.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: ΠΩΣ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΒΟΛΕΪ ΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΓΚΕΪ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ ΤΟΥΣ

Φανταστείτε τρεις χιλιάδες άτομα να σας “ξεφωνίζουν”  μέσα σε δημόσιο χώρο, μπροστά στις κάμερες, την ίδια στιγμή που προσπαθείτε να συγκεντρωθείτε και να δώσετε τον καλύτερο σας εαυτό… Ακριβώς αυτό συνέβη σε έναν 21χρονο παίκτη του βόλεϊ κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού της βραζιλιάνικης Σούπερ Λίγκα ανάμεσα στην ομάδα του, τους Βόλει Φουτούρο και τους Σάντα Κρουζέιρο. Τη στιγμή που ο Μάικλ Πίντο ντος Σάντος ετοιμαζόταν για το σερβίς, οι θεατές σηκώθηκαν όρθιοι στις κερκίδες και άρχισαν να φωνάζουν “Bitcha, Bitcha!” (“αδελφάρα!”).  Σε μια επίδειξη ψυχραιμίας και επαγγελματισμού, ο ίδιος αγνοεί το κοινό και συνεχίζει το παιχνίδι. Δείτε το ανατριχιαστικό βίντεο.


Το παιχνίδι έληξε τελικά με ήττα των Φουτούρο, αλλά ο Μάικλ δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα. Αν και δεν επέλεξε ο ίδιος τη δημόσια αποκάλυψη και μάλιστα με αυτό το βίαιο τρόπο, το περιστατικό έγινε αφορμή για να “βγει από την ντουλάπα” σε μια συνέντευξή του στον τύπο: “Ναι είμαι γκέι. Όλος ο κόσμος ξέρει ποιος είμαι. Η ομάδα μου σέβεται απόλυτα τη σεξουαλικότητά μου. Παίζω δέκα χρόνια χωρίς ποτέ κανείς να μου συμπεριφερθεί άσχημα. Ποτέ όμως δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να αποκαλύψω τη σεξουαλικότητά μου σε όλο τον κόσμο.” Παρά την ψύχραιμη στάση του στο γήπεδο, δεν έκρυψε την απογοήτευση και την οργή του για τα συνθήματα που δεν ακούστηκαν από κάποιους μεμονωμένους “θερμοκέφαλους” αλλά από μεγάλη μερίδα του κοινού: “Συμμετείχαν και αρκετές γυναίκες, ακόμα και μικρά παιδιά!” θυμάται ο ίδιος.

brazil-volley


Μέσα σε αυτή την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και μετά το σάλο που προκάλεσε το περιστατικό σε ολόκληρη τη χώρα, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στο παρκέ για δεύτερη φορά το περασμένο Σάββατο. Αυτή τη φορά όμως τα γιουχαϊσματα έδωσαν τη θέση τους σε κάτι εντελώς διαφορετικό,  καθώς  οι φίλαθλοι των Βόλεϊ Φουτούρο αποφάσισαν να απαντήσουν στην αθλιότητα δίνοντας σύσσωμοι το “παρών”!  Οι κερκίδες βάφτηκαν ροζ από τις φουσκωτές “φρατζόλες” τους με το όνομα του Μάικλ, ενώ δεν παρέλειψαν να ξετυλίξουν και πανό  με το σύνθημα “Οι Βόλεϊ Φουτούρο ενάντια στις προκαταλήψεις”. Κερασάκι στην τούρτα, όλοι οι παίκτες της ομάδας εμφανίστηκαν για ζέσταμα με ροζ φανέλες, ενώ ο λίμπερο -που σύμφωνα με τον κανονισμό πρέπει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους- έπαιξε σε όλο το παιχνίδι ντυμένος με τα χρώματα του ουράνιου τόξου! Δείτε τι έγινε στο παρακάτω βίντεο που δεν θα μπορούσε παρά να έχει για  μουσική υπόκρουση  το “I Will Survive”! :-)

Αυτή τη φορά η στήριξη των φιλάθλων και το ομαδικό πνεύμα που απέδειξαν έμπρακτά οι παίκτες έκαναν το θαύμα τους. Οι Φουτούρο αναδείχτηκαν νικητές αυτού του αγώνα, με αποτέλεσμα οι δύο ομάδες να πρέπει  να συναντηθούν ακόμα μια φορά για να σπάσουν την ισοπαλία. Και η φανέλα με τα χρώματα του ουράνιου τόξου έγινε τόσο περιζήτητη, που η ομάδα το σκέφτεται πολύ σοβαρά να τη βγάλει στο εμπόριο…

[via]



10 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Μπράβο τους που στήριξαν το παιδί όλη η ομάδα, ομαδικό πνεύμα!!
Καλημέρα!

ασωτος γιος είπε...

ειναι φοβερο πως στην βραζιλια λενε τις αδερφες bitcha υποτιμιτικα και στην αλβανια pederast
οπως και να χει μπραβο στο παλικαρι που συνεχιζει απτοητος και μπραβο σαυτους που τον στηριξαν
στην Ελλαδα δεν ειμαι σιγουρος αν θα γινοταν το ιδιο

Το Λαγωνικό είπε...

Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι το πόσο εύκολα αλλάζει στάση ο όχλος (ναι επιτρέψτε μου τη λέξη, όσο άσχημα και αν ακούγεται).
Οι ίδιοι οπαδοί της Φουτούρο που στο δεύτερο παιχνίδι έδειξαν τόσο θετική στάση απέναντι στον gay παίχτη της ομάδας τους είναι 100% σίγουρο ότι θα "έκραζαν" έναν gay παίχτη μιας αντίπαλης ομάδας, όπως ακριβώς έκαναν οι οπαδοί της Σάντα Κρουζέιρο στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι.
Γιατί μη μου πείτε ότι οι οπαδοί της Φουτούρο είναι από άλλο καζάνι από αυτούς της Σάντα Κρουζέιρο ή της όποιας άλλης ομάδας;

gay super hero είπε...

@ ασωτος γιος

Όχι μόνο στα αλβανικά αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες. Στα γαλλικά π.χ.

@ λαγωνικό

Γι' αυτό και έχει τόσο μεγάλη σημασία τι παράδειγμα δίνουν σε αυτά τα θέματα οι θεσμικοί παράγοντες: εκπαίδευση, ΜΜΕ, πολιτικοί, αθλητικές ομοσπονδίες κτλ.

Οι άνθρωποι είναι όπως τους μαθαίνεις...

Neverlandean είπε...

Μπράβο στη διαιτησία για την αποτελεσματική αντίδρασή της στο πρώτο παιχνίδι...

Gay in Evia είπε...

Ανατρίχιασα...

GEIGREEK είπε...

τι άσχημος που είναι...μπιαχ...αλλά μπράβο στην ομάδα και στους φιλάθλους...

gay super hero είπε...

Tι να κάνουμε...Δεν αρέσουν όλοι σε όλους...

'Ανθρωπος στον Πλανήτη είπε...

Εντάξει το όλο θέμα είναι συγκινητικό. Το δεύτερο βίντεο το κάνει κομματάκι "φτηνό" τύπου αμερικάνικη ταινία του '80 με το παιδί να τρώει τη μια χλαπάτσα μετά την άλλη και το τελευταίο δεκάλεπτο έρχεται όλος ο πλανήτης και στεκεται στο πλάι του και κερδίζουν οι "καλοί". Από την άλλη για την ψυχή του νεαρού παίχτη είναι τραγικό. Σκέψου τι παλμούς θα ανέβαζες αν σου συνεβαινε έστω και το μισό απ' όλο αυτό. Και μπράβο για την ψυχραιμία του!

Όσο για τον όχλο... Ναι όχλος είναι μην φοβόμαστε τις λέξεις κι ας λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους ρε παιδιά. Άκου μια ιστορία. Στην τρίτη δημοτικού ένας συμμαθητής μου χοντρούλης έκραξε έναν άλλο με γυαλιά. Τον κορόιδευε "γυαλάκια, γυάλακια" Όλη η τάξη με τη μια, αρχισε να φωνάζει μαζί του. Πήρε ώρα αυτό. Μέχρι που ο άλλος φούσκωσε με μια μεγάλη ανάσα και απάντησε "χοντρέλα, χοντρέλα". Μια στιγμή σιωπής κι αμέσως ο όχλος της πιτσιρικάδας ακολούθησε "χοντρέλα, χοντρέλα". Αυτό είναι όλο. Τόσο απλό. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Λαγωνικέ, συμφωνώ μαζί σου φίλε, σωστά τα λες.

Όσο για τα δικά μας εδώ... εντάξει τι να λέμε τώρα... Θυμήσου για παράδειγμα (ένα από τα πολλά): Ατλάντα 1996, Ιωάννης Μελισσαλίδης, χρυσό μετάλιο, εθνικός ήρωας, κούκλος, το παιδί μας, όλων μας. Λίγα χρόνια μετά, 2000 στο Σύδνευ, ήρθε εκείνο το "κοριτσάρα μου" από τον προπονητή Χρήστο Κασιόλα και θυμάστε τη συνέχεια... Για να μην πω το ακόμα πιο ζόρικο, μια μέρα μετά το χρυσο της Ατλάντα, το outing που του έκανε, χωρίς να το καταλαβαίνει ο παππούς του, λέγοντας ότι μικρός έπαιζε με τις Μπάρμπι, τις χτένιζε, τις έντυνε και τα ρέστα.

Ζούμε σε ένα σύστημα που προτιμάει να είμαστε όχλος. Δεν χρειάζεται άτομα με δική τους άποψη για τίποτε. Αυτό καλλιεργεί. Ούτε κουβέντα για σεβασμό στο διαφορετικό. Και μην ξεχνάτε, ο κόσμος είναι πολύς και δεν είμαστε εμείς που τα λέμε εδώ. Είναι εκεί έξω, βλέπει μεσημεριανά και τρώει αδιαμαρτύρητα ό,τι λογής κοπριά του σερβίρουν. Εντάξει είναι και κάμποσοι που μας βλέπουν με "συμπάθεια" (μισώ αυτη τη λέξη) του τύπου "οι φίλοι μας τα ζώα". Ποιός δεν έχει ακούσει να λένε "έχω κι εγώ ένα φίλο gay" όπως λέμε "έχω κι εγώ ένα ντόπερμαν".
Τέλος πάντων πολλά μου έρχονται τώρα να πω και θα ξεφύγω από το θέμα. Συγνώμην για τη φόρα που πήρα και τη φλιαρία, άλλα είμαι και σε μια άλφα ψυχολογία αυτές τις μέρες, κουρεύτηκα κι όλας... άστα να πάνε... Σας αγαπώ κι αν δεν τα πούμε, Καλή Ανάσταση.
Πάω στον Πλανήτη μου γιατί έχω να βάλω και σκούπα!

Ήρωά μου, σ' ευχαριστούμε που ξετρύπωσες πάλι ένα καλό θέμα για μας.

Υ.Γ. Εντάξει δεν είναι και τόσο άσχημο το παιδί μωρέ αδέρφια. ;-)

gay super hero είπε...

Δεν κάνει τίποτα. Έχεις δίκιο για το Μελισσανίδη, είχε όντως αρκετές ομοιότητες η περίπτωση (αν και δεν υπήρξε αντίστοιχο περιστατικό χουλιγκανισμού από την κερκίδα, το "κράξιμο" έγινε κυρίως μέσω των ΜΜΕ).

Καλές γιορτές και σε σένα :-)