ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΙΔΙΟΥ ΦΥΛΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΛΟΒΕΝΟΙ

Άσχημη έκπληξη για τους υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων επεφύλαξαν τα αποτελέσματα δημοψηφίσματος που διοργανώθηκε την Κυριακή που μας πέρασε στη Σλοβενία, ένα από τα πιο μικρά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με ποσοστό 55% οι ψηφοφόροι απέρριψαν τις προτεινόμενες αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, σύμφωνα με τις οποίες τα ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει “σύμφωνο συμβίωσης” θα αποκτούσαν ίσα δικαιώματα με τα παντρεμένα ανδρόγυνα. Το νομοσχέδιο καταργούσε την ευνοϊκότερη μεταχείριση των παντρεμένων σε φορολογικά και κληρονομικά ζητήματα και έδινε στα ομόφυλα ζευγάρια τη δυνατότητα ο ένας σύντροφος να υιοθετεί τα παιδιά του άλλου. Εξαιτίας του δημοψηφίσματος οι αλλαγές αυτές “παγώνουν” και δεν μπορούν να εξεταστούν ξανά αν δεν περάσουν 12 μήνες τουλάχιστον…

Με πληθυσμό δύο εκατομμυρίων, η Σλοβενία είναι η πιο πλούσια από τις έξι δημοκρατίες της πρώην Γιουγκοσλαβίας και η πρώτη που αποσχίστηκε από την ομοσπονδία το 1991. Υπήρξε επίσης η πρώτη που έγινε δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, αλλά και στη ζώνη του ευρώ τρία χρόνια αργότερα. Οι στενοί οικονομικοί και πολιτισμικοί δεσμοί με τα άλλα κράτη της πάλαι ποτέ Αυστρο-ουγγρικής Αυτοκρατορίας έχουν σαν αποτέλεσμα οι θεσμοί και η οικονομία της Σλοβενίας να θυμίζουν περισσότερο κεντρική Ευρώπη και λιγότερο Βαλκάνια. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε η πρώτη χώρα της περιοχής που θεσμοθέτησε ένα σύμφωνο συμβίωσης για τα ζευγάρια ίδιου φύλου ήδη από το 2006.

Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος αποτελούν έκπληξη για έναν ακόμα λόγο: σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις οι σλοβένοι υποστήριζαν τις αλλαγές σε ποσοστό 60%! Εξαιτίας όμως της πολύ χαμηλής συμμετοχής στο δημοψήφισμα  -μόλις ένας στους τρεις πήγε να ψηφίσει- η αντίπαλη πλευρά μπόρεσε να επικρατήσει, συσπειρώνοντας τους πιο παραδοσιακούς ψηφοφόρους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας να δώσουν το “παρών” ψηφίζοντας όχι. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι προτεινόμενες αλλαγές ωχριούν σε σχέση με τις υποσχέσεις των κυβερνώντων παλιότερα για πλήρη αναγνώριση του δικαιώματος στο γάμο και την υιοθεσία. Βεβαίως το πολιτικό τοπίο στη χώρα είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με τότε: η πλειοψηφία έχει περάσει από την κεντροαριστερά στην κεντροδεξιά, η οικονομία συνεχίζει να συρρικνώνεται και η ανεργία έχει ξεπεράσει το 11%.

Το δυσάρεστο είναι ότι η υποβολή των δικαιωμάτων της μειοψηφίας σε δημοψηφίσματα δεν αποτελεί πλέον “εκκεντρικότητα” κάποιων αμερικάνικων πολιτειών αλλά εφαρμόστηκε και σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ήδη ο δημοφιλής πρόεδρος της Σλοβενίας δήλωσε την αντίθεσή του στην παράκαμψη της νομοθετικής διαδικασίας μέσω της συλλογής υπογραφών για τη διενέργεια δημοψηφισμάτων, μια διαδικασία που θεωρεί ότι αμφισβητεί τη νομοθετική κυριαρχία της Βουλής. Θυμόμαστε ότι και στην Ελλάδα κάποιοι πρότειναν πρόσφατα να εφαρμοστούν πειράματα άμεσης δημοκρατίας στο …κασίδικο κεφάλι της μειοψηφίας. Βλέπουμε όμως και κάτι ακόμα: Όπως και στην Αμερική, η πλειοψηφία δηλώνει “ανοιχτόμυαλη” στις δημοσκοπήσεις. Όταν όμως έρχεται η ώρα της κάλπης ψηφίζει κάτι άλλο ή δεν πάει να ψηφίσει καθόλου. Μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε  ότι αυτή η αδιαφορία δεν είναι παρά μια πιο “ευγενική” μορφή εχθρότητας…