ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΠΑΛΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

O κύριος στα δεξιά είχε την τύχη να είναι μετανάστης και την ατυχία να είναι ομοφυλόφιλος

Πριν από 20 ακριβώς χρόνια ο Νέλσον Μαντέλα περνούσε για τελευταία φορά την πύλη της φυλακής στο Ρόμπεν Άιλαντ. Όταν ανέλαβε ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής δεν περιορίστηκε στο να αποκαταστήσει τα δικαιώματα των μαύρων κατοίκων της χώρας. Επέμεινε ότι το νέο σύνταγμα της χώρας έπρεπε να εξασφαλίζει και τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων συμπατριωτών του. Ο Μαντέλα γνώριζε πόσα είχαν προσφέρει με τους αγώνες τους στη μάχη ενάντια στο απαρτχάιντ. Λίγα χρόνια αργότερα η πατρίδα του έγινε η πρώτη χώρα της Αφρικής που τους αναγνώρισε το δικαίωμα του γάμου. Ως γνήσιος αντιρατσιστής ο Μαντέλα δεν πιστεύει στις διακρίσεις.

Πριν από ένα μήνα και κάτι η βουλή της Πορτογαλίας αποφάσισε να αναγνωρίσει και αυτή το δικαίωμα του γάμου στα ζευγάρια ίδιου φύλου. Ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Σόκρατες και η πλειοψηφία των βουλευτών της χώρας δεν δίστασαν να κάνουν αυτό που πίστευαν ότι είναι δίκαιο παρά το γεγονός ότι η Πορτογαλία - όπως και η Ελλάδα- αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα . Θα μπορούσαν να βρουν χίλιες δικαιολογίες για να το αναβάλουν -“μα είμαστε τώρα γι’ αυτά”, “εδώ καιγόμαστε”, “ο κοσμάκης υποφέρει”- αλλά δεν το έκαναν. Ως γνήσιος δημοκράτης και ευρωπαϊστής ο Σόκρατες δεν πιστεύει στις διακρίσεις.

Και στην Ελλάδα μας όμως μια που έφτασαν οι Απόκριες πολλοί αποφάσισαν να γιορτάσουν το Καρναβάλι φορώντας τη στολή του “αντιρατσιστή”, του “δημοκράτη”, του “προοδευτικού” και του “σοσιαλιστή”. Είχαμε την ευκαιρία να τους χαρούμε πρόσφατα στις συζητήσεις για το νομοσχέδιο που δίνει την ιθαγένεια σε όσα παιδιά έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα να φουσκώνουν περήφανοι για τα γνήσια δημοκρατικά τους αισθήματα και να καταγγέλλουν με περισσή συγκίνηση και πάθος τις δυνάμεις του ρατσισμού και του σκοταδισμού.

‘Ελληνας πολιτικός που ντύθηκε αντιρατσιστής για το καρναβάλι

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ποτέ δεν παίρνουν την πρωτοβουλία να μιλήσουν για τις διακρίσεις και τον κοινωνικό ρατσισμό σε βάρος των ομοφυλόφιλων. Που πάντα σφυρίζουν αδιάφοροι, γυρνάνε το κεφάλι από την άλλη, ακούν, βλέπουν και συγκινούνται επιλεκτικά. Τους ακούσαμε χίλιες φορές να λένε ότι τα παιδιά των μεταναστών είναι το ίδιο έλληνες με όλους τους άλλους. Προφανώς θεωρούν ότι οι ομοφυλόφιλοι και οι διαφυλικοί πολίτες είναι λιγότερο έλληνες από όλους τους άλλους.

Το ερώτημα είναι πότε επιτέλους θα εξαντληθεί η υπομονή μας μαζί τους. Ως πότε θα τους αφήνουμε να μπλοφάρουν. Ως πότε θα τρέχουμε πρόθυμα να κουβαλάμε νερό στο μύλο μιας δήθεν-τάχα μου προοδευτικής “συμμαχίας” όπου πάντα θα μας αντιμετωπίζουν ως τους φτωχούς συγγενείς. Ως πότε θα ανεχόμαστε τα αριστερά κόμματα, την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να κάνουν προοδευτική “σπέκουλα” με τα δικαιώματα άλλων μειονοτήτων ενώ την ίδια στιγμή περιφρονούν όχι μόνο τους ομοφυλόφιλους ως πολίτες αυτής της χώρας αλλά και τη συμβολή τους στην ιστορία και τον πολιτισμό της σύγχρονης Ελλάδας;

Το ερώτημα αυτό απευθύνεται σε όλους, είτε ανήκουν σε οργανώσεις, είτε γράφουν σε γκέι στήλες και έντυπα, είτε έχουν κάποιο μπλογκ, είτε συμμετέχουν στο Pride, είτε δεν κάνουν τίποτα από όλα αυτά. Αν θέλουμε να ασχολούμαστε με το “Grande Dame”, τον Καλλίνικο και τις υπόλοιπες τρικυμίες στα ακτιβιστικά φλυτζάνια μπορούμε να πάμε κι εμείς στο καρναβάλι και να κάνουμε τον αγωνιστή για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Αν θέλουμε πάλι και να ρίξουμε στο τραπέζι σοβαρές ιδέες και προτάσεις για πραγματική πολιτική πίεση προς μια κυβέρνηση που καταργεί επιλεκτικά τις διακρίσεις τώρα είναι η ώρα. Γιατί από δω και πέρα η σιωπή απέναντι στους δήθεν “προοδευτικούς” σημαίνει συνενοχή.