας τη να δραπετεύσει και απαρνούμενη για ακόμα μια φορά στη ζωή της τον έρωτα. Ο θεατής θα παρακολουθήσει τα τέσσερα ρεμάλια που συχνάζουν στο καπηλειό να φαντασιώνουν σχετικά με τις λεπτομέρειες της μοναδικής νύχτας που πέρασαν μαζί οι δύο γυναίκες. Αυτό όμως που θα πάρει μαζί του από την παράσταση είναι ο ερωτικός σπαραγμός που η πρωταγωνίστρια επιτρέπει στον εαυτό της μόνο όταν οι πόρτες έχουν κλείσει ερμητικά και η ίδια έχει απομείνει ολομόναχη στα σκοτάδια ανάμεσα στα άδεια μπουκάλια και τις αναποδογυρισμένες καρέκλες….


Η ΤΡΑΒΙΑΤΑ ΤΗΣ ΛΙΣΑΒΟΝΑΣ του Τέρενς ΜακΝάλι, σκηνοθεσία Λ. Γεωργακόπουλου
Θέατρο Αλκμήνη από Πέμπτη ως Κυριακή
lisbon traviata

Ο Τέρενς ΜακΝάλι έχει απασχολήσει το θεατρόφιλο κοινό με το “Corpus Christi” (ένα έργο όπου ο Ιησούς παρουσιάζεται ως γκέι άντρας στο σύγχρονο Τέξας) και το “Master Class” (με θέμα το λυκόφως της καριέρας της Μαρίας Κάλλας). Η “Τραβιάτα της Λισαβόνας” παντρεύει τα δύο αγαπημένα του θέματα καθώς στην πρώτη πράξη δυο γκέι νεοϋορκέζοι που η φιλία τους στηρίζεται στην αγάπη τους για την όπερα παθιάζονται για μια πειρατική ηχογράφηση της “Τραβιάτα” από τη Μαρία Κάλλας. Το camp χιούμορ είναι ξεκαρδιστικό – αν και αποδίδεται με αρκετές δόσεις νευρωτικής υπερβολής από το Φαίδωνα Καστρή στο ρόλο του Μάντι, ενός ηλικιωμένου ομοφυλόφιλου που μοναδική του παρηγοριά είναι οι δίσκοι της Μαρίας. Σκιάζεται όμως από την κρίση στην ερωτική ζωή του Στίβεν που περνάει την ώρα του στου Μάντι καθώς συμφώνησε να παραχωρήσει στον αγαπημένο του Μάικ το σπίτι που μοιράζονται για μια εκτόνωση “της μιας βραδιάς”.

Το γκέι θερμόμετρο της παράστασης ανεβαίνει ακόμα περισσότερο στη δεύτερη πράξη όταν ο Στίβεν γυρνάει σπίτι νωρίτερα για να πιάσει στα “πράσσα” το Μάικ με το νεαρό σερβιτόρο Πολ. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο εκλεκτό οφθαλμόλουτρο που προσφέρουν οι Βασίλης Μπισμπίκης και Λευτέρης Βασιλάκης (η γυμνή σκηνή είναι αναμφίβολα το “καυτό” μυστικό της παράστασης). Ο Στίβεν επιβεβαιώνει αυτό που φοβόταν: δεν πρόκειται για υπόθεση “της μιας βραδιάς” - ο Μάικ είναι ερωτευμένος με τον Πολ και σκοπεύει να τον παρατήσει. Σαν αυθεντική ηρωίδα της όπερας θα κάνει τα πάντα για να ξορκίσει το φάντασμα της μοναξιάς: τη μία σπαρακτικός και την άλλη στυγνός δολοπλόκος, ένα εκκρεμές που ταλαντεύεται ασταμάτητα ανάμεσα σε δάκρυα, παρακάλια, εκβιασμούς και απειλές θα καταλήξει να ξεσκίσει τις σάρκες του μαζί με τις σάρκες των άλλων δύο. Ειδικά η σκηνή που προσπαθεί να “μειώσει” κοινωνικά τον αντίζηλό του μιλώντας του για σκι και ιστιοπλοϊα είναι απλά ανεκτίμητη.

Κατανοητό το άγχος των συντελεστών που σε κάθε ευκαιρία τονίζουν ότι το έργο δεν απευθύνεται σε ένα “ειδικό” κοινό αλλά “αφορά τους πάντες” – και βέβαια έχουν δίκιο. Όμως ειδικά οι γκέι θεατές θα αναγνωρίσουν αλήθειες για τη ζωή τους και τις σχέσεις τους τόσο αιχμηρές όσο σε καμία άλλη θεατρική παράσταση.


ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο, σκηνοθεσία Δ. Φοινίτση
Θέατρο Συνεργείο από Παρασκευή ως Κυριακή
pliges tou anemou

Τακτοποιώντας την αλληλογραφία του νεκρού πατέρα του (ενός εξαιρετικά αυστηρού και συντηρητικού δικηγόρου που έζησε στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο) ο Δαβίδ θα ανακαλύψει ότι ο μακαρίτης έχει φυλάξει με όλη την επιμέλεια που τον χαρακτήριζε ένα πακέτο παθιασμένα ερωτικά γράμματα με αποστολέα έναν άντρα ονόματι Χουάν. Προσπαθώντας να μάθει επιτέλους την αλήθεια για τον άνθρωπο που δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει όσο ζούσε, ο Δαβίδ επισκέπτεται τον μεσήλικo πια Χουάν και συνειδητοποιεί ότι έχει μαζί του πολύ περισσότερα κοινά από ό,τι φανταζόταν: οι ζωές και των δύο έχουν σημαδευτεί για πάντα από τη συναισθηματική ανικανότητα ενός άντρα να τους δείξει αγάπη και στοργή.

Ο Θοδωρής Ανθόπουλος υποδύεται με μεταδοτική ευεξία το ρόλο του Χουάν που αναγκάζεται θέλοντας και μη να ξαναζήσει την ερωτική ιστορία που σημάδεψε τη ζωή του, αντιμέτωπος με το γιο του ανθρώπου που αγάπησε. Από την πλευρά του ο σκηνοθέτης της παράστασης προσπαθεί με διάφορα σκηνικά τεχνάσματα να “ζωντανέψει” και να αξιοποιήσει τον εξαιρετικά “εναλλακτικό” χώρο μιας υποβαθμισμένης πολυκατοικίας στο Μεταξουργείο η οποία για κάποιο λόγο κρίθηκε κατάλληλη για το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων.



Το καλοκαίρι πλησιάζει με γοργούς ρυθμούς, προλαβαίνετε όμως να παρακολουθήσετε κάποιες από τις παραπάνω παραστάσεις. Υπάρχει βέβαια και το Rent (σε μετάφραση του Γιώργου Καπουτζίδη!) – δυστυχώς όμως δεν έχω καταφέρει να το παρακολουθήσω για να σας πω τις εντυπώσεις μου…

Και κάτι τελευταίο: είναι βέβαια πολύ θετικό που έχουμε φέτος την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στο θέατρο τόσες διαφορετικές ιστορίες ομοφυλόφιλων αντρών και γυναικών. Ελπίζω όμως σύντομα να αρχίσουμε να βλέπουμε και έργα ελλήνων συγγραφέων με το ίδιο θέμα…



9 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!
Δεν έχω παρακαλουθήσει καμία αλλά θα συμφωνήσω με την τελευταία σου παράγραφο..

tovenito είπε...

έλληνας θεατρικός συγγραφέας και με γκέι περιεχόμενο; τι είναι αυτό; υπάρχει;

gay super hero είπε...

@ tovene592

'Ισως γνωρίζουν ότι το ομοφυλόφιλο κοινό δεν πρόκειται να τους στηρίξει και το ετερό κοινό θα τους μποϊκοτάρει....

Ανώνυμος είπε...

@ Hfaistiwna
giati se afti tin periptosi tha parakolouthouses tis parastaseis?

Ανώνυμος είπε...

Νίκος Μαστοράκης
Angels in America, Tony Kushner
1 - 7 Ιουνίου 2010, 21:00 / Πειραιώς 260, Χώρος Δ΄





Μετάφραση Γιώργος Δεπάστας
Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια Νίκος Μαστοράκης
Σκηνικά – Κοστούμια Μανόλης Παντελιδάκης
Φωτισμοί Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός Σκηνοθέτη Αργύρης Καβίδας
Βοηθός Σκηνογράφου Πάνος Κουντουράς
Ενδυματολογική Επιμέλεια Σεμίραμις Μοσχοβάκη

Ερμηνεύουν Ζέτα Δούκα, Θανάσης Ευθυμιάδης, Δημήτρης Λιγνάδης, Χρήστος Λούλης, Μάγια Λυμπεροπούλου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Σοφία Σεϊρλή, Νίκος Χατζόπουλος

In a murderous time
the heart breaks and breaks
and lives by breaking
Στάνλεϋ Κιούνιτς, “The Testing – Tree”

«Γραμμένο το 1991 το Angels in America είναι ίσως το πλέον βραβευμένο έργο της σύγχρονης δραματουργίας (National Arts Club Award, 1991, βραβείο της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου του Λονδίνου, 1992, βραβείο Ένωσης Κριτικών Θεάτρου Νέας Υόρκης, 1993, Pulitzer Prize και Tony Award, 1993).

Θεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις συγκρούονται με τη σεξουαλικότητα και την αναζήτηση νοήματος στην ύπαρξη του σύγχρονου ανθρώπου. Ένα έργο προφητικό, γραμμένο στο κατώφλι μιας Νέας Εποχής, που προδιαγράφει τον εφιάλτη του κόσμου που ζούμε».

Νίκος Μαστοράκης



Η προπώληση των εισιτηρίων αρχίζει στις 11 Μαϊου.

sCaTterBraiN είπε...

το la chunga και ήταν μια από τις καλύτερες (αν όχι η καλύτερη) παραστάσεις που είδα φέτος. τις άλλες δεν τις έχω δει.
:-)
καλησπέρα!

gay super hero είπε...

@ scatterbrain

Άντε τράβα όσο προλαβαίνεις :-Ρ

Ειδικά την "Τραβιάτα" δεν πρέπει να τη χάσεις...

anonymous γιατί βγάζεις κακίες στον ηφαιστιωνάκο; :-)

Leviathan είπε...

fainodai poli poli endiaferouses! eidika i teleutaia parastasi! kali evdomada!!! :)

DrFinch είπε...

Είδα την τελευταία πριν λίγες εβδομάδες. Για πρώτη φορά μετά από πάρα πολύ καιρό, δεν κοίταξα το ρολοί μου κατά τη διάρκεια θεατρικής παράστασης. Την προτείνω ανεπιφύλακτα. Βρήκα σπαρακτικό το μήνυμα του ανεκπλήρωτου έρωτα και πολύ ευρηματικό το φινάλε. Μία παράσταση που απευθύνεται σε όλους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Μπορείτε να πάρετε και τους στρέιτ φίλους σας και θα προβληματιστούν το ίδιο με εσάς.