Δύο από τα μεγαλύτερα Pride στην ιστορία τους έζησαν το Παρίσι και η Νέα Υόρκη την περασμένη Κυριακή 28 Ιουνίου, 40 χρόνια ακριβώς μετά τα γεγονότα στο Stonewall.
Επικεφαλής στην παρέλαση της γαλλικής πρωτεύουσας η λατρεμένη κόρη της εξίσου λατρεμένης Τζούντι Γκάρλαντ Λάιζα Μινέλι. Η Λάιζα άνοιξε την εκδήλωση με μια προσφώνηση σε άθλια γαλλικά όπου και μπέρδεψε την 40η επέτειο του Stonewall με την 50η! Πάλι καλά να λέμε που τα κατάφερε να ανέβει στο άρμα :-Ρ
Η κορυφαία αδελφομάνα της show-biz αγκαζέ με το “χαρούμενο” δήμαρχο της Πόλης του Φωτός. “Τόσους γκέι έχω παντρευτεί Μπερτράν μου, μπορώ να λείπω από το Pride;”
Από που πάνε για το γάμο; Πάλι καλά δηλαδή που μας παντρεύεται η Λάιζα, γιατί αλλιώς…
Say it loud, I am goth and I am proud!
“Γιαγιά γιατί έχεις τόσο μεγάλο στόμα;”
Καλό είναι να προσέχουμε γιατί σέρνεται και η γρίπη των χοίρων…
Λιακάδα στο Παρίσι και οι αμφί τα πέταξαν όλα…
…και δεν είναι οι μόνοι!
Και για να μην ξεχνιόμαστε: υπάρχουν χώρες που αντί για Pride στήνουν κρεμάλες για τους γκέι…
Λεσβίες μαμάδες σε δράση!
Τα πιπίνια του δίνουν και καταλαβαίνει….
Τρελή πόζα και attitude από τις πριγκίπισσες της Ζαμούντα.
Από που πάνε για το Ναύσταθμο;
Πέσε και παίρνε ποντικαρά!
Μπορεί η Λάιζα να ήταν στο Παρίσι αλλά πίσω στη Νέα Υόρκη είχαν κρατήσει τη σωσία της!
Το βραδινό ένδυμα είναι υποχρεωτικό στην παρέλαση του “Μεγάλου Μήλου”.
Ως και το Μωϋσή αδελφή τον βγάλανε, ου να μου χαθούνε οι ανώμαλοι!
Καβάλα πάν’ στην εκκλησιά, καβάλα και στο Pride οι λεσβίες της Νέας Υόρκης.
“Ρε μάνα όποιο κανάλι και να ανοίξω εσένα βλέπω!”
Και γυναικάρα και φεμινίστρια!
“Σκάσε και χαμογέλα, τόσα λεφτά σκάσαμε στο γυμναστήριο”
Εμένα κοιτάει αυτός. Παιδί μου εσύ….
Λουσμένοι, αποτριχωμένοι και έτοιμοι για δράση!
Το ζευγαράκι ποζάρει για το φακό αγνοώντας την τσαντισμένη πρώην στα δεξιά…
Οι μπλόγκερ της Νέας Υόρκης δίνουν κι αυτοί το “παρών”. Εμείς εδώ να τα βλέπουμε :-Ρ
Βlack gay power και φουλ στην τεστοστερόνη. Τώρα φυσική είναι ή σε σκευάσματα, θα σας γελάσω…
Stonewall: εκεί που ξεκίνησαν όλα.
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα…
Και γκαστρωμένη και αστεφάνωτη. Πόσα να αντέξω πια η γυναίκα;
Και για όποιον δεν έχει πειστεί ακόμα ότι το γκλάμουρ ηλικία δεν κοιτά, εδώ σας έχω την απόδειξη!
Eυχαριστώ το
Mr.F για την πολύτιμη βοήθειά του στην προετοιμασία αυτού του ποστ!
12 σχόλια:
Καλά είσαι και ο πρώτος.
Μπράβο σου και πάλι φιλε!
οκ!!!!!!!
Όχι ότι καλύτερο για πρωινό βέβαια! Ανάψανε τα επαναστατικά μου αίματα!
χαχαχαχα!
Να σε πω, το αγόρι τις τρίτης από το τέλος φωτό που μπορούμε να το βρούμε;;;; αααααααααχχχχ!!!!
Καταπληκτικές οι φωτό, μπράβο παιδιά! :):):)
Μήπως να μαζευτούμε και μεις σαν Έλληνες μπλόγκερς;;;
Η μία κοπέλα από το ωραίο λεσβιακό ζευγαράκι με την στριμμένη πρώην έχει τατουάζ στα ελληνικά! Μόνο που δεν καταλαβαίνω τι γράφει. "Ποτέ δεν παράδοση;;;;" μάλλον θα ήθελε να πει ποτέ δεν παραδίνομαι ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων :-)
Αχ πολύ ωραία περάσανε κι αυτοί!
@ dorothy
Μπράβο παρατηρητικότητα! "ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ" διαβάζω κι εγώ αλλά προφανώς η φράση συνεχίζεται σε πιο απόκρυφα σημεία και γι'αυτό δεν βγάζουμε νόημα ;-)
'Η αυτό ή ο tatoo artist δεν ήξερε ελληνικά και έγραφε ό,τι του κατέβει!
Μπορεί μια εικόνα να είναι χίλιες λέξεις, αλλά οι λίγες λέξεις με τις οποίες σχολιάζεις τις εικόνες είναι "απερίγραπτες"
Στο επόμενο pride να μπω εγώ σαν τις γοργόνες στα καράβια μπροστά μπσοτά στο άρμα των bloggers oh yeah! :P
πολύ ωραίο φωτορεπορτάζ. οι φωτογραφίες είναι τόοοοοοοσο μεγάλες!
μ αρέσει που μετά κραζουμε την Αθήνα..
για τις άλλες πόλεις κουβέντα...
η Αθήνα κατα τα άλλα ειναι καρναβάλι..
Πολύ ωραίο φωτορεπορτάζ, μπράβο, πάντα τέτοια.
@πισογλέντη. Θα συμφωνίσω μαζί σου, πολύ εύστοχη παρατήρηση.
ε μα ναι
για το Ελληνικό Πράηντ αν μπείτε στα μπλόγκ θα δείτε πανω απο 200 σχόλια
οτι ηταν καρναβάλι
οτι ήταν τσίρκο
οτι ειχε τραβεστί
οτι δεν είχε στοχους
οτι έκραζε κόσμο
οτι το ένα
οτι το άλλο και το παρα άλλο
Φυσικά ολα αυτα σηκώνουν κουβέντα και ως ενα βαθμό έγινε μέσα απο το διαδύκτιο ....
αλλά βλέπω οτι όταν ειναι για κάτι ξένο ...
ολο μπράβο και μπράβο είμαστε..
δηλαδη οκώλος και η ψωλή του Αγγλου και του Αμερικάνου έχει στόχο και ιδεολογία..???
σε παρακαλώ κυρία μου...
@ pisoglendis
Tα σχόλια που γράφεις περί "τσίρκου", "καρναβαλιού" κτλ ήταν πολύ συνηθισμένα τα πρώτα χρόνια του Pride και προέρχονταν κυρίως από ανθρώπους που δεν είχαν έρθει ποτέ και φαντάζονταν σημεία και τέρατα. Νομίζω όμως ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν περιοριστεί αρκετά. Ειδικά οι μπλόγκερ και συμμετέχουν και στηρίζουν.
Σαφώς το ελληνικό Pride είναι πιο συντηρητικό από αυτά του εξωτερικού. Λογικό είναι αυτό, χρειάζεται χρόνος για να ξεθαρρέψουμε και να βγούμε από το καβούκι μας. Επιπλέον στην ελληνική κουλτούρα υπάρχει πολύ πιο έντονο το στοιχείο της καζούρας και του χαβαλέ οπότε τα πράγματα είναι διαφορετικά σε σχέση με έξω. Αν προσέξες και από τις φωτογραφίες η κάθε χώρα έχει τις διαφορές της. Π.χ. στη Γαλλία το στοιχείο του kinky, του γυμνισμού και της σεξουαλικής πρόκλησης είναι πολύ πιο έντονο. Αντίθετα στην Αμερική κυριαρχούν τα αψεγάδιαστα clean-cut κορμιά και μια πιο "φιλική προς την οικογένεια" Walt Disney εικόνα.
H δική μου "ένσταση" ως προς το Athens Pride είναι ότι τείνει να γίνει μια εθιμοτυπική εκδήλωση μια μέρα το χρόνο και ξεμπερδέψαμε. Στο εξωτερικό συμβαίνουν πράγματα όλο το χρόνο και το Pride είναι το αποκορύφωμα. Εδώ μου φαίνεται σαν να επαναπαυόμαστε σε αυτό.
Θα σου πω πάντως ότι και στο εξωτερικό ακούγονται πολλές επικρίσεις για τα εκεί Pride κυρίως για την εμπορευματοποίησή τους αλλά και για το ότι έχουν πάψει να είναι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένα (ειδικά στις χώρες όπου τα περισσότερα δικαιώματα έχουν κατοχυρωθεί).
Μην το λες. Μην το λες.
Σε κάτι άλλους ιστοτόπους έχω διαβάσει τα χίλια μύρια αρνητικά.
@ Ιrene
Το να αφορίζει κανείς συλλήβδην μία εκδήλωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως "τσίρκο" ή "καρναβάλι" υποδηλώνει σαφώς εσωτερικευμένη ομοφοβία και απολογητική διάθεση απέναντι στην ετεροφυλόφιλη πλειοψηφία.
'Αλλο αυτό και άλλο να συμμετέχει κανείς και να θίγει επιμέρους ζητήματα όπως π.χ. κατά πόσο το outing μπορεί να είναι ανεκτό σε μια τέτοια εκδήλωση, κατά πόσο είναι εύστοχη η επιλογή του τάδε ή του δείνα καλλιτέχνη, ζητήματα γενικότερης πολιτικής στόχευσης κτλ.
Δεν είναι σωστό να βάζουμε τα πάντα στο ίδιο τσουβάλι. Άλλο πράγμα ο αφορισμός και άλλο πράγμα η κριτική η οποία μπορεί να αποδειχτεί και ωφέλιμη.
Δημοσίευση σχολίου