.

.
Κάθε Δευτέρα στην Athens Voice (κλικ)

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

LA POLITIQUE EN ROSE


Οι σημερινές προκριμματικές εκλογές στο Τέξας και το Οχάιο είναι πολύ πιθανό να κρίνουν τελικά τη μάχη για το προεδρικό χρίσμα των δημοκρατικών ανάμεσα στον Μπαράκ Ομπάμα και τη Χίλαρυ Κλίντον. Μετα τη χαμένη οκταετία Μπους οι λεσβίες και οι γκέι ψηφοφόροι παρακολουθούν με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τη μάχη ανάμεσα στα δύο ιερά τέρατα του κόμματος, ελπίζοντας ότι ένας δημοκρατικός πρόεδρος θα προωθήσει ή τουλάχιστον δεν θα εμποδίσει τις νομοθετικές αλλαγές που θα κάνουν πράξη την ισότητα για όλους τους πολίτες.


Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το 7% των ψηφοφόρων που έλαβαν μέρος στις προκριμματικές της Νέας Υόρκης και το 4% στην Καλιφόρνια δήλωσαν γκέι ή λεσβίες. Και στις δύο πολιτείες το προβάδισμα της Χίλαρυ Κλίντον σε αυτή την κατηγορία ψηφοφόρων ήταν πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το σύνολο του εκλογικού σώματος. Κάτι που μπορεί να αποδοθεί στις άριστες πολιτικές σχέσεις που έχει καλλιεργήσει η πρώην πρώτη κυρία με το γκέι κίνημα - η Χίλαρυ Κλίντον επωφελείται από τα ανοίγματα που επιχείρησε ο σύζυγός της όσο ήταν πρόεδρος ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να εξιλεωθεί για τις μοιραίες υπαναχωρήσεις του.

Από την άλλη ο Μπαράκ Ομπάμα έχει να καλύψει την αρνητική δημοσιότητα που προκάλεσε η αποκάλυψη ότι ένας ιερέας και αστέρας της γκόσπελ που συμμετέχει στις προεκλογικές εμφανίσεις του δηλώνει "πρώην ομοφυλόφιλος" και επιμένει ότι η ομοφυλοφιλία είναι "αμαρτία" που μπορεί να θεραπευθεί "με την αγάπη του Κυρίου". Πάντως η δυναμική της υποψηφιότητας Ομπάμα το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει πείσει πολλούς γκέι ψηφοφόρους να εμπιστευτούν τον άνθρωπο που για πολλούς συμβολίζει ένα νέο ξεκίνημα.

Τα βασικά νομοθετικά ζητήματα που παραμένουν εκκρεμή στις ΗΠΑ και οι θέσεις που έχουν εκφράσει οι δύο υποψήφιοι:

Για τον πολιτικό γάμο

'Ολοι σχεδόν οι υποψήφιοι και των δύο κομμάτων δηλώνουν αντίθετοι. Μόνο στη Μασσαχουσέτη ο πολιτικός γάμος έχει θεσμοθετηθεί και αυτό με δικαστική απόφαση. Επόμενη στη λίστα είναι η Νέα Υόρκη καθώς τόσο ο δημοκρατικός κυβερνήτης όσο και η πλειοψηφία του νομοθετικού σώματος ετοιμάζουν την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου (σχετική πρωτοβουλία στην Καλιφόρνια τελικά έπεσε στο κενό μετά το βέτο του κυβερνήτη Σβαρτζενέγκερ). Από την άλλη σαράντα πολιτείες έχουν απαγορεύσει δια νόμου ή συνταγματικά τους γάμους ζευγαριών του ίδιου φύλου, ενώ το 1996 το ρεπουμπλικάνικο Κογκρέσο έχει ψηφίσει νόμο που επιτρέπει σε οποιαδήποτε πολιτεία να μην αναγνωρίζει γάμους που τελέστηκαν αλλού. Οι δημοκρατικοί υποψήφιοι προσπαθούν πάση θυσία να κρατήσουν αποστάσεις από το ζήτημα.

ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ

"Σύμφωνα με την παράδοση και τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις ο γάμος είναι κάτι ιερό που τελείται ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα"

ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ

"Γάμος παραμένει η ένωση ενός άντρα και μιας γυναίκας. Το ιστορικό, θρησκευτικό και ηθικό φορτίο του γάμου παραμένει αναλλοίωτο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα"

Για τις "πολιτικές ενώσεις"

Η "πολιτική ένωση" - θεσμός που απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε ζευγάρια του ίδιου φύλου - έχει θεσμοθετηθεί σε τέσσερις πολιτείες, ενώ το "σύμφωνο συμβίωσης" που παρέχει άκόμα λιγότερα δικαιώματα στα γκέι ζευγάρια σε άλλες πέντε. Οι δημοκρατικοί σε γενικές γραμμές υποστηρίζουν το θεσμό, ενώ οι ρεπουμπλικάνοι είναι κάθετα αντίθετοι καθώς θεωρούν ότι είναι το πρώτο βήμα προς τον πολιτικό γάμο. Πράγματι στις πολιτείες που έχει θεσμοθετηθεί η "πολιτική ένωση", οργανώσεις πολιτών έχουν προσφύγει στα δικαστήρια υποστηρίζοντας ότι ο θεσμός εισάγει διακρίσεις και απαιτώντας την πλήρη εξομοίωση με τα παντρεμένα αντρόγυνα.

ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ

"Χρειαζόμαστε ισχυρές και όχι αδύναμες πολιτικές ενώσεις"

ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ

"Υποστηρίζω το καθεστώς της πολιτικής ένωσης, με πλήρη ισότητα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις"

Για τα εγκλήματα μίσους

Καθώς η αστυνομία και οι τοπικές αρχές πολλές φορές αντιμετωπίζουν με χαρακτηριστική αδιαφορία τα εγκλήματα που έχουν θύματα ομοφυλόφιλους και τρανσέξουαλ, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι αυτά θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην ομοσπονδιακή νομοθεσία που ποινικοποιεί τα "εγκλήματα μίσους" ώστε να μπορεί να παρέμβει το FBI . Η δημοκρατική πλειοψηφία στο Κογκρέσο έχει ήδη υπερψηφίσει το σχετικό νομοσχέδιο που πήρε το όνομα του Μάθιου Σέπαρντ, ενός εφήβου που δολοφονήθηκε με βάναυσο τρόπο το 1998 στο Κολοράντο. Παραμένει όμως η απειλή του βέτο από τον πρόεδρο Μπους.

ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ

"Υποστηρίζω τη θεσμοθέτηση ενός ομοσπονδιακού νόμου για τα εγκλήματα μίσους, είτε αυτά αφορούν τη φυλή είτε το θρήσκευμα, την καταγωγή ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό."

ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ

"Τα εγκλήματα μίσους αποτελούν ντροπή για την κοινωνία μας. Επιθυμώ το νομοσχέδιο Μάθιου Σέπαρντ να γίνει νόμος."

Για τη στρατολογία

Η πολιτική "don't ask / don't tell" που υιοθετήθηκε ως συμβιβασμός επί προεδρίας Κλίντον, επιτρέπει στους ομοφυλόφιλους να κατατάσσονται στον στρατό υπό τον όρο να μην αποκαλύψουν την ομοφυλοφιλία τους. Υπολογίζεται ότι 65 χιλιάδες γκέι και λεσβίες υπηρετούν αυτή τη στιγμή, ενώ περίπου 12 χιλιάδες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το στράτευμα καθώς δεν άντεχαν την υποκρισία. Οι υποψήφιοι των δημοκρατικών αλλά και πολλοί υψηλόβαθμοι πρώην στρατιωτικοί έχουν ταχθεί δημόσια υπέρ της κατάργησης του don't ask / don't tell καθώς θεωρούν ότι στερεί πολύτιμο έμψυχο δυναμικό σε μια εποχή που ο αμερικάνικος στρατός δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να προσελκύσει νεοσύλλεκτους.

ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ

"Πιστεύω με πάθος ότι όλοι όσοι έχουν το θάρρος, τη δύναμη και τις αξίες να υπηρετήσουν την πατρίδα, θα πρέπει να μπορούν να το κάνουν."

ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ

"Τα μοναδικά κριτήρια για να καταταγεί κανείς στον στρατό πρέπει να είναι ο πατριωτισμός, η αίσθηση του καθήκοντος και η διάθεση προσφοράς."

Για την αντιρατσιστική νομοθεσία

Είκοσι πολιτείες έχουν ήδη υιοθετήσει νομοθεσία που απαγορεύει τις διακρίσεις σε βάρος των εργαζόμενων βάσει του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, ενώ σε δεκατρείς από αυτές η σχετική νομοθεσία καλύπτει και τους τρανσέξουαλ. Μετά τη νίκη τους στις εκλογές του 2006, οι δημοκρατικοί στο Κογκρέσο ψήφισαν να συμπεριληφθεί ο σεξουαλικός προσανατολισμός στις διατάξεις της αντιρατσιστικής νομοθεσίας του 1964. Και σε αυτή την περίπτωση ο πρόεδρος Μπους απειλεί με βέτο.

ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ

"Θεωρώ ότι η νομοθεσία που προστατεύει τους μισθωτούς πρέπει να περιλαμβάνει τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου."

ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ

"Είναι ασύλληπτο να χάνει κάποιος τη δουλειά του εξαιτίας των ερωτικών του προτιμήσεων."

16 σχόλια:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Εξαιρετικό το ποστ, αλλά πιστεύεις ότι στην πιο πουριτανή χώρα, θα αλλάξει κάτι?

Cookie Basher είπε...

Πολύ καλό!

gay super hero είπε...

@ pavlos

Δεν πιστεύω ότι η Αμερική είναι η "πιο πουριτανική χώρα". Ας μην ξεχνάμε ότι εκεί γεννήθηκε το γκέι κίνημα, όπως και το φεμινιστικό κίνημα, το οικολογικό κίνημα κτλ. Ως προς τις κοινωνικές τους αντιλήψεις οι αμερικάνοι είναι πολύ πιο φιλελεύθεροι από τους έλληνες, ενώ σε κάποιες πολιτείες (στη Νέα Αγγλία και την ακτή του Ειρηνικού) εξίσου φιλελεύθεροι με τον Καναδά ή τη Δυτική Ευρώπη. Ας κοιτάμε την καμπούρα μας καλύτερα που σε μία πρόσφατη έρευνα του ΟΗΕ είμασταν μέσα στους δέκα πιο θρησκευόμενους λαούς του πλανήτη (μαζί με την Γκάνα και την Ινδία!) Σίγουρα οι ΗΠΑ μπορεί να είναι ακόμα πίσω σε σχέση με τη Δυτ. Ευρώπη ή και τη Λατινική Αμερική, εμείς όμως είμαστε στην ίδια κατηγορία με τη Πολωνία και την Τουρκία! 'Aμα ζεις σε μια χώρα που οι πολίτες αντί να ανησυχούν για τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, ξοδεύουν όλη τους την ενέργεια στο πως να βαφτίσουν ένα άλλο κρατός ακόμα και η Αμερική φαίνεται παράδεισος.

@ cookie

Σε ευχαριστώ! Long time, no see!

revqueer είπε...

Από τους δημοκρατικούς, μόνο ο Kucinic μας υποστήριζε 100%, αλλά αποχώρησε γιατί στα προκριματικά πάτωσε!

hourglass είπε...

Εδώ που φτάσαμε νομίζω το βασικό είναι καταρχήν να βγει Δημοκρατικός (όποιος και να' ναι). Όσο για την Ελλάδα, αφού ψηφίζουμε τα ίδια απολιθώματα εδώ και χρόνια, τότε έχουμε αυτό που μας αξίζει...

Μπράβο και από μένα για το ποστ!

cobden είπε...

Όσες προτάσεις αποσκοπουν απλά στο να έχουν οι ομοφυλόφιλοι ίσα δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους,δήλ. ο γάμος και η υιοθεσία αντιμετωπίζονται εχθρικά από τους Δημοκρατικούς υποψηφίους.Όσες προτάσεις προϋποθέτουν κυβερνητικό ακτιβισμό και ειδικά δικαιώματα(με κυβερνητική στήριξη) για τους ομοφυλόφιλους, ("αντιρατσιστική νομοθεσία", "εγκλήματα μίσους") οι Δημοκρατικοί υποψήφιοι τις υποστηρίζουν ένθερμα.Είναι κι αυτό ένα στοιχείο, που δείχνει πως αντιλαμβάνονται το ρόλο του κράτους οι Δημοκρατικοί.Περιττό να πω πως διαφωνώ κάθετα με ειδική νομοθεσία για τα δήθεν εγκλήματα μίσους, και με την αντιρατσιστική νομοθεσία.Περισσότερο θα βλάψουν παρά θα ωφελήσουν τον αγώνα των ομοφυλόφιλων για πραγματικά ίσα δικαιώματα!Θα ετοιμάσω αναλυτικό πόστ για το θέμα!

SK είπε...

@g.s.h.

Kαλό και κατατοπιστικό το post σου.
Στη Νέα Υόρκη η Βουλή ψήφισε τον σχετικό νόμο, τον οποίο υποστηρίζει και ο κυβερνήτης, αλλά δεν πέρασε από τη γερουσία. Στην Καλιφόρνια πέρασε και από τα δύο νομοθετικά σώματα, αλλά δεν το υποστηρίζει ο Κυβερνήτης. Στη Μασσαχουσέττη θεσπίστηκε με δικαστική πρωτοβουλία, αλλά έχει πλέον ευρύτατη στήριξη και στην βουλή (και από τον κυβερνήτη βέβαια).

@cobden

Θέματα όπως ο γάμος δεν αντιμετωπίζονται "εχθρικά" από τους Δημοκρατικούς υποψηφίους. Αντιμετωπίζονται επιφυλακτικά. Μεγάλη διαφορά. Οι λόγοι πολλοί, ψηφοθηρικοί και μη.
Πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Obama και η Clinton, έχουν δηλώσει ότι "δεν είναι έτοιμοι" να υποστηρίξουν τον πλήρη γάμο. Ο Obama, για παράδειγμα, έγραψε ότι "it is my obligation not only as an elected official in a pluralistic society, but also as a Christian, to remain open to the possibility that my unwillingness to support gay marriage is misguided".

Ο Edwards, έχει δηλώσει ανοιχτά ότι το θέμα τον βασανίζει πολύ, ότι είναι "very conflicted" (ΣΣ. μεταξύ της παραδοσιακής, Βαπτιστικής ανατροφής του, και της πλήρους υποστήριξής του στα gay rights). Παρ'ότι η σύζυγός του υποστήριξε τον γάμο, ο ίδιος είπε ότι "I'm not quite where Elizabeth is yet". Σε άλλη περίσταση δήλωσε, "I haven't yet got across that bridge".

Όσο το εκλογικό σώμα αλλάζει, τόσο και θέσεις τους μετατοπίζονται προς την αποδοχή του γάμου. Παράδειγμα οι προοδευτικές βορειοανατολικές πολιτείες, και η Καλιφόρνια, όπου οι περισσότεροι δημοκρατικοί υποψήφιοι (για δήμαρχοι, για κυβερνήτες, για το Κονγρέσσο, κοκ.) είναι πλέον ανοιχτά υπέρ του γάμου (και ακόμα και οι ρεπουμπλικάνοι είναι τουλάχιστον ΟΚ με τα civil unions). Από τους προεδρικούς υποψηφίους, οι μικρότεροι, που δεν είχαν ελπίδες να εκλεγούν, είναι πιο ανοιχτοί στην υποστήριξή τους - π.χ. ο Dennis Kucinich και ο Mike Gravel. Είναι, νομίζω, θέμα ενός ακόμα πολιτικού κύκλου (δηλ. την επόμενη 8ετία), για να μην θεωρείται πλέον η ανοικτή υποστήριξη του γάμου πρόβλημα ακόμα και για mainstream δημοκρατικούς υποψηφίους.

Όσο για τα hate crimes, το θέμα είναι πολύπλοκο, και δεν είναι ακριβώς θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε μια κοινωνία όπως η ελληνική όπου το θέμα είναι τελείως ξένο και άγνωστο, είναι εύκολο να μην γίνεται κατανοητό, ή και να παρερμηνευθεί. Αναμένω με ενδιαφέρον το post σου.

Η αμαρτία ή το προτέρημα (ανάλογα με τις πεποιθήσεις του καθενός) του κυβερνητικού ακτιβισμού είναι χαρακτηριστικό και των δύο κομμάτων. Στο συγκεκριμένο θέμα, οι πιο πολλοί Ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι υποστηρίζουν κυβερνητική παρέμβαση στο ύψιστο δυνατό σημείο, το ίδιο το Σύνταγμα, ώστε να απαγορεύσουν τους gay γάμους. O McCain πάντως δεν συμφωνεί, αφού θεωρεί ότι οι γάμοι (gay και μή) δεν είναι ομοσπονδιακή αρμοδιότητα. Εν πάσει περιπτώσει, το μέτρο δεν πρόκειται ποτέ να περάσει αφού θα χρειαζόταν ειδικές πλειοψηφίες δύο τρίτων.

Αν θυμάμαι καλά, cobden, είχες παλαιότερα πολύ σωστά γράψει ότι οι δημοκρατικοί αρέσκονται στο να υποστηρίζουν τον κυβερνητικό ακτιβισμό στην οικονομία και στα κοινωνικά, και να τον πολεμούν στα ηθικά και προσωπικά ζητήματα, ενώ οι ρεπουμπλικάνοι ακριβώς το ανάποδο (αν και τελευταία και οι δύο έχουν βάλει νερό στο κρασί τους). Γι αυτό και πολλοί από μας βρισμόμαστε πιο κοντά στην libertarian πολιτική φιλοσοφία (αλήθεια, υπάρχει ικανοποιητική μετάφραση του libertarian στα ελληνικά?)

@everyone!

Πέραν των επί μέρους λεπτομερειών, να επισημάνω για μια ακόμα φορά ότι η Αμερική δεν είναι μία χώρα, είναι πενήντα. Το να λέμε "στην αμερική είναι έτσι, είναι αλλιώς" είναι σχεδόν χωρίς νόημα.

Dr_MAD είπε...

Ισως από τις ελάχιστες φορές που συμφωνούμε. Τελικά μόνο για τα εγχώρια δε μπορούμε να μιλάμε :-P

PS: Μεταξύ μας, η ομογένεια στις ΗΠΑ ψηφίζει Κλίντον (και πάλι). Τα ίδια σκ@τ@ με λίγα λόγια

Hfaistiwnas είπε...

Μπράβο που ασχολήθηκες με το θέμα. Χαίρομαι που ενημερώθηκα. Δεν έχω σχόλιο να κάνω. Φιλιά!!!

xomeritis είπε...

Κατατοπιστικό post. Προσέξτε τα σχόλια του sk. H διαφορά στις Η.Π.Α. δεν είναι μόνο μεταξύ Πολιτειών αλλά και μεταξύ πόλεων στην ίδια πολιτεία. Η δυναμική της αμερικανικής κοινωνίας είναι κάτι δύσκολο να την αντιληφθούμε στην Ελλάδα.

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό ποστ.
Αλήθεια , η Χίλαρυ δεν είχε γραφεί πρόσφατα πως είχε σχέση με μια από το επιτελείο τη;
προσωπικά και μόνο γι αυτό θα την ψήφιζα :)
και δε θα ξεχάσω ποτε ότι προσκεκλημένες στο Λευκό οίκο το 1999 ήταν το ζευγάρι Αν χετς-Έλλεν ντε Τζενέρις.

Artanis είπε...

Καλημέρα, υπέροχη αυτή η ανάρτηση...Ήμουν έτοιμη από χθες να σου γράψω σχόλιο, αλλά έπεσε το ρεύμα και ευτυχώς έχουμε usb και προλάβαμε να κλείσουμε χωρίς απώλειες...Εγώ ένα πράγμα έχω να δηλώσω: Άλλο Καλιφόρνια και άλλο Αλαμπάμα...Αλλά αντί να περιμένουμε αυτοί να δουν το θέμα αλλιώς, καλύτερα να ψάξουμε να βρούμε πώς βλέπουν το ίδιο θέμα οι δικοί μας πολιτικοί...Οι Αμερικάνοι αυτοί ήταν πάντα, δεν πρόκειται να αλλάξουν...In God they trust...

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο για την ενημερωση και τσι θεσεις των υποψηφιων hero μου.
Για να απαντησω στην φιλη "Πεμπτη Εποχη" οι φημουλες αυτες υποστηριζεται πως βγηκαν απο το στρατοπεδο Ομπαμα και καλα.
Δεν εχει σημασια for which team each of them bats.
Αλλαγες να γινουνε προς την desired direction και ολα καλα.
Λιγο καθε φορα, δεν γινεται και αλλιως ενιγουει. :)

Ανώνυμος είπε...

Ναι καλα..μας πεισανε.Δεν σκεφτεται ο κοσμος πως προεκλογικα λεγονται οι μεγαλυτερες παπαριες συγκαλημενες παντα πισω απο το προσωπειο "Οτι πω θα το κανω".
Ο πολιτικος λογος ειναι κατ'εξοχην δημαγωγικος.Οποτε ειναι απλα θεμα τυχης το αν θα τηρησουν τα λεγομενα τους η οχι.Δεν λεω πως οτι λενε ειναι ψεματα.Απλα μια δοση κρυφοπουστιας για λογους ψηφοθηριας την εχουν.Μακαριοι οι πτωχοι το πνευματι Αμερικανοι
*και εμεις εδω δεν παμε πισω λολ*

Κώστας είπε...

Πολύ χρήσιμο ποστ ρε συ, θενξ!

Ανώνυμος είπε...

Interesting to know.