“ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΚΕΪ ΑΘΛΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΟΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ”

O Tζον Αμέιτσι είναι αυτή τη στιγμή ένας από τους ελάχιστους αθλητές διεθνούς φήμης που έχει μιλήσει ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία του. 40 χρονών σήμερα, ο νιγηριανής καταγωγής και βρετανικής υπηκοότητας πρωταθλητής έπαιξε δέκα χρόνια στο NBA και δύο χρόνια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ (πέρασε και από τον Παναθηναϊκό την περίοδο 1996-1997). Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 2007 οπότε και για πρώτη φορά δήλωσε δημόσια ότι είναι γκέι. Η αποκάλυψη προκάλεσε τις κάθε άλλο παρά θερμές αντιδράσεις των πρώην συμπαικτών του (με δηλώσεις του στυλ “που να ξέραμε ποιον είχαμε τόσο καιρό δίπλα μας στα αποδυτήρια” κτλ).

Ο Amaechi παραμένει ένα από τα ελάχιστα πρόσωπα που μιλάνε ανοιχτά για τις ομοφοβικές προκαταλήψεις στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στα ομαδικά σπορ όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Οι δηλώσεις που έκανε σε μερικές πρόσφατες συνεντεύξεις του για το κατά πόσο οι ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες θα πρέπει να προσφέρονται ως εξιλαστήρια θύματα στον αγώνα κατά της ομοφοβίας έχουν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικά αποσπάσματα.

“Έχω μιλήσει προσωπικά με καμιά δεκαριά ποδοσφαιριστές του αγγλικού πρωταθλήματος που είναι γκέι. Σας ορκίζομαι ότι υπάρχουν. Κανείς τους δεν με ρώτησε αν πρέπει ή όχι να μιλήσει δημόσια για τη σεξουαλικότητά του. Αλλά αν με ρωτούσαν θα τους έλεγα όχι. Δεν θα τους ενθάρρυνα να γίνουν Ζαν Ντ’ Αρκ. Γιατί αυτό ακριβώς θα συνέβαινε: θα τους έριχναν στην πυρά. Και ποιον βοηθάει κάτι τέτοιο;”

“Νομίζω ότι κοροϊδευόμαστε όταν λέμε ότι οι γκέι αθλητές είναι το πρόβλημα. Η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία μας λέει ότι για την ομοφοβία ευθύνονται οι γκέι ποδοσφαιριστές που δεν μιλάνε ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία τους! Δεν είναι όμως δουλειά κάποιου που ανήκει σε μία μειονότητα να κάνει πιο ασφαλές το περιβάλλον στο οποίο ζει. Ποτέ δεν θα συμβούλευα έναν αθλητή που θέλει “να βγει από την ντουλάπα” να μην το κάνει. Θεωρώ όμως ότι ένας 16χρονος που προπονείται στο εφηβικό τμήμα μιας ομάδας δεν “χρωστάει” σε κανέναν μας να σηκώσει το λάβαρο της γκέι κοινότητας. Πόσο μάλλον όταν αυτό θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην καριέρα του αλλά και στη συναισθηματική και ψυχολογική του κατάσταση.”

“Ο Τζάστιν Φάσενου ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην Αγγλία που παραδέχτηκε δημόσια ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Ο προπονητής του τον γελοιοποίησε στον τύπο, η Ομοσπονδία δεν έκανε τίποτα για να τον προστατεύσει και η οικογένειά του δεν στάθηκε στο πλευρό του. Λίγο καιρό μετά αυτοκτόνησε. O Τζάστιν δεν λύγισε επειδή ήταν αδύναμος αλλά επειδή ήταν ειλικρινής. Ακόμα και ο πιο δυνατός και αποφασισμένος άνθρωπος μπορεί να λυγίσει σε αυτές τις συνθήκες. Κι εγώ δεν θα πω ποτέ σε ένα νεαρό αθλητή να γίνει βορά στους λύκους δήθεν για να αλλάξουν τα πράγματα. Ο Τζάστιν αυτοκτόνησε και ακόμα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα στο αγγλικό ποδόσφαιρο.”

“Αυτά είναι παραμύθια. Δεν αλλάζουν έτσι οι μεγάλες οργανώσεις. Οι επικεφαλής της ομοσπονδίας ποδοσφαίρου θα πρέπει να δηλώσουν ξεκάθαρα ότι δεν ανέχονται πλέον την ομοφοβία και να στείλουν ένα σαφές μήνυμα ότι θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να στηρίξουν τους ομοφυλόφιλους αθλητές. Ακριβώς όπως συμβαίνει τόσα χρόνια με το ρατσισμό. Αντί γι αυτό βγάζουν ένα σποτάκι 60 δευτερολέπτων για τα ομοφοβικά συνθήματα στα γήπεδα. Δεν τους ενδιαφέρει να δημιουργήσουν ένα φιλικό περιβάλλον για τους γκέι αθλητές. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μην ακούγονται όλες αυτές οι βρισιές όταν παίζονται τα ματς στην τηλεόραση.”

“Είναι εντελώς αφελές και παράλογο να πιστεύουμε ότι μόλις ένας διάσημος αθλητής βγει και πει ότι είναι γκέι αυτόματα θα γίνει ο σωτήρας μας γιατί οι οπαδοί τον εκτιμούν και τον σέβονται. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ένας ετεροφυλόφιλος θα γίνει αυτόματα λιγότερο ομοφοβικός μόλις ανακαλύψει ότι κάποιος που σέβεται είναι γκέι. Λυπάμαι αλλά δεν έχουμε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο. Όσοι αγαπούν το τένις εκτιμούν τη Ναβρατίλοβα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα ψηφίσουν για να αποκτήσουν οι γκέι ίσα δικαιώματα. Μπορεί κάποιος που γνωρίζει προσωπικά γκέι και λεσβίες να έχει λιγότερες πιθανότητες να γίνει βίαιος απέναντί τους ή να τους προσβάλλει. Μπορεί να θέλει το καλύτερο για τους γκέι φίλους του. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλει το καλύτερο και για όλους τους ομοφυλόφιλους.”