O ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΒΙΑ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Η παραπάνω αφίσα είναι έργο των φοιτητικών ΛΟΑΔ οργανώσεων της γαλλικής πρωτεύουσας σε συνεργασία με το δήμο του Παρισιού. Έγινε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας (17 Μαϊου) προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τη νεολαία σχετικά με τη βία της γελοιοποίησης που υφίστανται καθημερινά οι ομοφυλόφιλοι. Μια μορφή τραμπουκισμού που πολύ συχνά περνάει “υπόγεια” με τη χρήση των κατάλληλων εκφράσεων σε άσχετες στιγμές. Εκφράσεις  που καθόλου “ξεκάρφωτες” δεν είναι αλλά αντίθετα στέλνουν ξεκάθαρα το μήνυμα σε όλους τους ενδιαφερόμενους ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι ανεκτό να εκδηλώσουν τη διαφορετικότητά τους.

Θα καταντήσω κλισέ αν γράψω για ακόμα μια φορά ότι στην Ελλάδα κάτι τέτοιες ευαισθησίες τις γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια. Πολλοί θα σπεύσουν να υπερασπιστούν την “ελευθερία της έκφρασης” των τραμπούκων που δήθεν δεν αντέχουν να καταπιέζονται από την “πολιτική ορθότητα”. Αναφέρονται βέβαια μονόπλευρα στην “ελευθερία” των ισχυρών καθώς η πλειοψηφία έχει όλη τη δύναμη με το μέρος της, ενώ η μειοψηφία δεν έχει καν το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της (γιατί αν το κάνει ουσιαστικά παραδέχεται αυτό για το οποίο την “κατηγορούν”).

Κάποιοι άλλοι -ακτιβιστές αυτή τη φορά- μας παροτρύνουν να χρησιμοποιούμε κι εμείς αυτές τις λέξεις για να περιγράφουμε τον εαυτό μας ώστε με αυτό τον τρόπο να “εξουδετερώσουμε” την αρνητική σημασία τους. Ουσιαστικά αυτό που μας λένε είναι να δώσουμε κι εμείς το πράσινο φως στους τραμπούκους να χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις σαν όπλα εναντίον μας. Ακόμα και οι λίγοι ετεροφυλόφιλοι (και τα ΜΜΕ) που μέχρι τώρα “τηρούν τα προσχήματα” θα αισθανθούν ελεύθεροι να ξεσαλώσουν σε βάρος των ομοφυλόφιλων. “Αφού λέτε μόνοι σας ότι είστε π%&στηδες γιατί διαμαρτύρεστε αν σας αποκαλούμε κι εμείς έτσι;”

Και πάμε τώρα σε μια ακόμα πονεμένη ιστορία – τους λεγόμενους “προοδευτικούς” “καλλιτέχνες”. Αν και δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με τηλεοπτικά και διαδικτυακά υπο-προϊόντα,  δεν μπορώ να παραβλέψω την τεράστια δύναμη που έχουν και τον τρόπο που τη χρησιμοποιούν προκειμένου να απενοχοποιήσουν τον εκφοβισμό και την εχθρότητα σε βάρος των ομοφυλόφιλων. Σήμερα θα ασχοληθώ με τη συνέντευξη που έδωσε ο Αντώνης Κανάκης του “Ράδιο-Αρβύλα” στους Schooligans,  το μαθητικό περιοδικό της Ελευθεροτυπίας.

Όλα ξεκινάνε όμορφα και “προοδευτικά”. Ο κ. Κανάκης μας διαβεβαιώνει για το πόσο  ανοιχτόμυαλος είναι με το γνωστό και δοκιμασμένο τρόπο: δηλώνει τη συμπάθεια που τρέφει για τους μετανάστες και την αντιπάθειά του προς την Εκκλησία και τους παπάδες:

“Στην Ελλάδα είμαστε όλοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι με το ζόρι. Δεν μας δόθηκε ποτέ η επιλογή. Με το που γεννηθήκαμε, μας βαφτίσανε και μας μάθανε ότι αυτή είναι η θρησκεία σου, πάει και τελείωσε. Για μένα αυτό δεν έχει αξία….Είμαι κατά της επιβολής της θρησκείας και κατά όλων αυτών που χρησιμοποιούν τη θρησκεία για να χειραγωγούν τον κόσμο.”

“Έχει δίκιο ο Καρατζαφέρης όταν λέει «όχι άλλοι λαθρομετανάστες». Θα έπρεπε η υπόθεση της μετανάστευσης να έχει οργανωθεί σωστά….Αλλά αυτό το μήνυμα θα έπρεπε να το στέλνεις με αγάπη για τους μετανάστες. Τότε θα το σεβόμουνα.”

Όλα καλά μέχρι εδώ. Κι ακόμα καλύτερα όταν ξεσπαθώνει εναντίον της συναδέλφου του στην απογευματινή ζώνη του Antenna Τατιάνας Στεφανίδου!

"Θεωρώ πολύ επικίνδυνο αυτό που κάνει…Με ενοχλεί όταν πάει να ασχοληθεί και με πραγματικά σοβαρά θέματα όπως η θρησκεία, τα ναρκωτικά, η ομοφυλοφιλία και τα προσεγγίζει πάλι με βάση την ίντριγκα, την κόντρα, το κουτσομπολιό. Πιστεύω πως η τηλεόραση θά πρεπε να βοηθάει την κοινωνία να πάει ένα βήμα μπροστά και όχι να την καθηλώνει σε αντιλήψεις όπως η ομοφοβία, οι σεξιστικές συμπεριφορές, η θρησκοληψία, η κατινιά.”

Βέβαια για να μην μας μπαίνουνε ιδέες δεν παραλείπει να μας ενημερώσει για τις δικές του σεξουαλικές προτιμήσεις:

“Α, καλά, στην αρχή κάναμε ραδιόφωνο για να βρούμε γκόμενες. Αυτό εννοείται!”

Παρακάτω όμως τα πράγματα παίρνουν μια τελείως διαφορετική τροπή:
“Μπορεί αύριο μεθαύριο να βγω κι εγώ εκδικητικός. Και να πω «Ρε π%&στη, τόλμησες να πεις για μένα αυτό; Θα σε γ%&ήσω με την εξουσία που έχω» και ν’ αρχίσω να λέω πράγματα που δεν τα πιστεύω.”

Τα πιστεύει ή δεν τα πιστεύει τελικά; Ιδού η απορία. Θα μπορούσε να μας λυθεί ενδεχομένως αν αναζητούσαμε πώς ακριβώς η δική του εκπομπή βοηθάει την κοινωνία “να πάει ένα βήμα μπροστά” και “να μην καθηλώνεται σε αντιλήψεις όπως η ομοφοβία”. Γιατί καλά τα λόγια αλλά ακόμα καλύτερα και τα έργα. Εδώ όμως μάλλον θα απογοητευτούμε. Στις εκπομπές του κ. Κανάκη η εικαζόμενη ομοφυλοφιλία κάποιου μπορεί να γίνει αφορμή για χυδαιότατες επιθέσεις (με τη δικαιολογία βέβαια ότι πρόκειται για “τηλεοπτικό σούργελο” – δηλαδή κάνει την ίδια δουλειά με τους συντελεστές της εκπομπής!),  να αποτελέσει  υλικό για “ξεκαρδιστικά” ανέκδοτα ή  για σκετσάκια  με  “κουνιστούς” σε στυλ Παραβά τη δεκαετία του ‘60  οι οποίοι  επιπλέον ορέγονται ανήλικα αγόρια…

“Μένιο αλήθεια για πες μας, εσύ τι είσαι; Παπούστης;”

Δείτε εδώ με πόσο “ανοιχτόμυαλο” τρόπο το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ταυτίζεται με τη σεξουαλική κακοποίηση των μαθητών…

Εδώ βέβαια  δεν αφήνουμε καμία αμφιβολία στους  ανήλικους που παρακολουθούν την εκπομπή σχετικά με το ποιοι έρωτες (ή ποιες ταινίες) μπορούν να γελοιοποιηθούν χωρίς πρόβλημα. Γιατί “γεννήθηκαν άντρες αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια”…

Συμπέρασμα: Ίσως τελικά εκείνο το “ρε π%&στη” να μην ήταν και τόσο “αθώο” ξέσπασμα. Ίσως  με αυτό τον τρόπο -χωρίς να δηλώνουμε ανοιχτά  τι πιστεύουμε- να “κλείνουμε το μάτι” στους ανήλικους μαθητές που θα διαβάσουν τους Schooligans (γιατί ξέρει πολύ καλά σε ποιο έντυπο δίνει συνέντευξη χρησιμοποιώντας αυτό το λεξιλόγιο) σχετικά με το ποιες συμπεριφορές  κατά βάθος δεν θεωρούμε και τόσο “κατακριτέες”. Απενοχοποίηση δια της πλαγίας οδού – και όποιος αντιδράσει τον κατηγορούμε κι από πάνω για έλλειψη χιούμορ και πολιτική ορθότητα…

Το έχουμε ξανακάνει άλλωστε τόσες φορές στις εκπομπές μας…