ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

Στην ιστοσελίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης βρίσκεται αναρτημένο απο χτες καινούριο σχέδιο νόμου για την "καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας", το οποίο για πρώτη φορά ποινικοποιεί τη "διέγερση βιαιοπραγιών ή εχθροπάθειας* " σε βάρος των ομοφυλόφιλων. Το νέο νομοσχέδιο πρόκειται να αντικαταστήσει τον προηγούμενο αντιρατσιστικό νόμο 927/1979 που προστάτευε μόνο άτομα και ομάδες με βάση τη φυλή, την καταγωγή και το θρήσκευμα. Ο παλιός νόμος εισήγαγε στην ελληνική νομοθεσία τη Διεθνή Σύμβαση "περί κατάργησης κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων" που υπογράφηκε από τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ το 1966. Αποτελεί δηλαδή υποχρέωση της Ελλάδας με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

Το καινούριο νομοσχέδιο που προτείνει το υπουργείο Δικαιοσύνης περιλαμβάνει για πρώτη φορά το "γενετήσιο προσανατολισμό" μαζί με τη φυλή, το θρήσκευμα και την καταγωγή. Αυξάνει την ανώτατη ποινή φυλάκισης για διέγερση μίσους σε βάρος αυτών των ατομών ή ομάδων από δύο σε τρία χρόνια και ορίζει χρηματικό πρόστιμο από χίλια ως 5 χιλιάδες ευρώ. Συμπεριλαμβάνει στις παραβάσεις την άρνηση διαπιστωμένων (βάσει δικαστικής απόφασης) εγκλημάτων πολέμου, ενώ προβλέπει ειδικές διαδικασίες για τον κολασμό αυτών των αδικημάτων όταν τελούνται μέσω του διαδικτύου από άτομα που είναι σωματικά παρόντα στην Ελλάδα.

* Ως "εχθροπάθεια" το άρθρο 2 του νομοσχεδίου ορίζει "την καλλιέργεια όσο και την εξωτερίκευση αισθημάτων μίσους ή αντιπαλότητας"

Ομοφοβική προπαγάνδα στον Τύπο (Ελλάδα)

Τέλος, στην αιτιολογική έκθεση οι συντάκτες του νομοσχεδίου ισχυρίζονται πως το νέο νομοσχέδιο εξασφαλίζει ότι η ποινική δίωξη των αδικημάτων γίνεται αυτεπάγγελτα από εισαγγελέα και "δεν εξαρτάται από τις καταγγελίες των θυμάτων που είναι ευάλωτα και διστάζουν να κινήσουν τις σχετικές διαδικασίες". Ξεκαθαρίζεται δε, ότι για να μην υπάρξει προσβολή του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, θα πρέπει να ποινικοποιούνται μόνο οι ενέργειες που "μπορεί να παράγουν άμεσο και επικείμενο κίνδυνο στην ομαλή κοινωνική συμβίωση και τα δικαιώματα της συγκεκριμένης ομάδας".

Ομοφοβική προπαγάνδα στο εξωτερικό (Σερβία- Ουγκάντα)

Δυστυχώς το νέο νομοσχέδιο αναφέρεται μόνο στο "γενετήσιο προσανατολισμό" χωρίς να περιλαμβάνει και τον όρο "κοινωνικό φύλο". Δεν είναι δηλαδή ξεκάθαρο κατά πόσο εκτός από τους ομοφυλόφιλους περιλαμβάνει και τους διαφυλικούς (τρανς) πολίτες. Επιπλέον δεν αναφέρει τίποτα για την προστασία από την προπαγάνδα μίσους όσων πάσχουν από χρόνιες νόσους και αναπηρίες. Τέλος, στο ζήτημα της επιβολής προστίμων, δεν αναφέρεται τίποτα για τις ευθύνες του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου στις περιπτώσεις που το αδίκημα τελείται μέσω των ραδιοτηλεοπτικών μέσων.

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΠΑΡΤΕΝΕΡ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΦΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑ

Ένα ζευγάρι αντρών πρόκειται να διαγωνιστεί στην επόμενη σεζόν του δημοφιλούς τηλεοπτικού σόου “Dancing with the Stars” που ετοιμάζει η κρατική τηλεόραση της Αυστρίας. Οι υπεύθυνοι της εκπομπής προσέγγισαν τον ανοιχτά γκέι τηλεοπτικό κωμικό Αλφόνς Χάιντερ για να γίνει μία από τις διασημότητες που θα συμμετέχουν στην εκπομπή. Πιστεύοντας ότι το κανάλι θα απέρριπτε την πρόταση, ο Χάιντερ δέχτηκε με τον όρο ο επαγγελματίας παρτενέρ του να είναι άντρας. Μάλλον υπολόγιζε λάθος, αφού η πρότασή του τελικά έγινε δεκτή χωρίς πρόβλημα! Θα είναι η δεύτερη φορά που παρτενέρ του ίδιου φύλου θα συμμετέχουν σε μια τέτοια εκπομπή, αφού την αρχή είχε κάνει πριν λίγους μήνες ένα ζευγάρι γυναικών στο Ισραήλ. Ο Χάιντερ ζήτησε μάλιστα ο παρτενέρ του να είναι ετεροφυλόφιλος, θέλοντας να δείξει στο τηλεοπτικό κοινό ότι “το να χορεύουν δύο άντρες είναι απολύτως φυσιολογικό.”

Η αντίδραση στην πρόταση του διάσημου κωμικού ήρθε τελικά από εκεί που δεν το περίμενε: ο 60χρονος Νίκι Λάουντα, τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής της Φόρμουλα Ένα τη δεκαετία του ‘70, είναι μία από τις διασημότερες προσωπικότητες του αυστριακού αθλητισμού. Προσκεκλημένος σε μία αθλητική εκπομπή, ο Λάουντα δήλωσε “αγανακτισμένος” στην ιδέα ότι δύο άντρες θα χορεύουν μαζί στην τηλεόραση προσθέτοντας ότι “δεν θέλει τα παιδιά του να βλέπουν αυτό το θέαμα και να πιστεύουν ότι πρέπει να κάνουν το ίδιο”. Όπως δήλωσε μάλιστα, το 90% των τηλεθεατών συμφωνεί μαζί του: “Σε κανένα χορό, σε καμία ντίσκο δεν βλέπει κανείς άντρες να χορεύουν μεταξύ τους. Μόνο στην κρατική τηλεόραση που θέλει να ανεβάσει τη θεαματικότητα! Η ομορφιά του χορού είναι ότι οι άντρες χορεύουν με γυναίκες. Αυτό θέλει η παράδοση”. Μετά από όλα αυτά, θεώρησε αναγκαίο να προσθέσει ότι σε …καμία περίπτωση δεν είναι ομοφοβικός: “Δεν έχω τίποτα εναντίον των ομοφυλόφιλων. Πολλοί δουλεύουν στην αεροπορική μου εταιρεία και μάλιστα σε θέση εκπαιδευτή.”


Αν και ο ίδιος ο Χάιντερ αρνήθηκε να σχολιάσει, η οργάνωση “Ομοφυλοφιλική Πρωτοβουλία” της Βιέννης χαρακτήρισε τις δηλώσεις Λάουντα “σεξουαλική και ηθική παρενόχληση”. “Είναι δική του υπόθεση να μη συμπαθεί τους ομοφυλόφιλους. Αλλά ως δημόσιο πρόσωπο και εργοδότης θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικός.” Και δεν έχασε την ευκαιρία να καλέσει το Λάουντα στο “Χορό του Ουράνιου Τόξου” για να δει με τα ίδια του τα μάτια “άντρες να χορεύουν με άντρες και γυναίκες με γυναίκες”. Πρόκειται για ένα κοσμικό γεγονός που αποτελεί παράδοση στη Βιέννη εδώ και δεκατέσσερα χρόνια. Αντιδρώντας στο γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους 300 χορούς που διοργανώνονται κάθε χρόνο στην αυστριακή πρωτεύουσα (όπως ο περίφημος “Χορός της Όπερας”) δεν επιτρέπουν την είσοδο σε ζευγάρια του ίδιου φύλου, οι γκέι και οι λεσβίες διοργανώνουν κάθε χρόνο το δικό τους, με τα έσοδα να διατίθενται στον αγώνα κατά του Aids.


Φέτος, οι διοργανωτές κατάφεραν να φιλοξενηθεί για πρώτη φορά η εκδήλωση στο Χόφμπουργκ, πρώην ανάκτορο των Αψβούργων στο κέντρο της αυστριακής πρωτεύουσας και νυν κατοικία του προέδρου της Δημοκρατίας. Και αυτή η απόφαση προκάλεσε την αντίδραση συντηρητικών κύκλων, καθώς μέχρι τώρα το “Regenbogen Ball” (όπως λέγεται στα γερμανικά) ήταν “εξόριστο” στο θερινό ανάκτορο του Σένμπρουν έξω από τη Βιέννη. Αψηφώντας τις πολιτικές αντιδράσεις, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας άνοιξε τελικά το προηγούμενο σαββατοκύριακο τις πόρτες του ανακτόρου στους ομοφυλόφιλους πολίτες. Το dress-code απαιτούσε μαύρο βραδινό ένδυμα για όλους, άντρες και γυναίκες. Όποιος ήθελε όμως μπορούσε εναλλακτικά να εμφανιστεί φορώντας την πιο φανταχτερή του τουαλέτα!

Εγώ να προσθέσω μόνο ότι ο πρόεδρος της αυστριακής Δημοκρατίας προέρχεται ιδεολογικά από την ίδια παράταξη με τον πρόεδρο της ελληνικής Δημοκρατίας – αλλά από ό,τι φαίνεται μάλλον δεν μοιράζονται τις ίδιες ευαισθησίες…

[via]

“ΤΟ ΠΡΩΚΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ”

Με τους μπλόγκερ που καταγγέλλουν εδώ και ενάμιση μήνα το σκάνδαλο των θεαμάτων σεξ χωρίς προφύλαξη, τον εκθειασμό αυτών των θεαμάτων από ιστοσελίδες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και τη δημόσια επιχορήγησή τους, ασχολείται στο τελευταίο του τεύχος το γκέι περιοδικό “Screw” (ή σε απλά ελληνικά “Γ*μήσι”). Στη σελίδα 21, κάτω από τον πάντα καλαίσθητο (και ενδεικτικό της άποψης του συντάκτη για το ασφαλές σεξ) τίτλο “Το πάθος για το πρωκτικό είναι δυνατότερο από τον αγιασμό” διαβάζουμε ανάμεσα σε άλλα τα εξής:

“Η σημερινή ευγενική παραχώρηση είναι ότι φυσικά μπορείς να κάνεις bareback, αλλά όχι και να το προμοτάρεις / να το δείχνεις / να κρατάς χλιαρή ή συγκατανευτική στάση. Η πεισματική άρνηση μιας πραγματικότητας που επιμένει να υπάρχει, μαζί με την έξαψη για τις κυρώσεις και τις ποινές που αρχίζουν να επιβάλλονται στην απέναντι μεριά του Ατλαντικού είναι μια ιστορία που έχει επαναληφθεί και συζητηθεί διεξοδικά στο παρελθόν. Της είχαν δώσει και όνομα, Sex Terror ονομαζόταν πριν από μία δεκαετία. Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι αυτός ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του θέματος. Ούτε και να κυνηγάς τον άλλο με ένα προφυλακτικό. Και εννοείται ότι οι σημερινές Νάνσι Ρέηγκαν που ποστάρουν στο διαδίκτυο είναι το ίδιο αφελείς και εκνευριστικές στο συγκεκριμένο ζήτημα όσο και η original.”

“Η χριστιανική ανησυχία της κυβέρνησης Ρέηγκαν για το καλό του κοπαδιού (ένα τόσο ηλίθιο κοπάδι που δεν μπορούσε να πει ένα απλό “όχι”, βρε, “στα ναρκωτικά”), λίγο διαφέρει από αυτή των σημερινών φιλάνθρωπων κρυπτοχριστιανών. Δεν περιμένω φυσικά να δει τίποτα γκραν γκινιόλ αναρτημένες παναγίτσες και χριστούληδες στα μπλογκ, η ουσία δεν είναι στο φαίνεσθαι. Είναι στην αποικιοκρατική σχέση αυτών που κατέχουν μια αληθινή σωτηρία και σε αυτούς τους οποίους πρέπει να τη μεταδώσουν.

Κι αυτός μάλλον είναι και ο τόπος της αηδίας που νιώθουν πολλοί για τον ακτιβισμό, επίσημο και ανεπίσημο.”

Για να ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν, οι μπλόγκερ που σκανδαλίζονται με το θέμα της διαφήμισης/προβολής/χορηγίας του bareback είναι:

Κρυπτοχριστιανοί

Τρομοκράτες του Προφυλακτικού

Αφελείς και εκνευριστικοί

Νάνσι Ρέηγκαν

Στυγνοί αποικιοκράτες (“Προφυλάξου σκουλήκι”)

“Ανεπίσημοι” ακτιβιστές (!!!) που προσπαθούν να φορέσουν με το ζόρι προφυλακτικά στον κοσμάκη (χωρίς κέρδος κέρατα που λέει και η μάνα μου).

Με τις υγείες μας! :-)))

ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΙ

[ Οι φωτογραφίες από το fuckyeahgaycouples.tumblr.com ]

ΦΟΒΟΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

“Η Αίγυπτος δεν έχει κάποια συγκεκριμένη νομοθεσία εναντίον της ομοφυλοφιλίας. Αυτό που έχει είναι ένας νόμος περί “έκλυσης των ηθών” που μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα. Η ερμηνεία του νόμου εξαρτάται από τον κάθε δικαστή. Με βάση αυτή τη νομοθεσία τιμωρούνται “εγκλήματα” ηθών κάθε μορφής.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο οργανωμένο σχέδιο πίσω από τις διώξεις των ομοφυλόφιλων στην Αίγυπτο. Αυτό που συμβαίνει στα ΛΟΑΔ άτομα εκεί είναι ενδεικτικό των όσων συμβαίνουν σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Η καταστολή συνήθως εντείνεται τις περιόδους που η κυβέρνηση προσπαθεί να αποδείξει την ηθική της υπεροχή. Θέλουν να δείξουν ότι διατηρούν τον έλεγχο, ότι παραμένουν οι σωτήρες της αιγυπτιακής κοινωνίας.

Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς πως θα επηρεάσουν οι διαδηλώσεις ενάντια στο καθεστώς τα ΛΟΑΔ δικαιώματα στη χώρα. Μπορεί πάντως να παρατηρήσει κανείς στη νεολαία μια καινούρια νοοτροπία που ευνοεί μεγαλύτερα ανοίγματα σε σχέση με τις προσωπικές ελευθερίες.”

[Η (αραβικής καταγωγής) ερευνήτρια Ράσα Μουμνέχ είναι μέλος της οργάνωσης Human Rights Watch και ασχολείται ιδιαίτερα με θέματα ισότητας των φύλων και ΛΟΑΔ δικαιωμάτων.]

“Διαπιστώνω με χαρά σε ποιο βαθμό η Αίγυπτος είναι ταυτόχρονα ενωμένη και γεμάτη αντιθέσεις. Στις διαδηλώσεις κρατούσα ένα πανό με αίτημα την καθιέρωση κοσμικού κράτους. Οι φίλοι μου (γκέι και ετερό, άντρες και γυναίκες, χριστιανοί και μουσουλμάνοι) κρατούσαν κι αυτοί τα ίδια πανό και φωνάζαμε ότι η διαδήλωση είναι η φωνή του λαού και όχι υποχείριο κάποιας θρησκείας ή κόμματος. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ όμορφη, μοιάζει με το καρναβάλι στις ευρωπαϊκές χώρες. Παρά το γεγονός ότι δεν έλειψαν τα έκτροπα και κάποιοι από τους συντρόφους μας έχουν τραυματιστεί.

Σχετικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, δεν μπορούμε να διεκδικούμε τα πάντα με τη μία. Ήδη το αίτημα για ελευθερία και ανατροπή του καθεστώτος έχει αναστατώσει τη χώρα. Φανταστείτε τι θα γίνει αν ζητήσουμε δικαιώματα για τους ομοφυλόφιλους. Η ΛΟΑΔ κοινότητα της χώρας δεν πρόκειται να αποκτήσει δικαιώματα αν η Αίγυπτος δεν γίνει λαϊκό κράτος.

Η πλατεία Ταχρίρ είναι γνωστός τόπος συνάντησης για τους ομοφυλόφιλους. Αν έλεγα στους φίλους μου πριν δυο βδομάδες ότι έρχομαι εδώ, θα νόμιζαν ότι ψάχνομαι για γνωριμίες! Τώρα είμαστε κάθε μέρα εδώ και διαδηλώνουμε.”


[Ο γκέι μπλόγκερ IceQueer είναι φοιτητής της Ιατρικής, συμμετέχει στις κινητοποιήσεις το αιγυπτιακού λαού και γράφει γι αυτές στο ίντερνετ. Κάποιοι άλλοι γκέι ιστολόγοι όπως ο Μπαχάα Σαμπέρ έχουν στο παρελθόν υποστεί συλλήψεις, βασανιστήρια, ακόμα και βιασμό από τις αρχές κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων “αρετής” εναντίον των ομοφυλόφιλων. Παρόλα αυτά, ο Σαμπέρ δεν κρύβει τη σεξουαλικότητά του και βρίσκεται σήμερα στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων.]

“Εδώ και δύο εβδομάδες οι “Αδελφοί Μουσουλμάνοι”, η παλιότερη ισλαμική οργάνωση στον κόσμο, βρέθηκαν στο περιθώριο καθώς μια νέα πολιτική πραγματικότητα ανέτειλε στην Αίγυπτο. Όταν ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος, η οργάνωση αντέδρασε όπως κάνει κάθε φορά που κάποιο κίνημα βρίσκεται έξω από τον έλεγχό της – έδειξε να αμφιταλαντεύεται. Αυτό της κόστισε σε αξιοπιστία, καθώς οι διαδηλώσεις εξελίχτηκαν σε πραγματική επανάσταση με σκοπό την ανατροπή της δικτατορίας. Σήμερα η οργάνωση προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση της ως η κυρίαρχη δύναμη της αντιπολίτευσης χωρίς να στρέψει εναντίον της την αιγυπτιακή και παγκόσμια κοινή γνώμη.

Ο ηγέτης της οργάνωσης Εσάμ ελ Εριάν το παραδέχεται: “Αν μπούμε εμείς μπροστά στις κινητοποιήσεις, οι ηγέτες της Δύσης θα φοβηθούν ότι προσπαθούμε να γίνουμε οι νέοι Ταλιμπάν, ότι ετοιμάζουμε μια επανάσταση όπως αυτή του Χομεϊνί στο Ιράν."

Χρόνια διωγμών από τις αιγυπτιακές αρχές έχουν κάνει τους “Αδελφούς Μουσουλμάνους” να ενδιαφέρονται περισσότερο για τα ανθρώπινα δικαιώματα από ό,τι θα περίμενε κανείς από ισλαμιστές. Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση επέκρινε το καθεστώς Μπουμπάρακ για τις επιδόσεις του πριν τρία χρόνια, οι “Αδελφοί Μουσουλμάνοι” πήραν το μέρος της Ευρώπης.

“Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πλέον μια οικουμενική γλώσσα. Αν και κάθε χώρα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων πλέον αφορά όλους τους λαούς” δηλώνει ο Εριάν - αν και αποκλείει κατηγορηματικά κάθε συζήτηση περί δικαιωμάτων για τους ομοφυλόφιλους.”

[Άρθρο βρετανικής εφημερίδας για το κίνημα των ισλαμιστών που αποτελεί τη μεγαλύτερη και πιο οργανωμένη δύναμη της αντιπολίτευσης στην Αίγυπτο.]

“Ελπίδα, ελευθερία και δημοκρατία – αυτές οι τρεις λέξεις δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει στην Αίγυπτο σήμερα… Υπάρχει όλο και μεγαλύτερη πιθανότητα οι διαδηλωτές στην Αίγυπτο να ανατρέψουν αυτό το καθεστώς και να το αντικαταστάσουν με ένα ακόμα χειρότερο. Ως ομοφυλόφιλοι δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε από τη φρίκη που θα ακολουθήσει. Ούτε να παρασυρθούμε από τις φρούδες ελπίδες της Αριστεράς που παρουσιάζει τα γεγονότα στην Αίγυπτο σαν μια μάχη για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι διαδηλωτές μπορεί να είναι οργισμένοι με τη φτώχια και τη διαφθορά, αλλά οι δυνάμεις των ισλαμιστών που ο Μουμπάρακ κρατούσε στο περιθώριο καραδοκούν. Και γνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι είναι οι στόχοι τους. Οι ομοφυλόφιλοι της Αιγύπτου που απολαμβάνουν σήμερα –αν και πολύ διακριτικά- ένα μικρό περιθώριο ελευθερίας, πρόκειται να μετατραπούν σε εξιλαστήρια θύματα και στόχο λυσσαλέων διωγμών.

Πρόσφατα επισκέφτηκα το Κάιρο και έκανα παρέα με ομοφυλόφιλους που αποτελούν μέρος μιας υπόγειας κοινότητας ανθρώπων που διοργανώνουν πάρτι και κάνουν γνωριμίες μέσω του ίντερνετ. Αν και η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη στην Αίγυπτο, οι αρχές σε μεγάλο βαθμό κάνουν τα στραβά μάτια. Το ίδιο συμβαίνει και στη Βηρυτό που τα προηγούμενα δέκα χρόνια έχει γίνει και πάλι το “Παρίσι της Μέσης Ανατολής”.

Σήμερα όμως τα σύννεφα του ισλαμικού φασισμού μαζεύονται πάνω από τις δύο μεγαλουπόλεις και όσα κέρδισε η νεότερη γενιά σε ασφάλεια και αξιοπρέπεια κινδυνεύουν να χαθούν για πάντα. Οι διαδηλωτές μπορεί να ζητούν σήμερα το κεφάλι του Μουμπάρακ, αλλά αύριο θα παιχτεί το γνωστό και δοκιμασμένο σενάριο που έχουμε δει σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις: εχθρότητα απέναντι στη Δύση και το Ισραήλ που θα κατηγορηθούν για όλα τα δεινά της χώρας, μπούρκα και κατάργηση των δικαιωμάτων των γυναικών, εξαφάνιση των ομοφυλόφιλων. ”

[Ο (ρωσοεβραϊκής καταγωγής) αμερικάνος παραγωγός πορνοταινιών Μάικλ Λούκας είναι γνωστός για τις φιλοϊσραηλινές θέσεις του και έχει κατηγορηθεί αρκετές φορές για ισλαμοφοβία. Όπως και για το γεγονός ότι γυρίζει ταινίες με σεξ χωρίς προφύλαξη (για να θυμηθούμε και μερικά πρόσφατα δικά μας …”controversies”)]

Εσείς τί πιστεύετε; Θα γίνουν καλύτερα ή χειρότερα τα πράγματα για τους ομοφυλόφιλους της Αιγύπτου αν ανατραπεί το σημερινό καθεστώς; Μπορείτε να ψηφίσετε στο κουτάκι της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, πάνω δεξιά.

UPDATE με τα αποτελέσματα: Με μόλις μία ψήφο διαφορά, το 52% πιστεύει ότι η κατάσταση πρόκειται να βελτιωθεί μετά τα τελευταία γεγονότα, ενώ το 48% ότι θα εξελιχτεί ακόμα χειρότερα σε σχέση με σήμερα. Ευχαριστώ για την ψήφο σας!

ΟΙ ΔΥΟ ΕΡΩΤΕΣ ΤΟΥ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Το 1476, σε ηλικία μόλις 24 ετών, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εμφανίζεται μαζί με δύο άλλους κατηγορούμενους σε δικαστήριο της Φλωρεντίας με την κατηγορία του “σοδομισμού”. Αν και η τιμωρία που προβλέπεται για το “έγκλημα” είναι ο θάνατος στην πυρά, η "σοδομία" είναι τόσο διαδεδομένη στη Φλωρεντία που οι ποινές σπάνια εφαρμόζονται. Η καταγγελία για ασέλγεια σε βάρος ενός 17χρονου εκδιδόμενου είναι ανώνυμη και κανένας μάρτυρας δεν εμφανίζεται στο δικαστήριο. Ο Λεονάρντο θα παραμείνει δυο μήνες ακόμα στη φυλακή μέχρι οι αρχές να αποσύρουν τις κατηγορίες. Πρόκειται για μια εμπειρία που φαίνεται να σημάδεψε τη ζωή του, αφού την αναφέρει στο ημερολόγιό του 40 χρόνια αργότερα. Το γεγονός οδήγησε το Φρόιντ να διατυπώσει τη θεωρία του ότι ο Λεονάρντο ήταν μεν ομοφυλόφιλος, αλλά δεν είχε σεξουαλική ζωή.

Ο άνθρωπος που έμελλε να σημαδέψει με τις καλλιτεχνικές και επιστημονικές του αναζητήσεις την περίοδο της Αναγέννησης, ήταν ο εξώγαμος γιος ενός συμβολαιογράφου στην κωμόπολη του Βίντσι, λίγο έξω από τη Φλωρεντία. Έφηβος έγινε δεκτός στην ακαδημία του δασκάλου Αντρέα ντελ Βερόκιο που τον δέχτηκε αμέσως μόλις είδε τα σχέδιά του. Από μικρός ξεχώριζε όχι μόνο για το πνεύμα και το ταλέντο του, αλλά και για τη γοητεία και την ομορφιά του, γεγονός που τον έκανε περιζήτητο ως μοντέλο για άλλους καλλιτέχνες. Ο ίδιος φαίνεται να έχει ποζάρει για το άγαλμα του “Δαβίδ” που φιλοτέχνησε ο Βερόκιο και εκτίθεται μέχρι σήμερα στη Φλωρεντία. Αν και γνωρίζουμε ότι ο δάσκαλός του ήταν ομοφυλόφιλος, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι είχαν σχέσεις.

O Λεονάρντο κοντεύει τα 40 και είναι ήδη αναγνωρισμένος καλλιτέχνης για σχεδόν δύο δεκαετίες όταν παίρνει στην υπηρεσία του ένα νεαρό αγόρι που θα γινόταν προστατευόμενος, βοηθός, μαθητής και ίσως εραστής του για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Η σχέση τους δεν ήταν εύκολη. Ο Λεονάρντο τον αποκαλεί με το παρατσούκλι “Σαλαϊνο” (διαβολάκος) και τον κατηγορεί ότι είναι “ψεύτης, κλέφτης, πεισματάρης και λαίμαργος”. Από το βιογράφο του όμως μαθαίνουμε ότι εκτός από όλα αυτά ο Τζιαν Τζάκομο –όπως ήταν το πραγματικό του όνομα- ήταν επίσης “ένας χαριτωμένος και πανέμορφος νεαρός με φίνες ξανθές μπούκλες στον οποίο ο Λεονάρντο έδειχνε ιδιαίτερη αδυναμία”.

Τη μορφή του Σαλαϊνό δεν γνωρίζουμε μόνο από σχέδια όπως τα δύο παραπάνω τα οποία φιλοτέχνησε ο μεγάλος καλλιτέχνης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο νεαρός υπήρξε το μοντέλο για διάσημους πίνακες του Λεονάρντο που ξεχωρίζουν για την ανδρόγυνη γοητεία τους όπως ο “Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής” και ο “Βάκχος”. Σύμφωνα μάλιστα με μια θεωρία που διατύπωσε πολύ πρόσφατα ένας ιταλός ιστορικός της τέχνης, ο Σαλαϊνο μεταμφιεσμένος σε γυναίκα υπήρξε το μοντέλο και για τη διάσημη “Μόνα Λίζα”!

Το όνομα του Σαλαϊνο εμφανίζεται σβησμένο στην πίσω πλευρά μιας ερωτικής παραλλαγής του “Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή” που σχεδίασε ο Λεονάρντο προς το τέλος της ζωής του κατά τη διάρκεια μιας σύντομης διαμονής στη Ρώμη. Μαζί με πολλά άλλα ερωτικά του σχέδια “χάθηκε” από τη βρετανική βιβλιοθήκη του Ουίνδσορ κατά τη βικτωριανή περίοδο και το γνωρίζουμε μόνο μέσα από αναπαραστάσεις άλλων καλλιτεχνών. Ανάμεσα σε αυτά και και ένα σκιτσάκι με μικρούς φαλλούς πάνω σε δύο πόδια που περικυκλώνουν ένα ζευγάρι οπίσθια. Ο Λεονάρντο φαίνεται να το έχει φιλοτεχνήσει σε μια στιγμή χαλάρωσης στο περιθώριο μιας μηχανολογικής διατριβής του!

Πέρα από την απόκοσμη χάρη που αποπνέουν οι ανδρόγυνες φιγούρες του, ολόκληρη η ζωή και το έργο του Λεονάρντο μας παρέχουν στοιχεία για τη γοητεία που του ασκούσε η ανδρική ομορφιά: οι μαθητευόμενοί του φημίζονταν για το κάλλος τους ενώ ο ίδιος σχεδίαζε συχνά αντρικά γυμνά – ανάμεσά τους “Η Ηδονή και η Οδύνη”, σκίτσο που παριστάνει ένα δικέφαλο γυμνό αντρικό σώμα. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς πτυχίο στην ψυχανάλυση για να αντιληφθεί ότι η μορφή του σκυθρωπού γέροντα στα δεξιά αντιπροσωπεύει τον ίδιο το Λεονάρντο, ενώ ο έφηβος στα αριστερά τις επιθυμίες του καλλιτέχνη.

To 1506 o Λεονάρντο γνωρίζει το 16χρονο Φραντσέσκο Μέλτσι, γόνο αριστοκρατικής οικογένειας από τη Λομβαρδία με όμορφο πρόσωπο, λαμπερή επιδερμίδα, αμυγδαλωτά μάτια και μακριά μαύρα μαλλιά. Ο 28χρονος Σαλαϊνο δεν βλέπει με καλό μάτι την άφιξη ενός νεότερου αντίζηλου. Οι σκηνές ζηλοτυπίας μεταξύ τους δεν λείπουν και καταγράφονται στα ημερολόγια του Λεονάρντο. Με το πέρασμα του χρόνου όμως μαθαίνουν να συνυπάρχουν. Συγκατοικούν και οι δύο με τον καλλιτέχνη και τον ακολουθούν σε όλες του τις περιπλανήσεις. Η τελευταία είναι στην αυλή του βασιλιά της Γαλλίας το 1516. Ο Φραγκίσκος Α’ παραχωρεί στον καλλιτέχνη μια έπαυλη και μισθό χίλια τάλιρα. 400 τάλιρα παίρνει ο Μέλτσι που έχει τον τίτλο του “μαθητευόμενου”. Ο Σαλαϊνο αναφέρεται απλώς ως “οικονόμος” με μισθό εκατό τάλιρα.


Τρία χρόνια αργότερα ο Λεονάρντο θα αφήσει την τελευταία του πνοή στα χέρια του γάλλου βασιλιά. Ονομάζει το Μέλτσι εκτελεστή της διαθήκης του και αφήνει στο Σαλαϊνο ένα κτήμα με αμπέλια και πολλά από τα πιο διάσημα έργα του όπως τη “Μόνα Λίζα” και τον “ Άγιο Ιωάννη το Βαπτιστή” – ένα ακόμα στοιχείο που πείθει πολλούς ότι ο ίδιος υπήρξε μοντέλο και για τους δύο πίνακες. Θα τους πουλήσει στο βασιλιά της Γαλλίας λίγο πριν το δικό του θάνατό από πυροβολισμό έξι χρόνια αργότερα.


[Aπό το “Λεξικό των διάσημων ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων” του Μισέλ Λαριβιέρ, εκδόσεις Delétraz, Παρίσι 1997]

ΞΥΠΝΑΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟ ΨΩΝΙΟ: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΟΔΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΥΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Να μην τα ξαναλέμε, το όνομα Armani είναι συνώνυμο με την αλάνθαστη κομψότητα. Από τα γήπεδα του γκολφ είναι εμπνευσμένη η φετινή του χειμερινή κολεξιόν. Και επειδή η γιορτή μου πλησιάζει, να τονίσω ότι χρειάζομαι ένα καλό ζευγάρι γάντια :-Ρ

Από το γκολφ στην κωπηλασία με μερικές σούπερ αθλητικές και σέξι προτάσεις από το βέλγο Dirk Bikkembergs. Ιδανικές για όσους μοιράζουν τη μέρα τους ανάμεσα στο γραφείο και το γυμναστήριο.

Αν πάλι ψάχνετε για παλτό, η πηγή είναι βέβαια τα Burberry.

Μια ιδιαίτερα νεανική, πολύχρωμη και ποπ συλλογή από το εκρηκτικό δίδυμο των Dolce & Gabbana.

Αυτό σημαίνει πολυτέλεια. Ο τρόπος που συνδυάζει τις διάφορες αποχρώσεις του καφέ και το μπεζ με το μπλε κάνει τη διαφορά για το Salvatore Ferragamo.

Και για το τέλος δεν θα μπορούσε να λείπει βέβαια ο Jean-Paul Gaultier. Χειμώνες γεμάτοι μυστήριο και περιπέτεια με μια συλλογή εμπνευσμένη από τις ταινίες του Τζέιμς Μποντ.